px

เรื่อง : พ่อบ้านจักรพรรดิปีศาจ
ตอนที่ 1 คัมภีร์ลับ 9 สมถะ


บนจุดสูงสุดของยอดเขาปีศาจเป็นชายชุดดำ

 

สูงกว่าเมฆ ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ลอยอยู่ด้านข้าง เปล่งแสงอบอุ่นและหนาวเย็พร้อมกัน ชายคนนั้นสูดหายใจขณะก้างแขนขึ้นฟ้า แสงรวมกันในฝ่ามือเขา และโลกก็หม่นแสงลง

 

ลมเหม็นพัดมาพร้อมกับเสียงร้องโหยหวนแห่งความเจ็บปวดจากภูตผี

 

ลมพัดผมของชายคนนั้น เผยใบหน้าของปีศาจเบื้องหลัง

 

ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์หม่นลงขณะที่ชายคนนั้นเปล่งแสงขึ้น ในไม่ช้า พลังงานมืดก็เริ่มแผ่ออกมาจากเขา

 

ด้วยใบหนาที่ถูกสายลมหนาวพัด พลังงานมืดยิ่งหนาขึ้นจนกระทั่งมันปกคลุมทั้งตัวเขา จนกระทั่งปกคลุมทั้งตัวเขา เขาพ่นลมหายใจ เผยรอยยิ้มชั่วร้ายประดับบนหน้า

 

ครื่น!

 

ด้วยเสียงดังสนั่น ภูเขาสี่ลูกในบริเวณใกล้เคียงปะทุขึ้นขณะที่ยอดเขาปีศาจสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ชายคนนั้นกำลังดูดซับแก่นของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์

 

แสงเจ็ดกลุ่มกะพริบ เมื่อแสงกระจัดกระจาย เงาร่างเจ็ดร่างก็แผ่พลังอันไร้เทียมทานออกมา

 

คิ้วของเขาสั่นไหวแต่ก็แค่เล็กน้อย”พวกเจ้าเจ็ดคนมาที่นี่ทำไม?ไม่ใช่ว่าดูถูกเราผู้บ่มเพาะปีศาจงั้นหรือ?”


“ฮึ่ม จักรพรรดิปีศาจ จั๋วอี้ฝาน มันก็ชัดเจนอยู่แล้วว่าพวกเรามาทำไม”ชายชราคนหนึ่งลูบเคราขาว มองด้วยสายตาดูถูก

 

หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะและจั๋วอี้ฝานก็ส่งเสียงออกมา”จักรพรรดิดาบ ข้าไม่รู้ว่าเจ้าพูดเรื่องอะไร”

 

“ฮึ่ม หยุดเสแสร้งเสีย และนำคัมภีร์ 9 สมถะออกมาซะ”นักพรตหญิงก้าวออกมาอย่างหยิ่งผยอง

 

จั๋วอี้ฝานหน้าซีด

 

มันเพิ่งผ่านมาแค่เดือนเดียวที่เขาได้พบกับสมบัติของจักรพรรดิ 9 สมถะในตำนาน หลังฆ่าฟันนับไม่ถ้วน เขาก็ได้รับสิ่งที่เขาอยากศึกษามาทั้งชีวิต แต่มันกลับเล็ดลอดออกไป?

 

เขาพลันนึกถึงบางสิ่งและใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

 

“จ้าวเฉิน ออกมา”จั๋วอี้ฝานตะโกน

 

เสียงเริงร่าดังขึ้นบนผืนป่าว่างเปล่า ทันใดนั้น ชายหนุ่มรูปหล่อในชุดคลุมขาวก็เดินออกจากด้านหลังทั้งเจ็ดคนด้วยรอยยิ้ม ก้มหัวให้จั๋วอี้ฝาน”ฮ่าๆๆๆ อาจารย์ ท่านเรียกหาข้าหรือ?”

จั๋วอี้ฝานจ้องด้วยความเกลียดชัง”นี่เป็นฝีมือเจ้าสินะ?”

“ถูกต้อง!”จ้าวเฉินพยักหน้า

 

“เจ้ายังยกเลิกค่ายกลป้องกันด้วย?”

“ถูกต้อง!”

 

“ทำไม!ข้าไม่เคยทำร้ายเจ้าเลย”จั๋วอี้ฝานกำหมัด แผ่จิตสังหารออกมา

 

แม้จะเป็นผู้บ่มเพาะปีศาจ เขาก็ไม่ได้ฆ่าคนอย่างไร้เหตุผล ถ้าเขาทำ เขาก็แค่แสดงออกตามธรรมชาติ มิฉะนั้น ผู้บ่มเพาะฝ่ายดีจะมาจบชีวิตเขาแน่ สำหรับจ้าวเฉิน เขาเป็นเด็กกำพร้าที่จั๋วอี้ฝานเก็บมาเลี้ยง แต่ใครจะไปคิดว่าจะมีวันที่จ้าวเฉินทรยศเขา

 

แม้จะวางหน้าด้วยท่าทางสงบ แต่ก่อนจิตสังหารของจั๋วอี้ฝานจะเพิ่มขึ้น เท้าของจ้าวเฉินก็ทรยศเขา ก้าวถอยไปสองก้าว ขยับเข้าใกล้ตัวตนทั้งเจ็ดมากขึ้น

 

“อาจารย์ ข้าเข้าใจความเมตตาของท่านดี แต่นั่นไม่ได้ทำให้ท่านมีสิทธิ์ขโมยที่นั่งของจักรพรรดิที่แปดและทำให้ข้าอยู่ในเงามืดของท่านไปชั่วนิรันดร์ ถึงกระนั้น เกี่ยวกับคัมภีร์ 9 สมถะ นับตั้งแต่ที่ท่านได้รับมัน ท่านก็ฝึกมันคนเดียว กระทั่งกลัวว่าข้าจะเห็นมันด้วยซ้ำ”

 

หัวในของจั๋วอี้ฝานบีบรัด

 

จ้าวเฉินไม่มีทางรู้ว่าจั๋วอี้ฝานทำไปเพื่อเขา การมีพลังบ่มเพาะต่ำแต่คิดมุ่งหน้าศึกษาคัมภีร์ 9 สมถะจะเบี่ยงเบนทิศทางการบ่มเพาะ เขาเลือกศึกษามันให้ถ่องแท้ก่อนและค่อยส่งต่อให้เขา

 

แต่แผนการทั้งหมดของเขาก็พังพินาศในเวลาแค่เดือนเดียว

 

“ฮ่าๆๆๆ พูดได้ดี จ้าวเฉิน เจ้าสมกับเป็นศิษย์ของข้า!”

 

เสียงหัวเราะของจั๋วอี้ฝานไปถึงชั้นฟ้า”ในเมื่อเป็นแบบนั้น ข้าก็จะให้เจ้าได้ลิ้มรสคัมภีร์ 9 สมถะ”

 

“จั๋วอี้ฝาน เจ้าไม่มีสิทธิ์มาพ่นคำพูดดื้อด้านต่อหน้าเราทั้งเจ็ดหรอกนะ”ชายชราเคราขาวก้าวออกมาข้างหน้า

 

“ฮึ่ม ทุกคนในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต่างรู้จักข้าในฐานะจักรพรรดิที่8 ข้าไม่กลัวต่อให้พวกเจ้าเจ็ดจักรพรรดิจะรุมข้าก็ตาม!”

 

พูดจบ จั๋วอี้ฝานก็หงายฝ่ามือใส่จ้าวเฉิน

 

กรงเล็บดำพุ่งผ่านท้องฟ้า

 

ดวงตาของเขาหดลง ใบหน้าซีดเซียว และถอยไปด้วยความกลัว

 

ต่อหน้ากรงเล็บอันทรงพลัง ชายชราชักดาบออกมา คลื่นดาบระเบิดออกไป ทำลายกรงเล็บดำทิ้ง

 

“ฮึ่ม คัมภีร์ 9 สมถะก็ไม่เท่าไร”ชายชรายืนอยู่บนฟ้าพร้อมดาบเขา แสดงความดูหมิ่นไปทั่วหน้า

 

จั๋วอ้านยิ้มและโบกมือ”กีเซอร์ หยุดปากเก่งได้แล้ว”

 

บูม!

 

ราวกับท้องฟ้าถล่ม ท้องฟ้าปกคลุมไปด้วยฝ่ามือสีดำนับพัน กดลงทับทั้งเจ็ด แต่ละฝ่ามือใหญ่กว่ากรงเล็บสองเท่า พลังเช่นนั้นมากพอทำให้ทั้งเจ็ดตกตะลึง

 

“เป็นไปได้ยังไง?เขาฝ่าไปถึงขั้นเทวะแล้ว?”จักรพรรดิดาบสูดลมหายใจเย็นเข้าปอด

 

พวกเขาสามารถรู้สึกได้ถึงความกล้าที่หนีออกจากร่าง

 

ต่อให้เจ็ดจักรพรรดิร่วมมือกันก็ไม่ใช่คู่ต่อกรของผู้บ่มเพาะชนชั้นเทวะ

 

ใบหน้าของจ้าวเฉินซีดลง ความเสียใจกัดกินหัวใจเขา ใครจะไปคิดว่าการฝึกฝนเพียงหนึ่งเดือนจะทำให้จั๋วอี้ฝานมีพลังสูงส่งขึ้นถึงเพียงนี้

 

“ฮึ่ม คนทรยศ นี่คือจุดจบของเจ้า”จั๋วอี้ฝานหัวเราะเยาะ

 

ซวบ!

 

แสงตกลงจากสวรรค์ด้านบน เจาะมือสีดำและพุ่งตรงใส่จั๋วอี้ฝาน โดยไม่มีเวลาตอบสนอง แสงพุ่งผ่านตัวเขาไป

 

เลือดสีแดงสดพุ่งออกจากปากเขา และมือดำนับพันก็หายไป จั๋วอี้ฝานแหงนมองฟ้า พบชายวัยกลางคนที่อาบไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์

 

“นักบุญ!”จั๋วอี้ฝานกัปากอย่างขัดขืน เขารู้เจตนาของผู้มาใหม่

 

“จักรพรรดิปีศาจจั๋วอี้ฝาน นักบุญคนนี้เป็นตัวแทนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในการเรียกคืนมรดกของจักรพรรดิปีศาจ ถ้าเจ้าส่งมอบมันมา ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า”คนอยู่รอบตัว แต่ไม่มีใครสะท้อนในตาเขา เขาคงไม่ก้มมองจั๋วอี้ฝานถ้าไม่ใช่เพราะคัมภีร์ 9 สมถะ

นี่คือนักบุญที่แข็งแกร่งสุดในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ แม้กระทั่งระดับจักรพรรดิก็เป็นได้แค่มดปลวกต่อหน้าเขา

ด้วยเสียงหัวเราะน่าสังเวช จั๋วอี้ฝานหยิบชิ้นหยกสีพราวออกมา

 

แค่เห็นมัน สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไป โดยเฉพาะนักบุญ

 

ด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยามต่อทุกคน จั๋วอี้ฝานเย้ยหยัน”ผู้บ่มเพาะสายธรรมะอะไร นักบุญ?พวกเจ้าก็แค่หัวขโมยที่ต้องการสมบัติของผู้อื่น?ข้าจะไม่ยอมให้ใครได้รับคำพูดจากคัมภีร์ 9 สมถะต่อให้ข้าต้องทำลายมันก็ตาม”

 

ราวกับจะพิสูจน์คำพูดเขา พลังงานรุนแรงแผ่ออกจากตัวเขา

 

“บัดซบ!เขากำลังจะระเบิดตัวตาย!’

 

ดวงตาของจักรพรรดิดาบหดลง รีบถอยห่าง มีแค่นักบุญถึงระเบิดความโกรธ พุ่งทะยานเข้าหาจั๋วอี้ฝาน”หยุด!’

 

ด้วยรอยยิ้มภาคภูมิ จั๋วอี้ฝานบีบชิ้นหยก เปลี่ยนเป็นฝุ่นผงต่อหน้านักบุญ ความโกรธและความขมขื่นฉายออกมาในดวงตาของนักบุญ เขากัดฟันแน่น

 

บูม!

 

เสียงหัวเราะของจั๋วอี้ฝานมาพร้อมกับคลื่นระเบิดรุนแรงที่ทำลายทั้งยอดเขาปีศาจ

 

เมื่อควันและฝุ่นหายไป มันก็เผยให้เห็นใบหน้าโกรธแค้นของนักบุญ ร่วมกับเสื้อผ้าที่ขาด

 

“ต่อหน้าการระเบิดน่ากลัวแบบนี้ นักบุญก็ยังสามารถออกมาได้โดยไม่มีรอยขีดข่วน”จักรพรรดิดาบแสดงความชื่นชม

 

นักบุญแค่นเสียงและกำลังจะจากไป

 

แต่มันคือจ้าวเฉินที่ขวางทางเขา”โปรดรอก่อน ท่านนักบุญ จักรพรรดิปีศาจจั๋วเจ้าเล่ห์มาก ถ้าเขาครอบครองบางอย่าง แค่จากการรู้คัมภีร์ 9 สมถะ วันหนึ่งเขาจะต้องกลับมาแก้แค้นเราทุกคน”

 

“ฮึ่ม การระเบิดตัวตายของเขาลึกลงถึงวิญญาณ มันจะไปมีอะไร?”เขาโบกแขนเสื้อและหายไป

 

หัวใจของทุกคนผ่อนคลายลงหลังได้ยิน

 

ด้วยการคงอยู่ของนักบุญ ระดับจักรพรรดิจะพบว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะหลบหนีด้วยวิญญาณของพวกเขา มันน่าเสียดายที่ต้องเสียมรดกนี้ไป

 

สายตาของทุกคนมองซากยอดเขาปีศาจ พวกเขารู้สึกแตกต่าง บางคนยินดี บางคนคร่ำครวญ ขณะที่ส่วนใหญ่รู้สึกสงสาร

รีวิวผู้อ่าน