ค่ำคืนมืดประดุจสีน้ำหมึก แสงจันทร์ถูกบดบังโดยเมฆมืด
ป่าเงียบสงัด เต็มไปด้วยศพ สถานการณ์เหมือนผ่านสงครามมา อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นเลือด ซึ่งดึงดูดอสูรรอบๆให้มากินศพ
“อืม...”
ทันใดนั้น ท่ามกลางเสียงเคี้ยว เสียงครวญครางของเด็กหนุ่มท่ามกลางศพบนพื้นก็ดังขึน้
เขาอดกระดิกหูไม่ได้ หันไปมองแหล่งเสียงที่ค่อยๆใกล้เข้ามา
บูม!
เกิดเสียงดัง อสูรร้ายรีบกระโจนถอยด้วยความตกใจตอนเห็นศพลุกขึ้นนั่ง แต่เมื่อเห็นว่าเป็นสิ่งมีชีวิต มันก็เผยดวงตากระหายเลือดอีกครั้ง ค่อย ๆ เขยิบเข้าใกล้
แต่ทว่า เด็กหนุ่มดูเหมือนจะไม่รับรู้ถึงอันตรายรอบตัวเลย แค่นั่งอย่างเหม่อลอย
“นี่..คือข้าในตอนนี้?”เด็กหนุ่มยกมือขึ้น ดวงตาของเขาปกคลุมไปด้วยสีหมอก
โฮก!
ทันใดนั้น เสียงคำรามก็ดังขึ้น หมาป่ากระโจนใส่ชายหนุ่ม
เมื่อได้ยินเสียง เด็กหนุ่มก็พลันหันหัวไปมอง เผยให้เห้นใบหน้าเปื้อนเลือด โดยเฉพาะจิตสังหารในดวงตา ซึ่งเหมือนดาบแหลมสองเล่มที่ทิ่มแทงดวงตาของหมาป่า
อึก!
หมาป่าที่กระโจนพลันหยุดเท้า ตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ อสูรที่เหลือเองก็ตกใจ จ้องมองดวงตาคล้ายปีศาจ
แม้เด็กหนุ่มจะอ่อนแอมาก สัญชาตญาณของพวกมันก็บอกว่าคนคนนี้อันตรายมาก
หูสงบลงอีกครั้ง และเด็กหนุ่มก็สูดหายใจลึก ค่อยๆหลับตา
เด็กหนุ่มนามจั๋วฝาน อายุ 15 ปี เป็นข้ารับใช้ของตระกูลลั่วแห่งคฤหาสน์เมฆ ชีวิตของเขามีความสุขดี จนกระทั่งสามปีก่อนตอนกลุ่มโจรภูเขาลมดำบุกคฤหาสน์ เขากับผู้คุ้มกันบางส่วนพานายน้อยและนายหญิงของตระกูลหนีมาก่อนโดนศัตรูไล่ตามฆ่าในป่า
ในลมหายใจสุดท้าย เขาเต็มไปด้วยความปรารถนา สิ่งนี้ได้ชักนำจิตวิญญาณของจั๋วอี้ฝานให้มาครอบงำเขา
ดวงตาของจั๋วฝานเปลี่ยนไป
“ฮ่าๆๆๆ จักรพรรดิดาบ จ้าวเฉิน พวกเจ้าคงไม่คิดฝันว่าคัมภีร์ความลับ 9 สมถะจะมีวิธีครอบงำบางคนโดยไม่ต้องการดวงวิญญาณ รอข้าก่อนเถอะ ข้าจะกลับไปดินแดนศักดิ์สิทธิ์และทวงสิ่งที่เป็นของข้าคืน”
เสียงหัวเราะคลุ้มคลั่งของจั๋วฝานดังก้องป่า แม้กระทั่งสัตว์ที่กำลังกินศพก็ยังตกใจหนี
แค่ก!
ทันใดนั้นเสียงไอก็ขัดเสียงหัวเราะเขา
“ชะ-ช่วยข้าด้วย!”
จั๋วฝานเร่งไปดู พบว่ามันเป็นผู้คุ้มกันตระกูลลั่วที่เปียกชุ่มไปด้วยเลือด
“ฮึ่ม เรื่องของพวกมนุษย์ไม่เกี่ยวอะไรกับข้า”
ดวงตาของเขาหดลง ส่ายหัวขณะเตรียมจากไป จั๋วฝานคนก่อนต้องพยายามเสียสละชีวิตตัวเองเพื่อช่วยเหลือคนพวกนี้แน่ แต่ตอนนี้เขาคือจักรพรรดิปีศาจจั๋วอี้ฝาน สำหรับอี้ฝาน ตระกูลลั่วไม่นับเป็นอะไรนอกจากมด
คนอยากเขายังไม่เบื่อหน่ายจนถึงขั้นมาช่วยชีวิตมด
เขาเดินไปแค่สองก้าวก่อนหยุดลง นึกถึงบางสิ่ง เขาก้มลง
ไม่นาน จั๋วฝานก็เบิกตากว้างด้วยความยินดี
“เจ้าเด็กนี่อายุ 15 แต่ไม่เคยบ่มเพาะ ร่างของเขาไม่ได้รับการปนเปื้อนเลย”
บนทวีปจักรพรรดิยุทธ์ ส่วนใหญ่สามารถบ่มเพาะได้ แม้กระทั่งชาวนาก็ยังอยู่ในระดับสร้างรากฐานขั้น 1หรือ 2 มันหายากที่เด็กอายุ 15 จะไม่ได้รับการฝึกฝนเลย
และเคล็ดบ่มเพาะที่แข็งแกร่งสุดก็คือคัมภีร์ความลับ 9 สมถะ วิชาปีศาจแปลงกาย ซึ่งสามารถใช้การบ่มเพาะคนอื่น ช่วยให้ผู้ใช้มีความสามารถกลืนกินฟ้าดิน ไปถึงอาณาจักรสูงสุดของพลังในโลกนี้ แต่มันจำต้องมีร่างกายบริสุทธิ์เพื่อฝึกฝน
เคล็ดบ่มเพาะนี้เป็นสิ่งที่จักรพรรดิ 9 สมถะเข้าใจหลังเข้าสู่ระดับจักรพรรดิ ขณะที่เขากำลังทำลายการบ่มเพาะของตัวเองทิ้งและเริ่มต้นใหม่ เขาก็โดนจักรพรรดิคนอื่นรุม
สมัยโบราณ จักรพรรดิ 9 สมถะคือจักรพรรดิที่แข็งแกร่งสุด สำหรับการที่ทำให้เขาตัดสินใจเริ่มต้นการบ่มเพาะใหม่ เคล็ดบ่มเพาะนี้ต้องน่ากลัวอย่างมาก บางทีอาจเหนือกว่าเคล็ดบ่มเพาะระดับสวรรค์
เช่นนั้น เมื่อจั๋วอี้ฝานได้รับมัน เขาจึงพิจารณาถึงแนวทางต่อไป แต่ก่อนเขาจะได้ตัดสินใจ 7 จักรพรรดิและข้าวเฉินก็มาบีบบังคับเขา
ด้วยกายบริสุทธิ์ ผลของมันจะยิ่งเด่นชัด
เมื่อถึงตอนนี้ จั๋วฝานก็กลับไปที่ผู้คุ้มกันคนนั้น เอาศพอื่นที่ทับตัวเขาออก ดึงเขาออกมาพัก
ดวงตาว่างเปล่าจ้องมองขณะที่เขาถูกดึงออกจากความตาย ผู้คุ้มกันตระกูลลั่วยิ้ม”อ่า มันเป็นเจ้านี่เอง จั๋วฝาน ขอบคุณมาก ข้าจะตอบแทนเจ้าเมื่อเรากลับไป”
“ฮี่ๆๆ ทำไมเจ้าไม่ตอบแทนเสียตอนนี้เลยละ”มุมปากของเขายกขึ้น จั๋วฝานเผยรอยยิ้มแปลกๆ
ผู้คุ้มกันตัวแข็ง รู้สึกหนาวจับใจ
พวกเขามาจากตระกูลลั่วด้วยกัน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเห็นจั๋วฝาน แต่นี่คือครั้งแรกที่เขาได้เห็นสีหน้าน่ากลัวแบบนี้ มันคล้ายกับหมาป่าที่จ้องมองกระต่าย
“จั๋วฝาน เจ้าจะทำอะไร?”
จั๋วฝานไม่สนใจเขา มองด้วยรอยยิ้มเหมือนเดิม”ไม่เลว ระดับกลั่นปราณขั้น 2”
ขณะที่เคล็ดบ่มเพาะอื่นจะดูดซับพลังปราณรอบตัวมาปรับแต่งร่างกายผู้ใช้ เคล็ดปีศาจแปลงกายจะขโมยฐานการบ่มเพาะคนอื่นมาเป็นของตัวเอง
แต่คนธรรมดาจะขโมยพลังจากผู้บ่มเพาะได้อย่างไร?มันต้องเป็นตอนที่เป้าหมายบาดเจ็บจนถึงจุดที่ขยับตัวไม่ได้ไงละ
นี่คือเหตุผลที่ทำให้จั๋วฝานลังเลจะละทิ้งฐานการบ่มเพาะเดิม ถ้าเรื่องแบบนี้ไม่เกิด เขาคงเป็นมนุษย์ธรรมดาไปชั่วชีวิตที่เหลือ
แต่ เขาอยู่ที่นี่ พร้อมด้วยร่างใหม่ที่สวรรค์ทิ้งมาให้ นี่คือโชคเทพประทาน
เมื่อเห็นว่าจั๋วฝานจ้องมองเขาเหมือนโจรชั่วมองสาวงาม หัวใจของเขาก็เต้นกระหน่ำ”จะ-เจ้าไม่ใช่จั๋วฝาน!”
“ฮี่ๆๆ ถูกต้อง!”
เสียงหัวเราะชั่วร้ายยิ่งตอกย้ำเจตนาร้ายของจั๋วฝาน”ข้าคือจักรพรรดิที่แปดแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ จักรพรรดิปีศาจ จั๋วอี้ฝาน!”