px

เรื่อง : พ่อบ้านจักรพรรดิปีศาจ
ตอนที่ 3 เคล็ดปีศาจแปลงกาย


ผู้คุ้มกันเฝ้ามองด้วยความกลัวจับใจขณะที่จั๋วฝานยกฝ่ามือขึ้นเหนือหัวเขา เริ่มสำแดงเคล็ดบ่มเพาะ

 

แสงสีดำสาดออกมา บิดเหมือนนอนขณะที่ฝังลงไปในตัวผู้คุ้มกันตระกูลลั่ว วินาทีที่ชอนไชเข้าตัว ใบหน้าของผู้คุ้มกันก็เปลี่ยนไป

 

เขากรีดร้องด้วยความกลัว กระตุกจากความเจ็บปวด ตอนนี้ใบหน้าขาวซีดจากการเสียเลือดกลับดำมืด ทุกวินาทีที่ผ่านไป ชายคนนั้นจะใกล้เคียงกับสีถ่านมากขึ้น ในค่ำคืนมืด ถ้าไม่เพ่งมอง มันคงไม่มีใครบอกได้ว่าเขาเคยเป็นมนุษย์

 

แต่จั๋วฝานกลับเงยหน้าขึ้นมองด้วยความตื่นเต้น

 

เคล็ดปีศาจแปลงกายอาจริบฐานการบ่มเพาะคนอื่นมาเป็นของเขา แต่การขโมยรากฐานคนอื่นจะง่ายได้อย่างไร?ต่อให้เขาทำได้ มันก็อาจปฏิเสธเขา เขาต้องระมัดระวังถึงขีดสุด โดยเฉพาะตอนที่เขากำลังสร้างรากฐานของเขา

 

เช่นนั้น จั๋วฝานจึงต้องทำให้พลังธาตุของเขาเป็นแบบปีศาจก่อนกลืนกิน

 

เขาสูดหายใจลึก ระงับความตื่นเต้น มือของเขากำแน่น และพลังสีดำก็เริ่มไหลกลับจากผู้คุ้มกันตระกูลลั่ว ตัวของเขาเริ่มแห้งอย่างรวดเร็ว

 

หลังผ่านไปครึ่งชั่วโมง จั๋วฝานก็ดึงฝ่ามือกลับ คุกเข่ากับพื้น และลองพลังใหม่

 

ผู้คุ้มกันตระกูลลั่วล้มลงกับพื้น สลายเป็นฝุ่นผง เหมือนศพที่ตายมาแล้วเป็นพันปี ล่องลอยไปในอากาศ

การสรรค์สร้างของจักรพรรดิ 9 สมถะไม่เพียงอาศัยฐานบ่มเพาะคนอื่น แต่ยังรวมถึงแก่นแท้ด้วย

 

พลังงานสีดำแล่นไปทั่วตัวเขาเหมือนน้ำท่วม จั๋วฝานดำดิ่งลงสู่ห้วงจิตสำนึกขณะที่เขากระตุ้นเคล็ดบ่มเพาะเพื่อทำให้กระแสพลังงานไหลผ่านเส้นพลังของเขา ขยับขยายทีละน้อย

 

พลังทั้งหมดของผู้เชี่ยวชาญระดับกลั่นปราณไหลผ่านร่างกายไร้การฝึกฝนของเขา พลังแทบจะระเบิดเส้นปราณของเขา ขณะที่หน้าผากเขาหลั่งเหงื่อจำนวนมากออกมา

 

แต่เขาอดทนเพราะเขารู้ว่าพลังนี้สามารถสร้างรากฐานที่ไม่เคยมีมาก่อนได้ รากฐานที่มั่นคงเช่นนี้จะรับประกันเส้นทางการบ่มเพาะในอนาคตของเขา

 

เวลาผ่านไปทีละวินาที นานจนล่วงเลยไปสองชั่วโมง จั๋วฝานขบฟัน เหงื่อไหลออกมาจากเขาเหมือนแม่น้ำ...

 

เขาคลายกรามของเขาในชั่วโมงที่หกเมื่อพลังงานสีดำโคจรในตัวเขากว่าร้อยครั้ง รวมกันที่ตันเถียนของเขาและก่อตัวเป็นทะเลสาบสีดำ

 

เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ปล่อยลมหายใจยาว เมฆบนขอบฟ้าเริ่มสว่าง และสัตว์ป่าก็กลับมาที่ส่วนลึกของป่า

 

“เช้าแล้วหรือ?ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่คิดเลยว่าระดับกลั่นปราณขั้นสองจะต้องใช้เวลานานทั้งคืน”

 

จั๋วฝานส่ายหัว ตรวจสอบร่างกายเขาอย่างตื่นเต้น

 

ปัง!

 

เกิดเสียงดังกึกก้อง หินพังทลายภายใต้หมัดของจั๋วฝาน

 

จั๋วฝานพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ การบ่มเพาะของผู้เชี่ยวชาญกลั่นปราฯได้ขัดเกลาร่างกายเขาและพัฒนามันขึ้นมาก ตามพละกำลังร่างกายเขาอย่างเดียว เขาไม่อ่อนแอไปกว่าผู้เชี่ยวชาญกลั่นลมปราณ

 

ต่อมา เขาก็ตรวจสอบพลังบ่มเพาะเขา

 

ก่อนหน้านี้เขาสงบ แต่ตอนนี้ใบหน้าเขากลับดูเหมือนพบเจอขุมสมบัติ

 

สำหรับการบ่มเพาะเขา ไม่เพียงมันจะไปถึงระดับสร้างรากฐานขั้น 5 แต่ปราณภายในตัวเขายังเป็นระดับกลั่นปราณ ไม่ใช่สร้างรากฐาน

 

“เคล็ดบ่มเพาะปีศาจนี้ช่างวิเศษเหลือเกิน”จั๋วฝานอดยิ้มเยาะด้วยความดีใจไม่ได้

 

โดยทั่วไป แม้กระทั่งอัจฉริยะที่หาพบตัวได้ยากจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ยังต้องใช้เวลาเป็นปีเพื่อมาถึงระดับสร้างรากฐานขั้น 5 แต่ เขากลับใช้เวลาแค่ชั่วข้ามคืนเดียว

 

“มันคงไม่นานก่อนข้าจะได้กลับไปดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ฮี่ ฮี่ ฮี่...”จั๋วฝานหัวเราะอย่างชั่วร้าย

 

ขณะที่เขากำลังดื่มดำกับจินตนาการของเขา เสียงตะโกนก็ปลุกเขาขึ้นจากฝันกลางวัน

 

เขาขมวดคิ้ว เดินไปตามทิศทางของเสียงอย่างระมัดระวัง เขาชัดเจนดีถึงขีดจำกัดเขา ต่อให้เขาจะเป็นผู้บ่มเพาะระดับสร้างรากฐานขั้น 5 ความสำเร็จเล็กน้อยนี้ก็ไม่สามารถรับมือกับวิชายุทธ์ดาษ ๆ ได้ เขาไม่มีพลังพอจะโต้ตอบถ้าพบเจอยอดฝีมือ

 

เช่นนั้น ความรอบคอบจึงเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรก เหนือสิ่งอื่นใด ตอนนี้เขาไม่ใช่จักรพรรดิปีศาจผู้เลื่องลืออีกแล้ว

 

ด้วยก้าวที่เบาเหมือนแมว เขาซุ่มอยู่แถวพุ่มไม้ ผลักใบไม้ออกไปด้านข้างเพื่อดูกลุ่มสองกลุ่มกำลังยืนเผชิญหน้ากัน

 

ฝ่ายหนึ่งมีชายฉกรรจ์เป็นสิบ ผู้คุ้มกันตระกูลลั่วล้อมเด็กสาวอายุ 18 กับ เด็กชายอายุ 6 ขวบไว้

 

อีกกลุ่มสวมชุดดำ นำโดยชายชรา มีคนกว่า 20 คน ชายคนนั้นเป็นคนคุ้นหน้าสำหรับจั๋วฝาน เขาจำได้ว่าชายชรามีตำแหน่งพ่อบ้านในตระกูลลั่ว  งั้นคนสองคนที่ล้อมด้วยผู้คุ้มกันก็ต้องเป็นนายน้อยกับนายหญิงของตระกูลลั่ว ลั่ว หยุนไห่และลั่วหยุนชาง

 

“ฮึ่ม ไม่น่าแปลกใจที่โจรภูเขาจะบุกการรักษาความปลอดภัยแสนแน่นหนาของตระกูลลั่วเข้าไปได้ เรามีคนทรยศอยู่ด้วยนี่เอง”

 

จั๋วฝานแค่นเสียงอยู่ภายใน เขานึกถึงศิษย์เขาและกำหมัดแน่น

 

ในอดีต เขาโดนลูกศิษย์ทรยศ และร่างที่เขายึดครองใหม่ก็ยังตายจากผลลัพธ์เดียวกัน เขาอดรู้สึกเห็นใจเจ้าของร่างคนเดิมไม่ได้

 

แต่ในไม่ช้า เขาก็ส่ายหัวและถอนหายใจ เตรียมจากไป

 

ด้วยพลังของเขา เขาไม่มีทางช่วยเหลือตระกูลลั่วได้ นอกจากนี้ เขาไม่มีอะไรผูกมัดกับตระกูลลั่ว มันไม่คุ้มค่าที่จะเอาชีวิตเขาไปทิ้ง

 

แต่ เขากลับก้าวไปได้แค่สองก้าวก่อนหัวใจของเขาจะบีบรัดแน่น

 

ปล.ช่วงตอนแรกๆนิยายจะสั้นหน่อยนะครับ แต่เดี๋ยวหลังๆยาวขึ้น 

รีวิวผู้อ่าน