สี่ชั่วโมงต่อมา พวกเขาพบว่าตัวเองมาอยู่ด้านหน้าป่าหมอก
ดวงตาของจั๋วฝานเป็นประกายทุกครั้งที่เดินผ่านต้นไม้ซึ่งปกคลุมด้วยหมอก
“นี่คือป่าหมอก ปกคลุมด้วยหมอกตลอดปี ใครก็ตามที่เข้ามายากจะออกไปได้”ลั่วหยุนชางลังเล”เราอาจหนีพวกมันพ้น แต่เราอาจติดอยู่ที่นี่ไปตลอดกาล”
จั๋วฝานไม่สนใจนางนัก เขาคอยสังเกตบริเวณ โดยเฉพาะภูเขาทางตะวันออก ซึ่งล้อมด้วยเมฆ
“นั่นคือภูเขาลมดำ?”
ลั่วหยุนชางพยักหน้า”พ่อข้าบอกว่าเจ้าภูเขาลมดำทรงพลังไม่น้อยไปกว่าข้า ตระกูลเราญาติดีต่อกันมาตลอด แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง พวกโจรกลับโจมตีคฤหาสน์เรา”
“ฮี่ ฮี่ ฮี่ เป็นสถานที่ที่ดี!”จั๋วฝานลูบคาง แสดงความชื่นชม
“มังกรฟ้าแห่งทิศตะวันออก พยัคฆ์ขาวแห่งทิศตะวันตก วิหคเพลิงแห่งทิศใต้ เต่าดำแห่งทิศเหนือ และฉีหลิน ณ ใจกลาง!”
“นี่คือค่ายกลธรรมชาติ!”จั๋วฝานพึมพำ”น่าเสียดาย ไม่มีพวกฉลาดพอจะรู้ แต่ตอนนี้ข้าอยู่นี่ ข้าจะทำให้สถานที่นี้เป็นภูเขาปีศาจแห่งที่สองของข้า!”
ดวงตาของจั๋วฝานเต็มไปด้วยความสุข
เขาเข้าใจมูลค่าของภูเขานี้ดี ถ้านี่คือดินแดนศักดิ์สิทธิ์ มีแค่นักบุญถึงสามารถยึดสถานที่แบบนี้ได้
“คุณหนู อยากฆ่าพวกพ่อบ้านซุนที่นี่หรือเปล่า?”จั๋วฝานหันไปถาม
ลั่วหยุนชางตกใจ
พวกนางมีกันแค่สาม ส่วนอีกฝ่ายมาเป็นกลุ่ม แถมยังแข็งแกร่งกว่า แต่ตอนนี้พวกนางกำลังจะสู้กลับ?
ลั่วหยุนไห่แค่นเสียงและยิ้มเยาะจั๋วฝาน”เจ้าทาสตัวเหม็น หยุดโอ้อวดได้แล้ว!”
“ก้นเจ้ารู้สึกคันอีกแล้ว?”
สายตาของจั๋วฝานทำให้คำพูดของหยุนไห่ติดในคอ การตีรอบนั้นบอกเขาว่าข้ารับใช้คนนี้ไม่สนใจนายน้อยอย่างเขาเลย
“ฮึ่ม คนฉลาดรู้ว่าตอนไหนควรถอย เมื่อข้ากลับบ้าน ข้าจะจัดการเจ้า!”เขาพึมพำบนไหล่พี่สาว
ด้วยน้องชายนางในอ้อมแขนและเพื่อเลี่ยงความโกรธของข้ารับใช้แสนชั่วช้า ลั่วหยุนชางจึงถาม”ยังไง?”
ด้วยรอยยิ้มน้อย จั๋วฝานกางแขน”คุณหนู ท่านมีหินปราณมากแค่ไหนกับตัว?โปรดส่งทั้งหมดให้กับข้า”
“เจ้าต้องการไปทำอะไร?”ลั่วหยุนชางจ้องเขาด้วยสายตาระวัง
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า คุณหนูเข้าใจผิดแล้ว ข้าไม่คิดเอาเปรียบตระกูลที่ตกต่ำและกลายเป็นข้ารับใช้ชั่วช้าที่ปล้นของ การกระทำทั้งหมดของข้าก็เพื่อความปลอดภัยของท่าน”
“ฮึ่ม ยังคิดว่าตัวเองเป็นข้ารับใช้ที่ภักดีอีก?จากที่ข้าเห็น ไม่มีใครชั่วช้าไปกว่าเจ้าเลย.”
ลั่วหยุนชางลูบก้นของน้องชายที่น่าสงสารของนาง แต่ก็ยังส่งแหวนให้เขา”นี่คือสมบัติทั้งหมดของข้า ถ้าเจ้ากล้าโกหกข้า ข้าจะไม่มีวันอภัยให้เจ้า”
จั๋วฝานมองมันด้วยรอยยิ้มและหายไปในหมอก
“รอข้าตรงนี้”
“ฮึ่ม ข้ารับใช้คนนี้อุกอาจเกินไป เขาถึงขั้นชี้นิ้วสั่งเจ้านาย!ท่านพี่ ท่านต้องลงโทษเขาให้ข้า!’ลั่วหยุนไห่โวยวายเมื่อจั๋วฝานไม่อยู่
นางส่ายหัวและมองหมอกรอบ ๆ “หยุนไห่ เขาอาจหยาบคาย แต่เขามักช่วยเหลือเรา มันดีกว่าพวกหน้าซื่อใจคดเหล่านั้นมาก เราไม่สามารถตอบแทนความเมตตาได้ด้วยความเป็นปฏิปักษ์”
ลั่วหยุนไห่คิดสักพักจากนั้นก็พยักหน้า”ใช่ มันเป็นความผิดของพ่อบ้านซุน”
ลั่วหยุนชางพอใจและชมเขา”หยุนไห่ เจ้าโตขึ้นแล้ว”
แต่จากนั้นเขาก็ขู่ผ่านไรฟัน”สำหรับทาสตัวเหม็นนั่น เขาควรโดนทุบตีเหมือนไม่มีวันพรุ่งนี้ การฆ่าเขานั้นง่ายเกินไป!”
ลั่วหยุนชางเงียบ
จั๋วฝานเดินท่ามกลางหมอกขาว ดวงตาลึกล้ำของเขามองรอบๆ เป็นครั้งคราว มือของเขาจะสะบัดวูบและหินปราณก็จะบินออกแหวน หายลับไปในพื้น
แม้นี่จะเป็นครั้งแรกของเขาที่นี่ แต่เขาก็คุ้นเคยกับรูปแบบของมันเป็นอย่างดี เส้นทางของเขาไม่เคยโดนรบกวนด้วยหมอกเลย
ในเวลาเพียง 15 นาที เขาก็เดินทางไปทั่วทั้งฟ้า
“จงเปิด ประตูยมโลกทั้ง 9!ค่ายกลความพิโรธของสี่นักบุญ ทำงาน!”
มือของเขาผสานกันด้วยความเร็วประดุจสายฟ้า ขณะพูด เขาก็ร่ายคาถาจากคัมภีร์ลับ 9 สมถะ
ลมพัด ท้องฟ้ามืด ด้วยเสียงคร่ำครวญ เงาสีเทาตกลงจากฟ้า ซ่อนตัวในป่าหมอก
หมอกเปลี่ยนเป็นสีแดง จากนั้นก็ดำ เฉกเช่นท้องฟ้า
เสียงกรีดร้องแหลมดังออกมา
สองพี่น้องตัวแนบชิดกันมากขึ้น สั่นด้วยความกลัวขณะก้าวถอยหลังเพื่อความสบายใจ
แต่เสียงคร่ำครวญและเสียงกรีดร้องก็หยุดทันทีที่พวกเขาตกใจ ขณะท้องฟ้ากลับเป็นปลอดโปร่ง แม้แต่ดวงอาทิตย์ก็ยังส่องผ่านเมฆ หมอกของป่าหมอกสลายหายไป เผยให้เห็นจั๋วฝานที่กำลังเดินมา
“เกิดอะไรขึ้น?เจ้าทำอะไร?”ลั่วหยุนชางจ้องเขาด้วยความสับสน
เขาแค่โบกมือและเดินเข้าป่า
“ตามข้ามา”
ลั่วหยุนชางสงสัย แต่ก็ยังพาน้องชายนางตามเข้าไป จั๋วฝานมีท่าทางลึกลับที่ทำให้ทั้งสองไม่แสดงความสงสัย
เมื่อมาถึงต้นไม้โบราณ จั๋วฝานก็พูด”อยู่ด้านใต้ต้นไม้นี้ไว้ ข้าจะสอนเจ้าถึงวิธีควบคุมค่ายกลความพิโรธ และเมื่อพ่อบ้านซุนมา เจ้าสามารถใช้มันเพื่อฆ่าพวกเขาได้”
“ว่าไงนะ?นี่คือค่ายกล?”
ลั่วหยุนชางตกตะลึง
ค่ายกลเป็นอะไรที่มีค่ามากกว่าวิชายุทธ์ในโลกนี้ ไม่มีนิกายใดกล้าปล่อยแม้แต่ค่ายกลธรรมดาสู่โลกภายนอก ต่อให้โรงประมูลจะมีค่ายกลระดับหนึ่ง แต่มันก็ยังขายได้ในราคาหลายแสนหินปราณ พวกมันหายากและเป็นที่ต้องการสูง
ถ้าคฤหาสน์เมฆาของพวกนางมีค่ายกลป้องกัน พวกนางคงไม่ตกต่ำขนาดนี้
แต่ ตอนนี้ ข้ารับใช้ตัวน้อยกลับตั้งค่ายกลขึ้นมาง่ายๆ ความสำเร็จนี้ทำให้คุณหนูที่พลาดท่าถูกทำให้โง่งม