px

เรื่อง : Seoul Station’s Necromancer จบแล้วอ่านฟรี!!!
Chapter 110 – Second Alandal


วูชิน สั่งให้มินชาน เดินทางไปซื้อ ที่ดินรอบๆ ดันเจี้ยนของเขาเพื่อที่จะ ทำเป็นสำนักงานตรงนั้นและเขาเองก็ง่ายต่อการดูแลดันเจี้ยนของตัวเอง...และตอนนี้เขาก็กำลังจะกลับเข้าไปในดันเจี้ยนของตัวเอง แต่ติดที่ว่า....

<ประตูมิติ ของคุณต้องการ การชาร์จ พลังงาน...คุณต้องการชาร์จพลังงานเลยหรือไม่>

"ห๊ะ..นี่มันบ้าอะไรเนี้ย"

วูชินไม่มีทางเลือกเขาต้องนั่งรถไฟไป สถานีโซล แทน เพราะว่ามันไม่ต้อง เสีย พลังงานของดันเจี้ยน

"โอ้..ท่านประธาน"

พลังงานของกิลด์ อแลนดัลได้ รับคำสั่งให้ เฝ้า ดันเจี้ยน ของวูชิน อย่างเคร่งขัดและเขาสั่งให้ ทุกคนไม่ว่าใครก็ตามห้ามเข้าดันเจี้ยน ยก เว้น ตัววูชินเอง

"ทำงานกันได้ดีมาก"

"ขอบคุณครับ ท่านประธาน"

<คุณได้เข้าสู่ ทางออกที่ 1 สถานี โซล>

<คุณสามารถ เลือกได้ว่าจะ ล่า หรือ เข้าสู่ พื้นที่ส่วนตัว>

 

"หื้ม..นี่ฉันล่า มอนเตอร์ในดันเจี้ยนตัวเองได้ด้วยเหรอ "

วูชินหัวเราะกับสถาณการณ์ตรงหน้า ทำไม เขาต้องล่ามอนเตอร์ของตัวเองด้วยละ มันเสียพลังงานโดยใช่เหตุ..จากนั้นวูชินก็เลือกเข้าสู่ ดันเจี้ยนชั้นใน ของเขา

“นายท่าน”

"มีอะไรผิดปกติรึเปล่า"

ทันทีที่วูชินปรากฏตัว...บีบีก็เข้ามากอด และอ้อนให้วูชินลูบหัว

"เมี้ยว..มีพวกเร่ร่อนเข้ามาแต่พวกไวเวิร์นก็ล่าพวกมันหมดแล้ว.. "

"อ่า.."

วูชินนั่ง อยู่บน บัลลังก์ของเขาเพื่อ เช็คข้อมูลต่างๆ..เขาเช็คสถานะของดันเจี้ยน ละเห็นว่ามี มอนเตอร์พวกควายป่า เข้ามา ในดันเจี้ยนของเขา

"หื้ม..พวกมันเข้ามาบ่อยแค่ไหม"

"มันเข้ามา บางครั้งก็10ตัว บางครั้งก็ 2 หรือ3 ตัว เมี้ยว.. "

“อื้ม..แล้วแจมินละ "

"อ่อ..แวมไพร์มือใหม่นะเหรอ"

"ใช่"

"เขาค่อนข้างกลัวๆ นะ เมี้ยว..ฉันเลยสร้างบ้านให้เขาหลังหนึ่ง."

"เธอทำได้ดีมาก..."

"เมี้ยวว."

วูชิน ลูบหัวบีบี...และบีบียิ้มด้วยควาภูมิใจ

“แล้ว บ้านเเจมินอยู่ที่ไหน "

"ตามฉันมาเมี้ยวว "

บีบีเดิน นำ วูชิน โดย ตอนนี้ ปราสาทของเขาเปลี่ยนไปมาก

มีหอคอยเพิ่มขึ้นอีก 3 แห่งแต่การตกแต่ง ภายในยังคงไม่เปลี่ยนไปมาก

“หื้อ..”

และมีอาคารอีกมากมาย ที่เกิดขึ้น...

"เมี้ยว...นั้นเป็นที่ ทำเบเกอรี่ของฉันเองเมี้ยว เดียวเร็วๆนี้จะมีขนมปังอร่อยๆ มาให้นายท่านชิม "

“...... .”

นี่ ดันเจี้ยนของเขาเสียพลังงานไปกับอะไรเนี้ยย วูชินยืนนึกในใจ

พลางมองไปยังร้านเบเกอรี่

แก้ง...แก้งง..แก้ง

เสียงดังจากร้านข้างๆทำให้วูชิน หันไปมอง มันเป็นร้าน ตีเหล็กที่ แรมสัน ต้องการ..

“เมี้ยว แรมสัน เขาอยากได้ ที่ตีเหล็ก ดังนั้นฉันจึง สร้างมันให้..เมี้ยว"

วูชินเดินผ่าน อัศวินแห่งความตายหลายคน..แต่ละคน มีงานอดิเรกแตกต่างกันไป

แต่วูชิน กลับต้องชะงักกับ สถานที่ ใหญ่ๆเเห่งหนึ่ง ซึ่งมีคนมากมาย

"หื้อ..มันคือ สถานที่ แบบไหนกัน"

"มันคือ ผับไง เมี้ยว.."

"หื้ม...พวกเขาดื่มแอลกอฮอล์ ได้ด้วยเหรอ"

"เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ต่างๆถูกสร้างจากพลังงานของดันเจี้ยน..เมี้ยว...ตอนนี้พลังงานหมดดันเจี้ยนหมด พวกเขาเลย ยังดื่มกันไม่ได้เมี้ยว.. "

"...."

"แล้วพวกเขาทำอะไรระหว่างรอพลังงาน..."

“พวกนั้นนั่งเล่นไพ่ เมี้ยวว...”

”อื้ม..”

"โอเคร..ถึงละเมี้ยว นี่แหละบ้านของ แวมไพร์"

"โอเคร..เธอกลับไปได้แล้ว "

"โอเคร..เมี้ยว..ยังไงนายท่านอย่าลืม ชาร์จพลังดันเจี้ยนนะเมี้ยว... "

".โอเครๆ..เดียวเสร็จจาก ที่นี่ ฉันจะ ชาร์จให้"

วูชินให้ สิทธิ์การใช้พลังงานของดันเจี้ยนกับบีบี 10000 พลังงาน แต่บีบีกลับใช้มันหมดภายใน ไม่กี่วัน...ดังนั้นวูชินจึงปวดหัวมาก ถ้าเขาให้บีบี ใช้พลังงานอีก มันคงหมดอย่างรวดเร็วแน่ๆ

"เมี้ยว..ฉันจะเอาอะไรเพิ่มดีน้า "

บีบีเดินพึมพำแล้วเดินจากวูชินไป

เมื่อบีบีจากไป วูชินก็เข้ามาในบ้าน เขาเห็น ห้องนั่งเล่น ห้องครัว และ ห้องนอนๆ ทุกๆอย่างนั้นจำลองมาจากโลกจริง ของเขา...

“เเจมิน”

 

“.พี่..”

แจมินหน้าตาซีดๆแล้วมองไปยังวูชิน

"เกิดอะไรขึ้น

"ผมต้องการเลือด..."

แจมิน มองไปยังคอวูชิน อย่างกระหายเลือด

"อ้าปาก หน่อยสิ"

"คับ.."

วูชินกรีดมือของตัวเองแล้ว ให้เลือดแจมิน...

"อ่า..."

แจมิน ดื่มเลือดของวูชิน อย่างกระหาย แล้วร้องไห้ออกมา

“พี่..ผมกลายเป็น พวก สัตว์ประหลาดแล้วเหรอ.."

วูชินมองแจมิน อย่าง เวทนา..เขามองเห็นตัวเอง สมัยแรกๆที่ไปยังโลก อัลเฟ่น...

แจมินซึ่งกลัวการ ฆ่า.. ความรู้สึกผิด...มันคล้ายกับเขา สมัยที่อยู่โลก อัลเฟ่น

"เมื่อไหร่ที่นายจะกลับบ้านละ..พี่สาวนายเป็นห่วงนะ"

"ผมอยู่ที่นี่ต่อได้ไหม"

เขาไม่มีความมั่นใจ..เขากลัวว่าพี่สาวของเขาจะรังเกียจตัวเขาซึ่งกลายเป็น สัตว์ประหลาด

"แล้วแต่นายแล้วกัน..เดียวฉันคุยกับพี่สาวนายให้ "

"ครับพี่"

"เอาละ นายพักเถอะ..มีอะไรก็ ติดต่อฉันผ่านบีบีแล้วกัน "

ดูเหมือนว่าแจมินคงต้องใช้เวลาสักพักในการปรับตัว

ดังนั้นวูชินจึงไม่เร่ง เขา และเดินออกจากบ้านของแจมินไป

ตอนนี้วูชินกำลัง ดูข้อมูล ดันเจี้ยนของเขาอยู่และเขาจำเป็นต้องสำรวจดันเจี้ยน ของตัวเองซึ่งมีขนาดใหญ่มาก..ดังนั้นเขาจึงใช้วิธีที่ไวที่สุด

”จงออกมา มังกร ไวเวิร์น”

คว้างงงง เสียงปีก ของมังกร พัด อย่างรุนแรงและปรากฏขึ้นต่อหน้า วูชิน

วูชิน กระโดดขึ้นขี่หลัง มังกรไวเวิร์นแล้วพูดขึ้น

”พาฉันสำรวจ ดันเจี้ยนของฉันหน่อย”

เขามองเห็น พื้นที่ ต่างๆ ในดันเจี้ยนของ เขาในอีกมุมมองหนึ่ง

จากนั้น วูชินก็ ขี่ มังกรไว เวิร์นไป ยังที่คิบะ อยู่

เมื่อ คิบะ เห็นวูชิน เขาก็เดินเข้ามาทำความ เคารพ วูชิน

[ท่านราชา]

"นายมาทำอะไรที่นี่"

[ ...... ]

ทันใดนั้น วูชินก็ขมวดคิ้วและมองไปยังรอยต่อ ตรงเขตแดนของวูชิน มันปรากฏหมอกควันออกมา..

[ข้าน้อย สงสัย เกี่ยวกับ เรื่องนี้ ดังนั้น ข้าน้อยจึงมาตรวจสอบด้วยตัวเอง ]

"อื้ม.. "

[พวกควายป่า มัน เข้ามาทางหมอกนี้...]

[ที่นี่คือ อแลนดัลเเห่งที่ 2 ]

[และมันจะไม่ผิดพลาดเหมือนยัง อแลนดัลที่โลกอัลเฟ่น อีกแน่..ท่านราชา ]

คิบะ ฆ่าพวกมัน ทันทีที่ พวกมันบุรุกเข้ามาในเขตเเดนของพวกเขา

คิบะนั้นเป็นหัวหน้าเผ่า ออค ผู้ยิ่งใหญ่ เขา ยึดติดกับการปกป้องดินแดนของตัวเองมากดังนั้นเขาจึง กำจัดผู้บุกรุกทั้งหมด ที่เข้ามารุกรานดินแดนของเขา

 

วูชิน นิ่งกับคำพูดของคิบะ แล้วยิ้มอย่างขื่นขม

"ฉันจะทำได้จริงๆนะ เหรอ.."

เขาเคยพ่ายแพ้ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า..

และ เพื่อนพ้อง,พรรคพวกของเขาต่างตายหมดในสงคราม เหลือเพียงเขาเท่านั้นที่ยังอยู่รอด

[ ...... .]

คิบะเงียบ และไม่ตอบคำถามวูชิน

เขาเพียงแค่เดินตาม ทางที่วูชินต้องการจะไปไม่ว่าทางนั้นจะเป็นอะไร เขาก็จะ ตามไป..

“ฮู้ๆๆ”

วูชินปล่อยความผิดหวังไปแล้วกลับมา ปลุกกำลังใจตัวเองอีกครั้ง

<ประกาศ..ตอนนี้มีสิ่งมีชีวิตได้บุรุกเข้ามายังดินแดนของคุณ คุณสามารใช้กำลังในการขับไล่หรือ เกลี้ยมกล่อมพวกเขาให้เป็น ผู้อพยพได้..>

 

"เอาละ ไปตรวจสอบกันเถอะว่าเกิดอะไรขึ้น"

วูชิน กระโดดขึ้นหลัง มังกรไวเวิร์นของเขา และคิบะเองก็เรียก หมาป่าของตัวเองออกมาเพื่อ ตามวูชินไป

By Mheeeza ไปขี่มังกรกันเถอะ 55+

รีวิวผู้อ่าน