px

เรื่อง : เทพอสนีบาต God of Thunder
บทที่ 31 - ตราประทับสายฟ้ารูปแบบใหม่!! ช่วงต้น


ซินฟงนั้นจับจ้องไปยัง เล่ย เปาผู้ซึ่งเป็นท่านปู่ของเขาอย่างไม่สามารถเข้าใจอย่างไร  ในขณะที่ท่านปู่ของเขานั้นลอยขึ้นไป ก็ปรากฏแสงเรืองรองขึ้นที่ร่างกายทันทีนั้นเขาก็เพิ่มความเร็วขึ้นซึ่งไม่นานนักชายชราก็ลอยสูงขึ้นไปเหนือหมู่เมฆ



   “นั่นท่านปู่ กำลังเหาะ….?!!” ซิงเหยา กล่าวไปยังซินฟง  ขณะที่จ้องมองตามท่านปู่ของนาง



   “ถูกแล้วล่ะ  เขากำลังเหาะ!!” ซินฟง ตอบกลับด้วยรอยยิ้มและตื่นเต้นอย่างที่สุด และเขาเองก็ไม่เคยได้เห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเช่นกัน!!



ชายชราหยุดอยู่ตรงบริเวณกลุ่มเมฆแล้วจึงสะสมพลังจากหมู่เมฆนั้น ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดประจุไฟฟ้าอย่างมหาศาล!!

 


ทันทีนั้นเอง ซินฟง และซิงเหยานั้น  รับรู้ได้ถึงแรงสั่นสะเทือนจากพื้นดินพร้อมกับสายฟ้าที่ฟาดฟันลงมาในบริเวณอันใกล้กับที่ทั้งคู่ยืนอยู่นั้น



สายอสนีบาตที่ฟาดฟันลงมาอย่างรุนแรง จนทำให้ซินเหยาเกิดอาการหวาดกลัวตกใจ  ถึงกับต้องเอามือปิดหูไว้ทั้งสองข้าง!!



   “ท่านพี่เราหาที่หลบกันเถอะ!!”  ซิงเหยา กล่าวด้วยความหวาดกลัว



   “ก็ได้ ไปกันเถอะเจ้าอย่าได้กังวลไป เหยาเหยา!!” ซินฟงปลอบน้องสาวของเขา  พร้อมกับพาไปหาที่หลบ



ซินฟงเลือกต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง  เขาทราบดีว่าการหลบในต้นไม้เวลาที่เกิดพายุฝนนั้นเป็นเรื่องที่อันตราย  แต่เขาทราบได้ว่าต้นไม้นี้มีอายุมากจึงย่อมจะมีโพรงขนาดใหญ่พอที่จะให้เขาทั้งสองแทรกตัวเข้าไปหลบพายุได้!!



ซินฟงเงยหน้ามองขึ้นไปเบื้องบน ผ่านไม้ใหญ่อันมีใบหนาทึบเพื่อดูเหตุการณ์



เขาสังเกตได้ว่ามีแสงสว่างขึ้นจากท้องฟ้าสลัวนั้น  และมีประกายสายฟ้าแล่บแปลบปลาบไปทั่วทุกหมู่เมฆ ทันทีนั้นหมู่เมฆก็บิดตัวเป็นเกลียวคลื่น



   “นั่นมันอะไรกัน?!!”  ซินฟง อุทานขึ้นอย่างสงสัย



   “มีอะไรเหรอท่านพี่?” ซินเหยา มุดซอกแขนของเขา โผล่หัวขึ้นกล่าวถาม



   “ดูนั่นสิ!!” ซินฟงกล่าวพร้อมชี้ไปยังหมู่เมฆานั้น



   “มันดูมหัศจรรย์มากเลยล่ะ  มันคืออะไรกันแน่?!!” ซินเหยา กล่าว 



ในขณะที่ทั้งสองพูดคุยกันอยู่นั้น  หมู่เมฆที่บิดตัวเป็นเกลียวพร้อมประกายสายฟ้า  ก็ปรากฏแสงจ้าขึ้น ทันทีนั้นก็เกิดระเบิดสายฟ้าขึ้นอยู่เบื้องอีกครั้ง!!



***ตูม***



ซิงเหยา หดคอลงทันทีที่ได้ยินเสียงดังขึ้น  เสียงนั้นดังแล้วกลับว่าจะทำให้ผืนพสุธาถล่มทลายลงได้เลย



   “น่ากลัวมากๆเลยท่านพี่!!” ซิงเหยากล่าว



ผ่านไปอึดใจหนึ่ง เกลียวเมฆนั้นก็เริ่มเต็มไปด้วยประกายสายฟ้า จนทำให้เกิดแสงจากทุกบริเวณของเกลียวเมฆนั้น



ครั้นแล้วซินฟงก็ทราบได้ว่ามันเหมือนกับตราประทับสายฟ้าที่เขาเคยได้รับ!!  เขาครุ่นคิด   ว่าขณะนี้ท่านปู่ของเขากำลังพยายามสะสมพลังของตราประทับ?!!



ชายชราผู้นั้นจดจ่ออยู่กับการควบแน่นสายฟ้า   ซึ่งเดิมทีเขาบาดเจ็บ   และควบแน่นตราประทับสายฟ้าของเขาครั้งก่อนนั้นใช้เวลานานกว่าสามสิบปีโดยทำมันทีละนิด  แต่ทว่าครั้งนี้เข้าใช้เวลาเพียงไม่ถึงยี่สิบนาที  ซึ่งครั้งนี้เขาก่อตัวตราประทับสายฟ้าไว้ใกล้แล้วจึงสะสมพลัง!!



ชายชราทราบดีว่าตราประทับสายฟ้านี้  ทรงพลังกว่าครั้งก่อนมาก  และความรุนแรงบางอย่างที่ไม่อาจจะระบุได้ว่ามันคืออะไรก็ได้ถูกปิดผนึกไว้ ซึ่งชายชราเองก็มิอาจทราบได้ว่าคืออะไร!!



   “ดูสิ มันเคลื่อนไหวแล้ว!! ท่านพี่” ซิงเหยา กล่าวพร้อมชี้มือไปยังหมู่เมฆนั้น



   “น่าทึ่งมากเลยล่ะ!!” ซินฟง กล่าว



แสงดังกล่าวหดตัวลงจากที่มีรัศมีวงกว้างประมาณห้าร้อยเมตร  บัดนี้มีรัศมีวงกว้างเพียงร้อยเมตร    พร้อมกับเมฆบนท้องฟ้าที่ไม่ได้บิดตัวเป็นเกลียวคลื่นนั้นก็เปล่งแสงขึ้นเช่นกัน!!



ณ ตอนนี้ ซินฟงแน่ใจแล้วว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้นล้วนมาจากการที่ปู่ของเขา  กำลังควบแน่นตราประทับสายฟ้าอยู่เป็นแน่  และเขาคิดว่าสักวันนึงเขาจะสามารถควบแน่นตราประทับสายฟ้าได้เช่นกัน!!



ชายชรามุ่งมั่นในการควบแน่นตราประทับสายฟ้า  และเขาไม่ได้สนใจหรือกังวลเกี่ยวกับผลกระทบที่อาจเกิดขึ้น เขาเพียงแต่ต้องการจะควบแน่นสายฟ้าจากธรรมชาติเพื่อสร้างตราประทับสายฟ้าอันใหม่นี้ขึ้นมาให้จงได้เพียงเท่านั้น!!



ตอนนี้การควบแน่นตราประทับสายฟ้านั้นลดตัวลงเหลือขนาดรัศมีสิบเมตรแล้ว ซึ่งไม่นานนักก็ลดลงอีกเหลือเพียงหกเมตร และชายชราจึงได้เคลื่อนตัวลงมาสู้พื้นเบื้อง พร้อมกันนั้นเขาก็ถูกประกายสายฟ้าฟาดใส่ ทว่ามันไม่สาหัสสากันอย่างไร



เล่ย เปา ตั้งสมาธิอย่างสูงในการควบแน่นขั้นสุดท้ายของตราประทับสายฟ้า ซึ่งสายฟ้านั้นรุนแรงอย่างมหาศาล เพียงแค่มันฟาดผ่าลงที่ต้นไม้เบื้องล่างนั้นก็ทำให้ต้นไม้นั้นกลายเป็นเถ้าธุลีในพริบตา!! ซึ่งซินฟงที่เฝ้าดูเหตุการณ์อย่างกระชั้นชิดนั้นถึงกับต้องผงะในความรุนแรงของสายฟ้านั้น!!



   “นี่อาจจะทำให้ท่านปู้สามารถฟื้นฟูพลังเคลื่อนของเขาได้ดีทีเดียว!!” ซินฟง กล่าวขึ้น



   “นั่นท่านปู่เขา....?” ซิงเหยา กล่าวพร้อมชี้ไปยังจุดที่เล่ย เปาอยู่



การควบแน่นตราประทับสายฟ้า นี้ก็ให้เกิดแสงจางๆขึ้น และเมื่อสายฟ้าฟาดลงมาก็ทำให้เกิดปฏิกิริยาแปลกกับตราประทับสายฟ้านั้น แต่ทว่าชายชราผู้นั้นดูสงบนิ่งมาก  ไม่เพียงแต่เขาจะสามารถควบแน่นตราประทับสายฟ้าได้นั้น  เขายังสามารถฟื้นฟูพลังเคลื่อนของเขาได้ดีทีเดียว!!



   “แบบนั้นแหละ ท่านปู่” ซินฟง เอ่ยเบาๆ



   “ท่านปู่จะได้รับอันตรายมั้ยท่านพี่?” ซิงเหยา กล่าวถาม



   “ท่านปู่จะไม่เป็นอะไร  เพราะท่านปู่นั้นมีพลังที่แข็งแกร่ง!!” ซินฟง หัวเราะขึ้น



ซึ่งชายชรานั้นมีพลังประทับ!!    ที่เหนือกว่าพลังเคลื่อน  และพลังควบแน่น  ซึ่งขณะนี้เขาได้สะกดอยู่ในวัสดุพิเศษเพื่อสำหรับพลังประทับ!!  และในเหล่าผู้มีพลังขั้นสูงหากว่าไร้ซึ่งตราประทับพลังต่างๆนั้น   จะมีความแตกต่างทางด้านพลังกันมาก!!


* หมายเหตุ *


จากตอนที่ 28 ที่มีใจความที่ว่า  พลังเคลื่อน , ตราประทับพลังเคลื่อน และตราประทับพลัง นั้นแบ่งตามความแข็งแกร่งเป็นสามระดับ โดยที่ พลังเคลื่อน จะอ่อนแอที่สุด และ ตราประทับพลัง แข็งแกร่งที่สุด

 

 นั้นอาจทำให้ผู้อ่านสับสนได้   จึงขอแก้ไขเป็น  

 พลังเคลื่อน  >  พลังควบแน่น > พลังประทับ  เพื่อให้ง่ายต่อการอ่านและไม่ทำให้สับสน

ส่วน ตราประทับ = คือวัสดุที่สะสมพลังของจากการ  สะกด  ควบแน่นพลังธาตุต่างๆ


* จบหมายเหตุ *


อย่างไรก็ตามการสะกดตราประทับนั้นไม่ใช่เรื่องที่จะทำได้โดยง่าย และผู้ใช้จะควบแน่นหรือสะกดตราประทับนั้นตรงเป็นคุณสมบัติธาตุเฉพาะ เช่นผู้ใช้พลังเคลื่อนอัคคีหรือคุณสมบัติเฉพาะธาตุไฟ  ก็จึงจะสามารถควบแน่นหรือสะกดตราประทับอัคคีได้  แต่การควบแน่นหรือสะกดนั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก  หากว่าพลังไม่ถึงขั้นนั้นจะสามารถทำให้ผู้สะกดนั้นได้รับอันตรายอย่างที่สุด!!



และการสะกดตราประทับในครั้งแรกนั้น โดยปกตินั้นจำเป็นจะต้องใช้เวลาควบแน่นอย่างช้าๆ   ซึ่งอาจมีระยะเวลานานกว่า สามสิบปี อย่างดีที่สุดก็คือสิบปี  และเล่ย เปา เคยใช้เวลาสามสิบปีเพื่อสะกดควบแน่นตราประทับสายฟ้าจนสำเร็จ และตัวของเขาเองไม่ได้เป็นผู้ใช้มัน



ซึ่งเขามอบมันให้ซินฟงเมื่อครั้งก่อน!!  หลังจากนั้นเขาก็อดทนเพื่อรอที่จะสะกดตราประทับสายฟ้าอันใหม่นี้ขึ้นมา!!



ตอนนี้รัศมีของสายฟ้าหดตัวลงเหลือเพียงหนึ่งเมตรเท่านั้น  ทันทีนั้นเองมันรวมตัวเป็นเป็นจุดเล็กๆเพียงจุดเดียว พร้อมกับพายุหิมะที่หยุดตัวลงทันที!!



และในที่สุดหมู่เมฆกลับตัวสู่สภาวะปกติอีกครั้ง



ซินฟงยังจ้องดูปู่ของเขาอย่างไม่ลดละสายตา  พลางคิดขึ้นว่ามันใกล้จะสำเร็จแล้ว



ชายชรายังลอยตัวอยู่ในอากาศ พร้อมกับตราประทับสายฟ้าที่เปล่งแสงจ้าอยู่เบื้องหน้าของเขา



***ฟื๊บ!!***



ทันในดันนั้นตราประทับสายฟ้าก็ลอยเข้าสู่ปากของชายชราในที่สุด  หลังจากนั้นเขาก็ลอยตัวลงยังต้นไม้ที่ซินฟงกับซิงเหยาอยู่



   “สุดยอดเลยท่านปู่” ซินฟง กล่าวอย่างตื่นเต้น



   “ท่านปู่บาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า?” ซิงเหยา ลุกขึ้นพรวดพร้อมกล่าวถามไปยังปู่ของนาง!!

รีวิวผู้อ่าน