px

เรื่อง : เทพอสนีบาต God of Thunder
บทที่ 34 – กลับบ้าน ช่วงปลาย


“เจ้าคงเป็น เล่ย ซินฟง ใช่ไหม !! ดูเหมือนว่าตอนนี้เจ้าจะไม่ได้เป็นผู้ฝึกพลังเคลื่อนร้อยขั้นแล้ว แต่ว่าเป็นผู้ใช้พลังเคลื่อนหมื่นขั้น !!” หงเฉิน กล่าว ในตอนนี้ เขามั่นใจอย่างมากว่า ซินฟง นั้นต้องเป็นคนที่มีพลังเคลื่อนอัสนีที่เป็นเอกลักษณ์เดี่ยว ไม่เช่นนั้นแล้วย่อมไม่มีทางเป็นไปได้ที่เด็กหนุ่มซึ่งมีอายุเพียงสิบหกปี จะสามารถฝึกฝนพลังให้เพิ่มขึ้นได้อย่างรวดเร็วในเวลาอันสั้นเช่นนี้อย่างแน่นอน



“ใช่ !! ข้าคือ เล่ย ซินฟง !!” ซินฟง พยักหน้ารับ ก่อนจะหันไปมองทาง ต้าเฟย และ หยิงยู่ ก่อนจะกล่าวออกมาว่า “ไม่น่าแปลกใจ !! ที่แท้ก็ขยะจากป้อมอินทรีย์ที่ถูกอัดไป !! พวกเจ้ากลับไปตามคนมาช่วยงั้นหรือ !?”



แม้ว่าจะถูกสบประมาทเช่นนี้ก็ตาม แต่ ต้าเฟย และ หยิงยู่ ก็ไม่ได้กล่าวอะไรออกมาแต่อย่างใด พวกเขารู้ดีว่าตราบใดที่ ซินฟง รับข้อเสนอของ หงเฉิน เพื่อเข้าร่วมกับ บูรพาแดงแล้วนั้น การกับจัดพวกเขาทั้งสองคนก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายอย่างมาก



“ดีจริงๆ ที่ยังไม่ได้ฆ่าคนพวกนี้ !! ไม่เช่นนั้นแล้วคงเป็นเรื่องยากที่จะพาเด็กหนุ่มผู้นี้ไปกับพวกเราด้วย !!” หงเฉิน คิดในใจ



“ท่านลุงเก่อ ใครเป็นคนทำร้ายท่าน !?” ซินฟง กล่าวถามไปยัง เก่อ ต้าถาน หลังจากที่เห็นคราบเลือดตรงมุมปากของเขา



“เสี่ยวฟง ไม่ต้องห่วง บาดแผลเพียงเล็กน้อยเท่านั้น !! เจ้าต้องระวังให้มาก ไม่รู้ว่าทำไมคนพวกนี้ถึงได้มาตามหาตัวเจ้า !!” เก่อ ต้าถาน กล่าว



“ตามหาข้าหรือ !? ทำไมกัน .......หรือว่าต้องการจะแก้แค้นงั้นรึ !?” ซินฟง กล่าว



“เสี่ยวฟง ไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาถึงได้มาตามหาเจ้า !! แต่ว่าคงไม่ได้มาเพื่อแก้แค้นแน่นอน ไม่เช่นนั้นแล้วด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขาเช่นนี้ พวกเราคงตายไปแล้ว !!” หู่ คัง กล่าว



เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซินฟง ก็ผ่อนคลายลงอย่างมาก แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่า หงเฉิน มาที่นี่เพราะเรื่องพลังเคลื่อนอัสนีเอกลักษณ์เดี่ยวของเขาก็ตาม แต่ว่าการที่เขากลับมายังปราการผาพยัคฆ์ในตอนนี้ มันก็ทำให้คนของเขายังไม่ตายเช่นนี้ มันก็ทำให้เขาผ่อนคลายลงได้หลายจุด



แม้ว่า หงเฉิน จะยังไม่ได้ตรวจสอบพลังของ ซินฟง ก็ตาม แต่เขาก็เชื่อว่า ต้าเฟย และ หยิงยู่ ไม่ได้โกหกเขาอย่างแน่นอน เพราะก่อนหน้านี้พวกเขาทั้งสองต่างก็บอกว่า ซินฟง นั้นเป็นเพียงผู้ฝึกพลังเคลื่อนร้อยขั้นเท่านั้น แต่ทว่าตอนนี้กลับมีกลายเป็นผู้ใช้พลังเคลื่อนหมื่นขั้นอย่างไม่คาดคิด



“เจ้าหนุ่ม ข้าคือ ผู้อาวุโสของนิกายบูรพาแดง ตู่ หงเฉิน ข้ามาที่นี่เพื่อเชิญเจ้าเข้าเป็นส่วนหนึ่งของนิกายบูรพาแดง !!” หงเฉิน กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็น



เมื่อได้ยินเช่นนั้น เวิ่นหยาน ก็ต้องประหลาดใจอย่างมาก เพราะนางไม่คิดว่า หงเฉิน อาจารย์ของนางนั้นจะกล่าวออกมาอย่างสุภาพเช่นนี้



“ต้องการมาเชิญข้า !? แต่กลับทำร้ายคนของปราการผาพยัคฆ์งั้นหรือ !?” ซินฟง กล่าวพลางขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย



“เป็นเพราะปราการผาพยัคฆ์สูงชันเกินไป อีกอย่างเพราะพวกเจ้ามีความบาดหมางต่อคนจากป้อมมเล็บอินทรีย์ จึงทำให้พวกเราไม่มีทางเลือก !!” หงเฉิน กล่าวออกมาด้วยใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อยจากความอดกลั้นของเขา



ซินฟง พยักหน้ารับก่อนจะกล่าวออกมาอย่างหนักแน่นว่า “ข้าไม่ไปนิกายบูรพาแดงหรอก !!”



“ทำไมหรือ !? ด้วยความสามารถของเจ้า หากว่าเจ้าเข้าสู่นิกายบูรพาแดง ไม่ว่าเจ้าต้องการสิ่งใดก็สามารถไขว่คว้าได้ !!” หงเฉิน กล่าวออกมาด้วยความสับสน



“ข้าไม่จำเป็นต้องให้นิกายบูรพาแดงช่วยเหลือ !!” ซินฟง กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม



“เจ้าหนู เจ้าอย่าได้ใจไปนัก ท่านอาจารย์ของข้าเป็นถึง จิตเคลื่อนค้อย ที่มีวงแหวนแท้จริง ท่านเป็นคนที่เจ้าไม่อาจเทียบได้แม้แต่นิดเดียว !!” อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ หงเฉิน จะได้กล่าวออกมานั้น เวิ่นหยาน ก็ได้กล่าวออกมาก่อนอย่างกะทันหัน



“เจ้าจะบอกว่าให้ข้าขอบคุณสำหรับความเมตตาของเขางั้นหรือ !? ถึงเขาจะเป็นอาจารย์ของเจ้า แต่ก็ไม่ใช่อาจารย์ของข้า เหตุใดข้าต้องเชื่อฟังเขา !?” ซินฟง กล่าว



เมื่อได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของ หงเฉิน ก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างชัดเจน ที่เขายังคงอดทนอยู่เช่นนี้ เป็นเพราะความสามารถของ ซินฟง แต่เขาก็ไม่คิดแม้แต่นิดเดียว ว่าเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ ไม่เพีงแต่จะไม่ชื่นชมในตัวเขา แต่ยังไม่เห็นแก่หน้าเขาอีกด้วย



สำหรับ เวิ่นหยาน นั้น นางโกรธอย่างมาก ด้วยพลังของนาง ก็เพียงพอที่จะประมือกับ ซินฟง แต่เป็นเพราะ หงเฉิน ได้ปรามนางเอาไว้ ไม่เช่นนั้นแล้วนางจะต้องจัดการกับ ซินฟง ในทันทีอย่างไม่ต้องสงสัย



“เจ้าหนุ่ม อย่าเพิ่งใจร้อน !!” หงเฉิน กล่าวพลางฝืนยิ้ม



“ข้าไม่ได้ใจร้อน เพียงแต่ข้าพูดตามความจริงเท่านั้น !!” ซินฟง กล่าว



ในเวลานั้น ต้าเฟย และ หยิงยู่ ต่างมองหน้ากันไปมาด้วยรอยยิ้มบาง เพราะการที่ ซินฟง ยิ่งต่อปากต่อคำกับ หงเฉิน มากเท่าไหร่นั้น มันยิ่งหมายถึงโอกาสที่มากขึ้นไปของพวกเขาทั้งสองคน



“เจ้าไม่ยินดีที่จะทำตามที่ข้าบอกใช่ไหม !?” ในที่สุดความอดทนของ หงเฉิน ก็หมดลง เขาตวาดออกมาอย่างรุนแรงเป็นการข่มขู่คนทั้งหมดอย่างชัดเจน



“ข้าไม่คิดที่จะไปกับเจ้า ทำไมข้าต้องทำตามที่เจ้าบอก !!” ซินฟง กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น พลางพยักหน้ารับ



“พี่ชาย !! ปู่คนนี้น่ากลัว !!” เล่ย ซิงเหยา กล่าวขึ้นมาขณะที่นางกระตุกฝ่ามือของ ซินฟง



“โอ้ !! อัตลักษณ์เดี่ยวพลังเคลื่อนสีเขียว !!” หงเฉิน กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ หลังจากได้เห็น เล่ย ซิงเหยา



เล่ย ซิงเหยา นั้นยังอายุน้อยอย่างมาก นางจึงไม่อาจควบคุมพลังได้ ดังนั้น แม้ว่า หงเฉิน จะไม่ได้ใช้วิธีใดในการตรวจสอบนางก็ตาม แต่เขาก็สามารถมองออกได้ในทีด้วยประสบการณ์ของเขา



“เด็กคนนี้เป็นน้องสาวของเจ้ารึ !?” หงเฉิน กล่าวออกมาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา



“ท่านปู่ ข้ากลัว !!” เล่ย ซิงเหยา กล่าวออกมาด้วยร่างกายที่สั่นสะท้าน ขณะที่นางหลบไปด้านหลัง



“เจ้าเป็นปู่ของพวกเขางั้นหรือ !?” หงเฉิน กล่าว ในตอนนี้เขาได้ตัดสินใจแล้วว่า ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาจะต้องพาเด็กทั้งสองคนนี้กลับไปพร้อมกับเขาให้ได้



ทว่าเขาไม่สามารถตรวจสอบพลังของ เล่ย เปา ได้แม้แต่นิดเดียว และมองเห็นเป็นเพียงแค่คนทั่วๆ ไปเท่านั้น นั่นเป็นเพราะ เล่ย เปา ได้ปกปิดพลังของเขาเอาไว้



“พวกเขาเป็นหลานชาย และหลานสาวของข้า !!” เล่ย เปา พยักหน้ารับพร้อมกับกล่าวออกมาด้วยความภาคภูมิใจ



หลังจากที่ได้ข่มขู่คนของปราการผาพยัคฆ์ไม่ได้ผลเช่นนี้ หงเฉิน จึงคิดว่าหากข่มขู่ปู่ของพวกเขาทั้งสองคนอาจจะได้ผลก็เป็นได้



“พี่ชาย !! หลานของพี่ชายทั้งสองคนเป็นคนที่มีพรสวรรค์โดดเด่นมา ข้าหวังว่าพี่ชายจะให้ข้าพาพวกเขาไปยังนิกายบูรพาแดง พวกเขาจะได้รับการดูแลอย่างดี !! ท่านไม่ต้องกังวล เรื่องค่าใช้จ่าย เพราะทางนิกายบูรพาแดงจะเป็นคนรับผิดชอบให้เอง !!” หงเฉิน กล่าวไปยัง เล่ย เปา ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความกระสับกระส่าย ก่อนจะหรี่ตาลงเล็กน้อย และกล่าวต่อออกมาว่า “พวกเขาทั้งสองคนดูเป็นเด็กดีทีเดียว !!”



ด้วยคำกล่าวเช่นนั้น มันหมายความว่าหาก เล่ย เปา ไม่ยอมอนุญาต ชีวิตของหลานทั้งสองคนของเขาก็จะต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน



“ใช่ !! พวกเขาเป็นเด็กดีมากๆ !! แต่ว่าพวกเขาจะไม่ไปที่นิกายบูรพาแดง !!” เล่ย เปา กล่าว



“ถึงเจ้าจะไม่ต้องการ แต่เจ้าก็ไม่มีทางเลือก !!” หงเฉิน ตวาดออกมาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรงอย่างมาก



“ตลอดชีวิตข้า ไม่มีแม้แต่คนเดียวกล้าขู่ข้ามาก่อน !!” เล่ย เปา กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มบางๆ



เมื่อได้ยินเช่นนั้น หงเฉิน ก็ไม่ได้ลงมือแต่อย่างใด มันเป็นเพราะเขาไม่อยากสร้างความบาดหมางต่อเด็กทั้งสองคนนี้



“นายท่าน ตู่ พวกเราไม่อาจล่าช้าได้แล้ว รีบชิงตัวพวกเขาไปเลยจะดีกว่า !!” จื่อ จี้หยา กล่าว



“หากเจ้าไม่ไป ข้าจะฆ่าคนของปราการผาพยัคฆ์ทั้งหมด !!” อย่างไรก็ตาม หงเฉิน ก็ยังเลือกที่จะใช้ไม้อ่อนมากกว่าการชิงตัวมา



“เจ้ากล้ารึ !?” ซินฟง โพล่งออกมาด้วยความโกรธ



“ทำไมข้าจะไม่กล้า !! พวกเจ้าจะไปหรือไม่ไป !?” หงเฉิน กล่าว



“ไม่ไป !!” ทั้งสามคนกล่าวออกมาเป็นเสียงเดียวกัน



เมื่อได้ยินเช่นนั้น หงเฉิน ก็ตวาดลั่นออกมาในทันที “กล้าต่อต้านข้างั้นรึ !! พวกเจ้าทั้งหมดต้องตาย .......ต้องตาย !!”



“นายท่าน ให้พวกเราลงมือเลยไหม !?” ต้าเฟย กล่าวถามไปยัง หงเฉิน



“จัดการอะไรของเจ้า !!” ด้วยความโกรธอย่างมากของ หงเฉิน เช่นนั้น มันก็ได้ทำให้เขาเตะไปยัง ต้าเฟย เพื่อเป็นการระบายออกมาในทันที ก่อนที่เขาจะตวาดลั่นออกมาเช่นนั้น



เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเช่นนี้ มันก็ทำให้ ซินฟง สับสนอย่างมาก แม้ว่าเขาไม่ต้องการทำตามที่ฝ่ายตรงข้ามตรงการ แต่เขาก็ไม่ได้มีความเกลียดชังแต่อย่างใด เขาจึงหันไปกล่าวกับ เล่ย เปา ว่า “ท่านปู่ เพียงแค่ขับไล่พวกเขาออกไปก็พอ ไม่ต้องฆ่าพวกเขาได้ไหม !?’



“อืม !!” เล่ย เปา พยักหน้ารับ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ชื่นชอบ หงเฉิน แต่ก็ไม่ได้มีความเกลียดชังเช่นกัน อีกทั้งหลังจากที่เขาได้ฟื้นฟูพลังกลับมาทั้งหมดแล้ว มันก็ทำให้เขาอารมณ์ดีอย่างมาก



คำกล่าวของ ซินฟง นั้น หงเฉิน สามารถได้ยินอย่างชัดเจน ซึ่งนั่นทำให้เขาประหลาดใจอย่างมาก เขาเป็นใคร แล้วชายชราคนนั้นเป็นใคร ทำไมถึงจะสามารถขับไล่เขาออกไปได้ !?



เพียงพริบตาเดียวที่ เล่ย เปา ปล่อยคลื่นพลังของเขากวาดออกมานั้น ไม่เพียงแต่ ต้าเฟย และ หยิงยู่ เท่านั้น แม้แต่ จื่อ จี้หยา และ เวิ่นหยาน ที่เป็นผู้ใช้พลังเคลื่อนหมื่นขั้นก็ต้องคุกเข่าลงไปกับพื้นในทันที



และเมื่อ หงเฉิน สัมผัสได้ถึงคลื่นพลังของ เล่ย เปา แล้วนั้น มันก็ทำให้เขาหวาดกลัวอย่างมากในทันที มันเป็นความหวาดกลัวที่ทิ่มแทงลึกลงไปยังกระดูกของเขา เขาตระหนักดีว่าตราบใดก็ตามที่อีกฝ่ายลงมือแล้วนั้น แม้แต่เขาก็ไม่มีทางต้านทานได้แม้แต่นิดเดียว ในตอนนี้เขาทำได้เพียงแต่คาดเดาเท่านั้นว่า “ตาแก่ผู้นี้เป็นใครกัน แม้แต่จิตเคลื่อนคล้อยที่มีวงแหวนที่แท้จริงอย่างข้าก็ไม่อาจรบมือกับเขาได้ !?”



ในความจริงแล้ว หัวใจของทุกคนต่างก็มีคำถามปรากฏออกมาว่า แท้จริงแล้วชายชราผู้นี้เป็นใครกันแน่ !?


By.GOT

รีวิวผู้อ่าน