ตอนที่ 2 ไวรัส RR
พื้นที่หลักบริเวณเขตตอนใต้นี้จะเป็นแหล่งรวมบ้านเช่า ทุกห้องในอพาร์ทเม้นท์ดูค่อนข้างจะใหญ่พอสมควร มองเห็นเป็นห้องคอนกรีตสี่เหลี่ยมที่สร้างติดๆกันจนแทบไม่เหลือที่ให้แสงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาได้
บ้านของลู่ฟงอยู่บนชั้นที่ 32 จากทั้งหมด 36 ชั้นในอพาร์ทเม้นท์แห่งนี้
“ ฟง ไปฝึกโดโจ คืนนี้ไหม ? ” เว่ยเหวิน พูดขณะที่เขากำลังจะเดินไปอีกอพาร์ทเม้นท์
“ ฉันต้องออกไปจัดการเรื่องสอนพิเศษกับครอบครัวด้านนอกก่อน ถ้าเสร็จเรียบร้อยดีแล้ว ฉันอาจตามไปทีหลังแล้วกัน แต่ยังไงคืนนี้ ไม่ต้องรอฉันนะ ” ลู่ฟง ยิ้มกว้างและโบกมือของเขา เขารีบเดินขึ้นบันได
ลู่ฟงก้าวขึ้นบันไดทีละสี่ขั้น เพียงแค่เขากระพริบตาสองครั้ง ด้วยความเร็วดุจเสือดาว เขาก็พุ่งทะยานขึ้นไปถึงชั้นสองแล้ว
ชั้นสาม, ชั้นสี่ , ...
แม้ขณะที่เขากำลังวิ่งขึ้นบันไดด้วยความเร็วอยู่นั้น ลู่ฟงยังคงมีความยืดหยุ่นในตัวเสมอ เขาทิ้งระยะเพื่อหลีกทางให้ผู้พักอาศัยคนอื่นที่อยู่บนบันไดได้เดินลงด้วย
“ ฟง เลิกเรียนแล้วเหรอ ? ”
“ ครับ ลุงหวัง ” ลมหายใจของลู่ฟงยังคงสม่ำเสมอ ในฐานะที่เขาเป็นสมาชิกระดับ ‘ ชั้นนำ ’
การเร่งความเร็วในการขึ้นบันได แทบไม่แตกต่างจากการเดินบนพื้นดินเลย
ในความเห็นของคนทั่วไปที่อาศัยอยู่ในบริเวณนี้ พวกเขาไม่คิดมากกับการที่อาคารไม่มีลิฟท์
เพราะถ้ามีลิฟท์ ค่าเช่าก็คงต้องเพิ่มขึ้น ดังนั้นพวกเขาจึงสบายใจที่จะขึ้นไปชั้นบน แม้ว่าจะต้องเดินสูงกว่า 20 - 30 ชั้นก็ตาม
สำหรับพวกเขาแล้ว การสร้างลิฟท์ล้วนสิ้นเปลือง
เพราะไฟฟ้าค่อนข้างที่จะมีราคาแพงมากสำหรับพวกเขา และระบบรักษาความปลอดภัยของเมืองทุกๆ แห่งในประเทศ ต่างก็จำเป็นต้องการใช้ไฟฟ้าจำนวนมากทั้งสิ้น
——
ชั้น 32 !
บนชั้น 32 นั้น มี 8 ครอบครัวพักอาศัยอยู่ ครอบครัวลู่ฟง ก็พักอยู่ชั้นนี้เช่นกัน
“ แก๊ก ” ลู่ฟง ใช้กุญแจไขเข้าไปในห้อง
“ พี่ นั่นพี่ใช่ไหม ” เสียงเรียกดังขึ้นมาจากในห้อง
“ ใช่ พี่เอง ” ลู่ฟง ปิดประตู เมื่อเข้าไปข้างในครั้งแรก ห้องเช่าของ ลู่ฟง จะมีแค่หนึ่งห้องนอน
และหนึ่งห้องกว้าง มีพื้นที่ประมาณ 36 ผิง ( 1 ผิง ประมาณ 3.3ตารางเมตร )
ตั้งแต่ที่เขาจำความได้ เขาก็อาศัยอยู่ที่นี่กับครอบครัว เขามีสมาชิก 4 คน พ่อแม่ และน้องของเขา
อาศัยอยู่ในพื้นที่ 36 ผิง เท่านั้น
“ ฮัว อ่านอะไรอยู่ ? ” ลู่ฟง เงยหน้ามองผ่านไปยังระเบียงบ้าน
ที่ระเบียงบ้านนั้น มีเด็กผู้ชายผิวขาวนั่งอยู่บนรถวีลแชร์ ในมือถือหนังสือภาษาอังกฤษอยู่ เมื่อฟงมองเห็น
ก็หัวเราะขึ้นมา “ โอ้ นั้นใช่หนังสือ ‘ พูไลท์ ซี ’ ผู้เชี่ยวชาญการลงทุนหรือเปล่า ? แต่เห็นเขาว่าในบรรดานักลงทุน ‘ เบเฟต ’ น่าจะเป็นเซียนแห่งการเล่นหุ้นที่เก่งที่สุดนะ ? ”
ในเรื่องหุ้นและการลงทุนนั้น ลู่ฟงแทบไม่มีความรู้เลย
“ ผมอ่าน เบเฟต แล้วไม่เข้าใจ แต่ทฤษฎีของพูไลท์ ซี และแนวคิดของเขา ใกล้เคียงกับความเข้าใจของผมนะ ผมได้อะไรเยอะมาก จากการศึกษาทฤษฎีของพวกเขา ” เด็กผู้ชาย ที่มีร่ายกายค่อนข้างผอม
เงยหน้าขึ้นมาตอบและส่งยิ้มให้เขา
“ จะอ่านต่อไหม ” ลู่ฟงหัวเราะ
ลู่ฟง มองไปที่ขาของน้องชายคนเล็กของเขา ด้วยความรู้สึกปวดร้าว... น้องชายของเขาถูกรถยนต์ชนช่วงที่เขายังเล็กอยู่ ตั้งแต่บริเวณต้นขาลงมาถูกชนอย่างรุนแรง ส่งผลให้เขาต้องพิการ และต้องเผชิญกับชะตากรรม ถูกกดดันในการอยู่ร่วมในสังคมโลก แม้การเรียนก็ยังต้องใช้ผ่านการเรียนทางไกลทางอินเตอร์เน็ต
เพราะว่าน้องชายของเขาไม่ได้ออกไปจากห้องเป็นระยะเวลานานแล้ว จึงทำให้เขามีใบหน้าที่ขาวซีด
และ.. เขาก็แทบจะไม่มีเพื่อนเลย เนื่องจากการที่เขามีนิสัยชอบเก็บตัวชอบอยู่แต่ในบ้าน
‘ เงินเดือนของแม่และพ่อไม่ได้สูงมาก ตอนนี้ต้องใช้จ่ายไปกับการเรียนของฉันและน้องชาย อีกทั้งน้องชายก็ยังมาพิการ... ภาระในครอบครัวที่หนักอึ้งแบบนี้ ทำให้ฉันต้องอาศัยในบ้านเช่าแห่งนี้ ’
‘ ฉันจะต้องเปลี่ยนโชคชะตาของครอบครัวของฉันให้ได้ ’
ลู่ฟง คิดอยู่ในใจของเขา
‘ แม้ว่าฉันจะแอบชอบซูหลิน แต่ก็ยังไม่ได้เริ่มต้นเลย ฉันไม่มีเวลาแม้แต่จะเริ่มสร้างความสัมพันธ์ด้วย ’
‘ ถ้าเอาตามกฎหมาย ทุกคนสามารถแต่งงานได้เมื่ออายุ 18 ปี ขึ้นไป ดังนั้นหลายคนจึงมีความสัมพันธ์กันตั้งแต่มัธยมปลายและแต่งงานกันหลังเรียนจบ คนที่ไม่มีความสัมพันธ์เรื่องความรักในโรงเรียนจึงมีจำนวนน้อยจนเกือบจะไม่มีเลย แล้วทำไมฉันถึงไม่มีคนที่รู้ใจบ้างสักคน ? ’
‘ มันเป็นเพราะ ฉันไม่อยากที่จะเสียเวลากับเรื่องความรัก ! อีกอย่างครอบครัวของฉันก็ไม่ได้ร่ำรวย
ดังนั้นจึงไม่มีใครให้คำแนะนำที่ดีได้ ฉันได้แต่พึ่งตัวเองในทุกเรื่องเท่านั้น ’ ลู่ฟง มองไปที่โซฟาเก่าๆ
ในห้องนั่งเล่น โซฟานี้เปรียบเหมือนเตียงนอนของเขา
‘ ในช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา สมาชิกในครอบครัวทั้งสี่คนได้อาศัยในห้องหลักและห้องนั่งเล่นเท่านั้น ตัวน้องชายและลู่ฟง อาศัยอยู่ในห้อง ส่วนพ่อกับแม่นั้นส่วนใหญ่จะนอนกันบนโซฟาที่ห้องนั่งเล่น...”
‘ ฉันต้องทำให้ครอบครัวของฉันมีบ้านหลังใหญ่ให้ได้ แน่นอนว่าต้องเป็นบ้านหลังใหญ่ที่มีลิฟท์ด้วย ’
‘ ให้พ่อและแม่นอนบนเตียงใหญ่ๆ ’
‘ น้องจะได้ไม่ลำบากเวลาจะขึ้นลงบันได ’
‘ บ้านจะต้องมีหน้าต่างที่กว้างใหญ่ สามารถให้แสงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาได้เต็มที่ ’
ความคิดเหล่านี้ถูกคิดซ้ำแล้วซ้ำอีกในจิตใจของลู่ฟง นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ว่าเขาต้องขยันฝึกซ้อมอยู่เสมอ
---
เขาจึงสามารถก้าวเข้าไปติดหนึ่งในสามของระดับ ‘ ชั้นนำ ’ ของโรงเรียน และเขาเป็นเพียงคนเดียว
ที่มาจากครอบครัวธรรมดา ในขณะที่อีกสองคนนั้นมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย
…
“ ซูซซ ซูซซซ ~ ~ ”
เสียงน้ำที่พุ่งออกมาจากก๊อกน้ำ เพียงชั่วอึดใจน้ำก็เต็มกาน้ำร้อน
“ ชิ ชิ... ” เสียงเสียบปลั๊กกาน้ำร้อนไฟฟ้า ลู่ฟงนั่งลงบนโซฟาพร้อมกับหนังสือเรียนประวัติศาสตร์
เขาพยายามจดจำส่วนสำคัญหลักๆ ของหนังสือเล่มนี้
ขณะนั้นเอง ---
“ ติ๊ด ! ”
น้ำในกาน้ำร้อนเดือด ลู่ฟงวางหนังสือของเขา และเดินไปเทน้ำลงในถ้วยพลาสติกใบใหญ่ และวางมันลงบนโต๊ะ
“ ในปี 2026 การต่อสู้ของ หงซี ได้เกิดขึ้นในทะเลสาบหงซี... อืมใช่ ปี 2026 ” ลู่ฟงจำเหตุการณ์สำคัญในอดีตทีละอย่าง จากวิชาเรียนทั้งหมดนั้น ลู่ฟงเก่งวิชาคณิตมากที่สุด แต่สิ่งที่เขาให้ความสนใจเป็นอย่างมากกลับเป็นวิชาประวัติศาสตร์ เพราะประวัติศาสตร์ทุกอย่างเกิดการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21
…
เขารู้สึกกังวลใจบางอย่าง
ในศตวรรษที่ 21 นั้น มันเป็นช่วงแห่งการเปลี่ยนแปลงของมนุษยชาติ
“ ฮัว ” ลู่ฟง เรียก น้องชาย และเดินตรงไปหาเขา
“ ครับ พี่ ? ” น้องชายของเขา วางหนังสือในมือลง
“ พี่ได้ทำสัญลักษณ์ ส่วนที่สำคัญทั้ง 139 ส่วนในหนังสือเล่มนี้เอาไว้หมดแล้ว
ช่วยถามเพื่อทดสอบพี่หน่อย ” ลู่ฟง ยื่นหนังสือประวัติศาสตร์ให้ลู่ฮัวฟง แล้วหัวเราะออกมา
“ ได้ครับพี่ จะว่าไปผมไม่ค่อยมีโอกาสได้ทดสอบพี่เท่าไหร่ ฟังนะพี่ ถ้าผมถามคำถาม แล้วถ้าตอบผิดก็อย่าอายผมก็แล้วกัน ”
“ ถามมาเถอะ ” ลู่ฟงหัวเราะและนั่งลงบนโซฟา
“ มีชายคนหนึ่งที่สามารถกำจัด ‘ เสือหัวมังกร ’ และได้ช่วยชีวิตคนจำนวนหลายหมื่นคน และนำพวกเขาไปยังศูนย์ช่วยเหลือประจำเขตเจียงหนาน ชายคนนี้คือใคร ? มาจากไหน ? เขาเสียชีวิตลงเมื่ออายุเท่าไหร่ ? และวันที่เกิดเหตุขึ้น เกิดขึ้นเมื่อไหร่ ? ” ลู่ฮัวฟง ถามขณะที่เขาพลิกเปิดดูหนังสือ
“ ชายคนนั้นคือ ‘ ตงหนานเปา ’ เขาได้รับเหรียญเชิดชูสี่ดาวจากประเทศของเรา เขาอยู่ที่เขตหยุนเจียงไท่ซิ่ง เขาเสียชีวิตลงเมื่อตอนอายุได้ 39 ปี เหตุการณ์ที่ว่า เกิดช่วงปี 2018 ” ลู่ฟงกระพริบตา
ลู่ฮัวฟง ถามต่อไป “ วันที่เกิดเหตุ คือปี 2018 แต่เป็น วันที่และเดือนอะไร เอาให้ชัดครับ ”
“ อืม.. คิดว่า... ” ลู่ฟง ตอบอย่างลังเล “ 18 มิถุนา ”
“ ฮ่า ฮ่า คำถามแรกก็ผิดแล้วพี่ ” ลู่ฮัวสั่นศีรษะ “ ตงหนานเปา จริงๆแล้วมาจากเขต หยุนเจียงไท่ซิ่ง
เขาตายตอนอายุ 39 ปี แต่ทว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นในช่วงปี 2018 เดือนมิถุนายน วันที่ 16 ต่างหาก ”
“ อ้า ! ”
ลู่ฟง ลูบหัวตัวเองเบาๆและหัวเราะ “ พี่จำ 16 กับ 18 สลับกันตลอดเลย งั้นถามต่อเลย ”
“ ตกลง คำถามที่สอง ” ลู่ฮัวรู้สึกตื่นเต้น “ ปี 2013 ในช่วง... ”
…
สองพี่น้องผลัดกันถามผลัดกันตอบ จนเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
“ ผมถามคำถามเกินกว่าครึ่งของหนังสือเล่มนี้แล้ว ถามไป 68 ข้อ แล้วพี่ก็ตอบถูก 63 ข้อ ผิดไปแค่ 5 ข้อ ” ลู่ฮัวเงยหน้าขึ้นและมองไปยังนาฬิกาที่แขวนบนฝาผนัง
“ พ่อและแม่ใกล้จะกลับมาแล้ว งั้นผมจะถามคำถามสุดท้าย แล้วที่เหลือค่อยถามต่อทีหลังก็แล้วกัน ”
“ คำถามสุดท้าย ? ตกลง ถามมาได้เลย ” ความสนใจของลู่ฟงเพิ่มมากขึ้น
“ คำถามนี้ง่ายมาก ทบทวนเหตุการณ์สำคัญในช่วง ‘ ต้าเหนียพัน ’ ” ลู่ฮัวถาม
[** ต้าเหนียพัน เป็นเหมือนชื่อยุคที่เกิดเหตุการณ์สำคัญๆ ในเรื่องขึ้น eng ใช้คำว่า Grand Nirvana
แต่ความหมายรวมๆของเนื้อหาคือยุคแห่งการทำลายล้าง ขอใช้คำว่า ยุคหายนะ ]
ลู่ฮัวทำหน้าจริงจังขึ้นมา เพราะในช่วงยุคหายนะ นั้นถือเป็นช่วงที่สำคัญที่สุด ได้มีการเปลี่ยนแปลงของมวลมนุษยชาติ
“ ในช่วงต้นของศตวรรษที่ 21 ทั่วทั้งโลกได้เกิดการแพร่ระบาดของไวรัสหลายตัว ปี 2003 ไวรัสซาร์ส
ปี 2009 ไวรัส H1N1 และปี 2013 ยิ่งน่ากลัวกว่าเพราะเกิดการระบาดของไวรัสสายพันธุ์ R ในช่วงนั้นเองไวรัส R ได้กลายพันธ์ออกเป็น 24 ชนิดอย่างรวดเร็ว ยากที่จะหายาต้านไวรัสได้ ด้วยเหตุนี้เอง
ทำให้หลายๆประเทศในโลกมีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก ”
“ เมื่อการวิจัยและพัฒนาทางการแพทย์ก้าวหน้าขึ้น เชื้อไวรัสจึงค่อยๆถูกควบคุมได้ในที่สุด ”
“ อย่างไรก็ตาม ในเดือนมกราคม ปี 2015, ไวรัส R ก็ได้กลายพันธ์ขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้มาในรูปแบบที่น่ากลัวยิ่งขึ้น เป็นที่รู้จักในชื่อ ไวรัส RR ! ”
“ ในอดีต ไวรัส R จะแพร่กระจายผ่านทางของเหลวในร่างกาย บางส่วนจะแพร่กระจายผ่านน้ำดื่ม
อย่างไรก็ดีวงจรชีวิตของมันเมื่ออยู่ในน้ำค่อนข้างสั้น แต่กลับกัน เจ้าไวรัส RR สามารถแพร่กระจายผ่านทางของเหลวในร่างกายผ่านทางน้ำ และที่แย่ไปกว่านั้น ... มันสามารถแพร่กระจายทางอากาศได้ !
เมื่อแพร่กระจายผ่านอากาศ มันสามารถมีชีวิตอยู่ได้นานกว่า 3 ชั่วโมงเลยทีเดียว ! ”