ตอนที่ 49 สถานการณ์มรณะ
" เส้นเอ็นส่วนหางของแมวดาวสองหางมีราคาไม่น้อยเลย " ด้วยเสียง " ฉัวะ " ที่เกิดจากมีดปลิดวิญญาณของลู่ฟงตวัดผ่านหาง แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรแมวดาวสองหางได้ ลู่ฟงหันไปมองเว่ยไต๋ ที่อยู่ข้างๆเขาและหัวเราะ " พี่ไต๋ พี่เป็นอะไรมากไหม ตอนที่พี่ถูกแมวดาวสองหางตะปบจนกระเด็นไป ผมเห็นพี่กระอักเลือดออกมา มันทำให้ผมตกใจมากจริงๆ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้ พี่จะดีขึ้นมากแล้วนะ ! " " เจ้าโง่ ? ฉันควรจะฝืนกลืนเลือดลงไปแทนที่จะคายออกมาเหรอ ? อาการบาดเจ็บจะยิ่งเลวร้ายกว่านี้ถ้าทำแบบนั้น ! "
เว่ยไต๋กล่าวติดตลก เมื่อเขาเริ่มหัวเราะ " เอาล่ะ งั้นไปทดลองให้มันตะปบทีละคนดีไหม " เฉียงโจหัวเราะ
สมาชิกทีมค้อนเพลิงทั้งหกคนอยู่ในอารมณ์ที่ค่อนข้างดี เกาฟางนั่งอยู่ข้างๆแมวดาวสองหาง ขณะที่เขากำลังชำแหละศพของมัน แน่นอนว่าการชำแหละศพของแมวดาวสองหางเป็นเรื่องยากและต้องใช้เวลา
" ลู่ฟงนำโชคมาสู่ทีมของเราจริงๆ นี่เป็นวันแรกของเราและเราก็สามารถฆ่าสัตว์อสูรระดับผู้บังคับบัญชาได้ถึงสองตัว " เกาฟางหัวเราะอย่างมีความสุข
" ฮ่า ฮ่า กัปตัน, คุณต้องชมผม เพราะผมเป็นคนที่พยายามผลักดันให้ ลู่ฟงเข้ามาอยู่ในทีมของเรา " เฉียงโจหัวเราะ
ทั้งทีมหัวเราะอย่างสนุกสนาน
“ หืม ? ”
มีบางอย่างปรากฏขึ้นทางหางตาของลู่ฟง จากนั้นดวงตาของเขาก็เปิดกว้างขึ้น สัญชาตญาณของเขาตื่นตัว มันตรวจสอบความเร็วและเร่งปฏิกิริยาของร่างกายของเขาเพื่อที่จะหลบกระสุนที่พุ่งฝ่าอากาศมาด้วยความเร็วสูง !
ความเร็วของกระสุนเร็วกว่ากระสุนที่ใช้ในการทดสอบความเร็วปฏิกิริยานับ 10 เท่า ! ลู่ฟง ไม่มีเวลาแม้จะตะโกนคำเตือน !!!
ภายใต้ความกดดันอันมหาศาล ร่างกายของลู่ฟงได้เริ่มสูบฉีดอะดรีนาลีนและหัวใจของเขาเริ่มเต้นด้วยความเร็วที่น่าตกใจ ขนบนร่างกายของเขาชี้ขึ้น จิตใจและประสาทสัมผัสของเขาถูกผลักดันไปยังขีดสูงสุด อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ! แม้แต่พลังทางจิตวิญญาณที่กำลังหลับอยู่ภายในตัวของเขาก็แผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเขาโดยอัตโนมัติ !
ในช่วงที่ชีวิตกำลังอยู่ในสถานการณ์แห่งความตาย !
สัญชาตญาณการอยู่รอดของมนุษย์ทำให้ร่างกายของลู่ฟงและพลังทางจิตวิญญาณสามารถเข้าถึงขีดจำกัดได้ในทันที !
“ เฟี่ยววว ! ”
กระสุนเจาะเกราะพุ่งทะลุผ่านอากาศและมุ่งตรงเข้าไปที่สมองของลู่ฟง
ลู่ฟงใช้มีดปลิดวิญญาณฟันไปทางผ่านหางตา เพื่อป้องกันกระสุน ร่างกายของเขาเปิดใช้พลังอยู่ในระดับสูงสุดของขีดจำกัด และเขาใช้พลังทั้งหมดของเขาเพื่อตวัดใบมีด ขณะที่เอวของเขาส่งกำลังออกไป
มันทำให้เกิดพลังถึงสองเท่า !
ทุกอย่างกำลังก้าวไปสู้สถานการณ์แห่งความตาย ร่างของเขาสามารถเรียกใช้กำลังที่สองได้อย่างอิสระ ขณะที่ความแข็งแกร่งและร่างกายอยู่ในขอบเขตที่จำกัด
ดาบสายฟ้าเก้าพิฆาต – ขั้นตอนแรก !
มันทำงานได้จริง !
ความเร็วของมีดปลิดวิญญาณเร่งขึ้นทันที !
" เร่ง ! " ลู่ฟงเพิ่มพลังจิตวิญญาณของเขาไปบนมีดปลิดวิญญาณของเขาเพื่อทำให้มันเคลื่อนที่ได้เร็วขึ้น !
“ ช้าลง ”
โดยไม่ล่าช้า พลังทางจิตวิญญาณได้ถูกนำมาใช้กับกระสุนเจาะเกราะ ซึ่งกำลังพุ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว กระสุนเจาะเกราะพุ่งมาด้วยความเร็ว จาก 4 เมตร จนเหลือ 1 เมตร และหลังเสียงตะโกน
" ย๊ากกก ! " ใบมีดปลิดวิญญาณของลู่ฟง ตัดตรงกระสุนเจาะเกราะ ปลายกระสุนเจาะเกราะทะลุเข้าไปในใบมีดปลิดวิญญาณแล้วกระเด็นออกไป
“ แก๊ง ! ”
กระสุนเจาะเกราะอีกนัด มีจุดมุ่งหมายไปที่สมองของกัปตัน 'เกาฟาง ' ตามแผนการของทีมเขี้ยวเสือ
จางเอ่อหลู่ได้ขอให้ฆ่าลู่ฟง ขณะที่กระสุนอีกนัดได้เตรียมพร้อมสำหรับสมาชิกที่แข็งแกร่งที่สุดของทีมค้อนเพลิง ดังนั้นกระสุนทั้งสองนี้จึงเตรียมไว้สำหรับ ลู่ฟงและเกาฟาง !
เกาฟาง ผู้ซึ่งกำลังชำแหละหางของแมวดาวสองหาง เขาหันหลังไปทางกระสุน ซึ่งเขาไม่สามารถเห็นกระสุนเจาะเกราะได้เลย
" ฉึก ! " กริชในมือของเกาฟาง ตัดผ่านขนของแมวดาวสองหาง ด้วยการใช้กำลังตลอดเวลานี้เอง
ทำให้ร่างกายของเขาแกว่งไปแกว่งมา และกระสุนที่มุ่งเป้าไปที่สมองของเขาได้เบี่ยงเป้าหมาย
เมื่อเขากำลังรู้สึกว่าหนังบริเวณหางของแมวดาวสองหางนั้นเหนียวมากเกินไป
ฮึ !
กระสุนเจาะเกราะพุ่งมาอย่างรวดเร็ว มันพุ่งเฉี่ยวหูของเกาฟางออกไปโดยการตัดผ่านอากาศ
ทำให้หูของเกาฟางเริ่มมีเลือดซึมออกมา
“ ปัง ! ”
กระสุนเจาะเกราะแทงทะลุทะลวงอยู่ในไหล่ของจางเค่อ ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆเกาฟาง และมันเป็นกระสุนปืนที่สามารถสังหารสัตว์อสูรในระดับผู้บัญชาการขั้นต่ำ มันได้ทำลายกระดูกและกล้ามเนื้อบริเวณไหล่ของ
จางเค่อในทันที จากนั้นก็เกิดเสียง “ ฉัวะ ! ” ไหล่ขวาของจางเค่อ ขาดกระเด็นลอยขึ้นและเลือดของเขาเริ่มพ่นออกมาเหมือนน้ำพุ
" อ๊าคคคค ! " จางเค่อกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
" กระสุนปืนไรเฟิล ! "
เกาฟางมองไปยังไหล่ที่ขาดของจางเค่อ เลือดฉีดพ่นออกมาอย่างน่ากลัว บางส่วนของเลือดกระเด็นลงบนร่างกายของเกาฟาง ซึ่งทำให้ดวงตาของเกาฟางเปลี่ยนเป็นสีแดง เขาตะโกน " ศัตรูโจมตี ! "
" ไอ้พวกเวรเอ๊ย " เว่ยไต๋และเว่ยฉินต่างก็ตะโกนด้วยความโกรธ
ขณะที่พวกเขาตะโกนออกมาด้วยความโกรธ สมาชิกทั้งหมดของทีมค้อนเพลิงเริ่มเคลื่อนที่ไปมาได้อย่างรวดเร็ว ไม่มีใครกล้าที่จะยืนอยู่ในตำแหน่งเดิมตลอด ในขณะที่พวกเขามองหามือปืน เกาฟางสามารถหลบกระสุนปืนได้ เพราะโดยปกติแล้วขณะที่เขาใช้กริช ทำให้ร่างกายของเขาขยับไปมา
" ปัง ! " " ปัง ! " " ปัง ! " " ปัง ! "
มีการยิงอีกสี่นัด !
" วิธีนี้ ! " เกาฟาง, ลู่ฟง และคนอื่นๆทั้งหมดมองไปที่แหล่งกำเนิดของปืนด้วยดวงตาที่โกรธแค้น
บนดาดฟ้าที่อยู่ห่างไกล เงาของมือปืนค่อยๆหายตัวไป
" มันคือทีมเขี้ยวเสือ ! " เกาฟางกัดฟันแน่น " เขี้ยวเสือ !!! "
ลู่ฟงไม่สามารถเห็นพวกมันได้ เนื่องจากระยะทางที่มากเกินไป และทีมเขี้ยวเสือก็หลบไปในทันที
เห็นได้ชัดว่าสายตาคุณจะต้องดีมากขนาดไหน การมองเห็นและการได้ยินของนักสู้จะดีขึ้นพร้อมกับระดับการออกกำลังกายของร่างกาย ภายในสมาชิกทั้งหกคนของทีมค้อนเพลิง ระดับการออกกำลังกายของกัปตันเกาฟางใกล้กับระดับ ' ขุนพลระดับกลาง ' แล้ว
ดังนั้นเขาจึงสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน
" ทีมเขี้ยวเสือ ? ทีมเขี้ยวเสือที่จางเอ่อหลู่อยู่ใช่ไหม ? " ลู่ฟงไม่สามารถช่วยได้ แต่ก็รู้สึกได้ถึงความโกรธของเขาที่พุ่งสูงขึ้น แน่นอนว่าเขาได้ตรวจสอบมาก่อนและค้นพบข่าวเกี่ยวกับจางเอ่อหลู่ที่อยู่ในทีมเขี้ยวเสือ
" เขาต้องการจะฆ่าฉันจริงๆเหรอ ? "
สงบสติอารมณ์ !
ลู่ฟงรู้สึกแล้วว่าเหล่านักสู้ไม่ได้มีความสามัคคีกัน !
" จางเค่อ ! "
" พี่จาง ! "
พี่น้องตระกูลเว่ยทั้งสองคน และลู่ฟงต่างก็วิ่งไปหาจางเค่อ ในขณะที่จางเค่อนอนลงบนพื้นด้วยใบหน้าที่ซีด ไหล่ขวาของเขาถูกทำลายอย่างสมบูรณ์โดยกระสุนเจาะเกราะ และแขนขวาของเขาขาดกระเด็นในช่วงที่ผ่านมา แม้แต่ชุดสู้ของเขาก็ฉีกขาดไปด้วย พลังของกระสุนนี้รุนแรงมากเกินไป ใบหน้าของเฉียงโจซีดสลด ขณะที่เขากำลังพยายามที่จะห้ามเลือด
" ผมเอง จางเค่อ เป็นคุณที่รับกระสุนนี้แทนผม ! " เกาฟางกอดจางเค่อเอาไว้
" พี่จาง " ลู่ฟงกำหมัดทั้งสองข้างแน่น และตาของเขาแดงเข้ม
เขาเป็นน้องชายของพี่เฉียงและพี่จาง ที่พาเขาเข้ามาในทีมค้อนเพลิง
" ไม่ดีแล้ว ! " หน้าของเกาฟางเปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์ " วิ่งเร็วเข้า !!!! "
ตอนนี้ทีมเขี้ยวเสือยิงกระสุนทั้งหมดหกนัด สองนัดแรกเป็นลู่ฟงและเกาฟาง ขณะที่อีก 4 นัด ยิงใส่สัตว์อสูรที่อยู่รอบๆ ในขณะนี้สัตว์อสูรได้เริ่มวิ่งเข้าหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว ทุกคนในทีมค้อนเพลิงเข้าใจในทันทีว่าทำไมทีมเขี้ยวเสือถึงยิงกระสุนอีกสี่นัด
" น่ากลัวมาก "
" พวกเขาต้องการที่จะฆ่าพวกเราทุกคน "
" รีบวิ่งเร็วเข้า "
เฉียงโจนำจางเค่อที่สูญเสียเลือดมากพาดเอาไว้บนหลังของเขา และทั้งกลุ่มก็เริ่มออกวิ่ง
" ก๊าซซซ ~ ~ " หมีขนเหล็กจำนวนมากวิ่งมาจากถนนด้านหน้าพวกเขา ขณะที่หมูป่าเหล็กแต่ละตัวมีขนาดยักษ์จำนวนหลายร้อยตัว ก็วิ่งเข้ามาหาทีมค้อนเพลิงจากทางด้านหลัง ดูเหมือนว่ากำลังเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ขึ้น เมื่อหมูป่าเหล็กออกวิ่งพร้อมกัน ใบหน้าของสมาชิกทีมค้อนเพลิงทุกคนก็ซีดในทันที
และเมื่อพวกเขาพยายามที่จะเปลี่ยนทิศทางการหลบหนี เสียงดังกึกก้องอีกเสียงหนึ่งก็ดังออกมาจากอีกด้านหนึ่ง
จำนวนสัตว์อสูรที่ตื่นตระหนกมากมายกำลังวิ่งเข้าหาพวกเขา ไม่เพียงแค่หมูป่าเหล็ก แต่ยังมีสัตว์อสูรตัวผู้สิงโต สัตว์อสูรหมีขนเหล็ก ทั้งหมดเกิน 1,000 ตัว
" ปัญหาใหญ่แล้วสิ "
สมาชิกทุกคนในทีมค้อนเพลิงรู้สึกหมดหนทาง !
" วิ่งทะลุกำแพงไปเลย ! " เกาฟางรีบตะโกนสั่ง
หวือ ! หวือ ! หวือ !
ทีมค้อนเพลิง วิ่งเข้ากระแทกเพื่อทำลายกำแพงเข้าไป กระสุนปืนไรเฟิลทั้ง 4 นัด ทำให้สัตว์อสูรคลุ้มคลั่งอย่างมาก สัตว์อสูรรู้แค่ว่า ว่ามนุษย์เพียงคนเดียวอาจมีอาวุธที่ใช้ลอบสังหารที่น่าสยดสยองแบบนี้ !
เมื่อพวกมันเห็นมนุษย์วิ่งทะลุกำแพงพวกมันทั้งหมดก็รวมตัวกันวิ่งตามมาทันที
" RUMBLE ~~ " หมูป่าที่โหนกคว่ำลง พุ่งเข้าใส่กำแพง กำแพงที่ได้รับการสัมผัสกับทศวรรษที่ผ่านมาของลมและดวงอาทิตย์ต่างแตกเป็นเสี่ยงๆ ทันทีที่สัตว์อสูรมากกว่าหนึ่งพันตัววิ่งผ่านมันไป
ทีมค้อนไฟมองย้อนกลับไปและไม่สามารถทำอะไรได้ แต่ให้ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปอีกครั้ง
" พี่น้องทั้งหลาย คราวนี้พวกคุณต้องทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง ถ้ามีคนรอดชีวิตได้อย่างน้อยก็ยังมีคนรู้เรื่องนี้ แต่ถ้าเราอยู่ด้วยกัน พวกเราทุกคนคงจะต้องตายกันหมดแน่ๆ ! " เกาฟาง ซึ่งกำลังตาแดงก่ำ ขณะที่เขาวิ่งไป " ไอ้พวกเสือตัวเมียฝูงนี้ ถ้าฉันเกาฟาง สามารถรอดไปได้ ฉันขอสาบานว่าจะให้พวกมันชดใช้หนี้แค้นนี้ด้วยเลือด !!! "
" ทุกคนแยกย้ายกันหลบหนี ! " เว่ยไต๋และเว่ยฉินที่ได้ยินกำลังขมวดคิ้ว
สัตว์อสูรกว่าพันตัว แม้แต่นักสู้ขั้นสูงก็ยังเป็นปัญหาในการหลบหนี
" ทีมเขี้ยวเสือ จางเอ่อหลู่ ! " ลู่ฟงรู้สึกในใจว่าเขาอาจจะต้องทำแบบนี้ เพราะเขาทำให้จางเอ่อหลู่เสียเงินถึงหนึ่งร้อนล้านเหรียญ " ทีมเขี้ยวเสือ จะไม่โจมตีด้วยเหตุผลอื่น ? มันอาจเป็นเพราะฉันใช่ไหม ?
เพราะฉัน พี่จางถึงได้เป็นแบบนี้ "
ความรู้สึกผิดพุ่งออกมาจากหัวใจของลู่ฟง เขามีความต้องการที่จะฆ่าคนเป็นครั้งแรก !!!
" จางเอ่อหลู่ ! ทีมเขี้ยวเสือ " ดวงตาทั้งสองข้างของลู่ฟงมีสีแดงเข้ม
" กัปตัน พี่เฉียง " ลู่ฟงตะโกนเสียงดัง
เสียงตะโกนนี้ทำให้กัปตันเกาฟาง พี่น้องตระกูลเว่ย และเฉียงโจต่างหันไปมองลู่ฟง ด้วยความตกใจ
ลู่ฟงกัดฟันขณะที่เขาตะโกนว่า " ตามผมมา ! ทุกคนสามารถหนีรอดไปได้ !!! " สิ้นเสียงตะโกน ก็มีเสียง
“ ซวบ ” ดังตามมา
มีดขว้างปาทั้งหมดที่ติดอยู่บนต้นขาของลู่ฟงเริ่มลอยขึ้นทีละเล่ม พวกมันลอยวนอยู่รอบๆตัวลู่ฟง