เพราะความเข้าใจผิด ทำให้หานเซิ่นยังคงฝึกเล่นเกมหัตถ์พระเจ้าอย่างต่อเนื่อง เขากำลังท้ายระดับผู้วิวัฒนาการของเกมหัตถ์พระเจ้า เขากำลังพัฒนาไปทีละนิดโดยใช้กายหยกช่วย
ในตอนนี้หยางม่านลี่นั้นพอใจหานเซิ่นมาก เขาตั้งใจฝึกตามโปรแกรมฝึกที่เธอออกแบบ ส่วนห้องแรงโน้มถ่วงข้อมูลเป็นปรกติดี เธอคิดว่าหานเซิ่นคงเลิกใช้วิธีโกงแล้ว แต่เธอยังไม่รู้เรื่องที่หานเซิ่นเพิ่มระดับความยากขึ้น เพื่อให้สัมพันธ์กับความสามารถจริงๆของเขา
ตอนนี้เวลาเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว และหานเซิ่นเป็นคนเดียวที่อยู่ในยิม เขากำลังเล่นเกมหัตถ์พระเจ้า ซึ่งเขาพบว่าเกมนี้ถูกออกแบบมาเพื่อเขาโดยเฉพาะ
ตั้งแต่ที่หานเซิ่นฝึกกายหยก ความสามารถในการควบคุมกระดูกและกล้ามเนื้อของเขาดีขึ้นมาก และยังร่วมถึงความยืดหยุนของร่างกายก็สูงขึ้นด้วย เกมนี้สามารถช่วยพัฒนาปฏิกิริยาตอบสนอง และความเร็ว ซึ่งเป็นประโยชน์กับการควงมีด และเป็นประโยชน์กับวิชาที่ต้องใช้มือเป็นหลัก
ซินเสวียนเทเลพอร์ตออกจากก็อตเเซงชัวรี่ เพื่อมาหาหยางม่านลี่ แต่เมื่อเดินผ่านโรงยิม เธอเห็นแสงไฟในยิมที่ยังเปิดอยู่ และดูเหมือนว่ายังมีคนอยู่ในนั้น เธอสงสัยเลยเข้าไปดู และเห็นหานเซิ่นกำลังเล่นหัตถ์พระเจ้าอยู่
ซินเสวียนรู้สึกคิดถึงเกมนี้ เธอเคยเล่นมันตอนที่เธออยู่โรงเรียนทหาร เธอใช้ความพยายามอย่างมากในการฝึกมัน
ถึงแม้ว่าระบบพาหนะเดินทางแบบอัตโนมัติจะถูกใช้เป็นหลักในกาแล็คซี่มานานแล้ว แต่ระบบคนบังคับก็ยังจำเป็นอยู่ ในสงครามระหว่างดวงดาวระบบคนบังคับถือเป็นหัวใจหลักที่จะทำให้ได้เปรียบในการต่อสู้
ในปัจจุบันความสามารถของนักบินถือปัจจัยใจสำคัญที่จะกำหนดผลแพ้ชนะของสงคราม นักเรียนในโรงเรียนทหารจะต้องฝึกบังคับยานเหาะ และการจู่โจมดวงดาว ซึ่งเกมหัตถ์พระเจ้าคือหนึ่งในวิธีฝึกที่ดีที่สุดในการเพิ่มความเร็ว และปฏิกิริยาการตอบสนอง ซึ่งเป็นประโยชน์กับการสู้รบโดยตรง
ซินเสวียนรู้สึกว่าเธอควรจะต้องเข้าไปสอนหานเซิ่นเกี่ยวกับเคล็ดลับของการเล่นเกมนี้ เขาเป็นคนที่เธอเลือกมา เธออยากจะให้เขาฝีมือดีที่สุดเท่าที่เป็นไปได้
"ขอดูก่อนดีกว่าว่าเขามีฝีมือขนาดไหน" ซินเสวียนเลือกที่จะแอบดูก่อนที่จะเข้าไปหาหานเซิ่น ถึงเธอจะอยู่ห่างจากเขา แต่เธอก็เห็นเขาเล่นพลาดอย่างต่อเนื่อง นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงอยากเขาไปแนะนำ
แต่เมื่อซินเสวียนเดินมาดูใกล้ๆ เธอก็เห็นว่าจุดภาพโฮโลแกรมที่ขึ้นมามันหายไปเร็วมาก ซึ่งทำให้เขาพลาดอย่างต่อเนื่อง
"เขาเลือกระดับไหนกันเนี่ย?" ซินเสวียนเช็คข้อมูลบนหน้าจอ
"ผู้วิวัฒนาการ-3?" ซินเสวียนขมวดคิ้ว เธอคิดว่าหานเซิ่นนั้นทะเยอทะยานเกินตัว ระดับผู้วิวัฒนาการถูกออกแบบมาให้ผู้ที่วิวัฒนาการแล้วฝึก ถึงจะมีผู้ที่ยังไม่วิวัฒนาการบางคนสามารถเล่นระดับนี้ได้ แต่ก็หาได้ยากมาก
แม้แต่ซินเสวียนในปัจจุบัน เธอยังทำได้แค่ผ่านระดับผู้วิวัฒนาการ-2เป็นบางครั้ง ซึ่งถือว่าสุดยอดมากแล้วสำหรับผู้ที่ยังไม่วิวัฒนาการ เพราะผู้ยังไม่วิวัฒนาการไม่ควรมาเล่นอยู่ระดับนี้ด้วยซ้ำ แต่หานเซิ่นกำลังท้าทายระดับผู้วิวัฒนาการ-3อยู่ และดูเหมือนว่าเขาจะหวังสูงเกินไป
เธอคิดว่าจะไม่เข้าไปขัดจังหวะหานเซิ่น เพียงแค่ดูเขาเล่นพลาดไปเรื่อยๆ เธอต้องการสอนบทเรียนให้เขารู้จักยอมรับความพ่ายแพ้
พอดูไปสักพักซินเสวียนก็ต้องประหลาดใจ ถึงหานเซิ่นจะพลาดบ่อยก็จริง แต่ยิ่งเขาเล่นไปมากเท่าไหร่ เขายิ่งผิดพลาดน้อยลงเรื่อยๆ
สำหรับคนที่เล่นเกมนี้มานานอย่างซินเสวียน เธอรู้ดีว่าเมื่อถึงขีดจำกัดของตัวเองเมื่อไร ไม่ว่าจะพยายามหนักแค่ไหนก็ไม่สามารถปรับปรุงได้ภายใน 1 เดือน
ขีดจำกัดก็คือขีดจำกัด การฝึกไม่สามารถทำให้เราทะลุขีดจำกัดของตัวเองไปได้ง่ายๆ
จุดประสงค์ของเกมหัตถ์พระเจ้าคือการแสดงศักยภาพสูงสุดของผู้เล่นออกมา แต่การเล่นมันเรื่อยๆจะไม่สามารถเพิ่มศักยภาพได้
ตอนนี้หานเซิ่นปรับปรุงศักยภาพของเขาขึ้นเรื่อยๆ นั้นหมายความว่าระดับผู้วิวัฒนาการ-3ยังไม่ใช่ขีดจำกัดของเขา ถึงทำให้เขาสามารถลดความผิดพลาดของตัวเองได้เรื่อยๆ
"ระดับผู้วิวัฒนาการ-3ยังไม่ใช่ขีดจำกัดของเขา พรสวรรค์ของเขาไม่ธรรมดาเลย"
ซินเสวียนเห็นพรสวรรค์ในตัวของหานเซิ่นมานานแล้ว แต่เธอไม่ได้หวังว่าเขาจะมีความสามารถในการเล่นเกมนี้ด้วย
ตอนที่เธออยู่ในโรงเรียนทหาร แชมเปี่ยนของโรงเรียนเธอทำได้เพียงแค่ผ่านระดับผู้วิวัฒนาการ-3 ซึ่งเขาติด 1 ใน 10 ของกาแล็คซี่ ทุกคนต่างรู้จักเขาดีว่าเขาเป็นคนที่มีความคล่องแคล่วว่องไวและความแม่นยำ จนตั้งชื่อเล่นให้เขาว่า 'หัตถ์สายฟ้า'
การที่หานเซิ่นขึ้นมาถึงระดับนี้โดยที่ยังไม่ได้ผ่านการฝึกแบบมืออาชีพทำให้เธอรู้สึกช็อคมาก
"หรือเขาจะสามารถผ่านระดับผู้วิวัฒนาการ-3ได้"
ซินเสวียนยืนอยู่ไม่ไกล และดูหานเซิ่นแบบตาไม่กระพริบ
หานเซิ่นไม่ได้สังเกตเห็นซินเสวียน ตอนนี้เขากำลังเพ่งสมาธิทั้งหมดไปที่จุดที่ปรากฏขึ้นมา และเขากำลังใช้วิชากายหยกช่วยอย่างเต็มที่
"เร็วขึ้นอีก ผมสามารถเร็วมากกว่านี้ได้อีก!"
แขนของหานเซิ่นนั้นขยับเร็วมาก แขนของเขาเคลื่อนไหวแปลกๆราวกับงู เขาใช้กล้ามเนื้อแขน และนิ้วมือทั้งหมด ในการจิ้มไปยังจุดที่ปรากฏขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
ก่อนหานเซิ่นจะขึ้นมาในระดับผู้วิวัฒนาการ-3ได้ เขามีประสบการณ์ความผิดพลาดนับครั้งไม่ถ้วน เขารู้สึกว่ามันยิ่งง่ายขึ้นเรื่อยๆถ้าเขาพยายาม ครั้งนี้หานเซิ่นรู้สึกว่าเขาต้องผ่านระดับผู้วิวัฒนาการ-3ได้อย่างแน่นอน