บทที่ 10 หยุนหม่าน ช็อค
หยุนหม่าน นำทาง เย่หลี่ ไปทางทิศตะวันออกในขณะที่พวกเขาเดินเธอกังวลเล็กน้อย
“รุ่นพี่ ทำไมฉันรู้สึกราวกับว่าคุณแค่เป็นผู้ปลุกพลังระดับ 3 เองล่ะ”
หยุนหม่าน มองไปที่ เย่หลี่ อย่างระมัดระวังแม้ว่าในตอนนี้เธอจะอยู่ในระดับ 7 แต่สำหรับ เย่หลี่ นั้นเธอแทบจะหยั่งไม่ถึง
ตัวอย่างเช่นซอมบี้กลายพันธุ์ระดับหนึ่ง เธอไม่รู้ว่าซอมบี้กลายพันธุ์ระดับหนึ่งนั้นหายไปไหน แต่เมื่อเธอนึกถึงเธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัว
ซอมบี้กลายพันธุ์ระดับหนึ่งนั้นเป็นเหมือนหอคอยเหล็ก คอยกดดันเธอจนแทบหายใจไม่ออก
“ใช่แล้วผมเป็นผู้ปลุกพลังระดับ 3 เท่านั้น” เย่หลี่ พยักหน้า
“แล้วทำไมรุ่นพี่ยังยืนการที่จะไปทางตะวันออก?” หยุนหม่าน มองไปที่ เย่หลี่ ด้วยความตกใจ
เย่หลี่ ไม่ตอบ เขาไม่ต้องการทำให้ตัวเองเป็นที่รู้จักดังนั้นเขาจึงไม่อยากพูดอะไรในตอนนี้ เมื่อเห็นว่า เย่หลี่ ไม่ตอบ หยุนหม่าน ทำได้เพียงถอนหายใจ ไม่ง่ายเลยที่จะหนีออกมาจากทางทิศตะวันออกถ้าเธอกลับไปอีกเธอจะต้องตาย
“รุ่นพี่ พื้นที่ทางทิศตะวันออกอยู่ข้างหน้า”
หยุนหม่าน ชี้ไปด้านหน้าของเธอซึ่งเป็นเมืองที่ทรุดโทรม
เย่หลี่ มองไปยังพื้นที่ด้านหน้า ตามที่เขาคิดเอาไว้ดูเหมือนว่าทางทิศตะวันออกของเมืองจะพังทลายมากกว่าที่ไหนๆ ดังนั้นจึงคาดเดาได้ว่าที่นี่จะต้องมีซอมบี้มากมาย เมื่อคิดถึงซอมบี้ที่มากมาย เย่หลี่ ก็มีความสุข ตราบใดที่มีซอมบี้จำนวนมากเขาก็สามารถสังเคราะห์พวกมันได้อย่างบ้าคลั่ง
หยุนหม่าน ตกตะลึงไม่เห็นรอยยิ้มของ เย่หลี่ ทำไมเขายังยิ้มได้เมื่ออยู่ต่อหน้าประตูนรก
“เข้าไปกันเถอะ” เย่หลี่ พูดขึ้น
หยุนหม่าน พยักหน้าจากนั้นพวกเขาก็เดินเข้าไป เมื่อ เย่หลี่ เดินเข้ามาสู่พื้นที่ทางภาคตะวันออกซอมบี้ก็เดินออกมารอบๆทั่วทุกทิศทาง หยุนหม่าน พูดถูกมี ซอมบี้ จำนวนมากอยู่ที่นี่
“รุ่นพี่ ซอมบี้ เหล่านั้นกำลังมาหาพวกเรา”
หยุนหม่าน ที่ไปข้างหน้าและอุทาน
“แฮ่ แฮ่”
เย่หลี่ ยิ้มเมื่อเห็นซอมบี้มากกว่า 10 ตัวกำลังวิ่งเข้ามา
“อย่าโจมตีมัน!” เย่หลี่ มองกลับไปที่ หยุนหม่าน และกล่าวออกมา เย่หลี่ รู้ว่าหยุนหม่านนั้นเป็นผู้ปลุกพลังระดับสูง หากเธอเผลอฆ่าซอมบี้เหล่านี้ไปสักตัวสองตัว เขาอาจจะรู้สึกเสียดาย
“ออกมา”
เย่หลี่ ปล่อย อาต้า ออกมา
“ปราบซอมบี้พวกนี้ให้หมด”
หลังจากออกคำสั่งอาต้าก็รีบวิ่งเข้าไปหาซอมบี้ 30 ตัว
ปัจจุบันอาต้าเป็นซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 1 เขาจึงมีความสามารถพิเศษในการปราบปรามซอมบี้ธรรมดา ด้วยความแข็งแกร่งที่น่ากลัวของเขา ซอมบี้ ธรรมดา 30 ตัวจะสามารถป้องกันอาต้าได้อย่างไร พวกมันถูกอาต้าจัดการจนล้มลงกับพื้น
หยุนหม่าน ตกตะลึงราวกับถูกแช่แข็ง เป็นไปตามที่เธอคาด ซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 1 ตัวนี้เป็นของ เย่หลี่ จริง
เย่หลี่ ไม่ได้ให้ความสนใจกับความตกใจของ หยุนหม่าน มากนักและเขาก็เริ่มสังเคราะห์ซอมบี้ทั้ง 30 ตัว
ซอมบี้ ทั้ง 30 ตัวมีระดับ 1 ทั้งหมด เย่หลี่ ได้เปลี่ยนซอมบี้ 30 ตัวให้เป็นซอมบี้ชายระดับ 5 และซอมบี้หญิงระดับ 5 เขายังคงรู้สึกไม่ค่อยพอใจนัก เขาหวังว่าจะพบกับซอมบี้อีกระลอกหนึ่ง
“รุ่นพี่ ทำไมซอมบี้ 30 ตัวจึงเหลือเพียง 2 ตัวอีกทั้งระดับของพวกมันยังเพิ่มขึ้นอีก?”
ในที่สุดหยุนหม่านก็รวบรวมความกล้าและถามคำถามที่เธอต้องการรู้ออกมา
“นี่คือเหตุผลที่ผมมาทางทิศตะวันออก” เย่หลี่ กล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ ปิป ปิป”
ในขณะนั้นนาฬิกาสื่อสารของ หยุนหม่าน ก็ดังขึ้น
นาฬิกาสื่อสารเป็นแพลตฟอร์มที่ใช้ในการสื่อสารกันและกันและใช้พลังงานซึ่งแตกต่างจากโทรศัพท์มือถือดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องชาร์จแบต
หยุนหม่าน กดปุ่มแล้วมีหน้าจอเสมือนปรากฏขึ้นต่อหน้าของเธอ บนพื้นผิวของจอเสมือนปรากฏรูปหญิงสาวที่งดงามมาก
“ หยุนหม่าน เธอยังอยู่ที่ทิศตะวันออกอยู่อีกเหรอ ทำไมไม่มีใครติดต่อเธอได้เลย”
“อาจารย์...คือว่าฉัน….”
“ไม่ต้องพูดแล้วส่งพิกัดมาพวกเราจะไปหาเธอ”