บทที่ 14 รุ่นพี่ของ หยุนหม่าน
หลังจากที่ 4 คิงคองกลายเป็นซอมบี้พวกเขายังคงไว้ผมสีสดใสซึ่งดูเหมือนว่ามันช่างน่าอึดอัด เย่หลี่ จึงเอามีดเหล็กออกมาจากระบบแล้วโกนผมให้กับสี่คิงคอง กลายเป็นหัวล้านทั้ง 4 คน
ติง…..
“ตรวจพบว่านายท่านตั้งชื่อซอมบี้ ท่านได้รับกล่องสมบัติ ต้องการเปิดเดี๋ยวนี้หรือไม่”
“เปิด”
“พันธุกรรม 25 คะแนน ความแข็งแกร่ง 25 คะแนน ความเร็ว 25 คะแนน ป้องกัน 25 คะแนน”
“ขอแสดงความยินดีกับนายท่านสำหรับการเพิ่มระดับเป็นผู้ปลุกพลังระดับ 4”
เย่หลี่ รู้สึกโล่งใจเล็กน้อยเดิมทีเขาคิดว่าเขาจะต้องรอกล่องสมบัติในวันพรุ่งนี้ถึงจะทำให้เขากลายเป็นผู้ปลุกพลังระดับ 4
“ รุ่นพี่มีซอมบี้กลายพันธุ์ระดับหนึ่ง ฉันเกือบลืมไปเลย” หยุนหม่านพูดขึ้น
เธอสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วปาดเหงื่อออกจากหน้าผาก ถ้าไม่มีรุ่นพี่เธอไม่รู้จะทำยังไงจริง
ติ๊ดๆ
ในเวลานี้นาฬิกาสื่อสารของเอ็มก็ดังขึ้นอีกครั้ง
หลังจากที่ หยุนหม่านเชื่อมต่อแล้วภาพเสมือนจริงก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของเธอ แต่ภาพนั้นไม่ใช่ผู้หญิงที่สวยงามคนเก่าแต่ถูกแทนที่ด้วยเด็กผู้ชายที่หล่อเหลาคนหนึ่ง
“ หยุนหม่าน พวกเรามาถึงแล้ว”
“เข้าใจแล้วรุ่นพี่ เฉินหยุน”
หลังจากวางสายหยุนหม่านก็มองไปที่ เย่หลี่ และพูดว่า
“รุ่นพี่ อาจารย์มารับฉันแล้วฉันคงจะต้องไปแล้วล่ะ”
“งั้นก็ไปกันเถอะ”
เย่หลี่ โบกมือ เขาแค่อยากให้หยุนหม่านเป็นผู้นำ ตอนนี้คนอื่นๆเข้ามาในเขตตะวันออก แล้วต้องการพา หยุนหม่าน กลับไปยังฐานอันหนาน ซึ่งเป็นเรื่องดีสำหรับเขา
“รุ่นพี่แล้วคุณล่ะ?” หยุนหม่าน มองไปที่ เย่หลี่ อย่างสงสัย
“ผมไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับคุณ และผมจะไปไหนก็เป็นเรื่องของผม” เย่หลี่ พูดช้าๆ
หยุนหม่าน รู้สึกเหงาเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนี้เธอจึงทำเพียงตั้งคำถามว่า
“ รุ่นพี่ ฉันจะลงไปหาอาจารย์ก่อนบางทีเราอาจถูกลิขิตให้พบกันอีกครั้ง”
หลังจากพูดจบหยุนหม่านก็ออกไปจากประตูห้อง ทันทีที่เธอออกจากประตูห้องเธอหันศีรษะกับตามอง เย่หลี่ และพบว่า เย่หลี่ กำลังมองไปที่ 4 คิงคอง หยุนหม่าน เดินออกมาอย่างเหงาๆ
เย่หลี่ มองไปที่ 4 คิงคองและไม่รู้ว่าพวกมันยังคงความสามารถเดิมตอนเป็นผู้ปลุกพลังได้หรือไม่ หลังจากตรวจสอบซอมบี้แล้วพบว่าไม่มีซอมบี้เพศชายตัวใดที่สามารถรวมเข้ากับสี่คิงคองได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงเก็บพวกมันเข้าไปในพื้นที่ระบบ
เย่หลี่ กำลังจะจากไปเขาต้องการมองหาซอมบี้อื่นๆเพื่อมาสังเคราะห์เพิ่ม
“อ๊า!”
ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงร้องของ หยุนหม่าน ดังขึ้น เย่หลี่รีบวิ่งไปตามเสียงของ หยุนหม่าน ถึงแม้ว่าหญิงสาวผู้นี้จะไม่มีความเกี่ยวข้องกับเขาแต่เขาก็ไม่อยากให้เธอพบเจอกับปัญหา ไม่นานนัก เย่หลี่ ก็พบกับ หยุนหม่าน ซึ่งกำลังถูกล้อมด้วยซอมบี้มากกว่า 20 ตัว
หยุนหม่าน เป็นผู้ปลุกพลังระดับ 7 โดยธรรมชาติแล้วแข็งแกร่งกว่าซอมบี้เหล่านี้มาก แต่เนื่องจากเธอได้เห็นเพื่อนร่วมชั้นของเธอถูกซอมบี้กินทีละคนในเขตตะวันออกทำให้เธอมีเงาของความกลัวอยู่ในใจ
“ ไม่ต้องกลัว หยุนหม่าน ฉันมาแล้ว”
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้น เย่หลี่ จึงหันกลับไปดู พบชายหนุ่มคนหนึ่งเดินมาเคียงข้าง หยุนหม่าน
ชายหนุ่มคนนั้นหล่อมากและดูแก่กว่า หยุนหม่าน ประมาณ 1 หรือ 2 ปี เย่หลี่ เห็นชายหนุ่มคนนี้บนหน้าจอเสมือนของนาฬิกาสื่อสารเมื่อสักครู่
“เป็นรุ่นพี่อีกคนนั้นหรอ” เย่หลี่ พูดกับตัวเอง
แม้ว่าผู้ปลุกพลังระดับสูงจะแตกต่างจากผู้วิวัฒนาการระดับแรกอย่างมากแต่การจัดการซอมบี้เหล่านี้เป็นเรื่องง่ายเกินไป ไม่นานนักชายคนนั้นก็ฆ่าซอมบี้ทั้งหมดอย่างรวดเร็ว
“ หยุนหม่าน คุณโอเคไหม” ชายหนุ่มมองไปที่หยุนหม่านอย่างห่วงใย
“รุ่นพี่เฉินหยุน อาจารย์อยู่ที่ไหน” หยุนหม่าน ถามด้วยความตกใจ
“อาจารย์เหมยหลินไปพบกับผู้พิทักษ์สำนักบัวขาว เธอขอให้ฉันมาหาคุณก่อน”
เย่หลี่ หรี่ตา“ผู้พิทักษ์สำนักบัวขาวงั้นหรอ?”
เป็นไปได้ไหมว่าผู้พิทักษ์ที่ 4 คิงคองพูดถึงอาจจะอยู่ใกล้เคียงแถวนี้”
สำนักบัวขาวเป็นลัทธิหลังจากที่ไวรัสซอมบี้แพร่ระบาด ลัทธินี้ก็ก่อตั้งขึ้น แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่องค์กรที่มีอำนาจ เย่หลี่ รู้สึกสนใจเล็กน้อยดังนั้นเขาจึงตัดสินใจออกไปถามคำถาม