บทที่ 30 จะมีคนน่ารักแบบนี้ยังไง
อาต้าชกหมัดสายฟ้าออกไป พลังทั้ง 4 ถูกเพิ่มเข้าไปในหมัดทำให้มัดนี้น่ากลัวมาก
บูม!
ทันใดนั้นซอมบี้นับไม่ถ้วนก็ล้มลงกับพื้น ส่วนหงเย่นั้นเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว เธอใช้พลังน้ำแข็งแช่แข็งซอมบี้หลายสิบตัว
ซอมบี้ หญิงระดับ 7 และ 6 ต่างเป็นซอมบี้ระดับสูงแน่นอนว่าพวกเธอแข็งแกร่งกว่าซอมบี้ทั่วไปมาก
เย่หลี่ เริ่มสังเคราะห์ในใจของเขา เขาเป็นโสดมา 20 ปีแล้วดังนั้น เรื่องการใช้มือและนิ้วนั้นเขานั้นเทพกว่าใคร เพียงใช้เวลาชั่วพริบตาก็สามารถสังเคราะห์ซอมบี้ระดับ 2 มากกว่า 300 ตัว
ซอมบี้ระดับ 2 มากกว่า 300 ตัวเริ่มตอบโต้ซอมบี้ระดับ 1 ตัวอื่นๆให้ถอยออกไป
ไม่นานหลังจากนั้น เย่หลี่ ก็สังเคราะห์ ซอมบี้ ระดับ 2 ได้มากกว่า 600 ตัว เย่หลี่ ยืนดูผลงานของเขาอย่างชื่นชม
“ฮู่”
ในขณะนั้นเอง เย่หลี่ ก็ได้ยินเสียงร้องของซอมบี้ เมื่อเขาหันกลับไปเขาเห็นซอมบี้ที่แอบมาด้านหลัง กัดแขนของเสี่ยวฮุย
เมื่อเห็นเช่นนั้นดวงตาของ เย่หลี่ กลายเป็นสีแดง เขาไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงโกรธมากในเวลานี้ เย่หลี่ กระโดดขึ้นแล้วชกไปที่หัวซอมบี้ อย่างแรง หัวของมันระเบิดเพียงหมัดเดียว
“ปรมาจารย์ ฉันจะเป็นซอมบี้หรือเปล่า”
ใบหน้าของ เสี่ยวฮุย ซีดเซียวขณะที่เธอมอง เย่หลี่
“ปรมาจารย์ ฉันไม่อยากเป็นซอมบี้ ฉันไม่ต้องการที่จะ..”
เย่หลี่ ไม่รู้จะตอบอย่างไรนอกจากการเป็นซอมบี้หลังจากถูกซอมบี้กัด เขาจะทำอะไรได้อีก?
“ติง..นายท่านความจริงแล้วมีวิธีป้องกันไม่ให้ เสี่ยวฮุย กลายเป็นซอมบี้”
เสียงของระบบดังขึ้นในใจของ เย่หลี่
“ วิธีอะไร!”
เย่หลี่ ถามอย่างเร่งรีบราวกับว่าเขาคว้าฟางเส้นสุดท้ายที่จะช่วยชีวิตเธอ
“ท่านและเสี่ยวฮุยต้องทำกิจกรรมบนเตียงระหว่างชายหญิง”
เมื่อระบบพูดแบบนี้เขาจะไม่เข้าใจได้อย่างไร
เย่หลี่ มองไปที่ เสี่ยวฮุย และสังเกตเห็นว่าใบหน้าของเธอเริ่มซีดเซียว ตอนนี้เขาเพิ่งรู้ว่าเขาเองนั้นก็มีความรู้สึกดีๆให้กับเสี่ยวฮุยตลอดระยะเวลาที่อยู่ด้วยกัน
ความรักอาจเป็นสิ่งที่กล่าวได้ว่าซับซ้อนและเรียบง่ายมีเพียงแค่ไม่กี่คำเท่านั้นที่จะบรรยายคำว่าความรัก ไม่ว่าจะเป็นฉันรักเธอ ฉันเกลียดเธอ หรือว่าลืมมันไปซะ
ในตอนนี้สิ่งต่างๆมาถึงจุดที่ไม่อาจเสียเวลาได้แล้ว เย่หลี่ ไม่คิดมากและพุ่งเข้าหาเสี่ยวฮุย
ซึ่งตอนนี้ผู้อ่านอาจจะคิดว่ามันจะทันก่อนที่ เสี่ยวฮุย จะเป็นซอมบี้หรือไม่แต่ความเป็นจริงแล้ว เขาใช้เวลาเพียงแค่ 10 วินาที….……..
10 วินาที ผ่านไป…
หลังจากนั้น เย่หลี่ มองไปที่หน้าของ เสี่ยวฮุย ใบหน้าของเธอกลับมาเป็นปกติแม้แต่บาดแผลที่แขนของเธอก็หายดีเช่นกัน ในที่สุด เย่หลี่ ก็เข้าใจว่าในร่างกายของเขามีภูมิคุ้มกันพิษจากซอมบี้ ดังนั้นหลังจากการที่เขา “ฉีด” ภูมิคุ้มกันนั้นออกมาใส่ร่างกายของหญิงสาวทำให้ เสี่ยวฮุย รอดพ้นจากการเป็นซอมบี้
“เอิ่ม….เมื่อกี้นี้คือ…”
ใบหน้าของเสี่ยวฮุยแดงราวกับผลแอปเปิ้ลสุกและเธอดูเขินอายเป็นอย่างยิ่ง
“ก็อย่างที่เธอคิดนั่นแหละ” เย่หลี่ รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
10 วินาที... 10 วินาทีจริงๆนะ!!
“อะ?”
จู่ๆเสี่ยวฮุยก็นึกได้ ตัวแข็งกะทันหันแล้วมองไปที่แขนของตัวเอง เธอตระหนักได้ว่ารอยกัดของซอมบี้ได้หายไปแล้ว
“ปรมาจารย์ บาดแผลได้หายไปแล้ว!” เสี่ยวฮุย รีบพูดขึ้น
“ใช่เธอจะไม่กลายเป็นซอมบี้อีกต่อไป! เย่หลี่ พูด
“จริงหรอ?”
ก่อนที่ เสี่ยวฮุย จะฟื้นคืนสติได้ เธอก็รู้สึกว่าการมาถึงของความสุขนั้นกะทันหันเกินไป
“ใช่แล้ว”
ในที่สุด เสี่ยวฮุย ก็ตอบสนองและกระโดดเข้าไปในอ้อมกอดของ เย่หลี่
“อ๊า ฉันขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆไม่ได้ตั้งใจ!” เสี่ยวฮุย ถอยออกมาจากอ้อมกอดของ เย่หลี่ และก้มศีรษะลง
เย่หลี่ คิดไม่ถึงว่าจะมีผู้หญิงไร้สมองแบบนี้อีก แต่เธอก็น่ารักดีไปอีกแบบ