บทที่ 6
สุดยอดระบบของฉัน
เมื่อการนับถอยหลังสิ้นสุดลง เขารู้สึกดวงตาของเขามืดลงและสว่างขึ้นอีกครั้งเมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย แต่เมื่อเขามองภาพด้านหน้าอย่างชัดเจนเขาก็เกือบจะต้องร้องด้วยความตกใจ
“บ้าเอ้ย!นี่มันอะไรกันวะ เกินจริงไปหรือเปล่า!?”
ที่นี่ดูเหมือนห้องนอน สี่ทิศแม้พื้นที่จะไม่ใหญ่มากแต่ก็หรูหรา กระเบื้องปูพื้นทำมาจากทองคำ ส่องแสงระยิบระยับ มีเตียงทองหรูหราขนาดใหญ่อยู่ตรงกลางห้อง แม้แต่โต๊ะปลายเตียงก็ทำมาจากทองคำบริสุทธิ์
ส่วนอีกด้านหนึ่งเป็นโซฟาสีขาวในมุมมองของห้องนี้มีรูปปั้นหยกของคนคนหนึ่งยืนอยู่อย่างเงียบๆ
ทั้ง 2 ด้านของประตูสีทองมีดอกกุหลาบสีแดงสด 2 กระถางทำให้ห้องนี้เต็มไปด้วยกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกไม้
เมื่อเงยหน้าขึ้นมองโคมไฟระย้าคริสตัลที่สวยงามส่องสว่างทุกซอกทุกมุมของห้อง ลวดลายบนเพดานดูมีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยกลิ่นอายของศิลปะ
หลี่มู่ฟาน ตกตะลึงกับสิ่งที่เขาเห็น หลังจากนั้นไม่นานเขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เขาผลักประตูเปิดออกไปแล้วรีบวิ่งออกไปทันที เขาเดินไปตามทางเดินที่ปูไปด้วยแร่ธาตุเงิน แล้วมองไปที่โคมไฟติดผนังสวยงามทั้งสองด้านพร้อมกับมีเสียงเครื่องจักรได้ยินจากด้านข้าง
ปลายทางเป็นห้องโถงขนาดใหญ่ที่ปูด้วยแร่ธาตุเงิน และแสงไฟก็สว่างสดใสมีโต๊ะวางเรียงรายเป็นวงกลมด้านในของห้องโถง
ไม่ว่าจะเป็นการตกแต่งที่สง่างามหรือโต๊ะทำงานที่สวยงามนี้ หลี่มู่ฟาน ได้เตรียมใจไว้แล้ว แต่สิ่งที่ทำให้เขาตกใจก็คือนอกจากตัวเขาแล้วยังมีคนอยู่ในห้องโถงอีก
คนทั้ง 8 คนกำลังจ้องมองมาที่เขา หลี่มู่ฟาน เข้าใจทุกอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่เห็นและได้ยินรวมถึงระบบที่ดังขึ้นในหัวของเขาก่อนหน้านี้
เกมโลกใหม่!
นี่คือพื้นที่ภายในเกมที่ถูกเรียกว่าเกมโลกใหม่ ที่เขากำลังเล่นก่อนที่จะข้ามมิติมา! และที่นี่เป็นฐานที่เขาสร้างขึ้นมาอย่างยากลำบาก
“ติ่ง...ยินดีต้อนรับท่านเข้าสู่พื้นที่เกมโลกใหม่ ท่านสามารถอยู่ในมิตินี้เป็นเวลา 10 วัน หลังจาก 10 วัน จิตสำนึกของท่านจะถูกบังคับให้กลับไปยังร่างจริง มิติแห่งนี้มีเวลาที่แตกต่างจากภายนอก เมื่อท่านอยู่ในมิติแห่งนี้เวลาภายนอกจะหยุดนิ่ง
“ติง..คุณได้รับชุดของขวัญสำหรับมือใหม่ :การ์ดผู้ติดตาม * 2 หลังจากใช้งานแล้วคุณสามารถเลือกอาณานิคมของฐาน เพื่อนำไปสู่โลกภายนอกได้”
“ติง.. คุณสามารถเรียกหาระบบเพื่อช่วยเหลือการตอบคำถามได้ตลอดเวลาหากมีข้อสงสัย”
เสียงของระบบดังขึ้นในหัวของเขา
“อาเฉียง?”
หลี่มู่ฟาน พูดออกมาอย่างแผ่วเบา
“ข้าอยู่ที่นี่แล้ว!”
เด็กหนุ่มรูปร่างสม่ำเสมอและหล่อเหลารีบตอบขึ้นเสียงดังทันทีในขณะเดียวกันเขาก็ทำความเคารพ หลี่มู่ฟาน อย่างคล่องแคล่ว
“ชุ่ยฮัว”
“ข้าอยู่ที่นี่แล้ว!”
คนที่ตอบกลับมาคือหญิงสาวที่มีใบหน้าเล็กๆสวยงามมัดผมหางม้าเธอยืนตัวตรงและโค้งคำนับอย่างคล่องแคล่ว
“ อาโชว เซียวยี่ ไคซวน ชุยฮวน ไคเหลียน อาจือ?”
หลี่มู่ฟาน เรียกชื่อทั้ง 6 ออกมาชายหญิงอีก 6 คนที่อยู่ในห้องต่างโค้งคำนับอย่างเป็นทางการและตะโกนเสียงดังว่า “ข้าน้อยคารวะนายท่าน ขอแสดงความยินดีกับนายท่านที่เดินทางกลับมาที่นี่อีกครั้ง”
“ดี ดี ดี!”
เขาพูดว่า “ดี” 3 คำติดต่อกัน ตอนนี้อารมณ์ของเขาดีมากแล้วพูดขึ้นมาว่า “อาเฉียง ชุ่ยฮัว พวกเจ้าทั้งสองคนเดินตามข้าไปรอบๆส่วนที่เหลือทำงานต่อไป”