บทที่ 17
อาเฉียงเจ้าโยนไม่ตรง
เสียงของ หลี่มู่ฟาน ดังมากทำให้ทุกคนตกตะลึง หลี่ฮ่าวเทียน โกรธทันทีเขาหันไปมอง หวังเมิ่งอวี่ ด้วยความสงสัย “ถังระเบิด?ถังระเบิดมันคืออะไร?”
หวังเมิ่งอวี่ ส่ายหัว ดวงตาคู่งามของนางจับจ้องไปที่ชายหนุ่มที่กำลังคำรามอยู่ นางไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
ในสนามรบ อาเฉียง ได้ยินเสียงคำรามของ หลี่มู่ฟาน เขาก้าวเท้าออกไปราวกับดาวตกและไปยังถังเหล็กสีแดงหลังรถม้าที่พวกเขาใช้บรรทุกเสบียง
เขาหยิบหินไฟขึ้นมาและจุดไฟด้วยเชือกเส้นเล็กๆที่ติดอยู่บนฝาถังเหล็ก มันเกิดประกายไฟอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นเช่นนั้นเขาก็โอบอุ้มมันขึ้นแล้วโยนไปที่ประตูเมือง
วินาทีต่อมา ฉากที่น่าจดจำที่สุดในชีวิตของทุกคนก็เกิดขึ้น ถังสีแดงลอยโค้งสวยงามบนอากาศ จากนั้นเกิดเสียงดัง “ตูม!” เสียงระเบิดกึกก้องทั่วท้องฟ้า!
“!!!”
ลูกไฟขนาดใหญ่ผสมกับแสงควันสีแดงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า คลื่นกระแทกที่เหมือนกับพายุทอร์นาโดทำให้ทหารรักษาเมืองที่อยู่ใกล้เคียงกระเด็นขึ้นไปบนท้องฟ้า
ฝุ่นควันที่อยู่หน้าประตูเมืองบดบังท้องฟ้าและดวงอาทิตย์ ทุกคนหยุดต่อสู้ แล้วตกตะลึงกับฉากนี้จนอ้าปากค้าง
ในสนามรบเงียบสงัด หลี่มู่ฟาน ก็ตกใจเช่นกัน เขาไม่คิดว่าถังระเบิดจะทรงพลังเช่นนี้ เขารู้สึกเหมือนหน้าอกของเขาถูกคลื่นกระแทกจนเกือบหายใจไม่ออก
ทุกคนในที่นี้เบิกตากว้างมองไปยังประตูเมืองผ่านควันหนาทึบ และพวกเขาก็เห็นว่าทหารรักษาเมืองที่เดิมนั้นแน่นขนัดอยู่ที่หน้าประตูไม่เหลือแม้แต่ซากศพ
ครึ่งบนของกำแพงเมืองสูงถูกระเบิดออกเหลือเพียงแต่เศษซากของกำแพง
มันเป็นอาวุธประเภทใดกันจึงทำให้เกิดพลังทำลายล้างที่น่ากลัวเช่นนี้
หลี่มู่ฟาน เห็นดังนั้นก็อึ้งไปเล็กน้อยก่อนจะนึกขึ้นได้ “ อาเฉียง เจ้ากะระยะผิดแล้ว ไปเอามันมาอีกครั้ง!”
อาเฉียง ตอบกลับทันที ทุกคนมองเห็นเขาถือถังเหล็กอีก 1 ลูกออกมาจากรถม้าอย่างคล่องแคล่วแล้วจุดชนวนไฟ
ทุกคนที่เห็นต่างกรีดร้องและพยายามวิ่งออกให้ห่างจากประตูเมืองอย่างรวดเร็ว
ถ้าโดนระเบิดแล้วก็พวกเขาจะไม่เหลือแม้แต่เศษซากศพ
คราวนี้ถังระเบิดกระแทกเข้ากับประตูเมืองอย่างจัง
“ตูม!”
เสียงระเบิดดังกึกก้องพร้อมกับฝุ่นควันที่พวยพุ่งออกมา ประตูขนาดใหญ่พังลงทันที หลี่มู่ฟาน ตะโกนขึ้นว่า “ยังจะรอหาพระแสงของ้าวอะไรอีก? รีบออกไปจากที่นี่!”
หลังจากพูดจบเขาก็รีบวิ่งไปที่ประตูเมือง
ทหารองครักษ์ทุกคนต่างมีปฏิกิริยาทันทีพวกเขาคำรามและแบกสหายร่วมรบที่ไม่อาจเคลื่อนไหวได้ในตอนนี้ติดตาม หลี่มู่ฟาน ออกไป
ตามแผนเดิมที่ตกลงกันไว้ หลิวหลงจะเป็นผู้นำหลังจากผ่านประตูเมือง หลี่มู่ฟาน และ จางเถี่ย จะอยู่ตรงกลาง ด้านหลังจะเป็น อาเฉียง และ ชุ่ยฮัว และเมื่อเขาออกจากประตูเมืองไป ฟานชิงเยว่จะมารอรับพวกเขา
เมื่อทหารรักษาเมืองเห็นทหารองครักษ์แยกตัวออกไปจากประตูเมือง ส่วน อาเฉียง และ ชุ่ยฮัว ยังคงยืนทิ้งท้ายอยู่ที่หน้าประตูเมืองราวกับเทพสงครามจ้องมองทหารด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
พวกเขาหวาดกลัวความดุร้ายของทั้งสองคน อีกทั้งยังกลัวสิ่งที่เรียกว่าถังระเบิด ถ้าพวกเขาใช้มันอีกรอบเกรงว่าคนที่เหลือคงจะฉี่รดกางเกงทันที
บนกำแพงเมือง หลี่ฮ่าวเทียน มองกวาดผ่านทหารองครักษ์ไปด้วยความโกรธเกรี้ยว ความโกรธในใจของเขาไม่สามารถแสดงออกมาเป็นคำพูดได้ ถ้าไม่ใช่เพื่อรักษาภาพลักษณ์ของเขา เขาคงจะสบถด่าทอออกมาจนทำให้ทุกคนตกตะลึง!