หลี่ลู่กอดหวงเสี่ยวหลงทำให้คนใกล้เคียงมองไปที่พวกเขา
แม้ว่าในรูปลักษณ์ทั้งสองนั้นเป็นเพียงเด็กน้อยที่มีอายุ 9 ขวบ แต่กับคนจำนวนมากที่คอยให้ความสำคัญกับพวกเขา เขาก็รู้สึกอายเป็นอย่างมาก
"ท่านลุง" หวงเสี่ยวหลงทักทายหลี่เฉิงที่กำลังเดินตามหลังหลี่ลู่
ในขณะพยายามแยกตัวเองออกจากหลี่ลู่เขาก็คิดกับตัวเองว่า: เด็กผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะเสพติดการกอดเขาไว้ทุกครั้งที่เห็นหน้า นางดูเหมือนจะต้องกอดเขาให้ได้อย่างน้อยหนึ่งครั้ง
ส่วนที่ยุ่งเหยิงของหวงเซี่ยวหลงก็คือทัศนคติของหลี่เฉิง - ในฐานะบิดาทำไมเขาถึงไม่จัดการกับลูกสาวของเขา?
หลี่เฉิงยิ้ม และพยักหน้าไปที่หวงเสี่ยวหลง ก่อนที่จะหันไปทางเฟยฮาว และกล่าวทักทายเขาอย่างสุภาพ
พวกเขาได้พบกันเมื่อวันก่อนหน้านี้แล้ว หลังจากกล่าวทักทายสั้น ๆ พวกเขาก็เดินเข้าไปในประตูของสถาบันแสงดาราด้วยกัน จนกว่าพวกเขาจะไปถึงจัตุรัสขนาดใหญ่ซึ่งปูด้วยหินที่ไม่ค่อยได้พบเห็น หินแสงดารา
หินแสงดารามีร่องรอยของพลังงานทางจิตวิญญาณ และถ้าไปยืนใกล้ ๆ กับมันจะทำให้เกิดพลังแก่บุคคลผู้นั้น ชิ้นส่วนของหินแสงดาราทุกชิ้นมีมูลค่าเป็นพันเหรียญทองเช่นเดียวกับจัตุรัสขนาดใหญ่ของหินแสงดาราจำนวนนี้มันควรจะมีมูลค่าเท่าไร? สถาบันแสงดารานี้มีความมั่งคั่งและมีอิทธิพลเป็นอย่างมาก
มีคนจำนวนมากที่รวบรวมตัวกันอยู่ในจัตุรัสขนาดใหญ่จำนวนไม่กี่ร้อยคน และพวกเขาทั้งหมดมาเพื่อลงทะเบียน
หวงเสี่ยวหลง และคนอื่น ๆ มองไปรอบ ๆ แล้วเดินไปที่จุดรับลงทะเบียน
เมื่อมาถึงจุดรับลงทะเบียนพวกเขาเห็นว่าคนที่ดูแลแผนกต้อนรับส่วนหน้านี้เป็นหญิงสาวอายุประมาณยี่สิบปีที่มีคิ้วหนา และดวงตานกฟีนิกซ์ ผิวของนางมันดูเหมือนกับว่าจะโปร่งใสจนมองเห็นกระดูก นางสวยงามมาก! แต่กลับมีอารมณ์ที่หนาวเย็นมากเกินไป
"สวัสดี ท่านอาจารย์ ข้ามาลงทะเบียน!" หลี่ลู่เดินไปหานาง และกล่าวว่าด้วยลักยิ้มที่น่ารักของนางแสดงให้เห็นอยู่ในขณะที่นางยิ้มอย่างน่ารัก
เซี่ยงเม่ยฉีเงยหน้าขึ้นมองเห็นรอยยิ้มที่น่ารักของหลี่ลู่ ใบหน้าที่ดูหนาวเย็นของนางคลายลงเล็กน้อย ด้วยรอยยิ้มที่จาง ๆ นางพยักหน้าและถามว่า "ชื่ออายุ"
หลี่ลู่ตอบทุกอย่าง
หลังจากบันทึกทุกสิ่งทุกอย่างลง เซี่ยงเม่ยฉีให้ป้ายไม้แก่หลี่ลู่ และบอกกับหลี่ลู่ให้เข้าไปในห้องโถงภายในเพื่อทดสอบจิตวิญญาณของนาง และปฏิบัติตามขั้นตอนอื่น ๆ
แม้จะระบุความต้องการว่าต้องเป็นจิตวิญญาณการต่อสู้ระดับเก้าหรือที่เหนือกว่า และมีอายุไม่เกินสิบสองปี แต่ก็ยังคงต้องมีการประเมินผลเพิ่มเติมที่จะต้องดำเนินการ
ได้รับป้ายไม้แล้วหลี่ลู่ไปยืนอยู่ข้างหนึ่งเพื่อรอหวงเสี่ยวหลง
เมื่อถึงจุดนี้หวงเสี่ยวหลงเดินเข้าไป และหยิบจดหมายแนะนำ และส่งมอบให้กับเซี่ยงเม่ยฉี
เมื่อเห็นว่าหวงเสี่ยวหลงหยิบจดหมายแนะนําให้ ทัศนคติที่น่ารักที่นางแสดงกับหลี่ลูหายไปในอากาศบาง และถูกแทนที่ด้วยการแสดงออกที่หนาวเย็น ความเกลียดชัง และการสบถที่หยาบคายจากดวงตาของนาง นางเกลียดศิษย์ประเภทนี้ศิษย์ที่ไม่มีพรสวรรค์ในการต่อสู้ แต่ยืนยันที่จะลงทะเบียนเรียนในสถาบันแสงดาราโดยพึ่งพาการเชื่อมต่อของตระกูลของพวกเขาเพื่อขอรับจดหมายแนะนำสำหรับการลงทะเบียนที่มีสิทธิพิเศษ
"ชื่ออายุ!" เซี่ยงเม่ยฉีกล่าวด้วยความเกลียดชัง
"หวงเสี่ยวหลง เก้าปีครึ่ง" หวงเสี่ยวหลงตอบ
เซี่ยงเม่ยฉีประมาณข้อมูลที่บันทึกไว้และหยิบป้ายไม้พร้อมกับแสงดาวที่กำลังกระพริบ และโยนลงไปที่พื้นโดยบอกว่า "นี่เป็นป้ายประจำตัวของเจ้า"
แผ่นป้ายที่ส่องประกายตกลงมาข้าง ๆ เท้าของหวงเสี่ยวหลงเห็นได้ชัดว่าเป็นป้ายประจำตัวของเขา
เมื่อเห็นแบบนี้เฟยฮาวและทั้งสองยามก็โกรธมาก แต่เมื่อพวกเขากำลังจะก้าวไปข้างหน้า หวงเสี่ยวหลงก็หยุดพวกเขาเอาไว้ และส่ายหน้า ทั้งสามก็อดทน และพยายามควบคุมตัวเอง
เฟยฮาวเก็บไปแผ่นป้าย
ตั้งแต่เซี่ยงเม่ยฉีโยนแผ่นป้ายลงบนพื้น หวงเสี่ยวหลงจะไม่เกรงใจกับคนเช่นนี้อีกแล้ว เสียงของเขาฟังดูเย็นชาเมื่อถามว่า "ข้าต้องเสียค่าธรรมเนียมที่ไหน?"
"เจ้าเป็นใบ้หรือเปล่า?!?" เซี่ยงเม่ยฉี โต้กลับอย่างฉับพลัน เจ้าไม่สามารถไปหาถามคนอื่น? "
"อวดดี!" เมื่อเฟยฮาวได้ยินเซี่ยงเม่ยฉีกล้าที่จะดูถูกท่านจักรพรรดิของเขา ว่าเป็นคนใบ้บรรยากาศของจุดสูงสุดของนักรบระดับสิบตอนปลายของเขาได้ถูกปลดปล่อยออกมากดดันในทันที
เซี่ยงเม่ยฉีกระพริบตาสักครู่เพราะ เฟยฮาวเป็นจุดสูงสุดของนักรบระดับสิบตอนปลาย แต่แทนที่จะกลัวนางก็หัวเราะอย่างเย็นชา "อยากจะมาทำอะไรที่นี่?" เซี่ยงเม่ยฉีเดินออกมา และจิตวิญญาณการต่อสู้ของนางก็ปรากฏตัวขึ้นในอากาศเบื้องหลังนาง
จิตวิญญาณการต่อสู้ของเซี่ยงเม่ยฉีเป็นผีเสื้อ!
แต่ผีเสื้อของนางไม่ใช่ประเภทธรรมดา นางมีแปดปีกสีเงินสีทองและรัศมีของสีที่ล้อมรอบทั้งร่างกาย
"ผีเสื้อเจ็ดสี!" นี่เกินความคาดหวังของหวงเสี่ยวหลง
ผีเสื้อเจ็ดสีที่เหมือนสายรุ้งเป็นชนิดที่หายากของจิตวิญญาณการต่อสู้; แม้ว่ามันจะเป็นจิตวิญญาณการต่อสู้ระดับเก้า แต่ก็ถือว่าอยู่ในระดับค่าเฉลี่ย
จิตวิญญาณการต่อสู้ฝนระดับเดียวกันจะแบ่งออกเป็นประเภท:ทั่วไป สูง และปลายสุด
ในเวลานี้จากทิศทางที่แตกต่างกันของจัตุรัสแห่งนี้ สามภาพเงาบินมายังสถานที่ของหวงเสี่ยวหลงด้วยความเร็วสูง และเร็ว ๆ นี้ทั้งสามร่างปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา ทั้งสามคนสวมชุดเดียวกันกับ เซี่ยงเม่ยฉี ชุดของอาจารย์ของสถาบันแสงดาราเห็นได้ชัดว่าคนที่เพิ่งมาถึงยังเป็นอาจารย์ภายในสถาบันการแห่ง
หนึ่งในสามมีแนวดิ่งบนหน้าผากของเขาคล้ายกับการมีตาที่สามเพิ่มเสน่ห์ที่ดูน่ามหัศจรรย์
เมื่อมาถึงที่ตั้งรอยต่อบนหน้าผากของเขาขณะที่เขาหันไปหาเซี่ยงเม่ยฉีกล่าวถามว่า "เม่ยฉีเกิดอะไรขึ้น?" เมื่อคำถามของเขาจบลง สายตาของเขาหันมองไปตกลงบนร่างอขงเฟยฮาว
เซี่ยงเม่ยฉีถูกเผาด้วยความขุ่นเคืองเพราะหวงเสี่ยวหลง และเฟยฮาว: "ก็แค่ขยะของศิษย์ที่มีจดหมายแนะนำตัวที่อาศัยพื้นฐานของตระกูลมาก่อปัญหาที่นี่!"
ขยะพร้อมจดหมายแนะนำ!
อาศัยอิทธิพลของตระกูล!
ก่อให้เกิดปัญหา!
ใบหน้าของหวงเสี่ยวหลงเปลี่ยนเป็นหนาวเย็น ตอนแรกเขาพบว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เป็นที่พอใจสำหรับเขา แต่ตอนนี้มันก็ยิ่งรู้สึกไม่ชอบมากขึ้น แม้ว่าหวงเสี่ยวหลงจะกำลังลงทะเบียนเรียนในสถาบันการด้วยจดหมายแนะนำ และไม่ได้ผ่านการประเมินนี่เป็นปัญหาของสถาบันแสงดาราเอง แต่ในเรื่องนี้ผู้หญิงที่น่าเกลียดไม่มีอำนาจที่จะเข้าไปแทรกแซงนางเป็นเพียงอาจารย์เท่านั้น โดยพยายามระบายความไม่พอใจของนางต่อเขา ผู้หญิงคนนี้เลือกเหยื่อผิดคนแล้ว
"โอ้ นี่จึงเป็นศิษย์ที่ไร้ค่าที่มาพร้อมกับจดหมายแนะนำ; เด็กเช่นเจ้าถ้ากำลังพยายามที่จะก่อปัญหา เจ้าเลือกสถานที่ผิดแล้ว! ทำไมเจ้าไม่มองดูรอบ ๆ นี้ และตระหนักว่าเจ้ากำลังยืนอยู่ที่ไหน! "
ซ้งหยวนตะโกนไปที่หวงเสี่ยวหลง และเต็มไปด้วยเสียงที่หนาวเย็น "ตอนนี้รีบคุกเข่าซะ และขอโทษอาจารย์เม่ยฉี และเราจะยกโทษให้ในเรื่องนี้ มิฉะนั้น…!"
ผู้ที่มาลงทะเบียนกับจดหมายแนะนำมักมีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง ดังนั้นในความคิดเห็นของซ้งหยวน เพียงแค่ลงโทษเขาโดยการขอให้เขาคุกเข่า และขอโทษสำหรับการกระทำของเขา นั้นเป็นเรื่องที่ถือว่ามีน้ำใจมากพอแล้ว!
มิฉะนั้นเขาจะเพิกถอนคุณสมบัติของเด็กคนนี้!
คุกเข่า และขอโทษ? เมื่อเฟยฮาว และองครักษ์ทั้งสองคนได้ยินว่าชายคนนั้นต้องการให้หวงเซี่ยวหลงคุกเข่าลง และขอโทษ ความโกรธของพวกเขาก็พุ่งสูงขึ้น
และเมื่อถึงจุด ๆ นี้ หวงเสี่ยวหลงก็ขยับความสนใจไปที่ซ้งหยวน
"ข้ายังต้องการให้เจ้า และหมูตัวเมียตัวนี้คุกเข่า และขอโทษข้าเดี๋ยวนี้ หรือพวกเจ้าต้องการ ... !" แสงคม และแวววาวจากแววตาของหวงเสี่ยวหลงได้ปรากฎขึ้น
เนื่องจากทั้งสองคนนี้ทำให้เขาลำบาก เขาจะให้พวกเขาสมความปรารถนา
ที่นี่ไม่มีใครกล้าที่จะทำแบบนี้แม้แต่ในอดีต แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่มีใครกล้าทำแบบนี้ในอนาคต!
ถึงเวลานี้ผู้ที่มาลงทะเบียนกับตระกูลของพวกเขาได้แออัดรอบ ๆ บรเวณจตุรัส ได้ยินเสียงของหวงเสี่ยวหลงต้องการให้อาจารย์ทั้งสองคนคุกเข่าลง และขอโทษด้วยเสียงที่น่าตกใจสะท้อนอยู่ภายในฝูงชน
น้องชายคนนี้จองหองมากเกินไป ทำไมถึงได้น่ากลัวแบบนี้!
เซี่ยงเม่ยฉี และซ้งหยวนตกใจใบหน้าของพวกเขากลายเป็นสีแดง และลึกขึ้นจนเป็นสีม่วงเนื่องมาจากความโกรธ กับขยะที่พึ่งพาจดหมายแนะนำเพื่อลงทะเบียนก็หน้าด้านมากพอแล้ว และกล้าที่จะบอกให้พวกเขาคุกเข่าลงและขอโทษอีก!
เซี่ยงเม่ยฉีชี้ไปที่หวงเสี่ยวหลง อกของนางกระพรึ่มขึ้น และตกลงในขณะที่นางร้องตะโกนว่า: "ข้าขอยกเลิกคุณสมบัติของเจ้าในทันทีนี้ และออกไปจากที่นี่กับทาสทั้งสามของเจ้า!"
หวงเซี่ยวหลงกล่าวเยาะเย้ยว่า "เจ้าต้องการเพิกถอนคุณสมบัติของข้าหรือ? อาจารย์เช่นเจ้าไม่มีสิทธิ์ที่จะทำเช่นนั้น! "
สิ่งที่หวงเสี่ยวหลงกล่าวมานั้นเป็นความจริง มีเพียงอาจารย์ใหญ่เท่านั้นที่มีสิทธิที่จะเพิกถอนการลงทะเบียนของศิษย์ที่ลงทะเบียนผ่านจดหมายแนะนำ