หยางอัน!
รูปลักษณ์ที่ดูคุ้นเคยก็คือบุคคลเดียวกันที่เคยพ่ายแพ้แก่หวงเสี่ยวหลงภายในเมืองหลวงของอาณาจักรยู้จิง เขาไม่ได้หวังว่าการประมูลจะดึงดูดให้หยางอันเดินทางมาจากอาณาจักรยู้จิง ตั้งแต่หยางอันได้มาอยู่ที่นี่แล้วปู่ของเขา หยางตงจะไม่มาได้อย่างไร ?
ดวงตาของหวงเสี่ยวหลงลดลง
"หยางอัน?" ณ จุดนี้ เฟยฮาวยังได้สังเกตเห็นหยางอันที่อยู่ภายในห้องโถงของโรงประมูล และเหมือนเช่นหวงเสี่ยวหลง เขาก็รู้สึกประหลาดใจด้วยเช่นกัน
"งั้นสหายน้อยผู้นั้นคือหยางอัน ?" ดวงตาของจอมพลฮ่าวเทียนรั้งมองไปตามทิศทางเดียวกับเฟยฮาว เขาจ้องมองลงบนร่างของหยางอัน เขาอาจไม่ได้อยู่ที่นั่นในราชอาณาจักรยู้จิง แต่เขาได้รับข่าวเกี่ยวกับหวงเสี่ยวหลงที่สามารถเอาชนะหยางอันในอาณาจักรยู้จิงได้
เฟยฮาวพยักหน้า: "นั่นคือเด็กคนนั้น"
ขณะนี้หยางอันได้เดินผ่านทางเดินสำหรับแขกพิเศษ มันก็เหมือนกับเป็นการยืนยันการคาดการณ์ของหวงเสี่ยวหลง: หยางตงได้มายังที่นี่อย่างแน่นอนเนื่องจากผู้เชี่ยวชาญขั้นนักรบเหนือธรรมชาติเท่านั้นที่มีสิทธิ์ได้รับห้องส่วนตัว ดังนั้นถ้าหยางตงไม่อยู่ที่นี่หยางอันจะไม่สามารถเข้าห้องส่วนตัวได้
คนต่อไปก็เข้าสู่ห้องโถงของโรงประมูลไม่ว่าจะเป็นกองกำลังขนาดใหญ่ และขนาดเล็กจากอาณาจักรเพื่อนบ้านต่างก็ได้เดินทางมาถึง
ห้องโถงทั้งห้องถูกทำมาจากไม้
อย่างไรก็ตามตั้งแต่ที่พวกเขาเข้ามาภายในห้องโถงของโรงประมูล หวงหมิ่นก็ยังคงเงียบสนิท และนั่งลงอย่างอยู่เฉย ๆ ในขณะที่ดวงตากลมของนางส่ายวนไปมารอบ ๆ ห้องโถงของโรงประมูลเหมือนกำลังมองหาใครสักคน
เห็นแบบนี้หวงเสี่ยวหลง ยิ้ม "ข้าคิดว่าสาวน้อยอย่างเจ้าที่ต้องการมาโรงประมูลไม่ได้มาเพื่อที่จะซื้อสิ่งใด แต่มาเพื่อหาใครสักคน ?"
แต่เดิมหวงเสี่ยวหลงได้พูดคำเหล่านี้เพื่อหยอกล้อหวงหมิ่น แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าหวงหมิ่นจะลุกลน และจ้องมองเขาด้วยความโกรธ "พี่ใหญ่ท่านพูดอะไร? ข้ามาที่โรงประมูลเพื่อมาซื้อของอย่างแน่นอน! "
หวงเสี่ยวหลงไม่คิดว่าเขาจะคาดเดาได้อย่างถูกต้องว่าน้องสาวของเขากำลังมองหาใครสักคนที่อยู่ที่นี่
"แล้วเจ้าบอกข้าหน่อยสิ สิ่งใดจากรายการจากการประมูลเป็นสิ่งที่เจ้าต้องการ" เสียงของหวงเสี่ยวหลงดูหยอกเย้าพร้อมส่งรอยยิ้มให้กับน้องสาวตัวน้อยของเขา
หวงหมิ่นพึมพำนางไม่ได้ฉลาด แต่หลังจากสิ่งที่ดูเหมือนครึ่งวันผ่านไปก็จะไม่มีคำตอบที่เป็นรูปธรรมออกมาจากปากของนาง ในท้ายที่สุดนางเอียงคอของนางมองด้วยความโกรธ และอาย: "อย่างไรก็ตามข้ามาเพื่อประมูลบางสิ่ง!"
หวงเสี่ยวหลงส่ายหัวด้วยรอยยิ้มที่จาง ๆ บนใบหน้าของเขา
จอมพลฮ่าวเทียน และเฟยฮาวอดมีรอยยิ้มเล็ก ๆ ได้
คราวนี้ทะเลของผู้คนก็อัดแน่นอยู่ภายในโรงประมูลไปทั้งหมดแล้ว โชคดีที่สถานที่นี้มีขนาดใหญ่พร้อมกับรองรับผู้คนได้ถึงหมื่นที่นั่งซึ่งได้ถูกเตรียมเอาไว้ล่วงหน้า ... อย่างไรก็ตามก็ยังมีผู้คนอยู่เต็มไปหมด ไม่มีที่นั่งที่ว่างเปล่าเหลืออยู่
หากสถานการณ์ที่นั่งต่ำกว่าเป็นเช่นนี้ก็จะไม่จำเป็นต้องพูดถึงห้องส่วนตัวที่มีอยู่จำกัด อาจจะมีการจองล่วงหน้าจนเต็มไปแล้วตั้งแต่ช่วงแรก
อีกไม่นานหลังจากนั้นทางเข้าโรงประมูลก็ถูกปิด และไม่อนุญาตให้มีผู้เข้าร่วมเพิ่มเติมเข้ามาได้อีก เพราะชายชราคนหนึ่งที่มีอายุเจ็ดสิบปีสวมเสื้อคลุมของผู้จัดการประมูลได้เดินขึ้นไปบนเวทีแล้ว
หลังจากที่ชายชราคนนั้นขึ้นไปบนเวที เขาได้แนะนำตัวเองสั้น ๆ โดยกล่าวว่าเขาเป็นผู้จัดการประมูลระดับสูงของโรงประมูลล้านสมบัติแห่งนี้ ในอาณาจักรหลัวถงมีเพียงสองคนเท่านั้นที่ได้รับการจัดว่าเป็นผู้จัดการประมูลระดับสูง แน่นอนว่ายังมีคนที่อยู่ในระดับต้น และระดับกลางอีกหลายคนด้วย ในขณะนี้การประมูลได้รับการดูแลโดยหนึ่งในผู้จัดการประมูลที่มีระดับสูงเพื่อให้ความสำคัญในการประมูลครั้งนี้เป็นที่ประจักษ์ชัดมากยิ่งขึ้น
หลังจากแนะนำตัวเองแล้วเขายังคงกล่าวถึงกฎการประมูลก่อนที่จะประกาศว่าการประมูลจะเริ่มต้นขึ้นในบัดนี้
รายการแรกสำหรับการประมูลคือ ไขกระดูกอีกาทอง
ไขกระดูกอีกาทองเป็นส่วนประกอบสำคัญในการปรับแต่งยาจิตวิญญาณระดับสี่ และไขกระดูกอีกาทอง ตามปกติมีขนาดใหญ่พอ ๆ กับกำปั้นของเด็กทารก แต่ไขกระดูกอีกาทองที่ถูกนำมาประมูลในครั้งนี้มีขนาดเท่ากับฝ่ามือของผู้ใหญ่
ราคาเริ่มต้นสำหรับมันคือหนึ่งแสนเหรียญทอง
โดยปกติรายการแรกที่ประมูลจะเป็นรายการที่ถูกที่สุดของงาน
หนึ่งแสนเหรียญทอง
การคิดถึงอัตราส่วนกับรายการที่ถูกประมูลไปในตอนท้ายกองกำลังขนาดเล็กรู้สึกว่าหัวใจของพวกเขากระชับมากขึ้น
"หนึ่งแสนหนึ่งหมื่น!"
"หนึ่งแสนสองหมื่น!"
ทันใดนั้นเสียงการเสนอราคาดังขึ้นจากข้างล่างของเวที
และในท้ายที่สุดไขกระดูกอีกาทองได้ถูกประมูลไปในราคาหนึ่งแสนสามหมื่นเหรียญทอง
หวงเสี่ยวหลงนั่งเงียบ ๆ ในห้องส่วนตัว ถึงแม้ว่าไขกระดูกอีกาทองเป็นส่วนประกอบที่สำคัญในการปรับปรุงเม็ดยา แต่ก็ไม่เหมาะกับเขา
ต่อจากนั้นรายการที่สองในการประมูลเป็นดาบยาวชื่อ 'หนานเฟิน' (แยกจากแดนใต้)
ตามคำแนะนำของผู้จัดการประมูลดาบเล่มนี้ถูกสร้างมาจากแกนน้ำแข็งขนาดใหญ่อายุนับหมื่นปี และผสมด้วยโลหะหายากอื่น ๆ มันคมมาก แต่นี่เป็นข้อดีรอง ประเด็นหลักคือเจ้าของคนก่อนหน้านี้ตามคำอธิบายของผู้จัดการประมูลเป็นคนที่ชื่อว่าซูเฟย ผู้เชี่ยวชาญขั้นนักรบเหนือธรรมชาติระดับเจ็ด
เมื่อหนึ่งร้อยปีก่อนซูเฟยเป็นที่รู้จักกันดีในอาณาจักรโดยรอบ และดาบหนานเฟินเล่มนี้ได้หายไปหลังจากที่เขาตาย
หวงเสี่ยวหลงมีมีดคู่เทพอสูรดังนั้นอาวุธระดับนี้ไม่ได้เข้าตาของเขา แต่เมื่อหวงหมิ่นได้เห็นดาบเล่มนี้สายตาของนางก็ติดอยู่ที่ดาบโดยไม่กะพริบ เห็นได้ชัดว่านางชอบดาบเล่มนี้มาก
"พี่ใหญ่ช่วยข้าหน่อยได้ไหม?" หวงหมิ่นถามอย่างสุภาพ
หวงเสี่ยวหลงเฝ้ามองการแสดงออกบนใบหน้าของน้องสาวตัวน้อยของเขา และกล่าวว่า "เจ้าต้องการเสนอราคาสำหรับดาบเล่มนี้หรือ ?"
หวงหมิ่นพยักหน้า ในขณะที่นางมองไปที่พี่ชายของนาง แม้ว่านางจะมีเงินเก็บของนางเองอยู่บ้าง แต่ก็ยังห่างไกลจากคำว่าพอที่จะยื่นเสนอราคาสำหรับดาบเล่มนี้
"สองแสนเหรียญทอง!" ในเวลานี้มีคนที่อยู่ชั้นล่างก็ตะโกนเสนอราคา
ราคาเริ่มต้นสำหรับดาบหนานเฟินเล่มนี้อยู่ที่หนึ่งแสนแปดหมื่นเหรียญทอง
"สองแสนหนึ่งหมื่น !" ผู้เสนอราคาคนอื่นเสนอราคาเพิ่มขึ้น
"สามแสน!" ทันใดนั้นเสียงของหวงเสี่ยวหลงก็ดังออกมาจากห้องส่วนตัวชั้นบน
"สามแสนหนึ่งหมื่น!" ตามหลังหวงเสี่ยวหลงมีเสียงดังออกมาจากห้องอื่น
"สี่แสน!" หวงเสี่ยวหลงเพิ่มราคาอย่างนิ่งสงบ
สี่แสน!
ห้องโถงใหญ่ทั้งห้องก็ตกใจเงียบรวมทั้งห้องส่วนตัวอื่น ๆ
ในตอนท้ายดาบหนานเฟินได้รับการเสนอราคาโดยหวงเสี่ยวหลงที่ราคาสี่แสนเหรียญทอง เมื่อผู้คนจากโรงประมูลล้านสมบัติส่งดาบไปยังห้องส่วนตัวใบหน้าของหวงหมิ่นก็เบิกบาน
"ตอนนี้เจ้าสามารถบอกได้ไหมว่าใครที่เจ้าอยากจะพบโดยอาศัยการเข้าร่วมการประมูล" เฝ้าดูการแสดงออกอย่างมีความสุขของนาง หวงเสี่ยวหลองได้ถามอีกครั้ง กำไรจากเก้าสมาพันธ์การค้าทุกปีมีมากมายมหาศาล และสี่แสนเหรียญทองนี้นับได้ว่าไม่มีอะไรเลยนอกจากเป็นเพียงขนเส้นเล็ก ๆ ของหวงเสี่ยวหลง
หวงหมิ่นตอบอย่างซื่อสัตย์ด้วยความรู้สึกเขินอาย: "ข้ามาหากั้วไท้"
"กั้วไท้?" หวงเสี่ยวหลงงงงวย จากนั้นเขาก็หันไปหาจอมพลฮ่าวเทียน และเฟยฮาว แต่ทั้งสองคนส่ายหัวดูเหมือนจะไม่มีใครเคยได้ยินชื่อนี้
หัวของหวงหมิ่นก้มต่ำลงจนจมูกเกือบจะสัมผัสหน้าอกของนาง และนางกล่าวว่า "เขาเป็นลูกชายของกั้วชิหยวน"
"กั้วชิหยวน!" หวงเสี่ยวหลง, จอมพลฮ่าวเทียน และเฟยฮาวต่างก็ประหลาดใจ
กั้วชิหยวน เป็นหัวหน้าสาขาโรงประมูลล้านสมบัติในเมืองหลวงของอาณาจักรหลัวถง!
หวงเสี่ยวหลงส่ายหัวช้า ๆ หลังจากที่ได้รับความประหลาดใจเล็กน้อย ดังนั้นเหตุผลที่น้องสาวตัวน้อยของเขาเข้าร่วมการประมูลก็เป็นเพราะความรักของนางนี่เอง!
แต่เมื่อมาคิดถึงเรื่องนี้หลังจากปีนี้น้องสาวคนเล็กของเขาจะมีอายุสิบหกปี และอีกสองปีข้างหน้าก็จะถึงวัยที่จะแต่งงานแล้ว
"ท่านแม่ และท่านพ่อรู้เรื่องนี้หรือไม่ ?" หวงเสี่ยวหลงถาม
"ยังไม่ทราบ" หวงหมิ่นรู้สึกอึดอัดใจ และเขินอายในขณะที่นางตอบออกมา
"ถ้าอย่างนั้นจงหาเวลา และเชิญกั้วไท้มายังคฤหาสน์เทียนซวน เพื่อให้ท่านแม่ท่านพ่อ และข้าได้เห็นเขาสักครั้ง" หวงเสี่ยวหลงยิ้มตามในขณะที่เขาพูด
เห็นว่าหวงเสี่ยวหลงไม่คัดค้านนางรู้สึกยินดี และพยักหน้าอย่างแรง: "ตกลง!"
ด้านล่างมีการประมูลผ่านไปแล้ว และขายสินค้ามากกว่าสิบรายการ
"ต่อไปเรากำลังจะเปิดประมูลสมบัติอันยอดเยี่ยม: ตี้ซินบริสุทธิ์!" คราวนี้ผู้ประมูลบนเวทียกเสียงสูงขึ้น
ตี้ซินบริสุทธิ์!
ทันทีความวุ่นวายกวาดผ่านกองกำลังจำนวนมากที่อยู่ภายในห้องโถงของโรงประมูล อาจกล่าวได้ว่าพวกเขาส่วนใหญ่มาก็เพราะสิ่งของรายการนี้