px

เรื่อง : เทพอสนีบาต God of Thunder
บทที่ 50 – โจรทะเลทรายผู้น่าสงสาร ช่วงปลาย


   “เจ้ามันก็เป็นแค่ขยะ ข้าน่าจะให้ โต เย่ซือ ฆ่าเจ้าตั้งแต่ตอนนั้น !!” โต โร่วเนี่ย ตวาดลั่น



    “ฮ่าๆ.....!! มานึกเสียใจเอาตอนนี้มนก็สายไปแล้ว ต่อให้เจ้าเป็นสุนัขรับใช้ โต เย่ซือ ข้าก็ไม่ปล่อยเจ้าไปแน่นอน อีกอย่าง ถึงข้าจะไม่ฆ่าเจ้า แต่แค่ทำลายกองคาราวานของเจ้า เมื่อกลับไป โต เย่ซือ ก็ย่อมไม่ปล่อยเจ้าไว้อยู่ดี !!” โต ต้าซือ กล่าวพลางหัวเราะลั่น



    “ทำไมเสียงหัวเราะของคนผู้นี้ช่างน่ารังเกียจเช่นนี้ !?” เล่ย ซิงเหยา กล่าว



    “นี่หมายความว่าเจ้าต้องการฆ่าพวกเราทั้งหมดงั้นรึ !?” โต โร่วเนี่ย กล่าว



   “ถูกต้อง !!” โต ต้าซือ กล่าว



    “หึหึ !! งั้นเจ้าก็ลองดู !!” โต โร่วเนี่ย กล่าวพร้อมกับแค่นเสียงในลำคอแปลกๆ ออกมา เขาเชื่อว่ากลุ่มคนลึกลับด้านหลังของเขาจะสามารถจัดการปัญหาตรงหน้าได้อย่างแน่นอน



    “โต ต้าซือ ทำไมถึงได้พูดเช่นนั้น !! ให้ทุกคนทิ้งสิ่งของไว้ดีกว่า แล้วปล่อยพวกเขาไป !!” อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้นก็ได้มีชายร่างสูงใหญ่สองคนก้าวมาจากด้านหลังพร้อมกับกล่าวออกมา



   “นายท่าน พวกเราจะปล่อยพวกมันไปงั้นหรือ !?” โต โร่วเนี่ย กล่าว



***** เพี๊ยะ *****



   “นี่เจ้าไม่เข้าใจงั้นรึตอนนี้มันเป็นเช่นไร !?” ชายคนหนึ่งตบลงบนใบหน้าของ โต ต้าซือ ก่อนจะตวาดออกมา



แม้แววตาของ โต ต้าซือ เต็มไปด้วยความเกลียดชังอย่างมากก็ตาม แต่ทว่าเขาก็ไม่ได้กล่าวอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว



   “ต้าซือ ข้าพูดไม่ผิดเลยจริงๆ ว่าเจ้ามันก็เป็นเพียงแค่ขยะเท่านั้น ไม่รู้ว่าทำไมตระกูล โต ของข้าถึงต้องมีขยะเช่นเจ้า ฮ่าๆ.....!!” โต โร่วเนี่ย กล่าวพลางหัวเราะลั่น



   “หึหึ !! น่าสนใจทีเดียว ถึงจะทิ้งอาวุธไป พวกเขาก็ไม่มีทางรอดอยู่แล้ว !!” เล่ย เปา กล่าวออกมาด้วยเสียงเรียบ



เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซินฟง ก็สามารถเข้าใจได้ในทันที เพราะต่อให้พวกเขาไม่มีอาวุธ ก็สามารถจัดการกับโจรทะเลทรายเหล่านี้ลงได้ไม่ยาก



   “ทิ้งสิ่งของทั้งหมดเอาไว้ แล้วพวกเราจะปล่อยพวกเจ้าไป !!” ชายคนหนึ่งตะโกนออกมา



   “หึ !! เจ้าคิดว่าพวกเจ้าเป็นใคร ทำไมพวกเราถึงต้องเชื่อคำพูดของพวกเจ้าด้วย !?” โต โร่วเนี่ย กล่าว



    “ฮ่าๆ....ด้วยความแข็งแกร่งของข้า ชา โร่วหนา มันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่พวกเราต้องหลอกลวงพวกเจ้าด้วยซ้ำ !!” ชายคนนั้นกล่าวออกมาอีกครั้ง



    “เป็นแค่ผู้ใช้พลังเคลื่อนพันขั้น กลับเหิมเกริมขนาดนี้เลยหรือ !!” ตู่ หงเฉิน กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม



   “จะให้พวกเรายอมจำนนงั้นรึ ฝันไปเถอะ !!” โต โร่วเนี่ย ตวาดลั่น แม้ว่าเขาจะหวาดกลัวอยู่บ้างก็ตาม แต่เขาก็เชื่อว่า ซินฟง และคนอื่นๆ นั้นเป็นผู้ฝึกฝนที่แข็งแกร่งกว่าฝ่ายตรงข้ามอย่างแน่นอน



    “ดี !! หากอยากตายนักข้าจะสงเคราะห์ให้ !!” ชา โร่วหนา กล่าว



เมื่อได้ยินเช่นนั้น โต โร่วเนี่ย ก็ถอยร่นลงมา และให้คนของเขาเปิดทางออกเผยให้เห็นกลุ่มของ ฉี ฉวน และคนอื่นๆ อย่างชัดเจน



   “ฮ่าๆ ...คนผู้นี้ฉลาดไม่เบา !!” ซินฟง กล่าวพลางยิ้มออกมา



   “ใช่ !! เขาฉลาดทีเดียว แม้ว่าเขาจะไม่ได้ร้องขอความช่วยเหลือจากพวกเรา แต่กลับเปิดทางให้อีกฝ่ายโจมตีพวกเราโดยตรงแทน เมื่อเป็นเช่นนี้พวกเขาก็ปลอดภัยแน่นอน !!” ตู่ หงเฉิน กล่าว



   “แล้วหากว่าพวกเราถอยไปเช่นกันล่ะ !?” ซินฟง กล่าว



    “เช่นนั้นพวกเขาก็ต้องตายแน่นอน !!” ฉี ฉวน กล่าว



    “ถึงยังไงพวกเขาก็เป็นมิตรกับพวกเราอยู่ดีล่ะนะ !!” ซินฟง พยักหน้าช้าๆ



    “จะหนีไปไหน !?” ชา โร่วหนา กล่าวพร้อมกับก้าวออกไปอย่างช้าๆ แต่ทว่าเมื่อเขาสังเกตเห็นกลุ่มคนที่ไม่มีความเปลี่ยนแปลงบนใบหน้ากลุ่มเล็กๆ มันก็ทำให้เขาเกิดความกังวลขึ้นมาในทันที



    “ข้าจะพูดอีกครั้ง ยอมจำนนซะ ไม่เช่นนั้นแล้วพวกเจ้าทั้งหมดต้องตาย !!”



ชา โร่วหนา กล่าวพร้อมกับโบกมือเป็นสัญญาณสั่งให้ผู้ฝึกพลังเคลื่อนร้อยขั้นเจ็ดแปดคนขึ้นไปอยู่บนสันทรายเพื่อเตรียมโจมตีตามคำสั่งของเขา



    “ข้าไม่คิดเลยว่าผู้ฝึกพลังเคลื่อนร้อยขั้นจะตัดโอกาสของตัวเองโดยการมาเป็นโจรทะเลทรายเช่นนี้ !!” ซี เทียนเหยา กล่าว



    “ให้ข้าจัดการเอง !!” ซินฟง กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับกระชับหอกเหล็กในมือแน่นขึ้น



    “ข้าไปด้วย !!” ในเวลาเดียวกันนั้น เวิ่น หยาน ก็ได้กล่าวออกมาเช่นกัน เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น นางอยู่ภายใต้การดูแลของ ตู่ หงเฉิน จึงทำให้นางไม่มีโอกาสได้เผชิญกับการต่อสู้เท่าไหร่นัก ดังนั้นนางจึงไม่ต้องการพลาดโอกาสนี้เช่นเดียวกับ ซินฟง



   “สามคนก็พอแล้ว มากกว่านี้ไปผลลัพธ์ก็ออกมาเหมือนเดิม!!” เล่ย เปา กล่าวด้วยรอยยิ้ม เพราะการจัดการกับโจรทะเลทรายทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องง่ายดายอย่างมาก



    “ถ้างั้นข้าจะรับมือกับ ชา โร่วหนา เอง ส่วนที่เหลือก็เป็นของพวกเจ้า !!” ซี เทียนเหยา กล่าว



    “ข้าจะจัดการกับผู้ฝึกฝนคนอื่นๆ เอง !!” เวิ่น หยาน กล่าว



    “งั้นจะบอกว่าให้ข้าจัดการกับโจรทะเลทรายที่เป็นเพียงคนธรรมดางั้นรึ !?” ซินฟง โพล่งออกมาด้วยความไม่พอใจ



    “ก็เพราะว่าเจ้าอ่อนแอที่สุด !!” ซี เทียนเหยา กล่าว



    "ใช่ !! พี่ชายพูดได้ถูกต้อง !! เป็นเพราะเจ้าอ่อนแอที่สุด ดังนั้นเจ้าก็ต้องจัดการกับคนที่อ่อนแอเหมือนกัน ฮ่าๆ !!” เวิ่น หยาน กล่าวพลางหัวเราะร่าออกมา



    “หึ !! มัวแต่พูด ลงมือก่อนย่อมได้เปรียบ !!” ซินฟง โพล่งออกมาอีกครั้ง พร้อมกับเปลี่ยนจากหอกในมือเป็นธนูสีดำยิงลูกศรออกไปอย่างรวดเร็ว



***** ฟิ้ว *****



ลูกศรดอกนั้นพุ่งตรงไปหา ชา โร่วหนา อย่างแม่นยำ



    “นั่นเป็นเหยื่อของข้านะ!!” ซี เทียนเหยา ตวาดลั่น



นับว่าโชคดีอย่างมากที่ ชา โร่วหนา เป็นผู้ใช้พลังเคลื่อนพันขั้น เขาจึงสามารถสร้างเกราะพลังเคลื่อนปกป้องร่างกายเอาไว้ได้ นั่นจึงทำให้เขาไม่ถูกสังหารด้วยลูกศรจากซินฟงในชั่วพริบตา แต่มันก็ทำให้เขาต้องถอยกรูดออกมาหลายก้าวเช่นกัน เมื่อเป็นเช่นนั้นเขาก็รู้ได้ทันทีว่าผู้ที่ยิงลูกศรออกมานั้นต้องเป็นผู้ฝึกฝนอย่างไม่ต้องสงสัย



   “ฆ่าพวกมัน !!” ชา โร่วหนา ตะโกนขึ้น



พริบตานั้น เวิ่น หยาน ก็กระโจนออกไปอย่างรวดเร็ว มีเพียง ซินฟง ที่ยืนนิ่งอยู่กับที่โดยไม่ไหวติง พร้อมกับพึมพำขึ้นมาด้วยความไม่พอใจว่า “จะให้ข้าจัดการกับคนธรรมดางั้นรึ !?”



ในเวลานั้น โจรทะเลทรายจำนวนมากก็โถมเข้าหา ซินฟง อย่างรวดเร็ว ซึ่งมันดูราวกับเป็นน้ำป่าที่ไหลหลากลงมาก็ว่าได้



เหล่าโจรทะเลทรายต่างคิดว่าพวกเขาจะสามารถสังหาร ซินฟง ลงได้ในพริบตา แต่แม้ว่าพวกเขาจะมีจำนวนมากกว่าอย่างมากก็ตาม แต่มันก็ไมได้ทำให้ ซินฟง หวาดกลัวแม้แต่น้อย



“พวกเจ้าคิดว่าข้าเป็นเหยื่อที่สามารถเคี้ยวได้ง่ายงั้นรึ !?” ซินฟง กล่าวพร้อมกับเปลี่ยนจากธนูสีดำเป็นหอกยาวอย่างรวดเร็ว



“พี่ชาย สู้ๆ !!” เล่ย ซิงเหยา ตะโกนออกมา



“น้องสาว คอยดูชัยชนะของพี่ชายให้ดี !!” ซินฟง กล่าวตอบด้วยรอยยิ้ม หลังจากได้ยินเสียงของ เล่ย ซิงเหยา ดังขึ้นมาเช่นนั้น



เมื่อ ซินฟง เริ่มลงมือแล้วนั้น มันก็สายเกินไปสำหรับโจรทะเลทรายที่จะมึกเสียใจในตอนนี้ แม้ว่า ซินฟง จะไม่ได้ทะลวงออกไปด้านหน้าก็ตาม แต่ศัตรูที่ก้าวมาด้านหน้าของเขาก็ถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยมในทันที



แม้ว่าจะไม่ใช้พลังเคลื่อนอสนีของเขา ซินฟง ก็สามารถใช้เพียงแค่หอกเหล็กในมือสังหารผู้ใช้พลังเคลื่อนพันขั้นได้อย่างง่ายดาย ดังนั้น เพียงไม่นานโจรทะเลทรายหลายสิบคนก็กลายเป็นซากศพกองอยู่บนพื้น



ถึงแม้จะเป็นผู้ใช้พลังเคลื่อนพันขั้นอย่าง ชา โร่วหนา ที่สามารถสร้างเกราะพลังเคลื่อนได้ก็ตาม แต่หากว่า ซินฟง ใช้พลังเคลื่อนอสนีของเขาออกมา แม้ว่าจะไม่สามารถทะลวงผ่านเกราะพลังเคลื่อนไปได้ในทันที ก็ยังสามารถสังหารศัตรูได้ด้วยการเผาไหม้ของสายฟ้าอยู่



ดังนั้น เพียงแค่ไม่นานโจรทะเลทรายนับร้อยคนก็ตายลงอย่างรวดเร็ว



ในเวลาเดียวกันนั้น ทางด้านการต่อสูงระหว่าง ซี เทียนเหยา และ ชา โร่วหนา ในตอนนี้ ซี เทียนเหยา ได้ใช้หอกของเขาแทนพลอง โดยที่เขาไมได้ใช้มันแทงออกไปแต่อย่างใด แต่กลับใช้มันฟาดเข้าใส่ ชา โร่วหนา เพียงเท่านั้น



แต่แรกแล้ว ชา โร่วหนา ยังสามารถต้านการโจมตีจาก ซี เทียนเหยา ได้อย่างดี แต่ทว่าหลังจากถูกฟาดติดต่อกันถึงเจ็ดเป็นครั้ง เกราะพลังเคลื่อนของเขาก็ลดความแข็งแกร่งลงไปมาก นั่นยิ่งแสดงให้เห็นถึงความต่างของปรมาจารย์พลังเคลื่อน และผู้ใช้พลังเคลื่อนพันขั้นได้อย่างชัดเจน



ในตอนนี้ ชา โร่วหนา ตระหนักได้ทันทีว่าคู่ต่อสู้ของเขานั้นแข็งแกร่งกว่าเขามาก และเมื่อมองออกไปด้านหลัง เขาก็พบว่า เวิ่น หยาน กำลังไล่สังหารผู้ฝึกพลังของเขาอย่างกับฆ่าหมู ฆ่าหมา ก็ว่าได้ และทางด้าน ซินฟง ก็ยังสามารถสังหารโจรทะเลทรายไปนับร้อยคนอีกด้วย ดังนั้น เขาจึงตะโกนออกมาในที่สุดว่า



“หยุด !! หยุดเถอะ !!”



“เดี๋ยวอยากจะสู้ เดี๋ยวอยากจะหยุด นี่เจ้าจะเอายังไงกับข้า !?” ซี เทียนเหยา กล่าวพลางหัวเราะเบาๆ ก่อนจะกระหน่ำฟาดหอกในมืออกไปอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง



หลังจากที่ใบหน้า และร่างกายของ ชา โร่วหนา เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำที่เห็นได้อย่างชัดเจนแล้วนั้น ในที่สุด ซี เทียนเหยา ก็หยุดมือลงพร้อมกับกล่าวออกมาว่า “เอาล่ะ !! ทีนี้เจ้าก็สั่งให้คนของเจ้าหยุดได้แล้ว !!”



“ทะ.......ทุกคนหยุด !!” ชา โร่วหนา พยายามตะโกนออกมาอย่างสุดกำลัง เพราะในตอนนี้พลังเคลื่อนภายในร่างกายของเขาได้แตกซ่านออกมาจนเหลือเพียงเล็กน้อยเท่านั้น



ในเวลานั้น โต โร่วเนี่ย ก็ได้สั่งให้คนของเขาหยุดมือเช่นกัน เพราะหลังจากผ่านการต่อสู้นี้มานั้น มันก็เป็นความสูญเสียอย่างมากสำหรับเขา จากเดิมคนที่สามารถสู้ได้มีสามร้อยคนนั้น ตอนนี้ก็เหลือเพียงสองร้อยกว่าคนเท่านั้น นั่นหมายความว่าอย่างน้อยเขาต้องสูญเสียกำลังคนไปกว่าเจ็ดสิบถึงแปดสิบคนอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการที่จะรบราฆ่าฟันอีกต่อไป



เมื่อทั้งสองฝ่ายหยุดมือลงแล้วนั้น ซินฟง ก็พบว่าเขาได้สังหารคนไปจำนวนมาก ภายใต้ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยกองซากศพที่สูงขึ้นมาราวกับเนินดินย่อมๆ เพราะไม่มีใครที่สามารถรอดไปจากหอกในมือของเขาได้แม้แต่คนเดียว นั่นเป็นเพราะฝ่ายตรงข้ามคือโจรทะเลทรายผู้โง่เขลาเท่านั้น 


By.GOT

รีวิวผู้อ่าน