px

เรื่อง : เทพอสนีบาต God of Thunder
บทที่ 53 – แผนการของ จิน ต้าผาง ช่วงต้น


ด้วยอาหารมื้อนี้ มันก็ทำให้ทุกๆ คนมีความสุขอย่างมาก แม้ว่า จิน ต้าผาง จะเป็นคนที่ตะกละตะกลามก็ตาม แต่อาหารที่เขานำมานั้นก็มีรสชาติที่เป็นเลิศ แม้แต่ ซินฟง ที่ได้ลิ้มรสอาหารจำนวนมากชีวิตที่แล้วของเขามาก็ตาม แต่สำหรับอาหารเหล่านี้ เขาก็ต้องยอมรับว่ามันมีรสชาติที่ทำให้เขาอิ่มเอมอย่างมาก



โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เล่ย ซิงเหยา แล้วนั้น นางไม่เคยได้ลิ้มรสอาหารที่ดีเลิศเช่นนี้มาก่อน นั่นจึงทำให้นางกินอาหารเข้าไปจำนวนมากทีเดียว



หลังจากที่ได้กินเนื้อวัวเขายักษ์เข้าไปแล้วนั้น จิน ต้าผาง ก็ได้กล่าวชื่นชมออกมาอย่างไม่หยุดปาก เพราะมันเป็นเรื่องยากอย่างมากที่จะหาเนื้อชั้นเลิศเช่นนี้ได้อีกครั้ง



เมื่อ เว่ย เจิ้งหลง นำคนเข้ามาทำความสะอาด จิน ต้าผาง ก็ได้สั่งให้นำชาหมึกดำร้อนๆ ออกมาเสิร์ฟให้กับทุกคน มันเป็นชาที่สามารถช่วยย่อยอาหารได้เป็นอย่างดี



หลังจากที่ ซินฟง ได้ลองดื่มชาหมึกดำเข้าไปแล้วนั้น มันก็ทำให้เขาสนใจอย่างมาก เขาจึงได้ขอซื้อเมล็ดของชาหมึกดำจาก จิน ต้าผาง เอาไว้อีกด้วย



และในทำนองเดียวกันนั้น เหล่าผู้ฝึกฝนคนอื่นๆ ของเมืองบูรพาแดงต่างก็ได้ซื้อเมล็ดชาหมึกดำกลับไปเช่นนั้น ด้วยจำนวนที่พวกเขาซื้อไปนั้น มันก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขามีชาหมึกดำดื่มไปอีกหลายเดือน



สถานที่ที่ เล่ย เปา ม่งหน้าไปนั้น ไม่ได้เป็นพื้นที่หลักของเมือง ซี หรง แต่อย่างใด แต่ว่ากำลังมุ่งหน้าไปยังปราการดาวฤกษ์ มันเป็นสถานที่ที่มีชื่อเสียงอย่างมากของเมือง ซี หรง เพราะเหล่าผู้ฝึกตนต่างก็ต้องผ่านเข้าออกที่นี่ทั้งสิ้น



   “จิน ต้าถาน เจ้าเคยไปยังปราการดาวฤกษ์มาก่อนไหม !?” ฉี ฉวน กล่าวถาม



    “ปราการดาวฤกษ์เป็นสถานที่ที่วุ่นวายมากทีเดียว มันเต็มไปด้วยผู้ใช้พลังเคลื่อนหมื่นขั้น แต่แน่นอนว่ามันจะไม่เป็นปัญหาสำหรับทุกๆ คน !!” จิน ต้าผาง กล่าว



   “แล้วปราการดาวฤกษ์อยู่อีกไกลไหม !?” เล่ย เปา กล่าวถาม



   “มันก็ไม่ได้อยู่ไกล แต่ก็ไม่ใกล้เช่นกัน หากว่าไปตามเส้นทางลัดก็จะใช้เวลาราวๆ เจ็ดถึงแปดวันก็ถึง แต่หากว่าไปตามเส้นทางหลักแล้ว ก็ใช้เวลาประมาณยี่สิบกว่าวัน แต่ว่าเส้นทางลัดนั้นอยู่ภายใต้การดูแลของคนเถื่อน คนทั่วๆไปจึงใช้เส้นทางหลักในการเดินทางไปที่นั่นเท่านั้น !!” จิน ต้าถาน กล่าว



   “อืม !! แล้วเจ้ามีแผนที่ของทางลัดไหม !?” เล่ย เปา กล่าวถาม



   “มีสิ !! เจิ้งหลง เอาแผนที่เส้นทางลัดมาที !!” จิน ต้าผาง กล่าว



หลังจากนั้น เว่ย เจิ้งหลง ก็ได้นำแผนที่ออกมากางตรงหน้าของทุกๆ คน แผนที่แผ่นนี้มีความละเอียดอย่างมาก ไม่เพียงแต่มันจะมีเส้นทางกำหนดเอาไว้ แต่ยังระบุแหล่งโอเอซิส และตำแหน่งต่างๆ ของคนเถื่อนเอาไว้อีกด้วย และเส้นทางที่พวกเขาต้องผ่านไปนั้น จำเป็นต้องผ่านที่อยู่ของคนเถื่อนทะเลทราย



    “ท่านอยู่ที่เมืองม่อจิ้งก็เพื่อป้องกันคนเถื่อนใช่ไหม !?” ซินฟง กล่าวถามออกมาหลังจากตรวจสอบแผนที่แล้ว



   “ใช่ !! คนเถื่อนเหล่านี้แม้ว่าจะมีจำนวนเพียงแค่เจ็ดแปดร้อยคนก็ตาม แต่ไม่ว่าจะเป็นคนหนุ่ม หรือคนแก่ พวกเขาต่างก็มีความแข็งแกร่งที่น่ากลัว แต่ยังดีที่พวกเขาไม่ได้คิดจะบุกเมืองม่อจิ้ง ดังนั้นพวกเราจึงยังอยู่อย่างปลอดภัยได้ !!” จิน ต้าผาง กล่าว



   “โอ้ว !! นี่หมายความว่าเจ้าต้องการให้พวกเราเข้าปะทะกับคนเถื่อนงั้นหรือ !?” ฉี ฉวน กล่าวถาม



   “ย่อมไม่ใช่เช่นนั้น!! ข้าเพียงแค่บอกเว้นทางที่สามารถไปยังปราการดาวฤกษ์ได้สองเส้นทางก็เท่านั้น !!” จิน ต้าผาง กล่าว มันเป็นไปตามที่เขากล่าวออกมาอย่างชัดเจน เพราะการเลือกเส้นทางนั้นขึ้นอยู่กับความสมัครใจของแต่ละคนเท่านั้น



   “เจ้าหนุ่มฉลาดไปไม่เบาทีเดียว !!” เล่ย เปา กล่าว



   “แหะๆ !! ข้าก็เพียงแค่ไม่ต้องการจะให้เกิดความสูญเสียเท่านั้น ก็ไม่แปลกที่ข้าจะต้องมีลูกเล่นติดตัวไว้บ้าง !!” จิน ต้าผาง กล่าว



เมื่อได้ยินเช่นนั้น คนอื่นๆ ต่างก็ฝืนยิ้มออกมา แม้ว่าคนผู้นี้จะดูเป็นคนตรงไปตรงมาก็ตาม แต่ก็ไม่มีใครคิดว่าเขาจะเป็นคนซื่อสัตย์แต่อย่างใด



   “เช่นนั้นพวกเราจะไปทางลัดกัน!!” เล่ย เปา กล่าว เขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับคนเถื่อนแม้แต่นิดเดียว แต่ในทางกลับกันนั้น เขากลับคิดว่ามันเหมาะสมอย่างมากที่จะได้ให้ ซินฟง ได้ฝึกฝนระหว่างเดินทางครั้งนี้



   “เส้นทางนี้ดีมากทีเดียว มันสามารถเดินทางได้อย่างสะดวกราบรื่น อีกทั้งยังมีแหล่งน้ำให้หยุดพักได้อย่างเต็มที่อีกด้วย !!” จิน ต้าผาง กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม ตลอดเวลามานั้นเขาต้องการกวาดล้างคนเถื่อนมาโดยตลอด และแม้แต่ล่อลวงให้เหล่าผู้ฝึกฝนไปยังเส้นทางนี้เพื่อทำให้กำลังของคนเถื่อนลดลง



ด้วยความยินดีของเขา มันจึงทำให้ จิน ต้าผาง กล่าวอธิบายทุกอย่างที่เขารู้ออกมาทั้งหมดไม่เหลือ



   “เจ้านี่รู้มากจริงๆ !!” ฉี ฉวน กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม



   “ก็ไม่ได้มากมายอะไรนัก !! แม้ว่าข้าจะมาอยู่ที่นี่ได้ไม่นาน แต่ว่าเส้นทางเหล่านี้ข้าก็ได้ตรวจสอบมาแล้วอย่างน้อยสามครั้ง ต่อให้ปิดตาเดินข้าก็ยังไปได้ถูก!” จิน ต้าผาง กล่าว



   “ถ้าเช่นนั้น.......!!” เล่ย เปา กล่าวออกมาเล็กน้อย



   “มีอะไรหรือท่าน !?” จิน ต้าผาง กล่าว



   “ถ้าเช่นนั้นเจ้าก็มาเป็นคนนำทางให้กับพวกเราสิ !!” เล่ย เปา กล่าว



    “อะไรนะ !?”



    “ข้าอยากให้เจ้ามานำทางให้กับพวกเรา เจ้าต้องการสิ่งใดเป็นการตอบแทนหรือ !?” เล่ย เปา กล่าว



    “ผู้อาวุโส ไม่ใช่ว่าข้าไม่เต็มใจจะช่วย เพียงแต่ว่า.....!!” จิน ต้าผาง กล่าว



    “เยี่ยม !! ในเมื่อเต็มใจที่จะช่วย ก็เพียงแค่เสนอสิ่งที่ต้องการเป็นการแลกเปลี่ยนมาได้เลย !!” อย่างไรก็ตาม เล่ย เปา ไมได้รอให้อีกฝ่ายกล่าวจนจบแต่อย่างใด เขาชิงกล่าวออกมาก่อนอย่างรวดเร็วเป็นการข่มขู่กรายๆ



ในเวลานั้น จิน ต้าผาง ก็สัมผัสได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่เปล่งออกมาจากร่างกายของ เล่ย เปา มันทำให้เขาตระหนักได้ทันที ว่า เล่ย เปา นั้นเป็นคนทีมีความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัว นั่นเป็นเหตุทำให้เขากล่าวออกมาอย่างตะกุกตะกักว่า



   “ดะ.....ได้ !! เพียงแต่ว่าข้า........!!”



เมื่อเห็นเช่นนั้น ซินฟง ก็กลั้นหัวเราะเอาไว้ในทันที เพราะสภาพของ จิน ต้าผาง ในตอนนี้นับว่าน่าเวทนาอย่างมาก



ความจริงแล้ว จิน ต้าผาง ต้องการจะกล่าวออกมาว่า เขาไม่อาจออกไปจากที่นี่ได้ แต่ว่าด้วยความสามารถของ เล่ย เปา เช่นนี้ มันก็เป็นความเสี่ยงอย่างมากับการที่เขาจะกล่าวออกไปเช่นนั้น  ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงกล่าวพลางฝืนยิ้มออกมาว่า “ผู้อาวุโส ท่านช่างใจร้ายยิ่งนัก !!”



   “หมายความว่าเจ้าไม่เต็มใจงั้นหรือ !?” เล่ย เปา กล่าวถาม



   “เต็มใจ !! เต็มใจแน่นอน !!” จิน ต้าผาง กล่าวออกมาด้วยความไม่พอใจ ความจริงแล้วเขาอยากจะบอกว่าไม่เต็มใจ แต่เขาก็ไม่กล้ากล่าวเช่นนั้นออกมา



   “ในเมื่อเจ้าเต็มใจจะช่วย แล้วจะบอกว่าข้าใจร้ายบังคับเจ้าได้เช่นไร !?” เล่ย เปา กล่าวออกมาด้วยเสียงเรียบ



    “ใช่ๆ ผู้อาวุโสไม่ได้ใจร้ายเลย ข้าเต็มใจที่จะช่วยท่านจริงๆ !!” จิน ต้าผาง กล่าวพลางฝืนยิ้มออกมา



    “ฮ่าๆ.....!!” เล่ย เปา หัวเราะร่าขึ้นมาในทันที



   “เว่ย เจิ้งหลง !!” จิน ต้าผาง ตะโกนขึ้นมา



   “นายท่าน มีอะไรหรือ !?” เว่ย เจิ้งหลง รีบกล่าวรับในทันที



    “เจ้าต้องติดตามข้าไปยังปราการดาวฤกษ์ โดยใช้เส้นทางลัด !!” จิน ต้าผาง กล่าว



    “แต่ว่าหากไปเส้นทางนั้นพวกเราจะถูกคนเถื่อนจู่โจมได้นะขอรับ !!” เว่ย เจิ้งหลง กล่าวออกมาด้วยความกระวนกระวาย



    “ข้ารู้อยู่แล้วน่า แต่ถึงยังไงพวกเราก็ไม่เป็นไรหรอก !!” จิน ต้าผาง กล่าว



   “แต่ว่าเรื่องของที่นี่ล่ะขอรับ !?” เว่ย เจิ้งหลง กล่าวถาม



   “ข้าบอกให้เจ้าติดตามข้าไปไม่เข้าใจรึ ไปเตรียมเสบียงและข้าวของเครื่องใช้ให้พร้อม ให้ใช้อูฐยักษ์สิบตัวขนสัมภาระทั้งหมด ข้าไม่ชอบความลำบากในช่วงระหว่างการเดินทาง !!” จิน ต้าผาง ตวาดออกมา



เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหล่าผู้คนโดยรอบก็ประหลาดใจอย่างมาก กลุ่มของพวกเขานั้นมีจำนวนคนเพียงสิบกว่าคนเท่านั้น ด้วยสัมภาระทั้งหมดก็ใช้เพียงแค่อูฐยักษ์ห้าตัวก็สามารถขนย้ายได้ทั้งหมด โดยที่ยังไม่นับรวมพื้นที่ซ่อนพลังเคลื่อนของแต่ละคนด้วยซ้ำ แต่นี่ จิน ต้าผาง กลับต้องการอูฐถึงสิบตัวเช่นนี้ มันจึงทำให้พวกเขาประหลาดใจอย่างมากว่า จิน ต้าผาง ต้องการจะเดินทาง หรือต้องการจะไปพักผ่อนกันแน่



   “ขอโทษที !! เพียงแต่ข้าไม่อยากให้ทุกคนต้องลำบากในการเดินทางเท่านั้น !!” จิน ต้าผาง กล่าว



   “แปลก !? ทำไมข้ารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ !?” ซินฟง กล่าว



   “มีอะไรไม่ถูกต้องงั้นหรือ !?” เล่ย เปา กล่าวถาม



   “ข้าเองก็ยังไม่แน่ใจ มันเป็นเพียงความรู้สึกแปลกๆ เท่านั้น !!” ซินฟง กล่าวพลางส่ายศีรษะไปมา



ในขณะที่ เว่ย เจิ้งหลง กำลังเตรียมเสบียงอยู่นั้น จิน ต้าผาง ก็ได้ตะโกนขึ้นมาอีกครั้งว่า “เตรียมเตาไฟไปด้วย พวกเราจะได้ย่างอะไรกินกันได้ !!” 



เมื่อได้ยินเช่นนั้น มันก็ยิ่งทำให้คนของเขาประหลาดใจมากยิ่งขึ้นอย่างมาก



   “เย้ๆ ท่านลุงต้าผาง เตรียมของไปมากเช่นนี้ ข้าจะได้กินของอร่อยๆ อีกแล้ว !!” เมื่อเห็น จิน ต้าผาง ออกคำสั่งมาเช่นนั้น เล่ย ซิงเหยา ก็กระโดดโลดเต้นไปมาด้วยความยินดีอย่างมาก เพราะการที่ จิน ต้าผาง เตรียมของไปมากเช่นนี้มันก็เปรียบได้กับตู้สมบัติเคลื่อนที่ก็ว่าได้



   “เหยาเหยา เดี๋ยวพี่ชายจะเป็นย่างของอร่อยๆ ให้เจ้ากินเอง !!” ซินฟง กล่าวพลางฝืนยิ้มออกมา



   “พี่ชาย ท่านบ้าหรือ มีของฟรีให้กินจะต้องลำบากไปทำไม !?” เล่ย ซิงเหยา กล่าว



เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซินฟง ก็ยิ้มบางๆขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะกล่าวออกมาว่า “ดี !! ถ้างั้นพวกเราจะกินของฟรีกัน !!”



   “เยี่ยม !!” เล่ย ซิงเหยา ยิ้มแย้มออกมาด้วยความสนุกสนาน


By.GOT

รีวิวผู้อ่าน