×
×
×
เกิดข้อผิดพลาด
×
เกิดข้อผิดพลาด กรุณากรอกข้อมูลใหม่อีกครั้ง !!
ดำเนินการเรียบร้อย
×
บันทึกข้อมูลเรียบร้อยแล้ว
×
ค้นหา
หน้าแรก
นิยายเล่ม
นิยายจบแล้ว
นิยายทั้งหมด
นิยายเสียง
เติมเงิน
ติดต่อเรา
เข้าสู่ระบบ
ตอนที่ 1: ฉันถูกยึดครองโดยระบบ
ตอนที่ 2: ระบบเลือกการต่อสู้เพื่อความยุติธรรม
ตอนที่ 3: ระบบทำการปล้นสะดม
ตอนที่ 4: ดำเนินการต่อสู้เพื่อความยุติธรรมต่อไป!
ตอนที่ 5: ช่วงเวลาแห่งการปลดปล่อย
ตอนที่ 6 : ความต้องการในการเพิ่มประสิทธิภาพ
ตอนที่ 7 : ระบบ ฉันต้องการร้านอินเทอร์เน็ต
ตอนที่ 8 : ไม่มีปัญหาไหนที่จินตนาการไม่สามารถแก้ไขได้
ตอนที่ 9 : ถ้าเป็นไปได้ เราต้องเปิดอีกที่หนึ่ง
ตอนที่ 10: กลายเป็นแบบอย่างที่ดี
ตอนที่ 10: กลายเป็นแบบอย่างที่ดี
ตอนที่ 11: คุณต้องการค่าความโกรธสำหรับเปิดใช้อันติเมท
ตอนที่ 12 : ยุคใหม่ที่กำลังมาถึงอย่างเงียบๆ
ตอนที่ 13 : ไม่มีอะไรไปมากกว่าการฟาร์มเลเวล
ตอนที่ 14: ในที่สุดก็ได้พบสักที
ตอนที่ 15: อย่าย่อท้อและอย่ายอมแพ้
ตอนที่ 16 : ระบบไม่กลัวผี
ตอนที่ 17 : ได้รับความสามารถในการฆ่าผี
ตอนที่ 18: เลือกโชคชะตากรรมของคุณเอง ส่วนฉันเพียงแค่ชี้แนะเท่านั้น
ตอนที่ 19: คุณกำลังกินเนื้อ ในขณะที่ฉันกำลังกินขนมปัง
ตอนที่ 20 : เตรียมพร้อมสำหรับทุกสิ่ง
ตอนที่ 21 : ระบบครอบคลุมทุกอย่างแล้วหรือยัง?
ตอนที่ 22: ยังคงต้องฟังโฮสต์
ตอนที่ 23: ทักษะที่ฟ้าประทานมา
ตอนที่ 24 : คุณมีคนอื่นที่คุณอยากจะขอบคุณอีกหรือไม่? ถ้ามีพวกเราก็ไปตอบแทนบุญคุณกันเถอะ!
ตอนที่ 25 : คิดมากเกินไป
ตอนที่ 26: ไม่สามารถฟาร์มเลเวลกับคนที่เป็นกลางได้?
ตอนที่ 27: การตัดสินใจของระบบ
ตอนที่ 28 : เพียงแค่ครั้งเดียว
ตอนที่ 29 : เมื่อคุณเจ๋ง ทุกคนจะหันมองมาที่คุณ
ตอนที่ 30: แพ็คเกจทรูอินวัน
ตอนที่ 31: คุณภูมิใจที่ได้แต่งงานกับองค์หญิงมังกร!
ตอนที่ 32 : เด็กกำพร้าที่ถูกยึดครอง
ตอนที่ 33 : เหมือนจะหายไป
ตอนที่ 34: เพียงหนึ่งมื้อต่อสัปดาห์
ตอนที่ 35: ฉันอยากจะเป็นมังกร
ตอนที่ 36 : ภารกิจที่ยากลำบากอย่างแท้จริง
ตอนที่ 37 : กินก่อนทำงาน
ตอนที่ 38: วางไอเจ้าขันทีลงเดี๋ยวนี้
ตอนที่ 39: ศาลเตี้ย A คือมังกร!
ตอนที่ 40 : ผู้อำนวยการภารกิจที่แสนยากลำบากโม่
ตอนที่ 41 : มานี่ มาให้ฉันสอนวิธีฝึกมังกรน้ำแข็งให้แก่คุณดีกว่า
ตอนที่ 42: ของขวัญที่เป็นมอนสเตอร์และเงิน
ตอนที่ 43: ทนไม่ได้ที่จะถูกตัดการเชื่อมต่อ!
ตอนที่ 44 : ฮีโร่ไม่สามารถต้านทานสิ่งล่อใจเช่นความงามได้งั้นหรือ?
ตอนที่ 45 : คุณถูกหลอกแล้ว
ตอนที่ 46: ฉันเจอแกจนได้
ตอนที่ 47: วิกฤตหนูยักษ์
ตอนที่ 48 : มีแผนที่จะหยุดการเชื่อมต่อหรือไม่?
ตอนที่ 49 : รอยยิ้มของนักล่า
ตอนที่ 50: ไม่ยอมให้ใครหลบหนีไปได้แม้แต่คนเดียว
ตอนที่ 51: เริ่มฟาร์มได้!
ตอนที่ 52 : เราควรทำอย่างไรเมื่อมอนสเตอร์ฆ่าตัวตาย?
ตอนที่ 53 : จุดสูงสุดของเส้นทางที่ทรหดและหนักแน่น
ตอนที่ 54: ไม่สามารถฟาร์มมอนเตอร์ชื่อสีขาว
ตอนที่ 55: ฉันเป็นเจ้านายต่างหาก
ตอนที่ 56 : ส่งคำท้าท้าย
ตอนที่ 57 : แข่งขันการบ่มเพาะ
ตอนที่ 58: ไม่ใช่ซุปเปอร์บอสที่จะฟาร์มได้ง่ายๆ
ตอนที่ 59: เตรียมการเพื่อฟาร์มซุปเปอร์บอส
ตอนที่ 60 : ค้นหาทุกซอกทุกมุมเพื่อหาซุปเปอร์บอสที่หายตัวไป
ตอนที่ 61 : ซุปเปอร์บอสสุดเจ้าเล่ห์
ตอนที่ 62: ถ้านายยังคงน่ากลัวอยู่แบบนี้ ฉันรู้สึกกดดันจริงๆ
ตอนที่ 63: ต้องปิดซ่อนเอาไว้ จนกว่าคุณจะทำมันสำเร็จ
ตอนที่ 64 : ตบหน้า
ตอนที่ 65 : สโมสรการบ่มเพาะได้เปิดขึ้นแล้ว
ตอนที่ 66: ตอบโต้หากเขาล้ำเส้น
ตอนที่ 67: สำหรับพวกคุณ การหาเงินดีกว่าการบ่มเพาะ
ตอนที่ 68 : เกินความคาดหมาย
ตอนที่ 68 : เกินความคาดหมาย
ตอนที่ 69 : สามประเภทที่อันตรายที่สุด
ตอนที่ 70: เริ่มการบ่มเพาะ
ตอนที่ 71: ระบบ นายจะอวดเก่งเกินไปแล้ว
ตอนที่ 72 : ตัวร้ายไม่ควรเปิดเผยแผนการ
ตอนที่ 73 : คุณไม่อยากได้รับความเป็นอมตะงั้นหรือ?
ตอนที่ 74: โทษประหารชีวิตมีหลายวิธี!
ตอนที่ 75: เขาต้องเดินทางหลายพันไมล์เพื่อมาช่วยฉัน
ตอนที่ 76 : ฉันจะแข่งขันได้อย่างไร แม้แต่อัจฉริยะก็ยังต้องการที่จะโกง?
ตอนที่ 77 : คุณจะตาบอดจากความสว่างไสวของเขา
ตอนที่ 78: ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับอาหารราคา 100 ล้านในวันนี้ คุณจะเชื่อหรือไม่?
ตอนที่ 79: เราไม่ควรใช้ประโยชน์จากคนอื่น!
ตอนที่ 80 : การพูดคุยกับศาลเตี้ย A นั้นง่ายดายกว่า!
ตอนที่ 81 : ผู้ติดตามที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ และบอสที่ฟื้นคืนชีพ
ตอนที่ 82: ในอนาคตเราควรปล่อยให้มอนสเตอร์เข้ามาหาเราเอง
ตอนที่ 83: วิธีบ่มเพาะแก่นคุณธรรมอย่างไร้ปัญหาทำอย่างไร
ตอนที่ 84 : ใช้เวลาในการฟาร์มมอนสเตอร์อย่างเกรี้ยวกราด
ตอนที่ 85 : มอนสเตอร์สองตัวนี้ ... ดูไม่น่าเชื่อถือ
ตอนที่ 86: คู่หูสุนัขนั่นไปไหน
ตอนที่ 87: ฉันปฏิบัติต่อแกเหมือนเป็นพี่ชาย แต่แกยังกล้าวางแผนทำร้ายฉัน
ตอนที่ 88 : เราไม่เคยมีทักษะด้านการข่มขู่ด้วยพลังจิตเลยนี่หน่า?
ตอนที่ 89 : เปลี่ยนอัจฉริยะให้พิการ
ตอนที่ 90: ไม่อนุญาตให้ถามคำถามนั้น
ตอนที่ 92 : ได้เวลาที่โฮสต์จะโชว์ออฟแล้ว
ตอนที่ 93 : ถ้ามันพลาดเป้าหมายไป โปรดอัพเกรด
ตอนที่ 94: ท่านระบบตัดสินใจลงมือเอง ...
ตอนที่ 95: มีคนกำลังสังหารมังกร
ตอนที่ 96 : ฉันสามารถเรียนรู้สิ่งนี้ได้ด้วยการมองเพียงครั้งเดียว
ตอนที่ 97 : ระบบ นายโชว์ออฟอีกครั้งแล้วนะ
ตอนที่ 98: มันคือมัลติเธรดดิ้ง ไม่ใช่ทักษะหนึ่งร่างสามจำแลง
ตอนที่ 99: หลังจากผ่านสิ่งนี้ไปแล้ว ฉันจะบ่มเพาะความเป็นอมตะอย่างจริงจัง
ตอนที่ 100 : เดินทางหนึ่ง 1,000 ไมล์บนดาบเพื่อไปรับสุนัข
ตอนที่ 101 : ภาระทั้งหมดยังคงได้รับการจัดการโดยระบบ ฉันเพียงแค่ต้องคอยเชียร์
ตอนที่ 102: เราต้องกำจัดมันให้สิ้นซาก
ตอนที่ 103: ใช้ประโยชน์จากคู่หูที่สมบูรณ์แบบ
ตอนที่ 104 : ฉันจัดการได้ง่ายมาก แค่ให้ฉันอีก 10 ล้านก็พอ
ตอนที่ 105 : เราจะสามารถบินได้ฟรีในอนาคต
ตอนที่ 106: ความสำเร็จที่กล้าหาญ-ความรักที่ไม่มีใครเทียบเทียมได้!
ตอนที่ 107: ระบบตัดสินใจทำการทดลอง
ตอนที่ 108: ควรทิ้งสถานการณ์ที่เป็นปัญหาไว้ให้กับโฮสต์
ตอนที่ 109 :โฮสต์ นี่คือคำพูดที่ฉันจะบอกกับคุณ!
ตอนที่ 110: ท่านระบบเรียนรู้ที่จะแขวนหัวแกะแต่ขายเนื้อสุนัข
ตอนที่ 111: อย่าคิดว่าจะแตะต้องหนังสือเกมอันล้ำค่าของฉันได้
ตอนที่ 112 : อย่าได้ใช้คำว่า ‘สมบูรณ์แบบ’ อีกต่อไป
ตอนที่ 113 : ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น
ตอนที่ 114: คุณจะไม่สามารถเอาประสบการณ์เหล่านั้นไปใช้ได้
ตอนที่ 115: ฉันอยากตีหัวนายจากด้านหลังจัง เพื่อที่ฉันจะได้ทดสอบทักษะของอาวุธพิเศษนี้
ตอนที่ 116 : วิธีที่ง่ายที่สุดในการรับค่าความโกรธ!
ตอนที่ 117 : กระบวนการทำกระสุนแห่งความตาย
ตอนที่ 118: เห็นได้ชัดว่ามีคนต้องการฆ่าสุนัขของศาลเตี้ย A
ตอนที่ 119:พี่ชาย ถ้าหากคุณไม่เปลี่ยนเป็นสีเขียว มันเป็นเรื่องยากสำหรับฉันที่จะช่วยคุณ ...
ตอนที่ 120 : ฉันคิดว่าศาลเตี้ย A จะได้รับบาดเจ็บอย่างน้อยสองสามปี
ตอนที่ 121 : คำอธิบายการต่อสู้แบบเทิร์นเบส และเพื่อนร่วมทีมที่ราวกับพระเจ้า
ตอนที่ 122: การเริ่มแผนพัฒนาความก้าวหน้าของระบบ
ตอนที่ 123: จุดเริ่มต้นของแผนการ
ตอนที่ 124 : จงกลับใจซะ แม้ว่าคุณจะตายไปแล้วก็ตาม!
ตอนที่ 125 : ดูเหมือนว่าฉันจะต้องจัดชุดใหญ่ให้กับเขา
ตอนที่ 126: โฮสต์ที่ยังคงมั่นใจในระบบ
ตอนที่ 127: กู้ภัยจะมาถึงภายใน 24 ชั่วโมง
ตอนที่ 128 : เฉพาะผู้ที่มีประโยชน์เท่านั้นที่จะมีชีวิตต่อไป
ตอนที่ 129 : อัจฉริยะที่มีจินตนาการเกินจริง และผู้นำนักโทษ
ตอนที่ 130: ศาลเตี้ย A ผู้ไม่มีความทะเยอทะยาน
ตอนที่ 131: วิสัยทัศน์ของฉันกว้างเท่ามหาสมุทร
ตอนที่ 132 : ฉันอยากรอพวกเขาบนบัลลังก์ของฉัน
ตอนที่ 133 : ดูฉันพังประตูขณะที่ฉันจากไป
ตอนที่ 134: ศาลเตี้ย A มีฝีมือกระจอก
ตอนที่ 135: ฉันจะแกล้งต่อสู้
ตอนที่ 136 : ทำลายเวทีประลอง!!
ตอนที่ 137 : คนโง่ที่ติดกับตัวเอง
ตอนที่ 138: มีจุดจบอยู่สองอย่างนั่นคือ เป็นกุลีหรือถูกฆ่า
ตอนที่ 139: พวกเขาคิดว่านายแข็งแกร่งเกินไป ดังนั้นพวกเขาไม่ต้องการเชิญนายอีก
ตอนที่ 140 : ภายในพื้นมิติของระบบ ฉันคือราชา
ตอนที่ 141 : ไปฟาร์มทุกอย่างที่นายต้องการ เพียงแต่ต้องระวังตัวเอาไว้ด้วย
ตอนที่ 142: ดินแดนแห่งมรดก
ตอนที่ 143: ถ้าคุณรู้จักศัตรูและรู้จักตัวเองดีพอ ในการรบร้อยครั้งคุณจะไม่แพ้
ตอนที่ 144 : ฉันมีสุดยอดแผนการอยู่แล้ว
ตอนที่ 145 : ถุย! นี่คือสุดยอดแผนการของคุณงั้นเหรอ?
ตอนที่ 146: ศาลเตี้ย A จัดอันดับพลังให้ทุกคน
ตอนที่ 147: ศาลเตี้ย A มีทั้งความแข็งแกร่งและสติปัญญา
ตอนที่ 148 : ใครคือคนโง่กันแน่?
ตอนที่ 149 : เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว
ตอนที่ 150: การซุ่มโจมตีกลายเป็นสงครามเต็มตัว
ตอนที่ 151: โฮสต์ สร้างจุดฟาร์มให้ฉันที
ตอนที่ 152 : ดาบสวรรค์
ตอน 153 : จุดฟาร์มนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสร้างเลย
ตอนที่ 154: ไปกันเถอะ! เราจะไปมอบของขวัญให้ไอ้หัวพลั่วด้วยดีบัฟ!
ตอนที่ 155: บินไปสู่โลกภายนอกที่กว้างใหญ่
ตอนที่ 156 : เรื่องทางโลก มือโปรทุกคนจะต้องมาพร้อมกับความดขัดแย้งเสมอ
ตอนที่ 157 : ทำให้แน่ใจว่างูเจ้าเล่ห์จะไม่คดโกงปีศาจตนอื่นอีก
ตอนที่ 158: จะไม่มีการพูดถึงเรื่องนี้อีก
ตอนที่ 159: ก่อนอื่นลองลิ้มรสหนังสือบินของฉันคนนี้ซะ
ตอนที่ 160 : ฉันแค่รักสันโดษและไม่ต้องการใช้ชื่อจริงของฉัน
ตอนที่ 161 : ฉันจะแวะมาทุกปี
ตอนที่ 162: รายได้มหาศาล
ตอนที่ 163: ถ้าคู่หมั้นของคุณหนีจากงานแต่งงานของคุณล่ะ?
ตอนที่ 164 : สุนัขจิ้งจอกที่สมมติว่าตนมีอำนาจของเสือ
ตอนที่ 165 : หมาป่าในคราบแกะ
ตอนที่ 166: พิธีการเก็บเกี่ยว
ตอนที่ 167: เราถูกหลอก
ตอนที่ 168 : ศาลเตี้ย A ไม่ได้เป็นเพียงคนเดียว
ตอนที่ 169 : จะโจมตีใครล่ะ ถ้าไม่ใช่คุณ?
ตอนที่ 170: เป็นแกะที่น่ากลัวมาก ...
ตอนที่ 171: คำอธิบายที่ยอดเยี่ยม
ตอนที่ 172 : ตายดีกว่าถูกจับ
ตอนที่ 173 : คุณไม่กลัวเสียหน้างั้นหรือ?
ตอนที่ 174: บอสซือป้า คืนนี้คุณพอมีเวลาสอนฉันหน่อยได้ไหม?
ตอนที่ 175: มีคำหนึ่งที่เรียกว่า ‘การแบ่งปัน’
ตอนที่ 176 : ความกังวลที่ไม่จำเป็น
ตอนที่ 177 : เร็วเข้า รีบคิดหาวิธีที่จะทำให้มันเปลี่ยนเป็นสีฟ้าอย่างรวดเร็วซะ!
ตอนที่ 178: ทีมเราแข็งแกร่งที่สุดในประเทศจีน
ตอนที่ 179: ฉันต้องให้เพื่อนที่น่ากลัวที่สุดเข้ามาเยี่ยมเรือนจำมังกร
ตอนที่ 180 : ฉันต้องการบินให้สูงขึ้น
ตอนที่ 181: เหมือนสวรรค์
ตอนที่ 182: ทอมยังฉลาดกว่าอีก
ตอนที่ 183: มันเป็นความผิดของเขาทั้งหมด
ตอนที่ 184 : อย่าลืมจุดต่ำสุดเมื่อคุณขึ้นไปอยู่ข้างบน
ตอนที่ 185 : ภูเขาสวรรค์
ตอนที่ 186: เราจะเปิดตัวงานประมูลสมบัติเผ่ามังกร
ตอนที่ 187: เนื้อยุงก็ยังคงเป็นเนื้ออยู่ดี
ตอนที่ 188 : เร็วเข้า รีบเรียกเทพเจ้ามังกรที่น่าเคารพนับถือ
ตอนที่ 189 : ผู้ที่ขัดขวางไม่ให้ฉันใช้อินเทอร์เน็ตจะต้องเป็นพวกโง่เง่า
ตอนที่ 190: ดูเครื่องรางของฉันซะ
ตอนที่ 191: เขาคำนวณไว้ได้ดีมาก แต่มันจะเป็นไปตามที่เขาคำนวณไว้ทุกอย่างจริงๆหรือ?
ตอนที่ 192 : ภายใต้แสงสว่างแห่งดวงอาทิตย์
ตอนที่ 193 :ไม่มีใครปฏิเสธโชคชะตาได้ ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนก็ตาม
ตอนที่ 194: ท่านระบบเป็นครูที่ดีจริงหรือไม่?
ตอนที่ 195: ใช้เพื่อเป็นแหล่งเพาะปลูก
ตอนที่ 196 : หอคอยสวรรค์
ตอนที่ 197 : ทุกคนพอใจ
ตอนที่ 198: มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนว่าคุณธรรมที่กล้าหาญของฉันได้เพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย
ตอนที่ 199: เราแค่ขายลูกบอล
ตอนที่ 200 : คงจะตลกนะถ้าเธอกลับชาติมาเกิดเป็นหมู
ตอนที่ 201 : ปริมาณโปรตีนมากกว่า 6 เท่า
ตอนที่ 202: จิตสังหารที่รุนแรง
ตอนที่ 203: ขุดเป็นร่องลึกๆ
ตอนที่ 204 : แทงพวกมันจนตายเหมือนกับพุทราเชื่อม
ตอนที่ 205 : ตัดผ่านไปยังระดับทะเลสาบ
ตอนที่ 206: ไร้คู่ต่อกร
ตอนที่ 207: แค่ยันเสมอเขาได้ก็เพียงพอแล้ว
ตอนที่ 208 : ตัวเอกที่แท้จริงปรากฏขึ้น
ตอนที่ 209 : แม้ว่าเขาจะทำตัวเหมือนหมู แต่เขาก็ยังเป็นหมูที่สืบเชื้อสายลงมา!
ตอนที่ 210: เม็ดยาฟื้นฟูพลังวิญญาณเก้าผันแปร
ตอนที่ 211: ตัวละครเลเวลสูงสามารถฟาร์มมอนสเตอร์เลเวลต่ำได้อย่างมีประสิทธิภาพ!
ตอนที่ 212 : คุณไม่ควรใช้กำลังของคุณในการกลั่นแกล้งผู้อื่น
ตอนที่ 213 : สัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งมากพอที่จะทำให้ระบบยอมถอย
ตอนที่ 214: ราชาวิญญาณโพธิสัตว์และเทพเจ้ามังกรเป็นคนวางค่ายกลนี้ ฉันถูกหลอก!
ตอนที่ 215: คนไหนก็ตามที่เข้านิกายภูเขาสวรรค์ มันผู้นั้นก็จะโดนสวมเขา
ตอนที่ 216 : กฎของภูเขาสวรรค์
ตอนที่ 217 : บอกฉันสิ ใครเป็นคู่บำเพ็ญตนด้วยในเวลานั้น
ตอนที่ 218: ถ้าเพียงแต่คุณมีพลังเท่ากับเทพเจ้ามังกรผู้น่าเคารพนับถือ
ตอนที่ 219: คุณกังวลเกี่ยวกับการสูญเสียการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต
ตอนที่ 220 : ระบบก็เป็นระบบอยู่เสมอ
ตอนที่ 221 : ต่อสู้กับความพึงพอใจในหัวใจคุณ
ตอนที่ 222: เราจะปล่อยให้การเดินทางของกองทัพเล็กๆของแกสิ้นสุดเช่นนี้ได้อย่างไร
ตอนที่ 223: ฉันคิดว่าได้ยินคนพูดว่าต้องการให้เงินฉัน
ตอนที่ 224 : ตะเกียงวิเศษ
ตอนที่ 225 : หากคุณไม่ใช่ระดับสระน้ำ คุณก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับสุนัขได้
ตอนที่ 226: นายนี่มันเป็นระบบที่ไร้ยางอายจริงๆ
ตอนที่ 227: ฉันไม่ได้คิดเหมือนมนุษย์
ตอนที่ 228 : ฉันมีเพื่อน
ตอนที่ 229 : จูกัดเหลียงอาจจะฉลาด แต่โชคชะตาเป็นเรื่องที่ซับซ้อน
ตอนที่ 230: พลังของสัญลักษณ์ประจำชาติ
ตอนที่ 231: ดูนั่น! มีมังกรอยู่บนท้องฟ้าด้วย!
ตอนที่ 232 : ไม่จำเป็นต้องอพยพ
ตอนที่ 233 : กลืนกิน
ตอนที่ 234: ผู้ที่กล้าใช้โทรศัพท์ ในขณะที่เผชิญหน้ากับเทพเจ้ามังกร
ตอนที่ 235: ฉันก็ทำเช่นนั้นมาตลอดเพื่อให้ได้รับชัยชนะ
ตอนที่ 236 : ทัณฑ์แห่งสวรรค์
ตอนที่ 237 : สุภาพบุรุษ
ตอนที่ 238: มันยากที่จะหาพันธมิตร
ตอนที่ 239: จิตวิญญาณหมียักษ์นั้นไม่อ่อนแอ มันเป็นผลมาจากความดื้อรั้นของศาลเตี้ย A
ตอนที่ 240 : พวกนายทุกคนเป็นเด็กที่ดี แต่พวกนายควรจะถ่อมตัวให้มากขึ้น
ตอนที่ 241 : โลกใหม่
ตอนที่ 242: เทคนิคที่ไร้หัวใจ
ตอนที่ 243: ฉันไม่เคยเจอใครที่ไร้ยางอายเหมือนคุณ
ตอนที่ 244 : ไม่มีอะไรที่น่าประหลาดใจ
ตอนที่ 245 : สงบสุข เพราะมีคนอื่นแบกภาระอยู่
ตอนที่ 246: กินได้และกินไม่ได้
ตอนที่ 247: ใครจะกล้าฆ่าฉัน!
ตอนที่ 248 : ศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดในโลกมีจุดอ่อน ยกเว้นการใช้จ่ายเพื่อชนะ!
ตอนที่ 249 : วันที่ดีกำลังรออยู่ข้างหน้า
ตอนที่ 250: คุณวางแผนที่จะขอให้ใครทำงานนี้?
ตอนที่ 251: เส้นทางแห่งทัณฑ์สวรรค์
ตอนที่ 252 : ฉันจะรับบทบาทนี้เอง แม้ว่าฉันจะป่วยก็ตาม
ตอนที่ 253 : ผู้นำพันธมิตร
ตอนที่ 254: ฉันต้องการให้คุณทำงานบางอย่างให้ฉันก่อน
ตอนที่ 255: คุณสมบัติของผู้นำ
ตอนที่ 256 : ใช้เหตุผลเพื่อโน้มน้าวให้อีกฝ่ายยอมรับ
ตอนที่ 257 : ดินแดนลึกลับที่ตกลงมาจากฟ้า
ตอนที่ 258: ฮีโร่จะไม่ชอบให้คนอื่นทำงานแทนให้
ตอนที่ 259: บุตรแห่งพระเจ้าคนนี้เป็นแค่ขยะคนหนึ่ง และเราไม่สามารถหวังพึ่งพาได้
ตอนที่ 260 : ภาพยนตร์ก็เป็นเพียงแค่ภาพยนตร์
ตอนที่ 261 : ใครๆก็อยากเข้าเมืองเป็นคนแรก
ตอนที่ 262: การทรยศของพี่น้องปลาหมึกยักษ์สองตัว…
ตอนที่ 263: ไม่มีใครสามารถหยุดเราจากการหาตู้คอนเทนเนอร์ได้!
ตอนที่ 264 : การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
ตอนที่ 265 : การปรากฏตัวของวังวน
ตอนที่ 266: ปีศาจแห่งการถูกผู้หญิงหักหลัง
ตอนที่ 267: ระลึกถึงอดีต
ตอนที่ 268 : ใครเป็นคนโง่
ตอนที่ 269 : ชายผู้มีความฝัน
ตอนที่ 270: หนังสือเก่าเล่มนี้สมควรถูกโยนทิ้งไปจริงๆ
ตอนที่ 271: รีบมาทุบตีฉันเร็วๆสิ
ตอนที่ 272 : ชะตากรรมของปลาหมึกยักษ์สิบสองหนวด
ตอนที่ 273 : เทียนจู้อาจเป็นผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด?
ตอนที่ 274: ปีศาจสงคราม
ตอนที่ 275: ไม่มีใครในโลกนี้จะสามารถทำตามเงื่อนไขทั้งสามได้ครบ
ตอนที่ 276 : ยินดีรับใช้ผู้ที่น่าเคารพนับถือที่หนึ่ง
ตอนที่ 277 : พื้นที่ล่าของปีศาจสงคราม
ตอนที่ 278: อันดับหนึ่งของโลก
ตอนที่ 279: ฉันบดขยี้ปีศาจด้วยการสะบัดหางทีเดียว
ตอนที่ 280 : ดินแดนพลังปีศาจ
Font :
px
Text :
Background :
ตอนถัดไป
เรื่อง : Seized by the System
ตอนที่ 1: ฉันถูกยึดครองโดยระบบ
ในค่ำคืนของเทศกาลวันแห่งความรักของจีน ในท้องฟ้าทางทิศตะวันตกมีพลุจำนวนมากถูกยิงขึ้นมา บรรดาคู่รักจำนวนมากต่างพากันอธิษฐานอย่างกระตือรือร้น และปรารถนาที่จะให้ความรักของพวกเขาสมหวัง
ในขณะเดียวกัน ฟางหนิงซึ่งเป็นชายโสดและมนุษย์เงินเดือนทั่วๆไป เขากลับเอาแต่เก็บตัวอยู่แต่ในห้องเช่าขนาดเล็ก และเคาะแป้นพิมพ์อย่างจริงจัง เขาตัดการเชื่อมต่อกับสิ่งที่เกิดขึ้นจากโลกภายนอกทั้งหมดโดยสิ้นเชิง แต่ทันใดนั้นป๊อปอัปจากเว็บไซต์ที่น่ารำคาญก็ได้ปรากฏขึ้นมาที่มุมล่างขวาของหน้าจอโน๊ตบุ๊ค เพื่อนำข่าวจากโลกภายนอกเข้าสู่โลกส่วนตัวของเขา
ทำให้ความสนใจในการเล่นเกมของเขาลดลง ไม่นานหลังจากนั้นเขาจึงตัดสินใจคลิ๊กอ่านมัน
“มันน่าตกใจมาก! เกิดไฟไหม้จากอุกกาบาตที่ตกมาจากฟากฟ้า! ผู้ชายรีบวิ่งหนีจากไปอย่างรวดเร็วเมื่อเจอเหตุการณ์นี้ ในขณะที่ผู้หญิงได้แต่เดินร้องไห้...”
เขาอ่านข่าวในเว็บไซต์ด้วยริมฝีปากคล้ำ มันเป็นแค่ภาพดาวตกธรรมดาๆ แต่สิ่งเดียวที่ทำให้มันน่าสนใจก็คือ วิธีการที่น่ารังเกียจของผู้เขียนในการตั้งกระทู้ที่เรียกยอดคนดู มีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นต่างๆนาๆ อย่างไรก็ตาม นี่เป็นความบันเทิงตามปกติที่พบได้ตามโซเซียลทั่วไป
“ดูนั่น เหมือนว่าอุกกาบาตจะพุ่งมาที่เรานะ!”
“จริงอ่ะ งั้นชีวิตของเราก็ตกอยู่ในอันตรายแล้วสิ รีบเก็บข้าวของและรีบหนีไปกันเถอะ”
“สวัสดีผู้บ่มเพาะทั้งหลาย ฉันปรมมาจารย์คนนี้เพิ่งตกลงมาจากโลกเบื้องบน หลังจากที่ฉันไม่ผ่านบททดสอบจากพระเจ้า”
ฟางหนิงเห็นว่ามันน่าสนุกดี เขาจึงเข้าร่วมการสนทนาครั้งนี้ด้วย “หยุดการโต้เถียงกันได้แล้ว” เขาพิมพ์ต่อว่า “นี่เป็นสัญญาณของการกระตุ้นระบบในร่างฉัน ซึ่งนอนอยู่เฉยๆเป็นเวลามานานตั้ง 28 ปีแล้ว”
แค่เพียงโพสต์เสร็จ เขาก็รู้สึกว่าพื้นห้องของเขาสั่นสะเทือน การสั่นสะเทือนทำให้เขาสูญเสียการทรงตัว จนเอาหัวไปโขกกับโต๊ะ อาการปวดจี๊ดพุ่งขึ้นที่หน้าผากของเขา และเลือดก็สาดกระเด็นไปทั่วโน๊ตบุ๊คราคา 3000 หยวนของเขา
“บ้าเอ้ย” ฟางหนิงตะโกนอย่างหงุดหงิด เมื่อเห็นควันลอยออกจากโน๊ตบุ๊คพุ่งขึ้นไปในอากาศ จากนั้นการมองเห็นของเขาก็เริ่มเบลอ และถูกแทนที่ด้วยม่านสีดำของเปลือกตา และค่อยๆหมดสติไป
เมื่อฟางหนิงหมดสติไป มีความคิดเห็นที่น่าสนใจบางอย่างเกิดขึ้นบนอินเทอร์เน็ต
“จู่ๆฉันก็เริ่มอาเจียนออกมาเป็นน้ำ ฉันควรทำอย่างไรดี? ฉันจะทำยังไงให้กลับมาเป็นปกติได้?”
“นี่ต้องเป็นเรื่องบังเอิญแน่ๆ ฉันก็เริ่มหายใจออกมาเป็นไฟด้วย! เรารีบไปช่วยปู่กันเถอะ!”
“ฉันไม่มีปัญหา เรารีบไปกันเถอะ!”
“ใช่ ไปกันเถอะ!”
“นรกเถอะ นี่คืออะไรกัน? ให้ฉันบอกอะไรบางอย่างที่น่ากลัวกับพวกเธอก่อน ฉันเห็นผี! ฉันสาบานว่าฉันเห็นจริงๆ ถ้าฉันโกหก ฉันจะ ... ขอให้ฉันเห็นผีตลอดไป!”
อย่างไรก็ตาม ความคิดเห็นเหล่านี้หายไปจากเว็บไซต์อย่างรวดเร็ว ราวกับว่าพวกมันไม่เคยมีอยู่ในตอนแรก
...
ฟางหนิงรู้สึกราวกับว่าเขากำลังจมอยู่ในความฝันที่แสนยาวนาน เขาฝันถึงการถูกระบบบางอย่างควบคุมชีวิตเขาไว้ นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เขาก็ได้พิชิตไปทั่วทั้งสี่ทวีปและก้าวไปยังจุดสูงสุดของมนุษยชาติ
ในที่สุด เมื่อเขาฟื้นขึ้นมา เขาลืมตาและเห็นว่าเลือดบนโน๊ตบุ๊คนั้นหายไปแล้ว และหน้าผากของเขาก็ไม่เจ็บปวดอีกต่อไป
เขาถอนหายใจ “มันน่าเศร้าที่เป็นแค่ความฝัน ตอนนี้ฉันควรต้องตรวจสอบดูก่อนว่าโน๊ตบุ๊คของฉันยังคงใช้งานได้อยู่หรือเปล่า” เขาเอื้อมมือไปตรวจสอบโน๊ตบุ๊ค
ทันใดนั้น ร่างกายของเขาก็ขยับไม่ได้ ดวงตาของเขาเปิดกว้างขึ้นความตื่นตระหนก
‘มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกันวะเนี่ย!?’
ฟางหนิงค่อยๆสูญเสียการควบคุมทุกอย่าง ทั้งแขนและขาของเขา ‘มือของฉันขยับไม่ได้!’ ที่มากไปกว่านั้นคือ ไม่มีส่วนใดของร่างกายที่ทำตามคำสั่งของเขาได้เลย
‘ใจเย็นๆก่อน นี่ฉันต้องฝันไปแน่ๆ ฉันยังคงนอนหลับอยู่ และทั้งหมดนี้ก็เป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น’ ฟางหนิงรีบสงบสติอารมณ์ เขายังคงเชื่อว่ากำลังอยู่ในความฝันของเขา ใช่มันต้องเป็นอย่างนั้น! นี่เป็นความฝันอย่างเห็นได้ชัด! แต่ทันใดนั้นจู่ๆก็เกิดเสียงดังกึกก้องอยู่ในหัวของเขา และความสำนึกรู้บางอย่างก็พุ่งเข้ามาในหัวของเขาเหมือนกับรถไฟความเร็วสูง
[ระบบกำลังถูกเปิดใช้งาน ... ]
‘เดี๋ยวนะ! ฉันกำลังได้รับระบบงั้นหรือ?!’ ฝางหนิงรู้สึกสับสนเป็นอย่างมาก ‘นี่มันไม่ใช่ความฝันที่ฉันเคยเห็นหรือ?’ เขาคิดอย่างมีความสุข ก่อนที่ใบหน้าของเขาจะมืดลงเหมือนถ่านหินในวินาทีต่อมา
[ค้นพบโรคที่ไม่สามารถรักษาได้และเรื้อรังมาเป็นเวลานานในร่างของโฮส กำลังวิเคราะห์หาวิธีแก้ไข... ]
‘อะไรกัน? โรคที่ไม่สามารถรักษาได้และเรื้อรังมาเป็นเวลานาน? ฉันเข้ารับการตรวจสุขภาพประจำปีมาโดยตลอด ทำไมฉันถึงไม่รู้เรื่องนี้?’ ฟางหนิงรู้สึกหงุดหงิดมาก หลังจากที่เขาได้ยินการแจ้งเตือนของระบบ ทันใดนั้น เขาก็นึกถึงโรคต่างๆที่เขาเคยเป็นมาก่อน เกิดลางสังหรณ์ไม่ดีบางอย่างในใจของเขา
[การวิเคราะห์โรคเสร็จสมบูรณ์ มันคือโรคขี้เกียจอย่างรุนแรงระยะที่ 4 ซึ่งขอยืนยันว่าไม่สามารถรักษาได้ เพื่อการอยู่รอดของระบบ ระบบจะเริ่มต้นทำการยึดครองร่างกายของโฮสโดยทันที...]
‘อะไรนะ? ร่างกายของฉันถูกยึดครองโดยระบบ?’ ฟางหนิงรู้สึกสับสนกับสถานการณ์ในตอนนี้มาก เขารู้ว่าตัวเองเป็นคนขี้เกียจมากๆ เขาจะไม่ไปตัดผมก่อนที่จะยาวจนถึงคาง และเขาจะซักเสื้อผ้าเมื่อถึงคราวที่จำเป็นจะต้องใช้จริงๆเท่านั้น และเขายังโยนถุงเท้า, ชุดชั้นใน, แจ็คเก็ตและทุกสิ่งทุกอย่างรวมเข้าด้วยกันในเครื่องซักผ้า ...
[นี่ไม่ใช่แค่ขี้เกียจธรรมดา] ฝางหนิงได้ยินเสียงระบบสนทนากับเขา [แต่มันเป็นความขี้เกียจสุดโต่ง]
เขาโต้แย้งสุดกำลัง “จะเรียกว่าขี้เกียจสุดโต่งได้ยังไงกัน! ถ้าฉันขี้เกียจจริงๆ ฉันคงนอนอยู่เฉยๆ และฉันคงจะไม่หมกหมุ่นอยู่กับการเล่นเกมและอินเทอร์เน็ตแบบนี้หรอกนะ!”
[คุณเป็นคนค่อนข้างหล่อเหลา แต่คุณก็ยังเป็นโสดมาโดยตลอด คุณไม่รู้สึกว่ามันมีอะไรผิดปกติบ้างหรือ?]
“แต่ ... แกก็ไม่ควรมายึดร่างของฉันไปแบบนี้นะ! ฉันใช้ร่างนี้มาเป็นเวลา 20 ปีแล้ว!”
ฟางหนิงเหมือนถูกระบบโจมตีใส่จุดอ่อน หลังจากที่เขาสนทนากับระบบอยู่ ฟางหนิงแอบฝืนใช้แรงทั้งหมดเพื่อยกมือขึ้น แต่มันก็ไม่มีประโยชน์
ในไม่ช้า เขาก็ตระหนักได้ว่านอกเหนือจากความคิด, การได้ยินและการมองเห็นแล้ว เขาไม่สามารถควบคุมสิ่งอื่นๆในร่างกายได้ ไม่มีทางอื่นให้เขาพิสูจน์ได้เลยว่า เขาสามารถควบคุมตัวเองได้นอกเหนือจากสมองของเขา
ในขณะนี้ เกิดเสียงกึกก้องภายในใจของเขาอีกครั้ง คำตัดสินสุดท้ายของเขาถูกประกาศออกมาแล้ว
[การยึดครองร่างเสร็จสมบูรณ์ ระบบกำลังเริ่มกระบวนการคิด ... ]
[ระบบกำลังประมวลผล ... ]
[ระบบกำลังประมวลผล ... ]
‘ประมวลผลตูดของฉันนี่! ไอระบบชั่ว คืนร่างกายของฉันมานะ! แกกำลังแฮ็กชีวิตฉัน เห็นแก่พระเจ้าเถอะ! หยุดพยายามที่จะฝืนใจคนอื่นเสียที!’ ฝางหนิงกรีดร้องภายในใจ เขาอยากจะร้องออกมาดังๆ แต่โชคร้ายที่เขาไม่สามารถควบคุมกล่องเสียงได้
ระบบไม่ตอบสนองต่อเสียงร้องภายในใจของเขา นาทีต่อมา ฟางหนิงก็ได้เห็นร่างของเขากำลังเก็บถ้วยบะหมี่สำเร็จรูปและเปลือกผลไม้ที่วางเรี่ยราดอยู่บนโต๊ะ ร่างกายของเขากำลังทำความสะอาดโดยความต้องการของระบบ
‘บ้าเอ้ย! ระบบวางแผนที่จะทำความสะอาดในหน้าร้อนแบบนี้นี่นะ?’ ฟางหนิงพึมพำกับตัวเอง
จู่ๆ การแจ้งเตือนของระบบก็ปรากฏขึ้น
[ระบบกำลังเริ่มขั้นตอนการทำความสะอาดที่อยู่อาศัย ... ]
ฟางหนิงได้เฝ้าดูระบบจัดเก็บขยะทั้งหมดไว้ในมุมหนึ่งของห้องด้วยร่างกายของเขา ในกองขยะนั้นเป็นห่อบรรจุภัณฑ์และถุงเท้าที่เขาไม่ได้ซักมาเป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้ว ...
หลังจากที่เก็บขยะทั้งหมดเรียบร้อยแล้วแล้ว ระบบใช้มือบีบจมูกไว้ ในขณะที่ดึงถุงพลาสติกออกมาจากใต้ที่นอน การเคลื่อนไหวของเขามีความชำนาญและมีระเบียบอย่างมาก
‘เดี๋ยวก่อนนะ! ฉันจำไม่ได้ว่า ฉันเก็บถุงพลาสติกไว้ที่นี่ ระบบมีสายตาเอ็กซ์เรย์หรือสามารถมองทะลุได้หรือไงกัน?’ ฟางหนิงเอ๊ะใจ แต่เขาไม่เห็นฉากเอ็กซ์เรย์ในสายตาของเขา จากนั้นความคิดที่น่ากลัวอีกอย่างหนึ่งก็ผุดขึ้นมา ‘หรือว่าระบบสามารถอ่านความทรงจำทั้งหมดของฉันได้?’
ขณะที่ฝางหนิงกำลังคิดอยู่นั้น ระบบนี้ก็ได้เก็บขยะทั้งหมดใส่ลงไปในถุงพลาสติกเรียบร้อยแล้ว สิ่งที่น่าอับอายที่สุดของฟางหนิงก็คือ ความจริงที่ว่าขยะซึ่งเขาไม่ค่อยได้สังเกตเห็นมาก่อน ในตอนนี้มันมีมากถึง 6 -7 ถุงเลยทีเดียว
จากนั้นเขาก็เห็นร่างของเขาเปิดประตูห้องออกไป ก่อนที่จะเดินลงบันไดไป เขาใช้เวลาเดินทางหลายรอบ จนกว่าเขาจะโยนทุกสิ่งทุกอย่างเข้าไปในถังขยะหน้าบ้านเช่า นอกจากนี้ ระบบยังได้ออกคำสั่งให้ร่างของเขาทำความสะอาดพื้นที่ส่วนกลาง, ห้องนั่งเล่น, ห้องน้ำ, ระเบียงและทุกมุมของบ้านเช่าอีกด้วย
“นี่เป็นเหตุการณ์ที่หาได้ยากมาก!” เมื่อระบบกำลังควบคุมร่างกายที่เหม็นของเขาเช็ดพื้นห้องอยู่ จู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงดังออกมาจากห้องข้างๆ
สาวสวยคนนี้พูดด้วยความประหลาดใจ เมื่อเธอเปิดประตูห้องออกมาเธอก็หลั่งเหงื่อเย็นเมื่อเห็นว่าเขากำลังถูพื้นอยู่ เธอรีบออกมาจากความสับสน และอยากรู้ทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น!
เมื่อได้ยินเสียงที่ไพเราะของผู้หญิงที่พูดถึงเขา ฟางหนิงต้องการหันหัวไปดู แต่อย่างไรก็ตามหัวของเขายังคงจดจ้องอยู่ที่พื้น และเขาก็ตระหนักรู้อีกครั้งว่า ในตอนนี้ร่างกายของเขาถูกยึดครองโดยระบบ
ฟางหนิงไม่เคยรับรู้ความรู้สึก ถึงการที่ไม่สามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้มาก่อน แต่ในตอนนี้เขาเข้าใจดีแล้ว ในที่สุดเขาก็ได้รู้ว่า คนที่เป็นอัมพาตต้องทนทุกข์ทรมานและน่าสงสารแค่ไหน
ก่อนหน้านั้น เขาเป็นเพียงแค่คนธรรมดา แต่เขาได้รับระบบมาอย่างฉับพลัน อย่างไรก็ตาม เขาได้สูญเสียการควบคุมร่างกายของเขาไป ก่อนที่เขาจะได้ไปถึงการเป็นสุดยอดของมนุษยชาติ ซึ่งเขาคิดว่าเขาจะประสบความสำเร็จ! แต่ในตอนนี้ทุกอย่างสลายหายไปหมดแล้ว!
‘ทำไมฉันถึงกลายมาเป็นแบบนี้ได้?’
เขาตะโกนอยู่ในใจด้วยความโกรธ และเขารู้สึกเหมือนว่ากำลังสูญเสียอนาคตของเขาไปสู่ความมืดมิด เขาจะใช้ชีวิตที่มีประสิทธิภาพของเขาได้อย่างไร ถ้าเขายังสูญเสียเอกราชไปแบบนี้? ถ้าเขาไม่สามารถสนุกกับการใช้ชีวิตของเขาได้ มันก็แทบไม่ต่างอะไรกับการที่เป็นก้อนหินจริงๆ?
ทุกคนอยากเป็นอมตะ แต่ถ้าราคาที่ต้องจ่ายคือการกลายเป็นก้อนหินแบบนี้ คงไม่มีใครยินดีที่จะเลือกทำ แม้ว่าอาจจะมีบางคนเลือกที่จะเป็น แต่ก็คงไม่มีใครที่จะสามารถทนที่จะยอมรับสภาพของการโดนควบคุมได้เป็นเวลา 100 ปีโดยไม่มีความเสียใจใดๆเลยหรอกนะ
โชคดีที่ฟางหนิงรู้ว่าสถานการณ์ของเขา ดูเหมือนจะดีกว่าการเป็นก้อนหิน ในเวลานี้ จู่ๆก็มีการแจ้งเตือนดังขึ้นมาอีกครั้งในสมองของเขา
[NPC ต้องการสนทนากับโฮส โปรดเลือกจากตัวเลือกการสนทนาด้านล่าง]
[NPC เฉ่าหยิงพูดกับคุณด้วยความประหลาดใจว่า “นี่เป็นเหตุการณ์ที่หาได้ยากมาก!”]
[คำตอบของคุณข้อที่ 1: คุณยิ้มอย่างงุนงงและตอบว่า “นี่มันยากแล้วหรือ?”]
[ข้อที่ 2: คุณตอบด้วยความรังเกียจ “ไม่ใช่ธุระของคุณ!]
[ข้อที่ 3: คุณมองเธอด้วยสายตาที่เย็นชาโดยที่ไม่ตอบอะไร ก่อนที่จะเดินจากไป]
‘บ้าอะไรนี่! ตัวเลือกข้อแรกคือคำพูดที่งี่เง่ามาก มีเพียงแค่ตัวเอกของนิยายเท่านั้นที่สามารถพูดแบบนี้ได้ ตัวเลือกข้อที่สองคือการหาเรื่องเข้าตัวชัดๆ และตัวเลือกข้อที่สามเป็นตัวเลือกที่ปกติเพียงอย่างเดียว’ แต่อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีความคิดที่จะมองใครสักคนด้วยสายตาเย็นชาแบบนั้นเด็ดขาด แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว เขาจึงทำได้แต่บ่นอยู่ในใจและเลือกข้อที่สาม
“ฉันเลือกข้อที่สาม”
ฟางหนิงกลัวว่า ถ้าเขาเลือกช้าไป ระบบอาจเข้าใจผิดว่าเขาเป็นคนที่ขี้เกียจมาก จนไม่ต้องกังวลเรื่องชะตากรรมของตัวเอง ซึ่งจะนำไปสู่การยกเลิกระบบการเลือกบทสนทนาแบบนี้ก็ได้
เฉ่าหยิงไม่เคยคิดว่าในนิยายเก่าๆที่ชอบเขียนบอกว่าใช้สายตาเย็นชาดุจน้ำแข็ง จะกลายมาเป็นความจริง ยังมีคนบนโลกที่ยังคงมีสายตาเย็นชาเช่นนี้ได้! ผู้ชายคนนี้ที่เธอเกือบจะไม่เคยพูดคุยกับเขาเลยสักครั้ง ในตอนนี้เขาเพียงแค่หันมามองเธอ ก็ทำให้เธอหนาวสั่นไปถึงกระดูกแล้ว แม้ว่าในตอนนี้จะเป็นช่วงฤดูร้อน แต่เธออาจไม่จำเป็นต้องเปิดเครื่องปรับอากาศในตอนกลางคืนอีกต่อไป
และปฏิกิริยาแรกของเธอก็คือ การใช้มือถือถ่ายรูปเขา ซึ่งเธอโพสต์ลงในเว่ยป๋อทันที ราวกับว่าไม่มีใครอยู่ข้างเธอเลย
“ให้ฉันแสดงให้ทุกคนเห็นว่า มันมีอยู่จริงๆ คนที่มีสายตาที่เย็นเหมือนน้ำแข็งแบบนี้!”
ด้วยการที่ต้องทำตามตัวเลือกของระบบ ฟางหนิงเดินจากไปทันที หลังจากมองเธอด้วยสายตาที่เย็นชาแล้ว เขาไม่มีทางรู้เลยว่าเพื่อบ้านที่น่ารักของเขาคนนี้ กำลังทำอะไรต่อหลังจากที่ถ่ายภาพของเขาไปแล้ว เพราะระบบไม่ได้ทำให้เขามีมุมมองที่ครอบคลุม 360 องศา
ในทางกลับกัน ระบบไม่ได้ทำการปฏิสัมพันธ์กับ NPC คนนี้อีกต่อไป ระบบควบคุมร่างของเขาเพื่อเดินไปอาบน้ำ
ตอนถัดไป
รีวิวผู้อ่าน
เขียนรีวิว
×
เขียนรีวิว
รีวิวของคุณ
คุณจะให้ดาวนิยายเรื่องนี้หรือไม่
5stars
4 stars
3 stars
2 stars
1 star
ตกลง