px

เรื่อง : เนตรเนรมิต - Tranxending Vision
TXV –  119 ปัญหาจากช่างเครื่องสาว !


TXV –  119 ปัญหาจากช่างเครื่องสาว !

 

          เช้าวันรุ่งขึ้นเซี่ยเหล่ยเดินทางมาถึงโรงงานคราฟมาร์คแมชชีนในเวลา 07.40 นาฬิกา ส่วนใหญ่แล้วชาวเยอรมันจะเริ่มทำงานที่เวลา 8.00 นาฬิกาแต่ในวันนี้เขาเดินทางมาถึงก่อนเป็นเวลา 20 นาทีเพื่อสร้างความประทับใจในการทำงานวันแรกระหว่างเจ้านายและลูกจ้าง……

 

          หลังจากที่มองรอบๆบริเวณของคราฟมาร์คแมชชีน เซี่ยเหลยเห็นห้องทำงานของฝ่ายบุคคล (HR) ซึ่งไม่มีใครอยู่ในห้องนั้นเลย เขายืนอยู่ข้างนอกบริษัทและทำได้เพียงเฝ้ารอเท่านั้น หลังจากนั้นสักครู่หนึ่งเริ่มมีคนงานเดินทางเข้ามาทำงานกันอย่างหนาแน่น

 

          เมื่อเวลา 07.56 นาฬิกา มีชายวัยกลางคนเดินมาที่ประตูทางเข้าห้องทำงานของฝ่ายบุคคล เมื่อเซี่ยเหล่ยเห็นหน้าเขาคนนั้นก็สามารถรู้ได้ทันทีเลยว่าชายวันกลางคนนั้นคือ ‘ครูซ’

 

          “สวัสดีครับ คุณครูซ” เซี่ยเหล่ยกล่าวทักทายด้วยภาษาเยอรมัน

 

          ครูซมองที่ไปเซี่ยเหล่ยก่อนที่จะถามว่า “ลูคัส ?”

 

          เซี่ยเหล่ยพยักหน้าตอบรับ “ใช่ ผมลูคัช ต่อจากนี้ผมจะมาทำงานกับคุณ”

 

          “เข้ามาข้างในก่อน ผมมีเรื่องต้องคุยกับคุณ” ครูซกล่าว

 

          ครูซนั่งลงบนเก้าอี้จากนั้นเขาหมุนเก้าอี้มาหยุดตรงหน้าเซี่ยเหล่ยจากนั้นพูดเบาเบาๆว่า “คุณเคยมีประสบการณ์ทางด้านการกลึงและการเชื่อมโลหะมาก่อนมั้ย ?”

 

          เซี่ยเหล่ยเข้าใจในถึงเข้าใจถึงสถานการณ์ในตอนนี้อย่างทันที เขาแสร้งทำเป็นพูดภาษาเยอรมันติดๆขัดๆก่อนที่จะเริ่มพูดว่า “ผ…..ผมไม่ค่อยมีประสบการณ์มากนักหรอก คุณครูซนี่คือประวัติการทำงานของผม คุณลองเปิดอ่านดูสิ”  เขาพูดขณะยื่นประวัติการทำงานของเขาให้ครูซดู

 

          อย่างไรก็ตามครูซไม่ได้สนใจกับสิ่งที่เซี่ยเหล่ยยื่นให้เขาเลย “ไม่จำเป็นดูข้อมูลเหล่านั้นหรอกคุณแค่ทำและฝึกทำการแปรรูปขั้นพื้นฐาน เดี๋ยวคุณก็จะชำนาญขึ้นเองคุณอยากรู้อะไรเกี่ยวกับงานที่นี่เพิ่มเติมอีกมั้ย ?”

 

          ในขณะที่พวกเขากำลังสนทนากันอยู่มีหญิงสาวสวมชุดทำงานสีฟ้าเดินเข้ามาในห้อง เธอดูเด็กมากๆส่วนสูงของเธอประมาณ 180 เซนติเมตร รูปร่างหน้าตาสละสลวยผิวพรรณเนียนขาว โดยเฉพาะดวงตาของเธอเป็นสีฟ้าดังอัญมณีแห่งท้องทะเล ริมฝีปากเธอเต็มไปด้วยความชุ่มชื้นและอ่อนนุ่ม เธอทำให้ผู้ชายสามารถของรักเธอได้ตั้งแต่แรกเห็นโดยที่ไม่ต้องพูดอะไรออกมาสักคำ……

 

          ป้ายชื่อที่ติดไว้บริเวณหน้าอกของเธอ ‘หัวหน้าช่างอเลน่า’

 

          หัวหน้าช่างผู้หญิงเป็นเรื่องปกติในประเทศเยอรมนีแต่สิ่งที่น่าผิดปกติ เธอช่างงดงามยิ่งนักแถมยังเซ็กซี่ด้วย ภาพรวมของเธอ เธอเป็นผู้หญิงที่เก่งและสวยมากๆในเวลาเดียวกัน

 

          “อเลน่า คิดถึงผมหรอถึงมาที่นี่ ?” รอยยิ้มอันชั่วร้ายปรากฎขึ้นบนริมฝีปากของครูซ ดวงตาเขาจ้องมองไปที่หน้าอกที่เด้งดึ๋งของเธอ ดูจากสายตาเขาแล้วน่าจะคิดเรื่องสกปรกๆอยู่แน่ๆ

 

          อเลน่าขมวดคิ้วและพูดว่า “ฉันมาที่นี่เพื่อมาหาคนไปช่วยงาน ผู้ช่วยของฉันลาออกจากที่นี่ไป 2 อาทิตย์แล้ว ตอนนี้ฉันไม่มีผู้ช่วยเลยซักคน ฉันจะพักงานหากฉันไม่ได้ผู้ช่วยในวันนี้”

 

          ครูซยืนขึ้นและชี้ไปทางเซี่ยเหล่ย “ผมไม่ลืมหรอกน่า นี่ไงผู้ช่วยคุณ !”

 

          คงต้องพูดได้อย่างเต็มปากว่าผู้ชายคนนี้ปฎิกริยาตอบสนองไวมาก

 

          เซี่ยเหล่ยยื่นมือออกไปอย่างสุภาพและยิ้มให้เธออย่างเป็นกันเอง “สวัสดีครับ ผมชื่อ ลูคัส”

 

          อเลน่าไม่ได้ยื่นมือออกไปจับมือเขาและมองอย่างแปลกใจจึงเอ่ยถามว่า “คุณ ?”

 

          เซี่ยเหล่ยรีบดึงมือกลับอย่างเก้ๆกังๆ

 

          “คุณครูซ รู้ใช่ไหมว่าฉันเป็นผู้รับผิดชอบโครงการบำรุงรักษาเครื่องจักรที่มีความแม่นยำสูงเหล่านี้ ผู้ช่วยก่อนหน้านี้ที่ลาออกไปเขามีประสบการณ์ทางด้านช่างเป็นระยะเวลา 6 ปี ในตอนนี้คุณกำลังให้ฉันพาไอ้หนุ่มหน้าจืดที่มาจากเอเชียไปทำงาน ? นี่คุณกำลังล้อเล่นอะไรอยู่ ?”

 

          “ตอนนี้เขาเป็นผู้ช่วยที่เหลืออยู่คนสุดท้าย จะเอาไม่เอา ? ถ้าไม่ต้องการก็ปล่อยเขาไปผมจะให้เขาไปทำงานกับคนอื่น” ครูซกล่าว

 

          “แล้วฉันจะได้ผู้ช่วยมาช่วยงานฉันตอนไหน ?”

 

          “ผมไม่สามารถบอกคุณได้ เร็วที่สุดก็รออีกครึ่งปี !” ครูซกล่าว

 

          “คุณ…..” อเลน่าแทบจะเป็นบ้าไปแล้วในตอนนี้ เธอมองไปที่เซี่ยเหล่ยอย่างดุดันแล้วถามว่า “คุณมีประสบการณ์ทางด้านนี้บ้างมั้ย ?”

 

          “ผมพอมีประสบการณ์นิดหน่อย” เซี่ยเหล่ยกล่าว

 

          “ฉันจะพาคุณไปทดลองงาน 3 วันหากคุณทำไม่ได้คุณต้องออกไปซะ ฉันต้องการคนที่มีความสามารถมาช่วยงานฉันเท่านั้นและไม่ต้องการผู้ช่วยที่ไร้ความสามารถมาทำงานชิ้นสำคัญหรอก” อเลน่าพูดออกมาทันที

 

          เซี่ยเหล่ยไม่รู้สึกโกรธแม้แต่น้อยจากคำพูดของเธอ “ผมจะออกไปเองถ้าคุณไม่พอใจในฝีมือการช่างของผม”

 

          “มากับฉัน” อเลน่าเดินออกจากห้องฝ่ายบุคคลอย่างไม่เต็มใจ

 

          เซี่ยเหล่ยพยักหน้าและเดินตามอเลน่าออกไป

 

          อเลน่าเดินนำเซี่ยเหล่ยผ่านห้องปฏิบัติการซึ่งภายในห้องนั้นมีคนงานมากมายกำลังทำงานอย่างขยันขันแข็งบางคนก็ตัดโลหะเป็นชิ้นๆบางคนก็ใช้เครื่องมือกลึงเพื่อแปรรูปชิ้นส่วนเป็นชิ้นส่วนต่างๆบางคนก็ประกอบชิ้นส่วนของเครื่องจักรมันเป็นภาพที่วุ่นวายเป็นอย่างมาก..........

 

          เซี่ยเหล่ยคิดว่าเขาจะได้ทำงานในห้องปฏิบัติการห้องนี้แต่ก็ผิดคาดอเลน่านำตัวเขาไปยังด้านหลังของห้องปฏิบัติการ

 

          เซี่ยเหล่ยรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมากเมื่อประตูเปิดออกเขาเห็นรถถังแล๊ปเพิส 2 คันพร้อมเครื่องยนต์ขนาดใหญ่ 1 เครื่อง

 

          งานของอเลน่าคือจัดการกับเครื่องกลึง CNC ที่มีความแม่นยำสูงมากๆ เมื่อเซี่ยเหล่ยมองไปยังอุปกรณ์ราคาแพงที่อยู่ในห้อง เขาก็รู้ได้ทันทีแล้วว่าเขาโคตรโชคดีที่ได้เข้ามายังห้องแห่งนี้ หน้าที่ของเขาคือการมาขโมยความลับทางการค้าของประเทศเยอรมันอยู่แล้วการได้เข้ามาแบบนี้ถือว่าโชคช่วยสุดๆ !

 

          “นี่คือห้องทำงานของฉัน” อเลน่าพูดต่อว่า “ก็อยากให้คุณรู้นั่นแหละฉันเป็นผู้รับผิดชอบการบำรุงและซ่อมแซมเครื่องยนต์เหล่านี้ คุณมีประสบการณ์ด้านนี้บ้างไหม ?”

 

          เซี่ยเหล่ยหยุดคิดนิดหน่อยก่อนจะตอบว่า “บางที ผมอาจช่วยแบ่งเบาภาระของคุณได้นะ”

 

          อเลน่าหันไปมองเซี่ยเหล่ยอีกครั้งก่อนจะพูดว่า “ทักษะภาษาเยอรมันของคุณก็ไม่ได้แย่นะ แต่มันไม่เพียงพอที่จะอ่านคู่มือทางการช่างได้หน่ะสิ !”

 

          เซี่ยเหล่ยพยักหน้าตอบรับ “ผมสามารถพยายามทำความเข้าใจเรื่องพวกนี้ได้ การได้มาที่ประเทศเยอรมันนีมันคือความฝันของผมและผมก็ได้เรียนรู้ภาษาเยอรมันมากว่า 3 ปีแล้ว”

 

          อเลน่าสุ่มหยิบคู่มือภาษาเยอรมันมา 1 เล่มจากนั้นเธอโยนให้เซี่ยเหล่ยแล้วพูดว่า “ฉันไม่เชื่อคุณหรอก ไหนลองอ่านให้ฉันฟังหน่อย”

 

          เซี่ยเหล่ยเปิดหนังสือคู่มือช่างจากนั้นเขาเริ่มอ่านอย่างช้าๆว่า “ผลิตภัณฑ์นี้เหมาะสำหรับการใช้ในหลุมลึก…..นี่เป็นผลิตภัณฑ์หนึ่งของบริษัทคราฟมาร์คแมชชีน ข้อควรระวัง…..”

 

          เซี่ยเหล่ยสามารถอ่านคู่มือนี้ได้อย่างสบายๆแต่เขาอ่านออกเสียงอย่าช้าๆและอ่านคำศัพท์บางคำให้ผิด เขานึงถึงสิ่งที่หลงบิงเตือนเขาอยู่เสมอๆว่าต้องทำตัวธรรมดาอย่าทำตัวโดดเด่นเกินหน้าเกินตา เขาจึงไม่ลืมเรื่องนี้ !

 

          อเลน่าเชื่อมั่นเพิ่มขึ้นเล็กน้อยหลังจากที่เซี่ยเหล่ยได้อ่านคู่มือเล่มนี้เสร็จ “ไม่เลวนี่ ทักษะภาษาเยอรมันของคุณค่อนข้างดีเลยสามารถอ่านคู่มือช่างได้อย่างราบรื่น คุณมีเวลา 3 วันในการแสดงความสามารถของคุณในด้านอื่นๆ ถ้าคุณสามารถทำได้คุณก็กลายมาเป็นผู้ช่วยมือ 1 ของฉันได้เช่นกัน”

 

          “ผมพร้อมแล้ว ในวันนี้มีงานอะไรให้ผมทำเป็นชิ้นแรก ?” เซี่ยเหล่ยพูดอย่างมั่นใจ

 

          อเลน่าอึ้งไปชั่วขณะก่อนที่จะชี้ไปยังรถมอเตอร์ไซค์อยู่ในห้องปฎิบัติการ “คุณบอกว่าคุณมีประสบการณ์อยู่บ้างเล็กน้อย รถมอเตอร์ไซค์คันนั้นเป็นของฉันเองมันสามารถขับขี่ได้ตามปกติแต่ในช่วงนี้เครื่องยนต์ทำงานล่าช้าและดูเหมือนว่าจะมีปัญหาหลายๆอย่างคุณซ่อมมันได้หรือเปล่าล่ะ ?”

 

          เซี่ยเหล่ยหันไปมองมอเตอร์ไซค์คันนั้น ‘ฮาเล่น์ เดวิวสันต์’ วันนี้มูลค่าเกือบ 3 แสนหยวนเมื่ออยู่ในประเทศจีนอาจกล่าวได้ว่าเป็นรถมอเตอร์ไซค์ที่มีมูลค่าสูงมากแต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ สิ่งสำคัญที่สุดก็คืออเลน่าไม่ไว้วางใจเขาให้เขาทำงานและเริ่มต้นทดสอบความสามารถของเขาโดยการให้ซ่อมรถมอเตอร์ไซค์คันนี้ สิ่งนี้มันเป็นสิ่งที่ยากมากสำหรับผู้ที่ไม่เคยมีประสบการณ์ด้านนี้เลย….

 

          สายตาของอเลน่าดูเหยียดหยามและดูถูกเซี่ยเหล่ย “คุณสามารถซ่อมมันได้หรือไม่ ? ในประเทศเยอรมันช่างทั่วไปสามารถซ่อมรถมอเตอร์ไซค์คันนี้ได้อย่างสบายๆคุณเป็นช่างเครื่องที่มาจากประเทศจีนคุณทำได้หรือเปล่าล่ะ ?”

 

          เซี่ยเหล่ยสัมผัสได้ว่าเธอไม่ค่อยชอบคนที่มาจากเอเชียสักเท่าไหร่นัก !

 

          เซี่ยเหล่ยไม่เคยมีประสบการณ์ในการซ่อมรถมอเตอร์ไซค์มาก่อนแต่คำพูดของอเลน่าทำให้เขารู้สึกไม่พอใจ แถมทุกครั้งเวลาจ้องมองไปที่รอยยิ้มอันน่าขยะแขยงบนริมฝีปากของเธอมันทำให้รู้สึกแย่ “ก็แค่รถมอเตอร์ไซค์ ? มันจะยากสักแค่ไหนกันเชียว ? ผมขอเวลาแค่ 1 ชั่วโมงในการซ่อมแซมมัน”

 

          “หนึ่งชั่วโมง ?” อเลน่ามองไปที่เซี่ยเหล่ยด้วยความประหลาดใจจากนั้นเธอหัวเราะออกมาเสียงดัง “ลูคัส ? คุณกำลังล้อเล่นอะไรอยุ่เนี๊ย ?”

 

          “ผมไม่ได้พูดล้อเล่น” เซี่ยเหล่ยกล่าว

 

          อเลน่าโวยวายออกมาว่า “ลูคัสรู้อะไรมั้ย ? รถมอเตอร์ไซค์คันนี้เป็นรถของฉันเอง ฉันใช้มันไปทำงานทุกวันถึงแม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่ามันเสียตรงไหนแต่การแก้ปัญหาทุกปัญหาย่อมมีทางออกเสมอ ฉันเริ่มนำชิ้นส่วนของมันออกมาทีละชิ้นทีละชิ้นเพื่อตรวจสอบว่ามันเสียตรงไหนอย่างช้าๆสิ่งที่ฉันอยากบอกคุณก็คือต้องใช้เวลาซ่อมรถคันนี้อย่างน้อย 5 ชั่วโมงแต่คุณกำลังบอกฉันว่าคุณสามารถทำสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดเสร็จภายใน 1 ชั่วโมงคุณกำลังบอกว่าคุณมีความสามารถมากกว่าฉัน ?”

 

          เซี่ยเหล่ยตอบกลับไปว่า “ผมไม่ได้หมายความว่าผมเก่งกว่าคุณ แต่เพียงการซ่อมรถมอเตอร์ไซค์ผมคิดว่าไม่จำเป็นต้องใช้เวลานานถึง 5 ชั่วโมง”

 

          อเลน่าขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “‘งั้นดีเลย ฉันจะตั้งเวลาเอาไว้ถ้าคุณสามารถรถมอเตอร์ไซค์คันนี้ได้ภายใน 1 ชั่วโมงฉันจะพาคุณออกไปข้างนอกและฉันจะเป็นเจ้ามือในการเลี้ยงเบียร์เอง !”

 

          “สัญญาแล้วนะ” เซี่ยเหล่ยกล่าว

 

          “เดี๋ยวก่อน !” อเลน่าพูดต่อว่า “ถ้าคุณไม่สามารถซ่อมรถมอเตอร์ไซค์คันนี้ได้ภายใน 1 ชั่วโมงคุณจะต้องออกไปให้พ้นหน้าฉัน ฉันไม่ชอบคนพูดโอ้อวดและเหย่อหยิ่งแบบคุณ”

 

          “เริ่มจับเวลา” เซี่ยเหล่ยไม่ได้เป็นกังวลกับคำพูดของเธอเลย เขาถือกล่องเครื่องมือและเดินไปยังรถมอเตอร์ไซค์ฮาเล่น์ เดวิวสันต์คันนั้น

 

           อเลน่าเหลือบมองนาฬิกาข้อมือของเธอและเริ่มคิดว่า ‘เจ้าเศษสวะ คุณคิดว่ารถมอเตอร์ไซค์คันนี้เป็นของราคาถูก ? คุณกำลังคิดว่าคุณสามารถใช้เครื่องมือแกะออกมาแล้วคุณสามารถซ่อมได้เลยโดยไม่ต้องเช็คเครื่องยนต์ใดๆทั้งสิ้น ? คุณจะต้องออกไปจากที่นี่ภายใน 1 ชั่วโมงอย่างแน่นอน !’

 

          เซี่ยเหล่ยเดินตรงไปที่ฮาเล่น์ เดวิวสันต์และเริ่มมองเข้าไปภายในรถคันนั้นอย่างช้าๆดูเหมือนว่าเขาจะนิ่งไปสักครู่หนึ่งซึ่งกินระยะเวลาประมาณ 2-3 นาที

 

          “เหอะ ! ”  อเลน่าหัวเราะออกมาอย่างน่ารักเกียจ “แค่นี้คุณยังไม่เข้าใจอีกหรอหยุดพล่ามได้แล้ว !”

 

          ในขณะนั้นเซี่ยเหล่ยเหมือนจะเจออะไรบางอย่างในเครื่องยนต์และเขาเริ่มใช้ประแจงัดเครื่องยนต์ออกมาเพื่อทำการตรวจสอบ !

 

          “เฮ้ ! ”  อเลน่ากล่าวต่อว่า “รถมอเตอร์ไซค์คันนี้ของฉันมีมูลค่า 20000 ยูโร คุณต้องชดใช้หากคุณทำมันพัง !”

 

          เซี่ยเหล่ยหันกลับไปมองที่อเลน่า “คุณช่วยหุบปากสักหน่อยได้มั้ย ?”

 

           อเลน่าอึ้ง………

 

          นี่คือคำพูดของผู้ช่วยที่พูดกับหัวหน้า ?.........

 

          ติดตามตอนต่อไป……..

 

รีวิวผู้อ่าน