px

เรื่อง : Iam in Hollywood
Chapter 36 – Pretty Woman


Chapter 36 Pretty Woman

 

ทุกคนนั้นเพลิดเพลินไปกับคำอธิบายของเพนนี มาร์แชล และเมื่อพวกเขาได้ยินเกี่ยวกับคำถามสุดท้าย
พวกเขาก็หันไปทางเอริคโดยไม่ได้ตั้งใจ


ตอนนี้ชื่อเสียงของเอริคสูงยิ่งกว่าผู้กำกับที่เป็นที่รู้จักดีบางคนเสียอีก ผู้คนจำนวนมากคิดว่าตราบใดที่
ชายหนุ่มทำภาพยนตร์ออกมาแม้ว่ามันจะไม่ดีนัก แต่ด้วยการพึ่งพาชื่อเสียงของเขาในปัจจุบันมันก็เพียงพอที่จะให้จำนวนเงินที่คุ้มกับนักลงทุน ความจริงแล้วนี่ก็เป็นหนึ่งฝนเหตุผลที่แบร์รี่ ดิวเลอร์รับข้อเสนอของเอริค


"ผมเขียนบทดีๆได้หลายเรื่องแล้ว แต่ผมยังไม่ได้ตัดสินใจเลยว่าทำจะเรื่องไหน" เอริคบอกไปตามความจริง เขาอยากจะทำภาพยนตร์ที่ผลักดันชื่อเสียงให้อนิสตันเป็นที่เลื่องลือ แต่สาวน้อยปฎิเสธมัน ตอนนี้เขาเลย คิดจะถ่ายทำหนังเรื่องอื่นก่อน


หลายบทที่ดี.......

บางคนได้ยินเรื่องนี้ปากของเขาเริ่มกระตุก บทหนังนั้นหาไม่ยากเพราะมีนักเขียนบทมากมาย
แต่การค้นหาบทที่ดีนั้นยากเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร


ผู้กำกับหลายคนต้องรออีกหลายปีเพื่อให้ได้บทที่ดี พวกเขาถึงจะเริ่มทำหนัง

แต่เมื่อมีคนบอกว่ามีบทดีๆจำนวนมาก ? ผู้คนจะรู้สึกยังไงบ้าง?!


" โอ้ว้าว เอริค หลายบท เลยเหรอ ? คุณทำได้ยังไงกัน ?" เพนนี มาร์แชลกล่าว เสียงของเธอนั้น
ส่วนหนึ่งเป็นการเยาะเย้ยอีกส่วนเป็นความอิจฉา


เมื่อเอริคได้เห็นใบหน้าทุกคน เขาก็ตระหนักได้ว่าเขาได้พลั้งปากไป เข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ดูอวดดีเลย เขาแค่พูดไปโดยไม่ตั้งใจเท่านั้น "เพนนี 17 Again เป็นไงบ้าง นี่เป็นภาพยนตร์เรื่องที่สองของคุณแล้วสินะที่ทะลุเป้า 200 ล้าน แล้วคุณยังจะบอกว่าคุณขาดบทที่ดีได้ยังไง ?"

เอริคพูดตามความจริง ในปีนี้จำนวนภาพยนตร์ที่ทำรายได้ทะลุ 100 ล้านตลอดทั้งปีในบ๊อกออฟฟิศนั้นมีไม่เกินสิบเรื่องสำหรับเพนนี มาร์แชล เธอทำหนังทะลุเป้าได้ถึงสองเรื่องติดต่อกัน ทำให้บริษัทผลิตภาพยนตร์จำนวนมากพยายามแย่งกันฉกฉวยตัวเธอไป


แม้ว่าเพนนีจะปฎิเสธบอกรายละเอียดเรื่องพวกนี้  จริงๆเธอไม่ได้คิดมากเรื่องนี้ แต่มันไม่เหมาะสมเท่าไหร่ เธอจึงเปลี่ยนเรื่องไปหัวข้ออื่น พวกเขาคุยกันเล็กน้อยๆ และเมื่อวงดนตรีเริ่มเล่นเพลงใหม่ เพนนีก็หัวเราะ " เอริคเราจะไม่ดึงตัวคุณ ไว้ต่อไปแล้ว ดูเหมือนมีสาวๆจำนวนมากรอให้คุณเชิญไปเต้นอยู่ "


เอริคเงยหน้ามองไปรอบๆตัว ก็แน่ใจว่าสาวสวยหลายคนกำลังมองมาทางเขาอย่าง กระตือรือร้น
แขนของดรูว์นั้นรีบขยับมาคล้องแขนเขา


"อ่าไม่เป็นไร จริงสิทอม คุณพอจะให้ข้อมูลการติดต่อของคุณได้ไหม ? เผื่อบางทีเราอาจมีโอกาสร่วมงานกันในอนาคต"


ทอม แฮงค์ก็กำลังจะเดินออกไปเมื่อได้ยินเอริคพูด เขาก็ดึงนามบัตรออกมาและยิ้ม " แน่นอนไม่มีปัญหา บนบัตรนี้มีหลายช่องทางในการติดต่อผม เอริค ขอรู้เกี่ยวกับพร้อตเรื่องหน่อยได้ไหม ?"


คนใกล้ๆได้ยินสิ่งที่ทอม แฮงค์กล่าวก็เริ่มชะลอก้าวลง พวกเขาต้องการได้ยินสิ่งที่เอริคจะพูดต่อไป


เอริคมองดูบัครอย่างเงียบๆ และมองฝูงชนนั้นเต็มไปด้วยความคาดหวังบางอย่างเขายักไหล่และกล่าว
"แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะได้รับเสียงตอบรับอย่างง่ายดายรึเปล่า ดังนั้นมันจะไม่เป็น
หนังเรื่องที่สองของผมในฐานะผู้กำกับ แต่อาจจะเป็นเรื่องที่สามแทน "


"คุณมีความกระหายมากจริงๆ เอริค" เพนนีบ่นด้วยน้ำเสียงท้อแท้ แต่ทอม แฮงค์ไม่ได้คิดมาก
เขาพยักหน้าและเดินออกไป

"คุณวิลเลียม โปรดเต้นรำกับฉันได้ไหม ?" ทุกคนกระจายตัวออก เมื่อมีสาวผมบรอนด์อายุราวๆ 20ปี
ส่งคำเชิญมาอย่างสุภาพ รูปร่างของเธอดูอ่อนนุ่มและละเอียดอ่อน เธอเป็นคนตัวเล็กที่มีความสูงน้อยกว่า 1 เมตร 60 เซน
ความคิดของเขาเต็มไปด้วยภาพยนตร์ในอดีต เขาพบได้ทันทีว่าเขารู้จักผู้หญิงแสนสวยตรงหน้าเขา
เธอไม่ได้ปรากฎบนจอหนังใหญ่มากนัก แต่เขาไม่รู้ว่าทำไม ทุกครั้งที่เขาเห็นเธอ เขามักจะนึกถึง
ตอนเธอแสดงเป็นสาวกินเนื้อ ในหนังเรื่อง Hot Spot (หนังปี 1990)


เอริครู้สึกฟุ่งซ่านเล็กน้อยและไม่ได้พูดตอบ แต่ดรูว์ทนไม่ได้ "เวอร์จิเนีย แมดเซน คุณช่วยออกไปก่อนได้ไหม?"


เวอร์จิเนีย แมดเซน เมินดรูว์และพูดด้วยน้ำเสียงขี้เล่น "ดรูว์น้อยของฉันทำแบบนี้ไม่ถูกนักนะ
ยิ่งคุณตามติดผู้ชายมากเท่าไหร่ ผู้ชายก็มีแนวโน้มจะหนีไปเท่านั้น รู้ไหมจ้ะ"


"นั่นมันเรื่องของฉัน อย่าย้ายก้นมาแส่" แม้เธอจะพูดไปแบบนั้น แต่แขนของเธอค่อยๆคลายออกจากตัวเอริค เวอร์จิเนียสังเกตเกตเห็นเรื่องนี้ ได้แต่หัวเหราะคิกคัก เอริคก็หัวเราะเช่นกัน


"เอาล่ะดรูว์ อย่าทำตัวหยายคาย ไปเดินเล่นรอบๆนี่ก่อน ฉันจะเต้นรำกับคุณแมดเซ่น" เอริคพูดในขณะดึงตัวเองออกจากดรูว์


"เอริค ฉันจะเต้นรำกับคุณ!" ดรูประท้วงเบาๆ แต่ถูกหยุดด้วยสายตาเอริค เธอรู้สึกขมขื่นจนกระทืบเท้าลงพื้นและหันเท้าเดินออกไปอย่างไม่เต็มใจ


"ดรูว์ยังเด็ก คุณแมดเซน ผมหวังว่าคุณจะไม่คิดอะไรมาก" หลังจากดรูว์ออกไป เอริคก็มาเดินอยู่ด้านข้างสาวผมบลอนด์


"แน่นอนค่ะ เอริคโปรดเรียกฉัน เวอร์จิเนียก็พอ " เธอยกมือขึ้น เอริคก็คว้ามันและพาหญิงสาวไปที่ฟลอร์เต้นรำ


เธอสัมผัสได้ถึงสายตาที่เอริคจ้องมองมาที่เธอ เวอร์จิเนียแมดเซนนั้นเคยมีประสบการณ์ถูกชายวัยกลางคนจ้องมองเช่นนี้มาก่อน และเมื่อเธอมองกลับไปที่พวกเขา พวกเขาจะทนไม่ไหวจนต้องถอยไปที่อื่น

เวอร์จิเนีย แมดเซนได้เปิดตัวในวงการช่วงต้นปี 80 และถึงแม้เธอจะดูเป็นผู้ใหญ่แค่ตอนนี้เธออายุเพียง 27 เท่านั้น เธอได้ปรากฎตัวในภาพยนต์เกือบสิบเรื่อง ดังนั้นจึงทำให้เธอมีชื่อเสียงอยู่บ้าง แต่ก็เป็นเพียงชื่อเสียงเล็กๆน้อยๆเท่านั้น ภาพยนตร์ทั้งหมดที่เธอแสดงนั้นแม้จะเอามารวมกันทั้งหมดก็ยังได้รายได้น้อยกว่ารายได้ของ Home Alone ในสัปดาห์ที่สองเสียอีก


ไม่ใช่แค่นั้น ทางนักวิจารณ์ยังได้เมินเฉยต่อเธอ และจัดเธอเป็นแจกัน* เธอจะอายุถึง 30 ในอีกไม่กี่ปี ถ้าเธอยังไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง
กับอาชีพของเธอ ในนอนาคตเธออาจได้เล่นบทหนังแค่เรื่องหรือสองเรื่องสำหรับชีวิตที่เหลือของเธอ


(TL: แจกัน หมายถึง ผู้หญิงที่ไม่มีอะไรดี ของจากรูปร่างหน้าตาของตัวเอง )


เมื่อเธอได้ยินมาจากเพื่อนของเธอที่ห้องโถงจัดเลี้ยงว่าเอริคมาที่นี่ เวอร์จิเนีย แมดเซนคิดว่านี่อาจเป็นโอกาสที่ดี


ตอนนี้ทั้งสองไม่ได้พูดคุยกัน ทำเแค่แลกเปลี่ยนสายตากันเท่านั้นทำให้ เวอร์จิเนีย แมดเซน คิดว่า
แผนของเธออาจไปได้ไม่สวยนัก


"เอริค คุณไม่คิดการจ้องมองสุภาพตรีเช่นนี้ เป็นเรื่องหยาบคายมากๆหรอกหรือ ?"


เอริคปฎิเสธและกล่าวว่า"การที่ไม่ได้ชื่นชมความงามเช่นนี้เป็นเรื่องน่าเสียดายที่สุดในโลกสำหรับผู้ชาย และผมก็จะไม่ยอมให้ตัวเองเสียใจเช่นนั้น "


เวอร์จิเนีย แมดเซน รู้สึกภูมิใจเล็กน้อยที่ได้รับคำชมจากเอริค "ฉันคิดว่าบางทีคุณอาจต้องการให้ฉันเป็นนางเอกในหนังเรื่องหนึ่งของคุณ ?"


"รู้ไหมเวอร์จิเนีย เมื่อผมมองไปที่คุณ ผมได้แต่คิดถึงคำเพียงสองคำ ผู้หญิงสวย (Pretty woman)


เวอร์จิเนีย รู้สึกตัวลอยเล็กน้อยเมื่อได้คำชมจากชายหนุ่ม แต่เธอยังคงกล่าวว่า "ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ"

"ไม่ใช่" เอริคส่ายหัว "นี่ไม่ใช่คำชมเชยแต่เป็นชื่อภาพยนตร์เรื่องต่อไปของผม"


"ภาพยนตร์เรื่องที่สองของคุณ ?" ดวงตากลมโตและมีเสน่ห์ของเวอร์จิเนีย แมดเซน กระพริบไปมา


เอริคพยักหน้า "ใช่ ตอนที่เห็นคุณ ผมยังคงลังเลว่าจะถ่ายเรื่องนี้เป็นเรื่องต่อไปดีไหม แต่ผมจะไม่ลังเลอีกต่อ หนังเรื่องต่อไปของผม จะชื่อว่า Pretty woman "

 

รีวิวผู้อ่าน