Chapter 50 --- อยากฆ่านาย
คนส่งอาหารมาถึงอย่างรวดเร็วและเมื่อทั้งสองคนกินเสร็จ ค่ำคืนก็มาถึง หลังจากดูทีวีได้สักพัก เอริค ก็ได้พา ดรูวส์ ขึ้นไปที่ชั้นบนไปยังห้องนอนที่เตรียมไว้ให้
“ เอริค ฉันอยากนอนกับนาย “- ดรูวส์ เม้มปากพร้อกมับหยิบเอาผ้าห่มที่ เอริค เพิ่งเอาออกมาจากตู้
เขาหยิบหมอนออกมาสลัดฝุ่นแล้วพูดขึ้นมา – “ หยุดเลย ดรูวส์ เธออยากให้ฉันมีปัญหารึไง ? “
“ แต่นี่บ้านนายนะ เอาจริงๆ ใครจะรู้ ? “
“ เธอลืมเร็วนะ ถ้าไม่เพราะเหตุผลของเธอ เรื่องที่เกิดขึ้นไม่กี่วันก่อนคงไม่เกิดขึ้น เอาล่ะ มากับฉันสิ “
ดรูวส์ เดินตาม เอริค ไปยังห้องนอนอีกห้อง
“ ห้องน้ำอยู่ตรงนั้น....อ่ะใช่ ฉันลืมไป เธออาบน้ำไม่ได้เพราะเข่าเธอ ช่างเถอะ ไงก็รีบนอนได้แล้ว “
ด้วยการเป็นผู้ใหญ่มานาน เขาจึงใช้เวลาสักพักในการกล่อมเธอก่อนที่จะออกไปที่ห้องหนังสือ
หลังจากที่เขียน Resident Evil ได้สักหน่อย เอริค ก็ได้เปิดลิ้นชักและดึงเอาบุหรี่ออกมาก่อนที่จะเดินไปที่ระเบียงแล้วมองไปที่ลอสแอนเจลิสยามค่ำคืน
เขานั่งลงไปที่ม้านั่งและจุดบุหรี่พร้อมกับเอียงหลังนั่งลงไปนึกถึงสิ่งที่เขาพูดกับ แอนนี่ เขาน่ะเหมือนไม่ใช่คนงั้นเหรอ ?
เขาได้ยินเสียงด้านหลังเขาและหันกลับมาดู เพราะเขาไม่ได้มีชุดนอนให้กับเธอ ดรูวส์ จึงใส่เสื้อหลมๆซึ่งตอนนี้ยาวไปถึงเท้าของเธอ เธอเดินเหมือนกับแมวเลย เมื่อรู้ว่าเธอโดนเจอตัว เธอก็รีบแลบลิ้นออกมา
“ ฉันนอนไม่หลับ “ - ที่นั่งนั้นค่อนข้างกว้าง ดังนั้น ดรูวส์ จึงผลัก เอริค ออกไปแล้วนั่งอยู่ข้างๆเขาโดยเอาหัวไปพิงที่แขนของเขาไว้
เธอแย่งบุหรี่ไปจากมือเขาแล้วสูดเข้าไปอย่างเชี่ยวชาญก่อนที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะส่งมันคืนให้กับเขา
“ แรงไปสำหรับเธอสินะ ? “ - เอริค เขี่ยบุหรี่และยิ้มพร้อมกับถามออกมา
“ ใช่ “ - ดรูวส์ ตอบกลับ
“ ในอนาคต อย่ามายุ่งกับของแบบนี้ “- เอริค พูดพร้อมกับลูบหัวเด็กสาว
“ อืม....”
ค่ำคืนใน LA นั้นหนาวเย็นในฤดูนี้ เอริค น่ะไม่เป็นไรแต่ ดรูวส์ น่ะใส่แค่เสื้อยืดและขาของเธอก็ไม่ได้ใส่อะไร เขาสูดบุหรี่สองคำก่อนที่จะดับมันแล้วโยนทิ้ง จากนั้นเขาก็หยิบเอาผ้าห่มข้างๆขึ้นมาก่อนที่จะห่มตัวพวกเขาเอาไว้
“ เอริค นายคิดอะไรอยู่ ?” - ดรูวส์ เอียงหัวถามขึ้นมาด้วยความสงสัย
เอริค ค่อยๆห่มผ้าห่มให้เด็กสาวก่อนจะกระซิบ – “ ฉันคิดเรื่อง แอนนี่ ฉันสงสัยว่าตอนนี้เธออยู่ไหนในนิวยอร์ค ? “
“ จริงๆแล้ว...” - ดรูวส์ ลังเลไปสักพักก่อนจะพูดขึ้น – “ ฉันรู้ “
“ หือ ? “
“ ฉันสัญญากับนายแล้ว จำได้มั้ย ? ฉันจะบอกเรื่องนั้นกับ อนิสตัน แล้ว ฉันถามที่อยู่ของเธอจากบางคนที่ฉันรู้จักและได้วิธีติดต่อเธอมา เธออยู่ในแมนฮัตตัน ฉันจำที่อยู่ไม่ได้แต่ฉันจะเขียนไว้บนกระดาษให้นายและจะเอาให้นายพรุ่งนี้ “
เอริค ยิ้มออกมา – “ เธอยอมทำแบบนั้นด้วยเหรอ ? “
“ ฉันอยากให้นายมีความสุข “
“ เด็กดีจริงๆ “
ดรูวส์ ตัดสินใจที่จะตีเหล็กในตอนที่ร้อน – “ นี่เหรอรางวัล ? ไหนจูบล่ะ ?? “
เอริค จูบไปที่แก้มเธอเบาๆและ ดรูวส์ ก็หลับตาด้วยความพอใจก่อนที่จะเลียแก้มของเขาแล้วหัวเราะ
“ เอริค ร้องเพลงให้ฟังหน่อยได้มั้ย ? “
เด็กหนุ่มไม่ได้ปฏิเสธและลูบหัวเด็กสาวก่อนจะเปิดปาก – “ ลูกแมวน้อย ลูกแมวที่แสนอบอุ่น บอลขน...”
“ เฮ้ ไม่ใช่เพลงเด็กสิ ..” - ดรูวส์ ยิ้มและมองไปที่ เอริค ก่อนที่อยู่ๆก็จำอะไรได้ เธอมุดออกมาจากผ้าห่มและเดินเข้าไปในบ้าน หลังจากนั้นสักพักเธอก็กลับมาพร้อมกับกีตาร์
“ มันห้อยไว้ที่ห้อง เอริค นายเล่นกีตาร์ด้วยเหรอ ? “
เอริค รับมมาแล้วดีดมันลองดูสักพักก่อนจะตอบกลับ – “ ไม่ นี่น่ะเป็นของเจ้าของเก่าที่ทิ้งไว้ที่นี่ “
“ ลองดูสิ ฉันอยากฟังนายเล่น “ - ดรูวส์ พูดขึ้นพร้อมกับมุดเข้ามาในผ้าห่ม
เอริค ลุกขึ้นนั่งแล้ววางกีตาร์ที่ต้นขา เขาดีดมันลองดูและมองไปที่เมืองที่สว่างสดใสตรงหน้าก่อนที่จะร้องออกมา
“ I saw your weeping eyes reflected in the window of a Boeing 727
You looked down at the city
Saw it slowly growing tiny
As the sunset turned hell’s kitchen into heaven
You turned your face to me and I tucked your hair behind your ears
Said nothing can go wrong
So long as we are together
So long as we are
So long…. ” (เนื้อเพลง So long )
เขาลืมทักษะกีตาร์ของเขาตอนมหาลัยไปแล้ว เอริค แค่ดีดไปตามน้ำพร้อมกับเสียงที่แหบแห้งดังก้องอยู่ยามค่ำคืนอัดแน่นไปด้วยอารมณ์
ดรูวส์ เคลิ้มในเสียงของเขา จากนั้นก็ได้พูดขึ้น – “ เอริค เราจะอยู่ด้วยกันตลอดใช่มั้ย ? “
เอริค วางกีตาร์แล้วนอนลงไปอีกครั้ง เขานึกถึงสิ่งที่ แอนนี่ บอกเขามาวันนี้และตอนที่เขาได้มาอยู่ในยุคนี้หลังจากที่เมา – “ ใครจะไปรู้ วันหนึ่งเธออาจะพบว่าฉันตายไปแล้วก็ได้ “
ดรูวส์ ดึงแขนของ เอริค มาเป็นหมอนแล้วเอาหน้าถู – “ ถ้านายตาย ฉันจะตายไปกับนายด้วย “
เอริค หัวเราะออกมา – “ โรแมนติคจริงๆ ตามธรรมเนียมของยุโรปแล้ว เราอาจจะสร้างเรื่องรักขึ้นมาก็ได้โดยตั้งชื่อว่า เอริคกับดรูวส์ จากนั้นก็ปรับบทและเอาไปแสดงในโรงได้หลายปี ในตะวันออกรักของเราอาจจะถูกมองภาพว่าเป็นรักที่กล้าหาญของชายและหญิงที่สุดท้ายก็อยู่คู่กันเหมือนผีเสื้อที่บินไปด้วยกันตลอด แม่บ้านต้องหลั่งน้ำตาให้กับเขา พวกพ่อแม่ยุคเก่าๆก็จะจับเรื่องของเรามาสอนลูก ถ้าเธอยังซนอยู่แบบนี้ ระวังว่าเธอจะไม่ได้เปลี่ยนเป็นผีเสื้อ ! “
“ ฮาฮา “ - ดรูวส์ หัวเราะออกมาและพูดขึ้น – “ เอริค นายพูดแล้วนะ ฉันอดไม่ได้ที่อยากฆ่านายและฆ่าตัวตายไปแบบนี้ จากนั้นเราก็จะได้อยู่ด้วยกันไปตลอด....”
เอริค ดีดหน้าผากเด็กสาวและพูดขึ้น – “ อะไร มันไม่ได้โรแมนติคเลยสักนิด เรื่องแบบนี้น่ะจบลงด้วยการฆาตกรรมและคงกลายเป็นคดีบนโต๊ะของนักสืบไปแทนน่ะสิ “
ดรูวส์ พองแก้มและถูหน้าผากตัวเองก่อนจะแย้งขึ้นมาตามปกติ ทั้งสองคนเงียบไปสักพักก่อนที่เด็กสาวจะพูดขึ้นมาอีกครั้ง
“ เอริค ความฝันนายคืออะไร ?”
“ ทำไมเธอถึงถาม ? “
“ แค่เพราะสงสัยน่ะ “
เอริค ลุกขึ้นนั่งและพูดขึ้นมา – “ ฉันไม่ค่อยใช้ ‘ ความฝัน ‘ ฉันรู้สึกว่ามันไม่รู้จบกับความฝัน ฉันเลือกที่จะใช้เป้าหมาย มันฟังดูดีกว่า “
“ แล้วเป้าหมายนายคืออะไร ? “
“ เป้าหมายของฉัน หือ... “- เอริค คิดสักพักก่อนจะพูดขึ้นมา – “ จมอยู่กับเหล่าดาราสาว สร้างกลุ่มดาราเด็กและกลายเป็นตำนานในแวดวงหนัง “? “”
ดรูวส์ ใช้หัวโขกกับแขนของ เอริค แล้วยิ้มออกมาพร้อมกับพูดคน - “ไอ้คนนี้ ! “
“ เอาล่ะ ดึกแล้ว ไปนอนได้แล้ว “
“ อ่ะ ฉันนอนที่นี่ไม่ได้รึไง ? “
“ เธอจะเป็นไข้น่ะสิ “
“ งั้นนายก็พาฉันกลับเข้าไป “- ดรูวส์ โอบคอของ เอริค เอาไว้เหมือนกับเด็กเอาแต่ใจ
สุดท้าย เอริค ก็ต้องลุกขึ้นแล้วอ้ม ดรูวส์ ไปด้วย เขายืดหลังตรงขึ้นมาแต่ก็ต้องทรุดลงไปก่อนจะร้องออกมา – “ อ่ะ หนักจัง ฉันทำไมได้หรอก “
“ ไอ้บ้านี่ “ - ดรูวส์ ผงะแต่ก็ยิ้มออกมาให้กับแล้วโอบคอเขาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย เอริค ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอุ้มเธอกลับห้องนอนของเธอไป