px

เรื่อง : advent of the archmage
Chapter 210: ตุลาการแห่งพายุ, เจ้าแห่งสายฟ้า, ดินแดนของผู้ลบเสียง


นี่เป็นปลายทางของหุบเขา กำแพงในพื้นที่แห่งนี้เป็นสีขาวบริสุทธิ์และส่องประกายในตอนที่แสงตกกระทบที่พื้นผิวของมัน พื้นที่แห่งนี้เปี่ยมไปด้วยธาตุลม พวกมันมารวมกันเยอะมากจนสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า, พวกมันลอยอยู่รอบตัวลิงค์เหมือนกับผ้าคลุมบางๆ

 

ที่จุดศูนย์กลางของพื้นที่แห่งนี้, มีต้นกำเนิดของเหตุการณ์อันน่าตื่นเต้นนี้ประทับอยู่ ผ่านประกายแสง, ลิงค์มองเห็นดาบที่ดูยิ่งใหญ่และงดงาม

 

มันเป็นดาบมือเดียว!

 

มันลอยอยู่กลางอากาศอย่างสง่างามและมีความยาวประมาณ 3 ฟุต ดูเหมือนว่ามันจะสร้างมาจากคริสตัลสีขาวที่เปล่งประกาย มีรอยบุ๋มโปร่งแสงรูปไข่อยู่ที่กลางดาบ ในพื้นที่โปร่งแสงนี้, จะมีกระแสลมแวววับเคลื่อนที่ไปมาอย่างช้าๆในขณะที่ปล่อยตัวตนที่ทรงพลังออกมา รอบๆตัวดาบ, ธาตุลมนั้นจะเชื่องเหมือนกับแกะ

 

ลิงค์แค่จ้องไปที่ดาบเป็นเวลาหนึ่งวินาทีก่อนที่เขาจะรู้สึกถึงแรงกดดันอันหนักอึ้งมาจากมัน แรงกดดันนี้สร้างความคุกคามให้เขามากจนเขาแทบจะคุกเข่าลงบนพื้นเพื่อทำความเคารพกับดาบอันยิ่งใหญ่เล่มนี้

 

“ช่างเป็นตัวตนที่แข็งแกร่งจริงๆ!” ลิงค์รู้สึกประหลาดใจและต่อต้านแรงกดดันนี้ด้วยพลังทั้งหมดของเขา เขาไม่ได้ละสายตาหนีจากมัน, หรือยอมแพ้ต่อความคุกคามนี้เลย

 

สามวินาทีให้หลัง, ข้อมูลของดาบก็ปรากฎขึ้นในทัศนวิสัยของเขา

 

ตุลาการแห่งพายุ, เจ้าแห่งสายฟ้า, ดินแดนของผู้ลบเสียง! (ดาบของเจ้าแห่งพายุ)

คุณภาพ: ตำนาน

สถานะ: ว่างเปล่า (8/100) (พลังลดลงมาเหลือ 20%)

ผล: เจ้าของดาบเล่มนี้จะได้ใช้พลังของพายุและสายฟ้า ธาตุลมและสายไฟ้หรือออร่าต่อสู้ใดก็ตามที่ถูกร่ายโดยเจ้าของจะมีพลังเพิ่มขึ้น 1,000% และได้รับระยะการโจมตี 30,000 ฟุต พลังโจมตีของการโจมตีหมู่นั้นจะเป็น 30% ของพลังโจมตีของเจ้าของ

(หมายเหตุ: มีแค่เจ้านายที่แท้จริงเท่านั้นถึงจะสามารถควบคุมพลังของมันได้อย่างเต็มที่)

 

ลิงค์ตกตะลึงจนพูดไม่ออกในตอนที่เขาเห็นดาบ เขารู้จักชื่อของดาบเล่มนี้ในขณะที่เขาเล่นเกมส์

 

ภายในเกมส์, ดาบเล่มนี้ไม่ได้ถูกทิ้งเอาไว้บนเกาะ แต่ว่า, มันแยกออกไปเป็นสามส่วน—คือด้ามจับ, ใบมีดที่เสียหายและแก่นธาตุลม เราสามารถรวบรวมชิ้นส่วนเหล่านี้ได้จากของที่ดรอปจากบอสสามตัวสุดท้าย นอกจากนี้, อัตราการดรอปสำหรับไอเทมพวกนี้ก็ยากสุดๆ และถึงต่อให้พยายามรวบรวมชิ้นส่วนมาได้, แต่เราก็ยังต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อเคลียร์เนื้อเรื่องที่ชื่อว่าศักดิ์ศรีของปรมาจารย์คนแคระซ้ำๆซากๆ  มีแค่ตอนที่พวกเขาเรียนรู้ไปถึงระดับนึงของโครงเรื่องเท่านั้นพวกเขาถึงจะสามารถสร้างดาบที่ไม่มีพลังงานขึ้นมาได้

 

สุดท้ายแล้ว, ดาบก็ยังต้องชาร์จมานาเข้าไปอยู่ดีซึ่งมันต้องใช้เวลาเป็นจำนวนมากอีกครั้งนึง แถมค่าสเตตัสของดาบก็ยังถูกแก้ไขเพื่อความสมดุล, แม้ว่าจะมีความคล้ายคลึงกันระหว่างพวกมันทั้งคู่ก็ตาม

 

ภายในเกมส์, ผลของดาบเล่มนี้คือเพิ่มความแข็งแกร่งของการโจมตีธาตุลมและธาตุสายฟ้าทั้งหมด 300%, พร้อมกับเพิ่มระยะการโจมตีอีก 150 ฟุต แม้ว่ามันจะถูกลดค่าสเตตัสลงไปอย่างมาก, แต่มันก็ยังถูกพิจารณาว่าเป็นหนึ่งในอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดมาโดยตลอด

 

ในบรรดาผู้เล่นพันล้านคนที่เล่นเกมส์นี้, มีแค่ประมาณ 20 คนเท่านั้นที่สามารถเอาดาบเล่มนี้มาได้ ถ้ามีคนถือดาบเล่มนี้ปรากฎตัวขึ้นในเมือง, พวกเขาจะกลายเป็นจุดสนใจในทันที

 

พลังของดาบเล่มนี้เป็นที่รู้กันว่าไม่มีขอบเขต ไม่ว่าคุณจะเป็นอาชีพอะไร, ตราบใดที่ธาตุของคุณเป็นลมหรือไม่ก็สายฟ้า, ดาบเล่มนี้จะทำให้คุณเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดของเซิร์ฟในทันที ตราบใดที่คนๆนั้นมีทักษะพื้นฐานในการเล่น, มันก็คงจะไม่เป็นปัญหาหากไปต่อสู้กับผู้เล่นคนอื่นสามคนที่มีเลเวลเท่ากันและมีความแข็งแกร่งพอๆกัน

 

ถ้าเจ้าของดาบเล่มนี้ไปเจอกับพวกมือใหม่, เขาจะสามารถกำจัดกลุ่มมือใหม่ยี่สิบคนได้อย่างง่ายดาย

 

ภายในเกมส์, ดาบเล่มนี้ใกล้เคียงกับคำว่าสมบูรณ์แบบ อย่างไรก็ตาม, ความสวยงามและความเจิดจรัสหาที่ใดเปรียบของมันในชีวิตจริงนั้นช่างน่าอัศจรรย์จริงๆ ดาบเล่มนี้ได้เปิดเผยความน่าเกรงขามและความยิ่งใหญ่ของอาวุธระดับตำนานในสภาพที่แท้จริง!

 

ในตอนที่ดาบเล่มนี้ถูกชาร์จเต็มที่, มันจะเพิ่มความแข็งแกร่งให้ผู้ถือ 1,000% และระยะการโจมตีอีก 30,000 ฟุต ผู้ถือสามารถทำลายทหารทั้งกองทัพได้อย่างง่ายดายด้วยอาวุธนี้ พวกเขาแค่เหวี่ยงมันเพื่อเรียกคลื่นสายฟ้าและพายุโหมกระหน่ำ แล้วในเวลาไม่กี่วินาที, กองพันของศัตรูก็จะนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น

 

ซึ่งนั่นเป็นอะไรที่สุดยอดจริงๆ

 

ลิงค์รู้สึกอยากจะเดินขึ้นไปแล้วคว้าดาบมาเป็นของตัวเอง เขาฝ่าฟันแรงกดดันอันรุนแรงที่แผ่ออกมาจากดาบแล้วยื่นมือออกไปที่ด้ามจับของดาบ

 

เขาทำสำเร็จ! มือของเขาคว้าดาบเอาไว้ได้ในขณะที่ความรู้สึกพึงพอใจครอบงำตัวเขา อย่างไรก็ตาม, เสียงตำหนิก็ดังขึ้นมาอย่างกระทันหัน “เจ้ามนุษย์, เจ้ากำลังเผชิญหน้ากับอาวุธที่เคยเป็นของลอร์ดสายฟ้า เจ้ามีคุณสมบัติอะไรกันถึงมาถือข้า!”

 

“นี่เป็น...ดาบวิญญาณงั้นหรอเนี่ย!” ลิงค์ตกตะลึง จะมีเรื่องประหลาดใจอะไรอีกนะที่ดาบเล่มนี้จะนำมา?

 

“ผมฝ่าบาเรียธาตุลมของท่านเข้ามาและคว้าด้ามจับของดาบได้สำเร็จ จากมุมมองนั้น, ผมว่าผมน่าจะมีคุณสมบัติมากพอนะ” ลิงค์ตอบกลับ

 

“เจ้ามนุษย์, เจ้ามีจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง แต่ว่า, เจ้ายังอ่อนแอเกินไป ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่น่าผิดหวังจริงๆ ถ้าเจ้าถือครองข้าทั้งๆที่มีพลังเล็กน้อยแค่นี้, มันคงจะเป็นเรื่องที่น่าอับอายสำหรับผู้ถือครองคนก่อนๆของข้า!” เสียงดังขึ้นอีกครั้ง, มันไม่ยอมรับว่าลิงค์มีคุณสมบัติพอที่จะถือเขาในตอนนี้

 

ลิงค์ตกอยู่ในความเงียบและพยายามที่จะดึงดาบออกมาจากตำแหน่งของมัน อย่างไรก็ตาม, ไม่ว่าเขาจะใช้แรงมากแค่ไหน, ดาบก็ยังลอยอยู่ที่จุดเดิมไม่ขยับเขยื้อนเลย จากนั้นเขาก็เริ่มชาร์จมานาเข้าไปในดาบแต่มันก็เปล่าประโยชน์ หากมีมานาสัมผัสกับดาบ, มันจะถูกดาบซึ่งมีความจุมานาขนาดมหึมาสูบเข้าไปอย่างตะกละตะกลาม, ทำให้มันไร้ผล

 

ช่างน่าสงสารจริงๆที่เขาไม่สามารถเอาดาบอันทรงพลังที่อยู่เบื้องหน้าเขามาได้!

 

อย่างไรก็ตาม, ในเมื่อดาบมีจิตวิญญาณอยู่, มันก็หมายความว่าลิงค์สามารถเจรจาต่อรองกับเขาได้ หลังจากที่คิดอยู่พักนึง, เขาก็พูดออกมา, “เอางั้นก็ได้, ผมจะไม่พยายามถือครองท่าน เป้าหมายในการเดินทางของผมก็คือการหาต้นตอของเฮอริเคน, ภัยคุกคามที่กำลังทำลายดินแดนของผม ซึ่งต้นตอนั้นเป็นใครไปไม่ได้นอกจากท่าน!”

 

“ต้นตอของเฮอริเคน? ภัยคุกคาม?” เสียงนั้นดังขึ้นมาด้วยความสงสัย

 

ลิงค์ไม่ได้พูดแล้วปล่อยให้ภาพของที่รกร้านเฟิร์ดผุดขึ้นมาในหัวของเขา เขาเชื่อว่าดาบวิญญาณนั้นจะสามารถมองเห็นภาพนี้ได้เช่นกัน

 

“ตอนนี้ท่านเห็นรึยัง? เป็นเพราะท่าน, ดินแดนของผมถึงได้กลายเป็นดินแดนแห้งแล้ง และในฐานะลอร์ด, ผมต้องแก้ไขสถานการณ์นี้!”

 

ดาบวิญญาณเงียบไปพักนึงก่อนที่จะพูดออกมาอีกครั้ง, “นี่ไม่ใช่ความตั้งใจของข้า”

 

“แล้วมันคืออะไรหล่ะ?”

 

“ความตั้งใจแรกเริ่มของข้าก็คือการปล่อยพลังของข้าเพื่อตามหาลอร์ดพายุคนต่อไป แต่มันก็ช่างน่าอับอายจริงๆที่มนุษย์กำลังอ่อนแอขึ้นทุกวัน หลังจากที่เฝ้ารอมาเป็นเวลาหนึ่งหมื่นไป, ก็ไม่มีใครสามารถเขามาถึงสถานที่แห่งนี้ได้เลย เจ้าเป็นคนแรกที่ทำสำเร็จ แต่ดูพลังอันกระจ้อยร้อยของเจ้าสิ! มันช่างน่าผิดหวังจริงๆ!” ดาบมีนำเสียงสลดอย่างเห็นได้ชัด

 

ดูเหมือนว่าดาบวิญญาณเล่มนี้จะมีสติปัญญาสูง ซึ่งนี่ก็หมายความว่ามันอาจจะเป็นไปได้ที่จะใช้เหตุผลกับเขา

 

จากนั้นลิงค์ก็แนะนำ “ท่านอยากจะตามหาลอร์ดพายุคนใหม่ในขณะที่ผมก็ต้องการปกป้องดินแดนของผม งั้นเรามาทำข้อตกลงกันไหม? ผมอยากให้ท่านผนึกพลังของท่าน ในขณะเดียวกัน, ผมก็จะพาท่านไปท่องโลกมนุษย์ แล้วเมื่อท่านพบคนที่เหมาะสมในสักวันนึง, ผมก็จะส่งท่านให้กับผู้โชคดีคนนั้น”

 

ดาบวิญญาณไม่ได้ตอบกลับในทันที, และลิงค์ก็เฝ้ารออย่างกังวล

 

หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งนาที, เสียงอันยิ่งใหญ่ก็ดังขึ้นอีกครั้ง “ความคิดของเจ้าก็ไม่เลวนะ”

 

จากนั้นลิงค์ก็ได้ยินเสียงกริ้งเบาๆ แล้วจู่ๆดาบอันงดงามก็สูญเสียความสดใสทั้งหมดไป คริสตัลสีขาวบริสุทธิ์ที่เคยส่องประกาย, ในตอนนี้มันกลับกลายเป็นหินสีขาวอ่อน, แล้วระลอกคลื่นลึกลับที่ใจกลางของดาบก็หายไป ชั้นของธาตุลมที่เหมือนกับผ้าคลุมนั้นก็หายไปจนหมดเช่นกัน จากนั้นลิงค์ก็ยกดาบขึ้นมาจากพื้น

 

ในตอนนี้ดาบเล่มนี้ดูธรรมดามากๆ มันเป็นแค่ดาบทำมือที่ดูค่อนข้างสวยงาม ถ้าลิงค์เอามันไปประมูลที่เมืองฮอทสปริง, มันน่าจะขายได้มากที่สุดแค่สิบเหรียญทอง

 

“จากนี้ไป, ข้าจะเข้าสู่สภาพหลับไหล ไม่ว่าเจ้าจะตกอยู่ในสถานการณ์แบบไหน, ข้าก็จะไม่ให้เจ้ายืมพลังของข้า ถ้าเจ้าตายด้วยอุบัติเหตุ, ข้าก็จะหาผู้ถือคนอื่นด้วยตัวเอง แต่ว่า, ถ้าเจ้าแก่ตายและบังเอิญมีลูกหลาน, เจ้าจะส่งข้าให้พวกเขาก็ได้นะ”

 

“ถือว่าเป็นอันตกลง!” ลิงค์พยักหน้าในขณะที่เขาพยายามเก็บดาบเข้าไปในจี้ต่างมิติ อย่างไรก็ตาม, เขาทำไม่สำเร็จ

 

เสียงดังขึ้นอีกครั้ง “อย่ามาดูหมิ่นข้าด้วยการเก็บข้าเอาไว้ในอุปกรณ์เวทมนตร์ระดับต่ำแบบนั้นนะ! เหน็บมันเอาไว้ข้างเอวเจ้าเหมือนดาบทั่วไปก็พอแล้ว”

 

ไม่มีทางเลือกหล่ะนะ, ลิงค์เหน็บดาบไว้ที่เอวของเขา โชคดีที่, ดาบเล่มนี้มีน้ำหนักเบา มันหนักแค่ประมาณ 2 กิโลกรัมเท่านั้น

 

จากนั้นเขาก็มองไปที่ท้องฟ้าอีกครั้งแล้วรู้สึกได้ถึงลมทะเลอันเย็นฉ่ำ เมฆดำและพายุฟ้าคะนองได้หายไปจนหมด, เผยให้เห็นท้องฟ้าสีครามสดใสที่ทำให้เกาะแห่งนี้งดงามขึ้น

 

ดูเหมือนว่าจะหมดยุคสภาพอากาศอันเลวร้ายในที่รกร้างเฟิร์ดแล้วสินะ

 

ลิงค์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกในขณะที่เขาเดินออกมาจากหุบเขา พอเดินผ่านไปได้ครึ่งทาง, เขาก็เห็นดอเรียสกำลังเดินตรงมาหาเขา

 

ดอเรียสไม่สามารถทำความเข้าใจกับสถานการณ์ได้ เมื่อครู่ก่อน, เขาได้เห็นพายุที่ดูเหมือนจะฉีกช่องว่างมิติเป็นชิ้นๆ อย่างไรก็ตาม, ครู่ต่อมา, โลกทั้งใบก็ดูเหมือนถูกห่อหุ้มด้วยปุยเมฆอันอบอุ่นและแสงอาทิตย์อันนุ่มนวล สายลมแปลกประหลาดที่เคยคุกคามเกาะแห่งนี้ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย นี่มันแปลกจริงๆ

 

“ลิงค์, เกิดอะไรขึ้น?” ดอเรียสถาม

 

“อย่าเปิดเผยอะไรเกี่ยวกับข้า” ก่อนที่ลิงค์จะพูดออกไป, ดาบวิญญาณก็ได้มอบคำเตือนที่เข้มงวดกับเขา

 

ลิงค์จำเป็นต้องสร้างข้อแก้ตัวขึ้นมาในทันที “มีลอร์ดพายุที่แข็งแกร่งมากๆในส่วนลึกของหุบเขา ฉันได้กำจัดเขาไปแล้ว, และมันก็จบลงด้วยดี”

 

ดอเรียสท่วมท้นไปด้วยความเคารพในทันที “เรื่องจริงหรอ? เจ้านี่ไม่ธรรมดาจริงๆ! ดาบเล่มนี้เป็นอาวุธของลอร์ดพายุใช่ไหม?”

 

นี่เป็นสิ่งที่ดอเรียสรู้สึกอย่างแท้จริง เขาพยายามหลายครั้งที่จะเข้าไปในหุบเขาแต่ก็สามารถฝ่าไปได้แค่ครึ่งทางเท่านั้นก่อนที่เขาจะถูกบังคับให้ถอยกลับไป ถ้าฝ่ายตรงข้ามสามารถสร้างสายลมอันแข็งแกร่งอย่างต่อเนื่องแบบนี้ได้, เขาจะแข็งแกร่งในการต่อสู้ขนาดไหนกัน?

 

ลิงค์ไม่เพียงแค่ไปถึงส่วนลึกของหุบเขาได้ แต่ยังเอาชนะลอร์ดพายุได้ด้วย นี่คือความแข็งแกร่งของชายที่ดอเรียสเลือกที่จะติดตาม!

 

ลิงค์ถูกกระตุ้นด้วยปฏิกิริยาของดอเรียสแล้วพยักหน้า “ใช่ นี่เป็นอาวุธของเขา แกคิดว่าไง? สวยไหม?”

 

จากนั้นดอเรียสก็ส่ายหัว “มันก็แค่ดาบกากๆ ข้าเคยเห็นดาบที่มีคุณภาพต่ำคล้ายๆแบบนี้อย่างน้อย 10,000 ครั้งในช่วงชีวิตของข้า”

 

จากนั้นเขาก็ก้มลงโดยอัตโนมัติเพื่อให้ลิงค์ขี่เขาได้อย่างง่ายดาย

 

พอเขาขึ้นขี่ดอเรียส, เสียงของดาบวิญญาณก็ดังขึ้นอีกครั้ง “ข้าไม่ชอบไอสิ่งมีชีวิตน่าเกลียดนี่ ครั้งหน้าอย่าให้ข้าเห็นมันอีกนะ”

 

อะไรอีกหล่ะเนี่ย? ลิงค์พูดไม่ออก เขาบอกเอาไว้ไม่ใช่หรอว่าจะเข้าสู่สภาวะหลับไหล? ทำไมเขาถึงยังพูดมากขนาดนี้อยู่อีกหล่ะ?

 

“มันไม่มีมารยาทเอาซะเลย!”

 

ลิงค์ไม่ได้พูดอะไรกับความเย่อหยิ่งและความภาคภูมิใจของดาบวิญญาณ

 

จากนั้นลิงค์ก็ทำตัวผ่อนคลายในขณะที่ดอเรียสพาเขากลับไปที่ที่รกร้างเฟิร์ด ตลอดทาง, ลิงค์ได้ชื่นชมทัศนียภาพอันงดงามในขณะที่เขารู้สึกขอบคุณสภาพอากาศอันสดใส พอปัญหาเรื่องสภาพอากาศเลวร้ายถูกแก้ไข, ลิงค์ก็รู้สึกหลงไหลและมีกำลังใจที่จะพัฒนาที่ดินของเขาอีกครั้ง

 

ครึ่งวันให้หลัง, ลิงค์กับดอเรียสก็มาถึงบริเวณค่าย ในตอนที่พวกเขามาถึงพื้นที่รอบนอกของเทือกเขามอดไหม้, พวกเขาก็ได้ยินเสียงมากมายและเห็นร่างใหญ่ยักษ์กำลังรอพวกเขาอยู่ ในตอนที่ลิงค์เห็นมัน, เขาก็รู้สึกดีใจ สถาบันเวทย์มนตร์ระดับสูงอีสโควฟมีความสามารถจริงๆ พวกเขาได้เอาหุ่นเชิดเวทย์มนตร์ที่เขาสั่งมาให้เขา

 

ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะเป็นไปตามแผนนะ ลิงค์ยิ้มแล้วพูด “เร็วเข้าเถอะ พวกเราต้องดูว่าหุ่นเชิดเวทย์มนตร์ตัวนี้มีศักยภาพขนาดไหน”

 

รีวิวผู้อ่าน