มีไม่กี่คนที่ปราดเปรื่องเหมือนกับดัมเบิลดอร์ ข่าวของเพเนโลพีและเมอร์เทิลจอมคร่ำครวญกระจายไปทั่วทั้งโรงเรียน
ข่าวลือถูกแพร่กระจาย ทำให้ทุกคนสงสัย
กระทั่งพวกผียังกลัว พวกเขาสงสัยว่าพลังชนิดไหนที่ทำร้ายได้แม้กระทั่งผี
ในช่วงเวลานี้นักเรียนหลายคนซื้อสิ่งต่างๆเพื่อป้องกันตนเอง อีวานเห็นเนวิลล์ ลองบอททอมซื้อหัวหอมขนาดใหญ่,อเมทิสต์,และหางซาลาแมนเดอร์เน่า
ด้วยเหตุผลนี้ เด็กผู้ชายคนอื่นในกริฟฟินดอร์จึงบอกเขาว่าเขาไม่ได้อยู่ในอันตรายเพราะเขานั้นเลือดบริสุทธิ์ ดังนั้นเขาจึงไม่ถูกทำร้าย
“พวกเขาเริ่มที่ฟิลช์” เนวิลล์พูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว “อย่างที่นายรู้ลฉันเกือบจะเป็นคนที่โดนเยาะเย้ยแล้ว”
โคลินรับคำของเนวิลล์ อเมทิสต์ที่เนวิลล์ซื้อมันถูกบอกว่าสามารถปกป้องเจ้าของจากอันตรายได้
เพอร์ซี่ก็ทำตัวผิดปกติเช่นกัน
แขนของเขาถูกรักษาเรียบร้อยแล้ว แต่เมื่อเขาเห็นเพเนโลพีที่แข็งเป็นหิน เขาดูหวาดกลัว เขาไม่สนใจที่จะพยายามควบคุมความเรียบร้อยของห้องนั่งเล่น เขาแค่นั่งข้างกองไฟคนเดียวทุกคืน ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไร
จินนี่ดูเหมือนจะแย่ลงกว่าเพอร์ซี่ เธอดูฟุ้งซ่านเมื่อเร็วๆนี้
หลายครั้งที่เธอพบอีวานขณะที่ค่อนข้างจะหน้าซีด เธอดูเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายเธอก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
มันน่าสงสัย หลังจากอีวานตื้อถามว่ามีอะไรผิดปกติ เธอก็ยอมแพ้ เธอบอกเขาว่าเธอฝันร้ายอยู่ทุกคืน เธอฝันว่าแฮรี่,อีวาน, และสมาชิกครอบครัววีสลีย์คนอื่นๆ ถูกฆ่าโดยสัตวปร้ายในห้องแห่งความลับ ซึ่งมันทำให้เธอเป็นกังวลอย่างมาก
อีวานปลอบเธอพักหนึ่ง เขาไม่ค่อยชัวร์ว่าที่จินนี่เป็นเช่นนี้เพราะเธอรู้สึกตัวว่าเธอถูกควบคุมโดยทอม ริดเดิ้ล
เขารู้ว่า รอน,จินนี่,และคู่แฝด ได้ออกจากห้องพยาบาลหลังจากที่เขาออกไป แต่พวกเขาก็แยกย้ายกัน ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าเธอได้ไปที่ห้องน้ำที่ชั้นสามในช่วงที่เกิดเหตุหรือไม่
สถานการณ์เลวร้ายจนพวกเด็กปีหนึ่งมีการรวมกลุ่มกัน เหมือนว่าพวกเขากลัวถ้าพวกเขาทำตัวคนเดียวพวกเขาจะถูกโจมตี ไม่มีใครนอกจากโคลินต้องการอยู่กับอีวาน ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน บางคนก็ชี้ไปที่เขาเสมอ
เขาได้รับการปฏิบัติเหมือนแฮรี่และเฮอร์ไมโอนี่ ผู้คนเว้นระยะห่างจากพวกเขาทั้งสาม ทำเหมือนกับว่าพวกเขาเป็นฆาตกรต่อเนื่อง
ผู้ต้องสสัยหลักก็ยังเป็นแฮรี่ พวกพ่อมดวัยรุ่นยังถึงขนาดให้เหตุผลว่ามันเป็นเพราะเมอร์เทิลจอมคร่ำครวญพูดจาไม่ดีกับแฮรี่ในงานฉลองวันตายของนิกหัวเกือบขาดและเธอก็วิ่งหนีกลับไปที่ห้องน้ำหลังจากคุยกับแฮรี่ สาวๆหลายคนเห็นแฮรี่เคยพยายามแอบเข้าไปในห้องน้ำ พวกเขาสงสัยว่าเขาถูกจับได้โดยเพเนโลพีดังนั้นเขาจึงตัดสินใจฆ่าเธอทิ้ง
หลังจากข่าวลือนี้ หนังสือพิมพ์ฮอกวอตส์ เมจิคขายได้ต่ำสุดเป็นประวัติการณ์ ฉบับล่าสุดขายได้เพียง 300 ฉบับเท่านั้น
ไม่มีใครอยากจะซื้อหนังสือพิมพ์ของอาชญากรที่น่าสงสัยจนกว่าเขาจะได้รับการพิสูจน์ว่าเขาบริสุทธิ์ พ่อมดหนุ่มสาวทุกคนมุ่งความสนใจไปที่ห้องแห่งความลับ พวกเขาไม่สนใจการแข่งควิดดิชอีกต่อไป
ประโยชน์เพียงอย่างเดียวของการโจมตีนี้คือรอนเต็มใจที่จะคุยกับอีวานอีกครั้ง
อาจเป็นเพราะคาถาของอีวานที่โดนเพอร์ซี่ ทำให้เขาคิดว่าอีวานเป็นพวกเดียวกับเขา หรือเพราะว่าห้องแห่งความลับถูกเปิดอีกครั้งเลยทำให้ตระหนักได้ถึงความสำคัญของมันและคิดว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลามาทำตัวแบบนี้
พวกเขาซ่อนตัวอยู่ที่มุมหนึ่งของห้องนั่งเล่นมาหลายคืนติดต่อกันและกระซิบ
แฮรี่,รอน, และเฮอร์ไมโอนี่ยอมรับว่าพวกเขานั้นพลาดโอกาสที่จะได้เบาะแสสำคัญ เมอร์เทิลจอมคร่ำครวญต้องรู้อะไรบางอย่างแต่ตอนนี้เธอไม่สามารถบอกได้แล้ว
อีวานรู้สถานที่และวิธีเปิดห้องแห่งความลับ แต่เขายังไม่พร้อมสำหรับการต่อสู้และเขาไม่รู้เช่นกันว่าทอม ริดเดิ่ลซ่อนตัวอยู่ที่ไหน
“ต้องมีอะไรบางอย่างผิดเกี่ยวกับวิธีคิดของพวกเรา”
รอนรู้สึกงุนงงเล็กน้อย “พวกเรารู้ว่าใครคิดว่าพวกมักเกิ้ลเป็นขยะ?”
“มัลฟอย?”
“แน่อนมันต้องเป็นเขา! ดูที่หน้าทุเรศๆนั่นดิ ” รอนกล่าว “และเอลฟ์ประจำบ้านที่โจมตีพวกนายก็เป็นของพวกเขา”
“ใช่ ด๊อบบี้เคยพูดถึงห้องแห่งความลับ แต่พวกเราไม่ชัวร์ว่ามัลฟอยเป็นทายาทของสลิธิรีน” เฮอร์ไมโอนี่กล่าว
“ไม่เอาน่ะ เฮอร์ไมโอนี่!” แฮรี่พูด “ดูที่ครอบครัวของเขา ทุกคนในสลิธิรีน เขาอาจจะเป็นลูกหลานของสลิธิรีนเพราะพ่อของเขาก็ชั่วช้าพอกัน”
“พวกเขาอาจจะมีกุญแจของห้องแห่งความลับเป็นศตวรรรษก็ได้!” รอนกล่าว “มันถูกส่งพ่อจากรุ่นสู่รุ่น พ่อถึงลูก”
“มันก็เป็นไปได้…..” เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างระมัดระวัง “อีวาน นายคิดว่ายังไง?”
“มัลฟอยน่าจะรู้อะไรบางอย่างถ้าเขาเป็นทายาทจริงๆ”
อีวานต้องหาไดอารี่ของทอม ริดเดิ้ลและจับตาดูจินนี่ การถามเดรโก มัลฟอยตรงๆเป็นทางเลือกที่ดี
ลูเซียสอาจไม่เปิดเผยแผนการของเขากับเดรโก แต่อาจมีเงื่อนงำบางอย่าง เช่นถ้าพวกเขาได้ติดต่อกับนักเรียนคนอื่นจากฮอกวอตส์นอกเหนือจากวีสลีย์ ถึงแม้มันจะมีเพียงเบาะแสเดียว แต่มันก็ทำให้ตีวงค้นหาได้แคบลง
“อีวานคาดเดาได้ดีมาก แต่คำถามก็คือพวกเราจะทำให้มัลฟอยบอกความจริงได้ยังไง” แฮรี่พูดในแง่ร้าย
“ฉันมีทางออก!” เฮอร์ไมโอนี่พูดช้าๆ เธอรีบดูเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครกำลังแอบฟังและลดเสียงของเธอลง “แน่ล่ะว่ามันไม่ง่าย มันอันตรายมากๆ พวกเราจะแหกกฏของโรงเรียนอย่างน้อยห้าสิบข้อ”
“ไม่ต้องมาพูดว่าเป็นความลับเลย ถ้าเธอจะบอกพวกเรา” รอนพูดอย่างหงุดหงิด
“พวกเราต้องเข้าไปในห้องนั่งเล่นของบ้านสลิธิรีน และถามมัลฟอย โดยไม่ให้เขาจำพวกเราได้” เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างสงบ
“มันเป็นไปไม่ได้” แฮรี่และรอนหัวเราะ
“ไม่ มันเป็นไปได้!” อีวานพูดขึ้นพร้อมกับหรี่ตาของเขาลง “ตราบใดที่เราทำน้ำยาสรรพรสได้”
“มันคืออะไร?” แฮรี่กับรอนถามขึ้นพร้อมกัน
“น้ำยาสรรพรส!” เฮอร์ไมโอนี่พูดพร้อมกับรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย“ นายรู้ได้ยังไงอีวาน?”
“ฉันอ่านเกี่ยวกับมันมาในหนังสือ น้ำยาชนิดนี้สามารถเปลี่ยนให้เราเป็นคนอื่นได้”(T/N: ที่ฮาก็คืออีวานไม่ได้โกหก เขาอ่านมาจริงๆ 5555555555)
“ใช่ พวกเราสามารถเปลี่ยนเป็นนักเรียนบ้านสลิธิรีน มัลฟอยจะไม่รู้ว่าเป็นพวกเราและอาจบอกพวกเราทั้งหมด” เฮอร์ไมโอนี่กล่าว “เขาน่าจะอยู่ในห้องนั่งเล่นของสลิธิรีนแล้วคุยโวอยู่ น่าเสียดายที่พวกเราไม่ได้ยินที่เขาพูด”
“น้ำยานี้ดูเหมือนจะแปลกๆนะ”
รอนพูดในขณะที่ทำคิ้วขมวด “ถ้าเกิดเรากลายเป็นนักเรียนสลิธิรีนแล้วเปลี่ยนกลับไม่ได้ล่ะ?”
“เอฟเฟกต์ของมันจะหายไปในระยะหนึ่ง” เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย “สเนปบอกว่าน้ำยานี่ถูกเขียนในหนังสือชื่อ Moste Potente Potions ในส่วนต้องห้ามของห้องสมุด แต่มันไม่น่าจะเป็นปัญหาอะไรเพราะล็อคฮาร์ตน่าจะเซ็นโน้ตให้พวกเราไปยืม”
“ผู้ชายคนนั้นเซ็นทุกอย่างแหละ” รอนบ่น
“ปัญหาก็คือวัตถุดิบ พวกเราน่าจะสามารถเอาพวกมันมาจากคอลเลคชั่นส่วนตัวของสเนป”
“เฮอร์ไมโอนี่ นี่มันเสี่ยงเกินไป สเนปนะไม่ใช่ล็อคฮาร์ต เราเอามันมาจากเขาไม่ได้ง่ายๆหรอก” แฮรี่ลังเล
“แต่…..”
“มันไม่ใช่ปัญหา พวกเราสามารถใช้กำไรจากหนังสือพิมพ์ฮอกวอตส์เมจิคมาซื้อสมุนไพรได้ และพวกเราสามารถใช้ห้องน้ำหญิงชั้นสามเป็นที่ปลุงยา”
“โอ้ ไม่นะ!” รอนพูดอย่างอ่อนแรงในขณะที่ใบหน้าของแฮรี่ดู
เหมือนใกล้ตาย
“มันเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุดเพราะฟิลช์ไม่มานั่งเฝ้าอีกแล้ว หลังจากการโจมตีสองครั้ง ไม่มีใครอยากจะเข้าใกล้โถงทางเดินอีก”
นอกเหนือจากการปรุงยาอีวานก็พร้อมที่จะเสี่ยง
เขาจะไปอยู่ที่ตรงทางเข้าของห้องแห่งความลับ ไม่ว่าใครที่ทอมจะควบคุมอยู่ ตราบใดที่พวกเขาต้องการจะเข้าไปในห้องแห่งความลับ คนพวกนั้นต้องผ่านเขาไปก่อน
อีวานยังอยากที่จะเห็นว่ามันจะเป็นเหมือนกับเนื้อเรื่องดั้งเดิมไหมและเขาจะหาไดอารี่ของทอมเจอไหม