×
×
×
เกิดข้อผิดพลาด
×
เกิดข้อผิดพลาด กรุณากรอกข้อมูลใหม่อีกครั้ง !!
ดำเนินการเรียบร้อย
×
บันทึกข้อมูลเรียบร้อยแล้ว
×
ค้นหา
หน้าแรก
นิยายเล่ม
นิยายจบแล้ว
นิยายทั้งหมด
นิยายเสียง
เติมเงิน
ติดต่อเรา
เข้าสู่ระบบ
ตอนที่ 1: ฉันถูกยึดครองโดยระบบ
ตอนที่ 2: ระบบเลือกการต่อสู้เพื่อความยุติธรรม
ตอนที่ 3: ระบบทำการปล้นสะดม
ตอนที่ 4: ดำเนินการต่อสู้เพื่อความยุติธรรมต่อไป!
ตอนที่ 5: ช่วงเวลาแห่งการปลดปล่อย
ตอนที่ 6 : ความต้องการในการเพิ่มประสิทธิภาพ
ตอนที่ 7 : ระบบ ฉันต้องการร้านอินเทอร์เน็ต
ตอนที่ 8 : ไม่มีปัญหาไหนที่จินตนาการไม่สามารถแก้ไขได้
ตอนที่ 9 : ถ้าเป็นไปได้ เราต้องเปิดอีกที่หนึ่ง
ตอนที่ 10: กลายเป็นแบบอย่างที่ดี
ตอนที่ 10: กลายเป็นแบบอย่างที่ดี
ตอนที่ 11: คุณต้องการค่าความโกรธสำหรับเปิดใช้อันติเมท
ตอนที่ 12 : ยุคใหม่ที่กำลังมาถึงอย่างเงียบๆ
ตอนที่ 13 : ไม่มีอะไรไปมากกว่าการฟาร์มเลเวล
ตอนที่ 14: ในที่สุดก็ได้พบสักที
ตอนที่ 15: อย่าย่อท้อและอย่ายอมแพ้
ตอนที่ 16 : ระบบไม่กลัวผี
ตอนที่ 17 : ได้รับความสามารถในการฆ่าผี
ตอนที่ 18: เลือกโชคชะตากรรมของคุณเอง ส่วนฉันเพียงแค่ชี้แนะเท่านั้น
ตอนที่ 19: คุณกำลังกินเนื้อ ในขณะที่ฉันกำลังกินขนมปัง
ตอนที่ 20 : เตรียมพร้อมสำหรับทุกสิ่ง
ตอนที่ 21 : ระบบครอบคลุมทุกอย่างแล้วหรือยัง?
ตอนที่ 22: ยังคงต้องฟังโฮสต์
ตอนที่ 23: ทักษะที่ฟ้าประทานมา
ตอนที่ 24 : คุณมีคนอื่นที่คุณอยากจะขอบคุณอีกหรือไม่? ถ้ามีพวกเราก็ไปตอบแทนบุญคุณกันเถอะ!
ตอนที่ 25 : คิดมากเกินไป
ตอนที่ 26: ไม่สามารถฟาร์มเลเวลกับคนที่เป็นกลางได้?
ตอนที่ 27: การตัดสินใจของระบบ
ตอนที่ 28 : เพียงแค่ครั้งเดียว
ตอนที่ 29 : เมื่อคุณเจ๋ง ทุกคนจะหันมองมาที่คุณ
ตอนที่ 30: แพ็คเกจทรูอินวัน
ตอนที่ 31: คุณภูมิใจที่ได้แต่งงานกับองค์หญิงมังกร!
ตอนที่ 32 : เด็กกำพร้าที่ถูกยึดครอง
ตอนที่ 33 : เหมือนจะหายไป
ตอนที่ 34: เพียงหนึ่งมื้อต่อสัปดาห์
ตอนที่ 35: ฉันอยากจะเป็นมังกร
ตอนที่ 36 : ภารกิจที่ยากลำบากอย่างแท้จริง
ตอนที่ 37 : กินก่อนทำงาน
ตอนที่ 38: วางไอเจ้าขันทีลงเดี๋ยวนี้
ตอนที่ 39: ศาลเตี้ย A คือมังกร!
ตอนที่ 40 : ผู้อำนวยการภารกิจที่แสนยากลำบากโม่
ตอนที่ 41 : มานี่ มาให้ฉันสอนวิธีฝึกมังกรน้ำแข็งให้แก่คุณดีกว่า
ตอนที่ 42: ของขวัญที่เป็นมอนสเตอร์และเงิน
ตอนที่ 43: ทนไม่ได้ที่จะถูกตัดการเชื่อมต่อ!
ตอนที่ 44 : ฮีโร่ไม่สามารถต้านทานสิ่งล่อใจเช่นความงามได้งั้นหรือ?
ตอนที่ 45 : คุณถูกหลอกแล้ว
ตอนที่ 46: ฉันเจอแกจนได้
ตอนที่ 47: วิกฤตหนูยักษ์
ตอนที่ 48 : มีแผนที่จะหยุดการเชื่อมต่อหรือไม่?
ตอนที่ 49 : รอยยิ้มของนักล่า
ตอนที่ 50: ไม่ยอมให้ใครหลบหนีไปได้แม้แต่คนเดียว
ตอนที่ 51: เริ่มฟาร์มได้!
ตอนที่ 52 : เราควรทำอย่างไรเมื่อมอนสเตอร์ฆ่าตัวตาย?
ตอนที่ 53 : จุดสูงสุดของเส้นทางที่ทรหดและหนักแน่น
ตอนที่ 54: ไม่สามารถฟาร์มมอนเตอร์ชื่อสีขาว
ตอนที่ 55: ฉันเป็นเจ้านายต่างหาก
ตอนที่ 56 : ส่งคำท้าท้าย
ตอนที่ 57 : แข่งขันการบ่มเพาะ
ตอนที่ 58: ไม่ใช่ซุปเปอร์บอสที่จะฟาร์มได้ง่ายๆ
ตอนที่ 59: เตรียมการเพื่อฟาร์มซุปเปอร์บอส
ตอนที่ 60 : ค้นหาทุกซอกทุกมุมเพื่อหาซุปเปอร์บอสที่หายตัวไป
ตอนที่ 61 : ซุปเปอร์บอสสุดเจ้าเล่ห์
ตอนที่ 62: ถ้านายยังคงน่ากลัวอยู่แบบนี้ ฉันรู้สึกกดดันจริงๆ
ตอนที่ 63: ต้องปิดซ่อนเอาไว้ จนกว่าคุณจะทำมันสำเร็จ
ตอนที่ 64 : ตบหน้า
ตอนที่ 65 : สโมสรการบ่มเพาะได้เปิดขึ้นแล้ว
ตอนที่ 66: ตอบโต้หากเขาล้ำเส้น
ตอนที่ 67: สำหรับพวกคุณ การหาเงินดีกว่าการบ่มเพาะ
ตอนที่ 68 : เกินความคาดหมาย
ตอนที่ 68 : เกินความคาดหมาย
ตอนที่ 69 : สามประเภทที่อันตรายที่สุด
ตอนที่ 70: เริ่มการบ่มเพาะ
ตอนที่ 71: ระบบ นายจะอวดเก่งเกินไปแล้ว
ตอนที่ 72 : ตัวร้ายไม่ควรเปิดเผยแผนการ
ตอนที่ 73 : คุณไม่อยากได้รับความเป็นอมตะงั้นหรือ?
ตอนที่ 74: โทษประหารชีวิตมีหลายวิธี!
ตอนที่ 75: เขาต้องเดินทางหลายพันไมล์เพื่อมาช่วยฉัน
ตอนที่ 76 : ฉันจะแข่งขันได้อย่างไร แม้แต่อัจฉริยะก็ยังต้องการที่จะโกง?
ตอนที่ 77 : คุณจะตาบอดจากความสว่างไสวของเขา
ตอนที่ 78: ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับอาหารราคา 100 ล้านในวันนี้ คุณจะเชื่อหรือไม่?
ตอนที่ 79: เราไม่ควรใช้ประโยชน์จากคนอื่น!
ตอนที่ 80 : การพูดคุยกับศาลเตี้ย A นั้นง่ายดายกว่า!
ตอนที่ 81 : ผู้ติดตามที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ และบอสที่ฟื้นคืนชีพ
ตอนที่ 82: ในอนาคตเราควรปล่อยให้มอนสเตอร์เข้ามาหาเราเอง
ตอนที่ 83: วิธีบ่มเพาะแก่นคุณธรรมอย่างไร้ปัญหาทำอย่างไร
ตอนที่ 84 : ใช้เวลาในการฟาร์มมอนสเตอร์อย่างเกรี้ยวกราด
ตอนที่ 85 : มอนสเตอร์สองตัวนี้ ... ดูไม่น่าเชื่อถือ
ตอนที่ 86: คู่หูสุนัขนั่นไปไหน
ตอนที่ 87: ฉันปฏิบัติต่อแกเหมือนเป็นพี่ชาย แต่แกยังกล้าวางแผนทำร้ายฉัน
ตอนที่ 88 : เราไม่เคยมีทักษะด้านการข่มขู่ด้วยพลังจิตเลยนี่หน่า?
ตอนที่ 89 : เปลี่ยนอัจฉริยะให้พิการ
ตอนที่ 90: ไม่อนุญาตให้ถามคำถามนั้น
ตอนที่ 92 : ได้เวลาที่โฮสต์จะโชว์ออฟแล้ว
ตอนที่ 93 : ถ้ามันพลาดเป้าหมายไป โปรดอัพเกรด
ตอนที่ 94: ท่านระบบตัดสินใจลงมือเอง ...
ตอนที่ 95: มีคนกำลังสังหารมังกร
ตอนที่ 96 : ฉันสามารถเรียนรู้สิ่งนี้ได้ด้วยการมองเพียงครั้งเดียว
ตอนที่ 97 : ระบบ นายโชว์ออฟอีกครั้งแล้วนะ
ตอนที่ 98: มันคือมัลติเธรดดิ้ง ไม่ใช่ทักษะหนึ่งร่างสามจำแลง
ตอนที่ 99: หลังจากผ่านสิ่งนี้ไปแล้ว ฉันจะบ่มเพาะความเป็นอมตะอย่างจริงจัง
ตอนที่ 100 : เดินทางหนึ่ง 1,000 ไมล์บนดาบเพื่อไปรับสุนัข
ตอนที่ 101 : ภาระทั้งหมดยังคงได้รับการจัดการโดยระบบ ฉันเพียงแค่ต้องคอยเชียร์
ตอนที่ 102: เราต้องกำจัดมันให้สิ้นซาก
ตอนที่ 103: ใช้ประโยชน์จากคู่หูที่สมบูรณ์แบบ
ตอนที่ 104 : ฉันจัดการได้ง่ายมาก แค่ให้ฉันอีก 10 ล้านก็พอ
ตอนที่ 105 : เราจะสามารถบินได้ฟรีในอนาคต
ตอนที่ 106: ความสำเร็จที่กล้าหาญ-ความรักที่ไม่มีใครเทียบเทียมได้!
ตอนที่ 107: ระบบตัดสินใจทำการทดลอง
ตอนที่ 108: ควรทิ้งสถานการณ์ที่เป็นปัญหาไว้ให้กับโฮสต์
ตอนที่ 109 :โฮสต์ นี่คือคำพูดที่ฉันจะบอกกับคุณ!
ตอนที่ 110: ท่านระบบเรียนรู้ที่จะแขวนหัวแกะแต่ขายเนื้อสุนัข
ตอนที่ 111: อย่าคิดว่าจะแตะต้องหนังสือเกมอันล้ำค่าของฉันได้
ตอนที่ 112 : อย่าได้ใช้คำว่า ‘สมบูรณ์แบบ’ อีกต่อไป
ตอนที่ 113 : ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น
ตอนที่ 114: คุณจะไม่สามารถเอาประสบการณ์เหล่านั้นไปใช้ได้
ตอนที่ 115: ฉันอยากตีหัวนายจากด้านหลังจัง เพื่อที่ฉันจะได้ทดสอบทักษะของอาวุธพิเศษนี้
ตอนที่ 116 : วิธีที่ง่ายที่สุดในการรับค่าความโกรธ!
ตอนที่ 117 : กระบวนการทำกระสุนแห่งความตาย
ตอนที่ 118: เห็นได้ชัดว่ามีคนต้องการฆ่าสุนัขของศาลเตี้ย A
ตอนที่ 119:พี่ชาย ถ้าหากคุณไม่เปลี่ยนเป็นสีเขียว มันเป็นเรื่องยากสำหรับฉันที่จะช่วยคุณ ...
ตอนที่ 120 : ฉันคิดว่าศาลเตี้ย A จะได้รับบาดเจ็บอย่างน้อยสองสามปี
ตอนที่ 121 : คำอธิบายการต่อสู้แบบเทิร์นเบส และเพื่อนร่วมทีมที่ราวกับพระเจ้า
ตอนที่ 122: การเริ่มแผนพัฒนาความก้าวหน้าของระบบ
ตอนที่ 123: จุดเริ่มต้นของแผนการ
ตอนที่ 124 : จงกลับใจซะ แม้ว่าคุณจะตายไปแล้วก็ตาม!
ตอนที่ 125 : ดูเหมือนว่าฉันจะต้องจัดชุดใหญ่ให้กับเขา
ตอนที่ 126: โฮสต์ที่ยังคงมั่นใจในระบบ
ตอนที่ 127: กู้ภัยจะมาถึงภายใน 24 ชั่วโมง
ตอนที่ 128 : เฉพาะผู้ที่มีประโยชน์เท่านั้นที่จะมีชีวิตต่อไป
ตอนที่ 129 : อัจฉริยะที่มีจินตนาการเกินจริง และผู้นำนักโทษ
ตอนที่ 130: ศาลเตี้ย A ผู้ไม่มีความทะเยอทะยาน
ตอนที่ 131: วิสัยทัศน์ของฉันกว้างเท่ามหาสมุทร
ตอนที่ 132 : ฉันอยากรอพวกเขาบนบัลลังก์ของฉัน
ตอนที่ 133 : ดูฉันพังประตูขณะที่ฉันจากไป
ตอนที่ 134: ศาลเตี้ย A มีฝีมือกระจอก
ตอนที่ 135: ฉันจะแกล้งต่อสู้
ตอนที่ 136 : ทำลายเวทีประลอง!!
ตอนที่ 137 : คนโง่ที่ติดกับตัวเอง
ตอนที่ 138: มีจุดจบอยู่สองอย่างนั่นคือ เป็นกุลีหรือถูกฆ่า
ตอนที่ 139: พวกเขาคิดว่านายแข็งแกร่งเกินไป ดังนั้นพวกเขาไม่ต้องการเชิญนายอีก
ตอนที่ 140 : ภายในพื้นมิติของระบบ ฉันคือราชา
ตอนที่ 141 : ไปฟาร์มทุกอย่างที่นายต้องการ เพียงแต่ต้องระวังตัวเอาไว้ด้วย
ตอนที่ 142: ดินแดนแห่งมรดก
ตอนที่ 143: ถ้าคุณรู้จักศัตรูและรู้จักตัวเองดีพอ ในการรบร้อยครั้งคุณจะไม่แพ้
ตอนที่ 144 : ฉันมีสุดยอดแผนการอยู่แล้ว
ตอนที่ 145 : ถุย! นี่คือสุดยอดแผนการของคุณงั้นเหรอ?
ตอนที่ 146: ศาลเตี้ย A จัดอันดับพลังให้ทุกคน
ตอนที่ 147: ศาลเตี้ย A มีทั้งความแข็งแกร่งและสติปัญญา
ตอนที่ 148 : ใครคือคนโง่กันแน่?
ตอนที่ 149 : เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว
ตอนที่ 150: การซุ่มโจมตีกลายเป็นสงครามเต็มตัว
ตอนที่ 151: โฮสต์ สร้างจุดฟาร์มให้ฉันที
ตอนที่ 152 : ดาบสวรรค์
ตอน 153 : จุดฟาร์มนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสร้างเลย
ตอนที่ 154: ไปกันเถอะ! เราจะไปมอบของขวัญให้ไอ้หัวพลั่วด้วยดีบัฟ!
ตอนที่ 155: บินไปสู่โลกภายนอกที่กว้างใหญ่
ตอนที่ 156 : เรื่องทางโลก มือโปรทุกคนจะต้องมาพร้อมกับความดขัดแย้งเสมอ
ตอนที่ 157 : ทำให้แน่ใจว่างูเจ้าเล่ห์จะไม่คดโกงปีศาจตนอื่นอีก
ตอนที่ 158: จะไม่มีการพูดถึงเรื่องนี้อีก
ตอนที่ 159: ก่อนอื่นลองลิ้มรสหนังสือบินของฉันคนนี้ซะ
ตอนที่ 160 : ฉันแค่รักสันโดษและไม่ต้องการใช้ชื่อจริงของฉัน
ตอนที่ 161 : ฉันจะแวะมาทุกปี
ตอนที่ 162: รายได้มหาศาล
ตอนที่ 163: ถ้าคู่หมั้นของคุณหนีจากงานแต่งงานของคุณล่ะ?
ตอนที่ 164 : สุนัขจิ้งจอกที่สมมติว่าตนมีอำนาจของเสือ
ตอนที่ 165 : หมาป่าในคราบแกะ
ตอนที่ 166: พิธีการเก็บเกี่ยว
ตอนที่ 167: เราถูกหลอก
ตอนที่ 168 : ศาลเตี้ย A ไม่ได้เป็นเพียงคนเดียว
ตอนที่ 169 : จะโจมตีใครล่ะ ถ้าไม่ใช่คุณ?
ตอนที่ 170: เป็นแกะที่น่ากลัวมาก ...
ตอนที่ 171: คำอธิบายที่ยอดเยี่ยม
ตอนที่ 172 : ตายดีกว่าถูกจับ
ตอนที่ 173 : คุณไม่กลัวเสียหน้างั้นหรือ?
ตอนที่ 174: บอสซือป้า คืนนี้คุณพอมีเวลาสอนฉันหน่อยได้ไหม?
ตอนที่ 175: มีคำหนึ่งที่เรียกว่า ‘การแบ่งปัน’
ตอนที่ 176 : ความกังวลที่ไม่จำเป็น
ตอนที่ 177 : เร็วเข้า รีบคิดหาวิธีที่จะทำให้มันเปลี่ยนเป็นสีฟ้าอย่างรวดเร็วซะ!
ตอนที่ 178: ทีมเราแข็งแกร่งที่สุดในประเทศจีน
ตอนที่ 179: ฉันต้องให้เพื่อนที่น่ากลัวที่สุดเข้ามาเยี่ยมเรือนจำมังกร
ตอนที่ 180 : ฉันต้องการบินให้สูงขึ้น
ตอนที่ 181: เหมือนสวรรค์
ตอนที่ 182: ทอมยังฉลาดกว่าอีก
ตอนที่ 183: มันเป็นความผิดของเขาทั้งหมด
ตอนที่ 184 : อย่าลืมจุดต่ำสุดเมื่อคุณขึ้นไปอยู่ข้างบน
ตอนที่ 185 : ภูเขาสวรรค์
ตอนที่ 186: เราจะเปิดตัวงานประมูลสมบัติเผ่ามังกร
ตอนที่ 187: เนื้อยุงก็ยังคงเป็นเนื้ออยู่ดี
ตอนที่ 188 : เร็วเข้า รีบเรียกเทพเจ้ามังกรที่น่าเคารพนับถือ
ตอนที่ 189 : ผู้ที่ขัดขวางไม่ให้ฉันใช้อินเทอร์เน็ตจะต้องเป็นพวกโง่เง่า
ตอนที่ 190: ดูเครื่องรางของฉันซะ
ตอนที่ 191: เขาคำนวณไว้ได้ดีมาก แต่มันจะเป็นไปตามที่เขาคำนวณไว้ทุกอย่างจริงๆหรือ?
ตอนที่ 192 : ภายใต้แสงสว่างแห่งดวงอาทิตย์
ตอนที่ 193 :ไม่มีใครปฏิเสธโชคชะตาได้ ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนก็ตาม
ตอนที่ 194: ท่านระบบเป็นครูที่ดีจริงหรือไม่?
ตอนที่ 195: ใช้เพื่อเป็นแหล่งเพาะปลูก
ตอนที่ 196 : หอคอยสวรรค์
ตอนที่ 197 : ทุกคนพอใจ
ตอนที่ 198: มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนว่าคุณธรรมที่กล้าหาญของฉันได้เพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย
ตอนที่ 199: เราแค่ขายลูกบอล
ตอนที่ 200 : คงจะตลกนะถ้าเธอกลับชาติมาเกิดเป็นหมู
ตอนที่ 201 : ปริมาณโปรตีนมากกว่า 6 เท่า
ตอนที่ 202: จิตสังหารที่รุนแรง
ตอนที่ 203: ขุดเป็นร่องลึกๆ
ตอนที่ 204 : แทงพวกมันจนตายเหมือนกับพุทราเชื่อม
ตอนที่ 205 : ตัดผ่านไปยังระดับทะเลสาบ
ตอนที่ 206: ไร้คู่ต่อกร
ตอนที่ 207: แค่ยันเสมอเขาได้ก็เพียงพอแล้ว
ตอนที่ 208 : ตัวเอกที่แท้จริงปรากฏขึ้น
ตอนที่ 209 : แม้ว่าเขาจะทำตัวเหมือนหมู แต่เขาก็ยังเป็นหมูที่สืบเชื้อสายลงมา!
ตอนที่ 210: เม็ดยาฟื้นฟูพลังวิญญาณเก้าผันแปร
ตอนที่ 211: ตัวละครเลเวลสูงสามารถฟาร์มมอนสเตอร์เลเวลต่ำได้อย่างมีประสิทธิภาพ!
ตอนที่ 212 : คุณไม่ควรใช้กำลังของคุณในการกลั่นแกล้งผู้อื่น
ตอนที่ 213 : สัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งมากพอที่จะทำให้ระบบยอมถอย
ตอนที่ 214: ราชาวิญญาณโพธิสัตว์และเทพเจ้ามังกรเป็นคนวางค่ายกลนี้ ฉันถูกหลอก!
ตอนที่ 215: คนไหนก็ตามที่เข้านิกายภูเขาสวรรค์ มันผู้นั้นก็จะโดนสวมเขา
ตอนที่ 216 : กฎของภูเขาสวรรค์
ตอนที่ 217 : บอกฉันสิ ใครเป็นคู่บำเพ็ญตนด้วยในเวลานั้น
ตอนที่ 218: ถ้าเพียงแต่คุณมีพลังเท่ากับเทพเจ้ามังกรผู้น่าเคารพนับถือ
ตอนที่ 219: คุณกังวลเกี่ยวกับการสูญเสียการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต
ตอนที่ 220 : ระบบก็เป็นระบบอยู่เสมอ
ตอนที่ 221 : ต่อสู้กับความพึงพอใจในหัวใจคุณ
ตอนที่ 222: เราจะปล่อยให้การเดินทางของกองทัพเล็กๆของแกสิ้นสุดเช่นนี้ได้อย่างไร
ตอนที่ 223: ฉันคิดว่าได้ยินคนพูดว่าต้องการให้เงินฉัน
ตอนที่ 224 : ตะเกียงวิเศษ
ตอนที่ 225 : หากคุณไม่ใช่ระดับสระน้ำ คุณก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับสุนัขได้
ตอนที่ 226: นายนี่มันเป็นระบบที่ไร้ยางอายจริงๆ
ตอนที่ 227: ฉันไม่ได้คิดเหมือนมนุษย์
ตอนที่ 228 : ฉันมีเพื่อน
ตอนที่ 229 : จูกัดเหลียงอาจจะฉลาด แต่โชคชะตาเป็นเรื่องที่ซับซ้อน
ตอนที่ 230: พลังของสัญลักษณ์ประจำชาติ
ตอนที่ 231: ดูนั่น! มีมังกรอยู่บนท้องฟ้าด้วย!
ตอนที่ 232 : ไม่จำเป็นต้องอพยพ
ตอนที่ 233 : กลืนกิน
ตอนที่ 234: ผู้ที่กล้าใช้โทรศัพท์ ในขณะที่เผชิญหน้ากับเทพเจ้ามังกร
ตอนที่ 235: ฉันก็ทำเช่นนั้นมาตลอดเพื่อให้ได้รับชัยชนะ
ตอนที่ 236 : ทัณฑ์แห่งสวรรค์
ตอนที่ 237 : สุภาพบุรุษ
ตอนที่ 238: มันยากที่จะหาพันธมิตร
ตอนที่ 239: จิตวิญญาณหมียักษ์นั้นไม่อ่อนแอ มันเป็นผลมาจากความดื้อรั้นของศาลเตี้ย A
ตอนที่ 240 : พวกนายทุกคนเป็นเด็กที่ดี แต่พวกนายควรจะถ่อมตัวให้มากขึ้น
ตอนที่ 241 : โลกใหม่
ตอนที่ 242: เทคนิคที่ไร้หัวใจ
ตอนที่ 243: ฉันไม่เคยเจอใครที่ไร้ยางอายเหมือนคุณ
ตอนที่ 244 : ไม่มีอะไรที่น่าประหลาดใจ
ตอนที่ 245 : สงบสุข เพราะมีคนอื่นแบกภาระอยู่
ตอนที่ 246: กินได้และกินไม่ได้
ตอนที่ 247: ใครจะกล้าฆ่าฉัน!
ตอนที่ 248 : ศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดในโลกมีจุดอ่อน ยกเว้นการใช้จ่ายเพื่อชนะ!
ตอนที่ 249 : วันที่ดีกำลังรออยู่ข้างหน้า
ตอนที่ 250: คุณวางแผนที่จะขอให้ใครทำงานนี้?
ตอนที่ 251: เส้นทางแห่งทัณฑ์สวรรค์
ตอนที่ 252 : ฉันจะรับบทบาทนี้เอง แม้ว่าฉันจะป่วยก็ตาม
ตอนที่ 253 : ผู้นำพันธมิตร
ตอนที่ 254: ฉันต้องการให้คุณทำงานบางอย่างให้ฉันก่อน
ตอนที่ 255: คุณสมบัติของผู้นำ
ตอนที่ 256 : ใช้เหตุผลเพื่อโน้มน้าวให้อีกฝ่ายยอมรับ
ตอนที่ 257 : ดินแดนลึกลับที่ตกลงมาจากฟ้า
ตอนที่ 258: ฮีโร่จะไม่ชอบให้คนอื่นทำงานแทนให้
ตอนที่ 259: บุตรแห่งพระเจ้าคนนี้เป็นแค่ขยะคนหนึ่ง และเราไม่สามารถหวังพึ่งพาได้
ตอนที่ 260 : ภาพยนตร์ก็เป็นเพียงแค่ภาพยนตร์
ตอนที่ 261 : ใครๆก็อยากเข้าเมืองเป็นคนแรก
ตอนที่ 262: การทรยศของพี่น้องปลาหมึกยักษ์สองตัว…
ตอนที่ 263: ไม่มีใครสามารถหยุดเราจากการหาตู้คอนเทนเนอร์ได้!
ตอนที่ 264 : การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
ตอนที่ 265 : การปรากฏตัวของวังวน
ตอนที่ 266: ปีศาจแห่งการถูกผู้หญิงหักหลัง
ตอนที่ 267: ระลึกถึงอดีต
ตอนที่ 268 : ใครเป็นคนโง่
ตอนที่ 269 : ชายผู้มีความฝัน
ตอนที่ 270: หนังสือเก่าเล่มนี้สมควรถูกโยนทิ้งไปจริงๆ
ตอนที่ 271: รีบมาทุบตีฉันเร็วๆสิ
ตอนที่ 272 : ชะตากรรมของปลาหมึกยักษ์สิบสองหนวด
ตอนที่ 273 : เทียนจู้อาจเป็นผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด?
ตอนที่ 274: ปีศาจสงคราม
ตอนที่ 275: ไม่มีใครในโลกนี้จะสามารถทำตามเงื่อนไขทั้งสามได้ครบ
ตอนที่ 276 : ยินดีรับใช้ผู้ที่น่าเคารพนับถือที่หนึ่ง
ตอนที่ 277 : พื้นที่ล่าของปีศาจสงคราม
ตอนที่ 278: อันดับหนึ่งของโลก
ตอนที่ 279: ฉันบดขยี้ปีศาจด้วยการสะบัดหางทีเดียว
ตอนที่ 280 : ดินแดนพลังปีศาจ
Font :
px
Text :
Background :
ตอนที่แล้ว
ตอนถัดไป
เรื่อง : Seized by the System
ตอนที่ 24 : คุณมีคนอื่นที่คุณอยากจะขอบคุณอีกหรือไม่? ถ้ามีพวกเราก็ไปตอบแทนบุญคุณกันเถอะ!
“ที่รัก ทำไมคุณถึงทำแบบนี้อีกแล้วล่ะ? ปล่อยเรื่องนี้ให้ฉันเป็นคนจัดการเองก็แล้วกันนะ” ผู้หญิงตัวเล็กคนหนึ่งเดินออกมาจากบ้าน ใบหน้าที่แข็งกร้าวของเธอได้มาจากการผ่านความท้าทายของชีวิต ผิวที่ขรุขระบนมือของเธอเห็นได้ชัดว่าเธอขาดการบำรุงผิว เธอดูเหมือนคนอายุเยอะ แต่จากการแสดงออกอย่างอ่อนโยนและเป็นผู้ดีของเธอ ทำให้เมื่อมองดูดีๆแล้วจะเห็นได้ว่าเธอมีความงดงามที่น่าทึ่ง และอันที่จริงแล้วเธอก็ยังไม่ได้มีอายุเยอะ
“มันไม่เป็นไร ฉันไม่ค่อยได้ทำอะไรเลยในตลอดเวลาที่ผ่านมา หลายปีที่คุณอยู่กับฉัน คุณต้องทนทุกข์ผ่านความยากลำบากมามากพอแล้ว”
“คุณกำลังพูดอะไร? ฉันมีชีวิตที่ยอดเยี่ยมกับคุณ และฉันก็มีความสุขมากๆ น่าเศร้าที่พระเจ้าไม่ได้อวยพรให้คนดีเช่นคุณ ทำให้คุณต้องสูญเสียขาทั้งสองข้างของคุณไปตลอดกาล...” หญิงสาวพูดทั้งน้ำตาไหลรินอาบแก้มของเธอ
ฟางหนิงนิ่งเงียบ ขณะที่เขากำลังดูฉากนี้อยู่ข้างนอก
“เราจะทำตอนนี้เลยไหม?” ระบบถามขึ้นมา
“รอสักครู่” ฟางหนิงตอบ
“คุณเป็นคนที่บอกให้ฉันรีบๆทำ แต่ในตอนนี้คุณกำลังขอให้ฉันรอ มนุษย์เช่นคุณเป็นกลุ่มคนที่ช่างซับซ้อนเสียจริงเลย” ระบบพูดออกมาอย่างขบขัน
“เก็บคำพูดไร้สาระของนายเอาไว้เถอะ” ฟางหนิงเป็นคนเก็บตัวอย่างมาก และไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์คนอื่นแม้แต่น้อย แต่ในตอนนี้เขากลับรู้สึกเศร้า และมีน้ำตาคลออยู่ในดวงตา
“นั่นคือพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดคุณ ที่พลัดพรากจากกันมาเป็นเวลาหลายปีหรือ?” ระบบยังคงพูดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
“ได้โปรด ฉันเพิ่งอายุ 28 ปีเอง และผู้หญิงคนนั้นอายุน้อยกว่า 40 ปีอย่างเห็นได้ชัดเจน” ฟางหนิงถึงกับอับจนคำพูด
ชายหญิงทั้งสองคนยังคงพูดคุยกันอีกครั้งที่ลานบ้าน
ชายคนนั้นพึมพำว่า “ทำไมถึงบอกว่าพระเจ้าไม่อวยพรให้ฉัน? ที่ฉันรอดชีวิตมาได้ก็ดีมากพอแล้ว แต่สิ่งเดียวที่ฉันเสียใจมากที่สุดก็คือ การลากชีวิตของคุณให้ตกต่ำลงมาด้วย”
“อย่ากังวลไปเลย เงินเก็บของเราเกือบจะเพียงพอแล้ว และเราก็แค่รออีกสองสามปีเอง เมื่อถึงตอนนั้นเราก็จะไปโรงพยาบาล และรับขาเทียมที่ดีที่สุดให้กับคุณ จากนั้นคุณก็จะสามารถยืนขึ้นได้อีกครั้ง”
ตอนแรกชายคนนั้นเต็มไปด้วยความสุข แต่หลังจากนั้นใบหน้าของเขาก็สลดลง “คุณไปได้เงินจำนวนมากมาจากที่ไหนกัน? คุณไม่ได้ใช้เงินเก็บทั้งหมดของเราตลอดทั้งปี ไปจ่ายหนี้ให้คนเหล่านั้นเลยใช่ไหม?”
ผู้หญิงคนนั้นก้มหัวลงต่ำอย่างเงียบๆเมื่อถูกกล่าวหา
“ทำไมคุณถึงไม่ตอบฉันล่ะ? คุณทำอย่างนั้นลับหลังฉันใช่ไหม? ถ้าคุณทำ ฉันจะโขกหัวเข้ากับกำแพงและฆ่าตัวตาย!” ชายคนนั้นเปล่งเสียงดัง และเริ่มขยับรถเข็นออกไปข้างนอก
“คุณกำลังคิดบ้าอะไรอยู่?” หญิงสาวเอื้อมมือออกไปคว้ารถเข็นไว้ “ที่ฉันไม่ได้บอกคุณเป็นเพราะกลัวว่าคุณจะให้ฉันคืนเงินเหล่านั้นไปต่างหากล่ะ ในทุกปีที่ผ่านมา มีคนที่ส่งเงินมาให้เราทุกเดือน จำนวนเงินที่ส่งมาเริ่มแรกเป็นจำนวนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่จำนวนก็เพิ่มขึ้นมาเมื่อเวลาผ่านไป และเพิ่มขึ้นอีกครั้งในไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี้ ฉันจึงล้างหนี้และดอกเบี้ยของเราเสร็จไปหมดแล้ว และจำนวนเงินที่เราเหลือเก็บไว้ มันก็มากเพียงพอที่คุณจะได้รับขาเทียม”
“คนๆนั้นคือใคร? ฉันจำไม่ได้ว่ายังมีเพื่อนหรือครอบครัวคนไหนที่ยังเป็นห่วงฉันอยู่อีก หลังจากที่ฉันประสบอุบัติเหตุมา” ชายคนนั้นขมขื่นและไม่เชื่ออย่างสิ้นเชิง
“คนๆนั้นเคยฝากข้อความเอาไว้ก่อนหน้านี้ โดยระบุว่าเงินจำนวนนี้มาจากนักเรียนที่คุณเคยให้การสนับสนุนในช่วงปีแรกๆ”
“นักเรียน?” ใบหน้าของชายผู้นั้นดูราวกับว่า เขาได้เดินกลับเข้าไปในสระน้ำแห่งความทรงจำ และตอนนี้เขาก็เอื้อมมือไปค้นหาคนที่อยู่ลึกลงไปในสระน้ำของกาลเวลา ในไม่ช้าเขาก็ส่ายหัวพร้อมกับเผยรอยยิ้มออกมา “ฉันจำได้ว่า ในปีนั้นฉันเป็นคนใจบุญเป็นอย่างมาก และตอนนั้นเงินก็ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับฉันเลย ฉันจึงเข้าร่วมโครงการการสนับสนุน และช่วยเหลือนักเรียนแค่ 5 คน แต่ก็ไม่เคยมีใครโทรหาฉัน หรือส่งข้อความมาหาฉันตลอดในช่วงระยะเวลาในการสนับสนุนมาก่อนเลย ฉันเคยได้รับการโทรหาเพียงแค่ครั้งเดียว เมื่อฉันหยุดให้การสนับสนุนหลังจากเกิดเหตุการณ์นั้นแล้ว และคุณรู้ไหมว่าเขาพูดว่ายังไงบ้าง?”
ผู้หญิงคนนั้นส่ายหัวของเธอ ก่อนที่จะรอคำตอบจากเขา
“เขาพูดเพียงประโยคเดียวว่า ‘คุณไม่ได้สัญญาว่าจะให้การสนับสนุนฉันจนจบมหาวิทยาลัยงั้นหรอกหรือ?’ ดังนั้นตอนนี้คุณคาดหวังว่า ฉันจะเชื่อว่านักเรียนที่ฉันสนับสนุนในช่วงปีแรกๆได้ส่งเงินมาให้ฉัน?”
ชายคนนั้นส่ายหัว ข้อโต้แย้งที่ได้จากการเป็นคนดีที่เขาใช้ในตอนนี้ เป็นเพียงความพยายามที่จะปลอบโยนภรรยาของเขาเท่านั้น เขาไม่เคยเชื่อเรื่องแบบนี้เลย หลังจากใช้ชีวิตในช่วงหลายปีที่ผ่านมาหลังจากเกิดอุบัติเหตุ แม้ว่าเขาจะเป็นคนนิสัยดี แต่เขาก็เป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่พระโพธิสัตว์ที่จะให้อภัยกับทุกคนได้
ด้วยความจนใจ ผู้หญิงคนนั้นจึงเข้าไปในบ้านเพื่อค้นหาโปสการ์ด ภาพบนโปสการ์ดดูทรุดโทรมเล็กน้อย แต่ก็ยังคงเห็นภาพของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูเรียบง่ายเป็นอย่างมาก ใต้ภาพมีข้อความเขียนไว้ว่า ‘ตอนนี้ผมได้งานทำแล้วนะ’ ”
ชายคนนั้นหยิบโปสการ์ดขึ้นมา และจ้องมองไปที่ใบหน้าบนรูปภาพ เขาสับสนในตอนแรก แต่หลังจากนั้นไม่นาน ดวงตาของเขาก็เริ่มแจ่มใส หลังจากที่เขานึกถึงความทรงจำที่หายไปนานขึ้นมาได้อีกครั้ง “เขาเป็นยังไงบ้าง? มันเป็นไปได้ยังไงกัน! นั่นคือเสื้อแจ็คเก็ตทหารที่ฉันเคยใส่เมื่อนานมาแล้วนี่”
ความทรงจำของเขาได้นำเขาย้อนกลับไปเมื่อหลายปีที่ผ่านมา ตอนที่เขายังเป็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่ตอนนั้นกำลังเหนื่อยและหิวโซ เขาขับรถบรรทุกบนถนนที่ไม่คุ้นเคยในช่วงฤดูหนาว และกำลังหาที่พักในโรงแรมใกล้ๆ แต่ในตอนที่ขับรถบรรทุกไปตามถนน เขาได้เห็นนักเรียนมัธยมปลายคนหนึ่งรีบวิ่งไปโรงเรียนบนท้องถนน เขาจึงหยุดรถถามเด็กหนุ่มคนนั้น เพื่อขอคำแนะนำ เด็กหนุ่มคนนั้นมีความอดทนต่อความเหน็บหนาวเป็นอย่างมาก เขาชี้ไปที่โรงแรมราคาประหยัดแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นโรงแรมที่ไม่ได้พยายามโกงลูกค้า
แต่ในไม่ช้า เขาก็สังเกตเห็นว่าเด็กหนุ่มคนนั้นสวมใส่เพียงเสื้อผ้าบางๆ เขาจึงถามเด็กหนุ่มคนนั้นว่าหนาวรึเปล่า? และส่งเสื้อแจ็คเก็ตทหารที่เขาวางไว้บนเบาะ เป็นของขวัญให้กับเด็กหนุ่มคนนั้น เด็กหนุ่มคนนั้นลังเลในตอนแรก แต่ในท้ายที่สุด เขาก็ยอมรับเสื้อแจ็คเก็ตไป เด็กหนุ่มคนนั้นกล่าวขอบคุณเขาเมื่อได้รับเสื้อแจ็คเก็ต และขอทราบชื่อของเขาก่อนที่จะวิ่งจากไป และเด็กหนุ่มคนนั้นยังได้จดเลขทะเบียนรถบรรทุก ก่อนที่เขาจะหายตัวไปอีกด้วย
เมื่อเขามองดูใบหน้าในรูปภาพนี้ ก็เกือบจะเหมือนกับเด็กนักเรียนคนนั้นที่อายุเพิ่มขึ้นมาอีกไม่กี่ปี
แน่นอนว่าเขาไม่เคยรู้เลยว่า นั่นเป็นครั้งแรกที่ฟางหนิงมีฤดูหนาวที่แสนอบอุ่น
“อ่า ฉันเข้าใจแล้ว บางทีในตอนนี้เขาอาจมีฐานะร่ำรวย และประสบความสำเร็จในชีวิตขึ้นมา ดูเหมือนว่านี่จะเป็นเรื่องที่ถูกต้อง อ่า... การเป็นคนดีก็จะได้รับรางวัลที่ดีตอบแทนสินะ...” ก่อนที่ชายคนนั้นจะได้ทันพูดจบ เขาก็ล้มลงไปบนรถเข็น
“ที่รัก?” ในขณะที่ผู้หญิงอุทาน เธอก็ล้มลงไปบนพื้นด้วยเช่นกัน
///
“บ้าเอ๊ย ทำไมนายถึงไม่ฟังพวกเขาพูดต่อไป?” เมื่อฟางหนิงกำลังจมลึกย้อนกลับไปในฉากเมื่อวันวาน ระบบก็ได้ทำการดำเนินการตามแผน
“ถ้าเรายังปล่อยให้พวกเขาพูดคุยกันต่อไป เราก็จะไม่สามารถทำอะไรกับพวกเขาได้ แม้ว่าเราจะรอจนถึงเช้าก็ตามที เราต้องทำให้มันจบไวๆ เพื่อที่จะได้ออกไปฟาร์มมอนสเตอร์ให้มากขึ้น!” (ระบบมันจะชอบพูดว่าฟาร์มมอนสเตอร์ ซึ่งมอนสเตอร์ที่มันพูดถึงนี่คือสิ่งที่มันจะฟาร์ม ซึ่งตอนนี้ยังเป็นพวกอาชญากรอยู่นะครับ แต่ต่อไปอาจจะมีพวกสัตว์ประหลาดต่างๆ หรือพวกภูติ ผี ปีศาจออกมาก็ได้)
มันไม่ดีขนาดนั้นเลยเหรอ? ฉากที่สมบูรณ์แบบทางอารมณ์แบบนี้ ถูกขัดจังหวะอย่างหยาบคายโดยระบบที่ไร้มนุษยธรรม!
อารมณ์ที่เกิดขึ้นภายในใจของฟางหนิงนั้นหายวับไปในอากาศ และเขาทำได้แค่เพียงกลอกตาไปมากับคำตอบของระบบ ระบบจะเป็นสิ่งที่น่ากลัวมากที่สุด เมื่อถึงเวลาทำงาน นอกจากนี้มันไม่ใช่มนุษย์ มันจึงไม่สามารถเข้าใจอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์ได้
เขาทำได้เพียงเฝ้ามองระบบดำเนินการดึงเอาเลือดของชายคนนั้นเพื่อสร้างขาเทียม และดำเนินการติดตั้ง...
“เดี๋ยวก่อนนะ เสร็จแล้วงั้นเหรอ?” ฟางหนิงตกตะลึงเมื่อเขาตระหนักว่า กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาน้อยกว่าหนึ่งชั่วโมง ‘นี่มันเร็วเกินไปแล้ว มันจะเชื่อถือได้ใช่ไหม?’
“แน่นอนว่าเสร็จแล้ว! ฉันใช้พลังงานที่สำคัญและค่า EXP ไปจำนวนหนึ่ง เพื่อช่วยคุณทำงานนี้จนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันสามารถมองข้ามการใช้พลังงานที่สำคัญได้ แต่การใช้ค่า EXP นั้นสำคัญมากๆ จนแม้แต่พวกมอนสเตอร์ที่ฉันจะฟาร์มในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ ก็คงจะไม่สามารถชดเชยได้เลย ...”
ก่อนที่ระบบจะเสร็จสิ้นการร้องเรียน ทันใดนั้นระบบก็หยุดทำงาน ฟางหนิงใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีก่อนที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
[โฮสต์ได้ปลดล็อคสิ่งที่รบกวนจิตใจเสร็จสมบูรณ์: การตอบแทนบุญคุณจากเสื้อแจ็คเก็ตในฤดูหนาว โฮสต์ปลดล็อคความสำเร็จพิเศษ: การตอบแทนบุญคุณนับสิบเท่า (แม้ว่ามันจะเป็นเพียงการช่วยเหลือเพียงเล็กน้อยจากผู้อื่น แต่คุณควรตอบแทนด้วยสิ่งที่คุณสามารถทำได้ เมื่อผู้อื่นต้องการ) ระบบค่าคุณธรรมได้ถูกปลดล็อคแล้ว ระบบจะได้รับแถบค่าคุณธรรมเบื้องต้นหนึ่งแถบ และจะได้รับแถบค่าคุณธรรมทุกๆ 50 เลเวล ระบบได้รับการบัฟถาวร: ถ้าใช้แถบค่าคุณธรรมเมื่อตอนใช้ทักษะ ทักษะจะเพิ่มพลังขึ้นอีก 100% สามารถซ้อนทับเอฟเฟคของบัฟ และแถบค่าคุณธรรมได้]
ก่อนที่ฟางหนิงจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น ระบบที่แสนงี่เง่าก็ถามขึ้นมาอย่างรวดเร็ว “เร็วเข้าโฮสต์ คิดให้ไกลและคิดให้มากขึ้น คุณยังมีคนอื่นที่คุณอยากจะขอบคุณอีกหรือไม่? ถ้ามี พวกเราก็รับไปกันเถอะ เพื่อใช้คืนสิ่งที่ได้รับมาให้มากขึ้นกว่าเดิม!”
“แมร่งเอ้ย! มันจะเป็นไปได้ยังไงกันว่ะ? สำหรับคนอื่นๆแล้ว ฉันมีเพียงความสัมพันธ์ และการปฏิสัมพันธ์ตามปกติเท่านั้น” ฟางหนิงตอบกลับด้วยความโกรธ
ในอดีต เขายินดีที่จะทำทุกสิ่งที่สามารถได้ เพื่อส่งรายได้จำนวนมากไปยังผู้มีพระคุณของเขาคนหนึ่ง ซึ่งเคยประสบอุบัติเหตุร้ายแรง จนนำพาความหวังทั้งหมดของเขาจากไป นั่นเป็นเพราะว่าแม้จะมีความขาดแคลน หรือข้อบกพร่องมากมาย แต่ฟางหนิงก็รู้จากประสบการณ์ในวัยเด็กของเขาว่า การตอบแทนบุญคุณเป็นสิ่งสำคัญ นอกจากนี้ เขาไม่เคยได้รับความรักความห่วงใยที่เขาต้องการตั้งแต่ยังเป็นเด็ก และในขณะเองก็มีคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น และสอนให้เขาได้เรียนรู้ว่าความรักที่เขาต้องการนั้นมีค่ามากเพียงใด สิ่งนี้จึงฝังแน่นอยู่ในใจเขามาตลอด เขาจะต้องตอบแทนความอบอุ่นที่เขาได้รับมาในสักวันหนึ่ง
“ทำไมคุณถึงดูตกใจจัง? ความสำเร็จนี้ยอดเยี่ยมไม่พองั้นเหรอ?” ระบบถามเมื่อเห็นสีหน้าของฟางหนิง
“ในสถานการณ์ปกติ เงื่อนไขในการปลดล็อคระบบค่าคุณธรรมที่จำเป็นต้องใช้ก็คือ จะต้องสะสมชื่อเสียงเพื่อปลดล็อคระบบชื่อเสียงก่อน จากนั้นคุณจะต้องกลายเป็นฮีโร่ที่มีชื่อเสียง และเพิ่มเลเวลของระบบเป็นเลเวล 50 ก่อน ถึงจะสามารถปลดล็อคระบบค่าคุณธรรมได้ คุณลองจินตนาการดูสิว่า มันจะทรงพลังแค่ไหนที่สามารถใช้สิ่งนี้ได้ตั้งแต่ต้น? นี่เรายังไม่ได้พูดถึงเรื่องบัฟที่สามารถซ้อนทับกันได้อีกนะ อย่างไรก็ตาม แถบค่าคุณธรรมนั้นแตกต่างจากแถบค่าความโกรธในแง่ที่ว่า มันยากที่จะได้รับมา มันสามารถได้รับค่าคุณธรรมเพียงเล็กน้อยเมื่อใช้โหมดความยุติธรรมในการปราบปราบเหล่าอาชญากร และมันยังแตกต่างจากค่า EXP ที่ได้รับอีกด้วย โดยจำนวนค่าคุณธรรมที่คุณได้รับมานั้น จะสอดคล้องกับความรุนแรงของอาชญากรรมที่บุคคลนั้นกระทำ แทนที่จะเป็นความสามารถที่พวกเขามี”
ฟางหนิงเข้าใจทันทีว่า ค่าคุณธรรมนี้เป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมมาก จนสามารถเอาชนะระบบได้ ดูเหมือนว่าสิ่งที่ผู้มีพระคุณของเขาพูดนั้นถูกต้อง - คนดีจะได้รับรางวัลที่ดีตอบแทน และถ้าเขาเป็นคนที่เนรคุณคน เขาจะไม่มีวันปลดล็อคระบบค่าคุณธรรม ที่มีความต้องการสูงเช่นนี้ได้ในช่วงต้นแบบนี้แน่ๆ นักเล่นเกมทุกคนจะรู้ว่ามันหมายถึงอะไร เมื่อคุณมีสกิลเลเวล 50 ในเลเวล 10 เอง!
เขาต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติม “ตามการแจ้งเตือน หากทักษะของนายใช้ทั้งแถบค่าคุณธรรม และแถบค่าความโกรธพร้อมกัน มันจะทรงพลังมากขนาดไหน?”
“ฉันบอกไม่ได้ มันคำนวณไม่ได้ง่ายๆหรอกนะ แต่ฉันจะบอกสิ่งนี้กับคุณ ถ้ามีคนถูกโจมตีด้วยการผสมผสานกับแถบค่าคุณธรรม เขาหรือเธอจะได้รับความเสียหายอย่างต่อเนื่อง หากเขามีเจตนาที่ชั่วร้ายภายในตัวเขา เขาจะได้รับความเสียหายจนกว่าแถบค่าคุณธรรมของเราจะหมดลง ถ้าสิ่งนี้ถูกใช้กับสิ่งชั่วร้ายตามธรรมชาติเช่นวิญญาณและภูตผีที่อ่อนแอ พวกมันจะถูกฆ่าตายได้ทันที! โดยไม่จำเป็นที่จะต้องคำนวณค่าความเสียหายใดๆเลย”
“ส่วนภูตผีและวิญญาณที่แข็งแกร่งกว่า จะอ่อนแอลงอย่างต่อเนื่อง แต่เมื่อจับคู่กับบัฟ และการซ้อนทับกันได้ ภูตผีและวิญญาณที่แข็งแกร่งเหล่านี้ จะถูกฆ่าตายโดยทันที ถ้าพวกมันไม่มีทักษะในการป้องกันที่เฉพาะเจาะจง” ระบบตอบกลับมา
ฟางหนิงมักจะกลัวภูตผีและวิญญาณ แต่ที่แย่มากไปกว่านั้นก็คือ พวกมันสามารถปรากฏตัวขึ้นในโลกความเป็นจริงของเขาได้ โชคดีที่ตอนนี้ระบบมีทักษะใหม่ที่สามารถตอบโต้พวกภูตผี และวิญญาณเหล่านี้ได้ ทักษะนี้จะช่วยยกระดับความปลอดภัยของเขาได้เป็นอย่างมาก...
เมื่อเขาจำสิ่งที่ระบบได้ถามขึ้นมาในก่อนหน้านี้ เขาจึงตอบกลับไปทันที “นายจะไม่รู้ได้อย่างไร? ไม่ใช่ว่านายสามารถอ่านความทรงจำของฉันได้โดยตรงงั้นเหรอ?”
“แน่นอนว่าฉันทำไม่ได้! คุณมีความคิดมากมายในใจของคุณทุกวัน และความทรงจำเหล่านั้นก็เป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน และซับซ้อนอยู่เสมอ ฉันเห็นได้เฉพาะพื้นผิวความทรงจำที่ซึ่งเป็นความรู้ทั่วไป และฉันกลัวว่าถ้าฉันล้วงลึกลงไป คุณจะกลายเป็นคนบ้าได้” ฟางหนิงรู้สึกโล่งใจเล็กน้อย หลังจากที่ได้เขาได้ฟังการตอบกลับอย่างรวดเร็วของระบบ เขาเคยกลัวว่าอดีตที่น่าอับอายของเขาจะถูกเปิดโปงโดยระบบ แต่ตอนนี้เขาไม่จำเป็นที่จะต้องกังวลมันอีกต่อไปแล้ว
ตอนที่แล้ว
ตอนถัดไป
รีวิวผู้อ่าน
เขียนรีวิว
×
เขียนรีวิว
รีวิวของคุณ
คุณจะให้ดาวนิยายเรื่องนี้หรือไม่
5stars
4 stars
3 stars
2 stars
1 star
ตกลง