px

เรื่อง : the city of terror เมืองแห่งความหวาดกลัว
Chapter 5 ก้อนเนื้อสายฟ้าของหนอน


Chapter 5 ก้อนเนื้อสายฟ้าของหนอน

ตอนนี้เว่ยเฉียวเฟ่ยคิดว่าเขาโชคดีมาก

เพราะว่าในตอนนี้ที่หนอนสัมผัสได้ว่าเขาซ่อนอยู่ในร้านเล็ก เขาอาจตายแล้ว แต่เป็นเพราะชายคนนั้นได้วิ่งเร็วขึ้นและทำให้หนอนสนใจมากกว่า หนอนเลยเลือกโจมตีชายคนนั้นก่อน เขาเลยรอดตายมาได้

เว่ยเฉียวเฟ่ยตัดสินใจยืนไว้อาลัยให้ชายคนนี้ ก่อนจะทำการค้นกระเป๋า

เห้อ. ชายคนนี้ไม่มีของอะไรเลย นอกจากนามบัตร

ชื่อ : กวนหมิงจุน ตำแหน่ง : ยามลานจอดรถ

กวนหมิงไม่ใช่ชื่อที่โชคร้าย แต่เขาก็ตาย

เว่ยเฉียวเฟ่ยคิดว่ามันน่าจะดีกว่านี้ถ้ากวนหมิงยังไม่ตาย เขาได้จะถามว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่ในตอนนี้เขาทำได้แค่นอนตายอยู่บนพื้นพร้อมกับส่งกลิ่นเหม็นเน่า

เขาลากร่างของกวนหมิงไปที่ลานกว้างและนำขยะมาบังร่างเขาไว้ เพราะว่าเขาไม่มีเวลาที่จะขุดหลุมศพ

เว่ยเฉียวเฟ่ยต้องการที่จะกลับหอพักให้ใวที่สุด

หลังจากที่หนอนตาย ถนนก็เงียบสงบอีกครั้ง แต่เขาก็เครียดมากว่าจะมีการโจมตีอีกครั้งเกิดขึ้น

สุดท้ายเขาก็มาถึงหอพักโดยปลอดภัย เขารู้สึกโชคดีมาก

เขาปิดประตูหอพัก และนำถ้วยแตก ท่อเหล็กต่างๆมาสร้าง การเตือนภัยชั่วคราว หลังจากที่เขาสร้างมันเสร็จเขาก็สามารถพักผ่อนได้

และเมื่อเขากลับมายังห้องของเขา เขาก็นั่งลงที่ข้างเตียง พร้อมกับเรื่องราวที่เขาสู้กับหนอนก็ยังวนเวียนอยู่ในใจ

เขาไม่เคยพบเจอกับเหตุการณ์อะไรแบบนี้มาก่อน แม้จะเป็นตอนที่เป็นทหารก็ตาม

แต่โดยปกติแล้ว ทหารก็ไม่ได้สอนหรือมีอะไรแบบนี้อยู่แล้ว

เว่ยเฉียวเฟ่ยเริ่มปลอบใจตัวเอง และเลิกคิดถึงเรื่องหนอนนี่

เขาดึงตัวเองให้มาอยู่กับปัจจุบัน และแบมือออก และนำก้อนเนื้อออกมาและนำน้ำผลไม้เทราดใส่

ยิ่งเขาราดใส่ให้ก้อนเนื้อมันสะอาดขึ้น มันก็น่าหลงใหลเหลือเกิน มันน่ากินจนท้องร้อง น้ำลายไหลทันที

ในตอนนี้ อยู่ดีๆแผงสเตตัสก็โผล่ขึ้นมาในหัวเขาอีกครั้ง

ชื่อ : เว่ยเฉียวเฟ่ย

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

เพศ : ชาย

อายุ : 21ปี

ระดับสิ่งมีชีวิต :  1 ดาวสเตตัส : เฉลี่ยของวัยรุ่นชายคือ 10 หากได้รับบาดเจ็บจะสเตตัสทุกอย่างจะลดลง 20%

ความแข็งแรง : 8.4 (กล้ามเนื้อ : 11, ความคงทน : 10)

ความว่องไว : 7.8 (ความเข้ากันของประสาทมือและตา : 9, ความยืดหยุ่น : 11, ปฎิกริยา : 11, สมดุล : 8)

พลังชีวิต : 8 (สุขภาพ : 9, ความอดทน : 11)

สติปัญญา : 5.6 (การเรียนรู้ : 6, เหตุผล : 8)

ความตระหนัก : 7.4 (พลังจิตใต้สำนึก : 12, วินิจฉัย : 8, การรับรู้ : 7, การหยั่งรู้ : 10)

เสน่ห์ : 5.76 (ความกล้าหาญ : 10, การเย้ายวน : 7, รูปลักษณ์ : 7, ความเป็นผู้นำ : 5, บุคลิค : 7)

สกิล : การยิง(ระดับกลาง) มวยทหาร(ระดับกลาง) งานไฟฟ้า(ฝึกหัด)

สกิลพิเศษ : ไม่มี

แต้มวิวัฒนาการ : 100

ของที่มีอยู่ : ก้อนเนื้อหนอนสายฟ้า

เว่ยเฉียวเฟ่ยไม่ได้สนใจอะไรกับสเตตัสที่บาดเจ็บแล้วลดลง 20%มากนัก เขารู้สึกเพียงว่าตัวเขาอ่อนแอลงมากเท่านั้น

เขาสังเกตุว่ามี2อย่างที่เปลี่ยนไปในแผงสเตตัส อย่างแรกคือแต้มวิวัฒนาการ 100 และอีกอันชื่อช่องของที่มีอยู่

เขาสนใจคำว่า ก้อนเนื้อหนอนสายฟ้ามาก ในไม่ช้า แผงการอธิบายก็โผล่ขึ้นมาในหัวของเขา

ก้อนเนื้อหนอนสายฟ้า : ระดับ 2 ดาว สามารถสร้างกระแสไฟฟ้าได้ ไม่มีพิษ

ดูเหมือนว่าหนอนตัวใหญ่นั่นจะชื่อว่า หนอนสายฟ้าสินะ?

มันสมควรที่จะได้รับชื่อนี่ได้ เพราะว่ามันสามารถสร้างกระแสไฟฟ้าได้ และปล่อยออกมาได้ในระยะ4 เมตร โดยต้องใช้แรงดันไฟฟ้าอย่างน้อย10000โวลต์

ผมควรกินมันรึเปล่า?

ความคิดนี้ได้แล่นมาในหัวของเว่ยเฉียวเฟ่ย

เขาตกใจมากว่าความคิดนี้ผุดออกมาได้ยังไง!

เขาได้รับการฝึกฝนการเอาตัวรอดมานานตอนเป็นทหาร เขาเคยกินหนอน ตั๊กแตน งู ต่างๆมากมาย และบางชนิดก็กินสดๆ

อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่าหนอนกับงูนั้นไม่มีพิษ หรือแม้แต่ตัวหนอนผีเสื้อที่มีพิษ เขาก็รู้ว่าต้องทำยังไง

และก้อนเนื้อนี่ก็มาจากหนอนตัวใหญ่

เมื่อเขาลองคิดดูแล้ว เขาก็ไม่อยากจะเชื่อว่ามันไม่พิษ แม้ว่าเขาจะรู้ดีอยู่แล้วว่ามันไม่มีพิษ

ผมกินไม่ลง!

เว่ยเฉียวเฟ่ย ปฎิเสธความคิดเของเขาและได้นอนลงบนเตียงทันทีโดยลืมแต้มวิวัฒนาการ 100 ที่แสดงในแผงสเตตัสของเขาไปเลย

การต่อสู้กับหนอนทำให้เขาเหนื่อยมาก จนแทบทำให้เขาหมดสติ

อย่างไรก็ตามบาดแผลและความเจ็บปวดต่างๆที่เขาได้รับทำให้เขาหลับไม่ลง

เขาทำได้เพียงหลับตาและนอนนิ่งๆเท่านั้น หลังจากนั้นไม่นานเขาก็คว้าก้อนเนื้อมาบีบเล่น

ก้อนเนื้อส่งกลิ่นหอมทันที ซึ่งเย้ายวนเขามาก

เขานึกถึงหมูทอด หมูตุ๋น ไก่ทอด ผัดเสต็ก ต่างๆขึ้นมาทันที

นี่มันทรมานเหลือเกิน

ก้อนเนื้อนี่มันทำให้เขาท้องร้องหนักมาก

ทรมาน! อดทน!

สองอย่างนี้ผสมผสานกัน และมันกำลังทำให้เขาแทบจะหิวตาย

หลังจากที่เขารู้สึกเหมือนจะหิวตายเขาก็คว้าก้อนเนื้อเข้าปากทันทีโดยไม่รู้ตัว

กัดคำแรก คำสอง คำสาม จนหมดทั้งก้อน

หลังจากที่เขากินหมดไป เขาก็พึ่งสังเกตว่าเขาทำอะไรลงไป

เขาอ้วกทันที!

เว่ยเฉียวเฟ่ยรู้สึกหงุดหงิดมาก ก้อนเนื้อนี่มันมีรสชาติไม่น่าอร่อยเหมือนกับกลิ่นที่มันเย้ายวนเลย!

รีวิวผู้อ่าน