ในขณะที่เขากำลังอดทนกับคาบเรียนตอนกลางวัน เจียงเฟยก็ได้รับกระดาษมากมายที่ส่งมาจากหญิงสาวในห้องเรียนของเขาและมันก็ยังมีกระดาษที่ถูกส่งมาจากต่างห้องอีกหนึ่งแผ่นด้วย!
เจียงเฟยไม่เคยได้รับประสบการณ์ที่น่ารื่นรมเช่นนี้มาก่อน เมื่อเขาเป็นแค่เด็กติดเกมเท่านั้นเอง! ช่วงเวลาแบบนั้นก็ยังไม่ได้หยุดอยู่เพียงแค่ตรงนั้น ในขณะที่เจียงเฟยกำลังตั้งใจฟังคำพูดของอาจารย์อยู่นั้นเอง เขาก็สามารถที่จะรู้สึกได้ว่าคนอื่นกำลังจดจ้องมาที่เขาทั่วทุกทาง!
นี่ทำให้เจียงเฟยรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก! ไม่ใช่ในทางผิดๆ แต่เขาตื่นเต้นที่เขาจะกลับไปเล่นเกมได้อย่างรวดเร็วที่สุดที่เขาทำได้! ไม่ว่าอะไรที่เกิดขึ้นในวันนี้จะต้องขอบคุณรองเท้าระดับเขียว เลเวล10 คู่นั้น! เพียงแค่เลเวล 10! มันก็เปลี่ยนแปลงเจียงเฟยจากเด็กติดเกมธรรมดาทั่วไปกลายเป็นนักกีฬา NBAแล้ว! เพียงแค่เช้าวันเดียว เขาก็กลายเป็นที่จับตามองของผู้คนทั่วทั้งห้อง! ในอนาคต ถ้าเขาสามารถเอาอุปกรณ์ที่แข็งแกร่งกว่านี้ออกมาได้แล้ว การเป็นซูเปอร์แมนก็คงไม่ใช่แค่ฝัน แต่มันจะเป็นความจริง!
เมื่อความคิดของเขาจมอยู่กับการที่จะนำเอาอุปกรณ์ที่แข็งแกร่งออกมาและออกมามากขึ้นไปเรื่อยๆ เขาก็รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก! เมื่อโรงเรียนถึงเวลาเลิกเรียน เขาก็รีบพุ่งตรงดิ่งกลับบ้านและกินข้าวมื้อเย็นและทำการบ้านด้วยความเร็วแสง เมื่อเขาทำกิจกรรมชีวิตประจำวันเสร็จแล้ว เขาก็ใช้เวลาอยู่ในห้องและนั่งรอคอยเวลาที่จะล็อคอินเข้าไปในเกม!
เมื่อนาฬิกานั้นเป็นเวลาสี่ทุ่มตรง เจียงเฟยก็ปิดตาของเขาและเข้าไปในเกม
ตั้งแต่ที่รองเท้าถูกนำออกไปจากเกม มันก็ไม่สามารถที่จะถูกถอดออกมาได้ ด้วยเหตุนี้มันจึงทำให้เขามีอุปกรณ์ระดับเขียวเพียงอย่างเดียวซึ่งก็คือดาบสองมือ ในส่วนอุปกรณ์ที่เหลือของเขาก็เป็นแค่ระดับขาว
แม้ว่าจะเป็นแบบนั้นก็ตามที เจียงเฟยก็ไม่รู้สึกเสียใจกับการตัดสินใจของเขา รองเท้าคู่นั้นส่งผลกระทบเพียงแค่เล็กน้อยกับเขาในเกม แต่มันส่งผลกระทบเป็นอย่างมากกับชีวิตจริงของเขา!
“มันถึงเวลาที่ฉันจะเข้าไปในเมืองแล้ว! และมันก็ถึงเวลาที่ฉันจะได้เลือกอาชีพเสียที!”
เจียงเฟยก็มาถึงเลเวล 10 เมื่อวานนี้และก็ถูกระบบเร่งให้เขาเลือกไปเปลี่ยนอาชีพ พร้อมกับลูกศรขนาดใหญ่ที่อยู่ใต้ตัวละครของเขาแล้ว เจียงเฟยก็มุ่งตรงไปยังหัวหน้าหมู่บ้าน ที่นั่นเขาก็ได้รับจดหมายแนะนำ ซึ่งมันอนุญาตให้เขาเลือกอาชีพที่ได้รับมอบหมายมาจากผู้แนะนำอาชีพ
เพื่อที่จะทำให้มันเป็นเรื่องที่ง่ายดายกับผู้เล่นทุกคน วงแหวนเทเลพอร์ตก็ถูกตั้งไว้ด้านข้างกับหัวหน้าหมู่บ้าน เจียงเฟยก็เดินเข้าไปในวงแหวนและเทเลพอร์ตไปถึงเมืองใหญ่อย่างง่ายดาย
“นี่มันดูมีชีวิตชีวากว่าในหมู่บ้านนั่นเยอะเลย!”
เจียงเฟยก็ได้ยินเสียงจากในเมืองรอบทุกทิศทาง ผู้เล่นกำลังยุ่งวุ่นวายเดินรอบถนนและตั้งร้านแผงลอยขายไอเทมของพวกเขา เสียงดังเช่นนี้ก็สามารถที่จะได้ยินได้ในโลกจริงด้วยเช่นกัน
เมืองที่เขาอยู่นั้นก็เป็นหนึ่งในสี่เมืองหลักของเซิฟเวอร์ประเทศจีน หนึ่งนั้นถูกเรียกว่าเมืองรุ่งอรุณซึ่งตั้งอยู่ในทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ที่เหลืออีกสามเมืองก็ถูกเรียกว่าเมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ตั้งทิศตะวันออกเฉียงใต้ เมืองพระอาทิตย์ขึ้นที่ตั้งอยู่ในทิศตะวันตกเฉียงใต้และเมืองรัตติกาลที่อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ
แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่วันที่สามที่เซิฟเวอร์ได้เปิดตัวก็ตามที เมืองก็เต็มไปด้วยชีวิตชีวาอย่างมาก ผู้เล่นบางคนก็เริ่มรวมตัวก่อตั้งกิลด์ของตัวเองกันแล้ว!
“ฉันควรที่จะไปหอเปลี่ยนอาชีพก่อน” เจียงเฟยคิดกับตัวเองแล้วเขาก็ครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องระบบอาชีพ อาชีพที่ดีที่สุดที่เขาเลือกไว้ก็คืออาชีพนักรบและนักฆ่า เขาคิดว่าเขาควรที่จะไปตามหาผู้แนะนำอาชีพที่เคารพและเปรียบเทียบความแตกต่างกันก่อนที่จะเลือกอาชีพใดอาชีพหนึ่ง
“ชายหนุ่ม ท่านดูเหมือนจะเป็นนักรบที่ดีนะ! พวกเรา เหล่านักรบต่างมีร่างกายและจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งที่สุด! พวกเราเป็นนักต่อสู้ที่ดีที่สุดและเป็นที่ต้องการที่สุดในทุกการต่อสู้!” ผู้แนะนำอาชีพพูดกับเจียงเฟย เมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้กับเขา
“นักผจญภัย? ท่านต้องการที่จะเรียนศิลปะของการเป็นนักฆ่าไหม? พวกเราเป็นดั่งเงา เงียบงันและอันตราย สิ่งสุดท้ายที่ศัตรูของท่านจะเห็นก่อนที่พวกเขาจะตายลงก็คือแสงประกายของคมมีดที่ปักลงไปบนตัวพวกเขา!”ผู้แนะนำอาชีพนักฆ่าก็โผล่ตัวออกมาจากเงามืด
เจียงเฟยก็คิดอยู่ครู่หนึ่งและตั้งแต่ที่มันไม่ใช่เรื่องที่สะดวกสบายสักเท่าไหร่สำหรับเขาที่จะเข้าร่วมกับจาวเฟิงหรือเล่นกับคนอื่นแล้ว เขาก็คิดว่าเขาควรที่จะเลือกอาชีพนักฆ่าแทน และก็ผจญภัยด้วยตัวคนเดียว
“ผมเลือกที่จะเป็นนักฆ่าครับ!” เจียงเฟยพูดคำปรารถนาของเขากับผู้แนะนำในความมืด
“มันเป็นการตัดสินใจที่น่าเศร้าแต่มันก็ไม่ได้ย่ำแย่ไปสักทีเดียว ท่านควรที่จะพูดคุยกับผู้แนะนำอาชีพคนอื่นที่สนใจในตัวท่านเสียมากกว่า” ผู้แนะนำอาชีพนักฆ่าพูดออกมาอย่างตึงเครียด
“หื้อ? ผมคิดว่าผมพูดสิ่งที่ผมต้องการแล้วนะ”เจียงเฟยพูดต่อ
“ได้โปรดอย่าทำให้ข้าเสียเวลาเลย ถ้าท่านไม่ปรารถนาที่จะร่ำเรียนศิลปะแห่งเงาแล้ว ได้โปรดทิ้งข้าไว้เพียงตัวลำพังด้วยเถอะ” ผู้แนะนำพูดกับเขาเสร็จแล้วก็ทำท่าขอตัวไป
“มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกันแน่วะ?” เจียงเฟยส่งเสียงฮึดฮัดออกมา
เขาพึ่งจะพูดว่าเขาต้องการเป็นนักฆ่า ทำไมเขาถึงคิดเป็นอย่างอื่นกัน?
ในเวลาเดียวกันกับที่เจียงเฟยพูดคุยกับผู้แนะนำนั้นเอง เจียงเฟยก็ไม่ได้สังเกตว่ามันมีบางสิ่งบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้น แหวนของเขามันส่งแสงประกายสีเงินออกมาจางๆ
เขาก็เมินกับสิ่งที่เกิดขึ้นไปและเจียงเฟยก็เคลื่อนที่ไปหาผู้นำแนะอาชีพนักรบแทน เมื่อเขายอมแพ้กับตัวเลือกแรกของเขาไป
“ขอโทษนะครับ ผมอยากจะเป็นนักรบ”
“ต้องการแบบนั้นใช่ไหม….มันน่าเศร้าจริงๆ ท่านก็วิ่งไปตามหาผู้แนะนำอาชีพที่ท่านชอบแล้วกัน” ผู้แนะนำนักรบพูด
เดี๋ยวก่อนนะ…
“มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกันวะ! เห้ย! ผมพึ่งจะบอกคุณไปว่าผมต้องการเป็นนักรบนะ!” เจียงเฟยคำรามออกมา
“ได้โปรดอย่าทำให้ข้าเสียเวลาเลย ถ้าท่านไม่ต้องการที่จะเป็นนักรบที่ทรงพลังแล้วละก็วิ่งไปคุยกับคนอื่นแทนเสียเถอะ!”
ผู้แนะนำอาชีพนักรบก็หันหลังใส่เจียงเฟย
“บัดซบ! อะไรวะ?! มันเป็นบัคของระบบเรอะ?!”
เจียงเฟยก็เคลื่อนที่ไปหาผู้แนะนำอาชีพที่อยู่ใกล้ที่สุดอย่างกระตือรือร้น
“ผมต้องการเป็นนักเวทย์”
“ไม่เป็นไร ได้โปรดไปพูดคุยกับผู้แนะนำคนอื่นและเลือกหาอาชีพที่เหมาะสมกับท่านเสียเถอะ”
“ผมต้องการเป็นนักบวช”
“ทุกอย่างโอเคดี ได้โปรดไปพูดคุยกับผู้แนะนำคนอื่นและเลือกหาอาชีพที่เหมาะสมกับท่านเสียเถอะ”
“โอ้ แม่งเอ้ย! มันเป็นนายนี่เอง! มันเป็นนายที่ทำมันนี่เอง!” เจียงเฟยร้องออกมา เมื่อเขาตระหนักได้ในที่สุดว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ปัญหาของมันก็คือเขาได้ถามหาผู้แนะนำอาชีพทั้งหมดที่เขาเลือกได้ไปจนหมดแล้ว จนสุดท้ายเขาก็ค้นพบว่าแหวนวงนี้มันทำให้เป็นเรื่องที่ยากสำหรับเขา!
เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาคุยกับผู้แนะนำอาชีพ แหวนก็จะส่องประกายออกมาจางๆ เมื่อมันส่องประกายออกมา ผู้แนะนำที่เจียงเฟยคุยอยู่ก็จะได้รับคำตอบว่าเจียงเฟยได้ทำการปฏิเสธพวกเขาไป
“ไอ้เหี้*ไอ้แหวนเวร! นายแค้นอะไรกับฉันกันหนักกันหนากัน? ฉันไม่สามารถที่จะเป็นนั่นได้ ไม่สามารถที่จะเป็นนี่ได้แล้วฉันจะเป็นอาชีพอะไรได้กันวะ?!”
*วู้ช*
แหวนก็ส่องประกายออกมาเล็กน้อยและส่งลำแสงเล็กๆไปยังอีกด้านหนึ่งของหอเปลี่ยนอาชีพ เจียงเฟยก็ขมวดคิ้วและรู้สึกหงุดหงิด แหวนวงนี้มันกำลังชี้ไปยังผู้แนะนำวิชาชีพ! พูดให้มันชัดเจนแล้วมันก็คือ ช่างตีเหล็ก!
“เหี้*อะไรกันวะ? วิชาชีพ? นายต้องการให้ฉันมีอาชีพหลักเป็นช่างตีเหล็กงั้นเรอะ?! ไม่มีทางหน่า!”เจียงเฟยก็ปฏิเสธความคิดนี้ไปในทันที
ใน Dawn Break ผู้เล่นสามารถที่จะพัฒนาไปต่อได้ตามอาชีพของพวกเขาเอง ในเกมนี้ วิชาชีพและอาชีพนั้นอยู่ในหมวดหมู่เดียวกัน พวกเขาสามารถที่จะเลือกได้เพียงแค่หนึ่งอย่าง ซึ่งมันไม่เหมือนกับเกมอื่นที่วิชาชีพนั้นถูกพิจารณาว่าเป็นอาชีพรองหรืออาชีพสนับสนุนหรือส่วนใหญ่ที่เป็นที่รู้จักกันในนามวิชาชีพ เกมออนไลน์เก็บระดับเกมอื่นนั้นอนุญาตให้ผู้เล่นสามารถรับวิชาชีพได้หลายอย่างและบางทีก็เลือกอาชีพต่อสู้ได้หลายอาชีพอีกด้วย ยกตัวอย่างเช่น ***** Fantasy XIV
นี่คือเหตุผลว่าทำไมเจียงเฟยถึงได้ปฏิเสธความคิดที่จะเลือกอาชีพช่างตีเหล็กเป็นอาชีพหลัก หลังจากที่จมอยู่ในความคิดของเขาไปสักพักหนึ่ง เจียงเฟยก็หันไปหาแหวนและถามออกมา “อย่างน้อยก็ให้ฉันเลือกอาชีพต่อสู้ได้ไหม?”
แหวนไม่ได้ตอบกลับมา
“ฟังฉันนะ ถ้านายคิดที่จะให้ฉันเป็นช่างตีเหล็ก ฉันจะไม่สามารถป้อนอุปกรณ์ให้นายกินได้อีกแล้วนะ! มันเป็นไปไม่ได้ชัดๆ!”เจียงเฟยพูดออกมา แต่แหวนก็ยังคงเงียบอยู่
“เออ ได้! ฉันยอมแพ้ นายชนะ”เจียงเฟยถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง ช่างตีเหล็กก็ช่างตีเหล็ก เจียงเฟยตกอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบาก พ่อของเขาไม่อนุญาตให้เขาเล่นเกม เหตุผลเดียวที่เขาสามารถเล่นเกมนี้ได้ก็เป็นเพราะพลังของแหวน ถ้าเขาปรารถนาที่จะเล่นเกมต่อแล้วละก็เขาก็จะต้องรับฟัง ไม่สิ ทำตามคำสั่งของแหวนและกลายเป็นช่างตีเหล็ก! เขาไม่มีทางเลือกอื่น เขาจะต้องพึ่งพาพลังของแหวนเพื่อที่จะได้รับพลัง! ถ้าไม่มีแหวนแล้วละก็เขาก็จะไม่สามารถเอาไอเทมจากเกมออกไปในโลกจริงได้อีก สุดท้ายแล้วความฝันของเขาก็คือการที่เขาแข็งแกร่งเท่ากับซูเปอร์แมน ซึ่งมันเป็นเป้าหมายที่สำคัญสำหรับเขายิ่งกว่าการเล่นเกมเสียอีก
“ขอโทษนะครับ ผมต้องการที่จะเป็นช่างตีเหล็กครับ”
เจียงเฟยก็เข้าไปหาผู้แนะนำ
“ฮ่าๆ! จิตวิญญาณของคนหนุ่มนี่ดีจริงๆ! นายนี่ตาดีจริงๆ เชื่อข้า! ช่างตีเหล็กเป็นอาชีพที่ดีที่สุด!”
“ติ๊ง! เจ้าแห่งช่างตีเหล็ก ครักซ์ ซาธีน ปรารถนาที่จะเลื่อนขั้นคุณเป็นช่างตีเหล็กฝึกงาน ท่านปรารถนาที่จะเป็นหรือไม่?”
เมื่อเขาถามไปแล้ว แหวนก็ไม่ได้ส่องประกายออกมาและเจียงเฟยก็ตกลงที่จะกลายเป็นช่างตีเหล็กฝึกหัด
ตอนนี้มีหน้าเพจเป็นของตัวเองแล้วนะครับ ติดตามต่อได้ที่ Almighty Ring <<กดที่นี่เลยครับ