ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย
https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique
บทที่ 274 - ยาเม็ดมณีรัตน์ ยาเม็ดน้ำค้างหยก หุบเขาแห่งเทพธิดา? เทือกเขาผลบุปผชาติ
"แผนที่สมบัติ!"
ชิงสุ่ยรู้สึกตกใจเมื่อเขาเห็นถ้อยคำเหล่านั้น สิ่งนั้นมีอยู่จริงหรือ!
ชิงสุ่ยนำแผนที่ออกมาอย่างรวดเร็ว เขารู้ว่าไม่ควรอยู่ที่นี่นานเกินไป
"ไปกันเถอะ!" ชิงสุ่ยสะบัดเข็มไปที่ถุงอัณฑะของชายหนุ่ม มันเป็นการโจมตีที่หนักหน่วง
หลังจากหาซื้ออาหารบางอย่าง เขาก็เรียกวิหคเพลิงและแร้งอสนีปีกทองคำมาหาขณะที่พวกเขาเดินออกไป แม้แต่ตอนที่พวกเขาอยู่บนอากาศชิงสุ่ยก็ยังรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก แผนที่สมบัติของจริง! ถ้าเขาพบตำแหน่งที่ระบุไว้ในแผนที่ เขาก็จะกลายเป็นคนร่ำรวย!
"ชิงสุ่ยนั่นคืออะไร” ห่าวหยุนลิ่วลี่ไม่สามารถอดทนต่อมันได้อีก เธอจึงถามออกไป
"พวกเจ้ามาดูสถานที่ที่ระบุไว้ในแผนที่นี้" ชิงสุ่ยหัวเราะเฮฮา ขณะที่เขาคลี่มันออก เขาอยากจะลองเปิดขวดลายครามขนาดเล็กทั้งสองขวดดู
เนื่องจากตอนนี้ยังมีเวลาอยู่ ชิงสุ่ยจึงขวดลายครามออกมาหนึ่งขวด ขวดลายครามมีสีขาวบริสุทธิ์ มันสูงประมาณ 2 นิ้ว และหนา 1 นิ้ว
เขาพลิกขวดตรวจสอบดูจากทุกๆมุม ในที่สุดเขาก็พบคำสามคำเล็กๆสีทองที่อยู่ด้านล่างของขวดลายคราม "ยาเม็ดมณีรัตน์!"
"เจ้ารู้หรือไม่ว่ายาเม็ดมณีรัตน์คืออะไร?"
ชิงสุ่ยตระหนักดีว่าหญิงสาวทั้งสองจะไม่ยอมตอบกลับเขาเลย
"อย่างน้อยพวกเจ้าก็สามารถบอกได้ว่าเจ้าไม่รู้จัก..." ชิงสุ่ยค่อยๆจ้องมองไปที่หญิงสาวทั้งสอง แต่ก็ยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆจากพวกเธอ
หลังจากเปิดขวดแล้วเขาก็เห็นยาเม็ดประมาณ 10 เม็ด ที่มีสีออกส้มปนเหลืองซึ่งส่งกลิ่นหอมหวล
"กลิ่นของมันค่อนข้างดีและไม่เป็นพิษ ข้าควรจะลิ้มลองมันหรือไม่" ชิงสุ่ยพึมพำกับตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็เตรียมพร้อมที่จะใส่มันหนึ่งเม็ดเข้าไปในปากของเขา
"เจ้าจะลองกินมันจริงๆหรือ!" ห่าวหยุนลิ่วลี่และชางห่ายหมิงเยวี่ยกล่าวออกมาพร้อมๆกัน
ชิงสุ่ยจ้องมองไปที่หญิงสาวทั้งสอง หลังจากการกล่าวมันออกมา พวกเธอก็นิ่งเงียบไป ไม่มีอะไรเกิดอะไรขึ้น…?
"ทำไมหรือ? จากสีและกลิ่นของยาเม็ดนี้มันไม่น่าจะมีพิษหรอก?" ชิงสุ่ยถามด้วยความงงงวย
"ถ้าเจ้ากินมัน เจ้าต้องคิดหาวิธีช่วยตัวเองไว้เช่นกัน ข้าจะบีบคอเจ้า..." ห่าวหยุนก้มศีรษะลงเล็กน้อยขณะที่พูดพึมพำ
ถ้าไม่มีชางห่ายหมิงเยวี่ยอยู่ ชิงสุ่ยก็คงไม่อาจที่จะหักห้ามใจตัวเองไม่ให้มีสัมพันธ์กันในที่สาธารณะได้ สายตาของห่าวหยุนลิ่วลี่ในขณะนี้ช่างน่าหลงใหลยิ่งมาก
"มีอะไรผิดปกติสำหรับยาเม็ดนี้? ชิงสุ่ยถามอีกครั้ง เขาเตรียมที่จะเก็บมันไว้เพื่อทดลองและวิเคราะห์ด้วยการปรุงยาของเขา ถ้ายาเม็ดนี้มีคุณสมบัติต่ำต้อย เขาก็จะโยนมันทิ้งไป แต่เนื่องจากพวกมันถูกเก็บไว้พร้อมกับแผนที่สมบัติ คุณสมบัติของพวกมันก็คงจะไม่ได้ด้อยไปกว่ากันสักเท่าไหร่...
"เจ้าหมายถึงอะไรผิดพลาด?" ห่าวหยุนลิ่วลี่กล้าได้กล้าเสียถามออกไปด้วยเสียงต่ำๆ ขณะที่ชางห่ายหมิงเยวี่ยจ้องมองไปที่สถานที่แห่งหนึ่งในระยะไกล
"คุณสมบัติและคุณค่าของยาเม็ดนี่คืออะไร?" ชิงสุ่ยหัวเราะ
“อาาาาาา! ยาเม็ดนี้สามารถขายได้ในราคาที่ค่อนข้างสูง คุณสมบัติของมัน... มันเป็นสิ่งที่ดีมาก..." ห่าวหยุนลิ่วลี่สีหน้าแดงระเรื่อ เธอไม่รู้ตัวและเผลอเหลือบมองไปที่อวัยวะส่วนล่างของชิงสุ่ย
"อะไร?? นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ทำไมยาของพวกมันจึงเป็นยาชนิดนี้? 'ยาเม็ดมณีรัตน์' แม้ว่าข้าจะไม่กินยาเม็ดมณีรัตน์ แต่สิ่งที่ข้ามีอยู่ก็แข็งแกร่งยิ่งกว่าเพชร! ข้าคิดว่าสิ่งนั้นของพวกเขาคงจะไม่สามารถใข้การได้อีกต่อไป...!" ชิงสุ่ยยิ้มอยู่ในใจ
หลังจากนั้นเขายกขวดลายครามอีกอันขึ้นมา ชิงสุ่ยมองตรงไปที่ด้านล่างของขวด เขาคิดว่าขวดนี้อาจจะเป็นยาเช่นเดียวกัน
"เอ่อ ยาเม็ดน้ำค้างหยก!"
"อะไรหรือ?" ชิงสุ่ยจ้องมองไปที่หญิงสาวทั้งสอง หลังจากจากยาเม็ดพัดผ่านไปเขาก็พบเข้ากับน้ำค้างที่มีคุณสมบัติเช่นเดียวกับเพชรก่อนหน้านี้
"คนเลวทรามเช่นใดกันที่จะรู้วิธีการเตรียมสิ่งที่น่ารังเกียจเช่นนี้" ห่าวหยุนลิ่วลี่จ้องมองไปที่ชิงสุ่ย
ชิงสุ่ยมองลงไปที่เนินภูเขาอันอ่อนนุ่มและดอกไม้อันน่าประทับใจที่กำลังผลิบานออกมาจากเสื้อผ้าที่รัดรูปของเธอ
"ยาเม็ดน้ำค้างหยกช่วยเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้เป็นอย่างมากและเพิ่มเลือดเย็นขึ้นอีกด้วย หญิงสาวที่กินมันเข้าไปก็จะเป็นดั่งลูกแมวน้อยซุกซนที่ลุ่มหลงในกาม... " ห่าวหยุนลิ่วลี่ได้หันเหความสนใจของเธอออกไป ขณะที่เธออธิบายถึงคุณสมบัติของมันให้ชิงสุ่ยฟัง
ชิงสุ่ยไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเกี่ยวกับพวกมันที่มีสิ่งของดังกล่าวอยู่ในครอบครอง...
"การเตรียมตัวให้พร้อม เพื่อที่จะฝ่าทะลวงพรหมจารี..... หึหึหึ" ชิงสุ่ยหัวเราะก่อนที่จะวางขวดลงไป
"ชิงสุ่ย....."
"อ๊า ~ ~ ~ " ชิงสุ่ยได้ยินเสียงแปลกๆของห่าวหยุนลิ่วลี่ ขณะที่เธอเรียกหาเขาและเขาไม่รู้จะทำอย่างไร จึงได้แต่หันหน้าไปหาเธอ
"เจ้ากำลังวางแผนที่จะให้พี่สาวหมิงเยวี่ยกินยาเม็ดน้ำค้างหยกหรือไม่?
ชิงสุ่ย "....."
ชางห่ายหมิงเยวี่ยรีบร้อน ขณะที่เธอรีบโต้กลับไป "พูดอะไรพล่อยๆ? เจ้าอยากจะถูกชักจูงจากคนเลวบางคนหรือ"
ชิงสุ่ยรีบหยิบแผนที่ออกมา ขณะที่เขาขยับออกมาจากหัวข้อที่ช่างอันตราย" มานี้เร็วๆ ลองมาดูแผนที่นี้เถอะ!"
"เจ้าเป็นคนโกหก?"
"อ่า มานี่เร็วๆ นี่เป็นแผนที่สมบัติของจริง!" ห่าวหยุนลิ่วลี่เรียกชางห่ายหมิงเยวี่ยให้มาดู
ชิงสุ่ยเหลือบมองไปที่แผนที่ มีภูเขาแสดงให้เห็นว่ามีสันเขาโค้งเป็นแนวคดเคี้ยว มันปกคลุมไปด้วยพืชพันธุ์และแม่น้ำ
"เจ้ารู้ไหมว่านี่เป็นสถานแบบใด?" ชิงสุ่ยถามขึ้นโดยบังเอิญ ทุกอย่างทั่วโลกในโลก 9 มหาทวีปนั้นกว้างใหญ่และยังมีสถานที่ที่คล้ายกันอยู่อีกมากมาย ที่ตั้งแผนที่สมบัติระบุไว้เล็กเกินไปและดูเหมือนว่ามันจะเป็นเทือกเขาบางแห่ง มันยากที่จะหาให้พบ
ชิงสุ่ยได้ศึกษาแผนที่สมบัติอย่างละเอียด มีหน้าผาที่เป็นเอกลักษณ์มีรูปร่างคล้ายหญิงสาว ปกคลุมไปด้วยเงาทึบของต้นไม้สูงใหญ่
"นี่คือหุบเขาแห่งเทพธิดา?" ชางห่ายหมิงเยวี่ยกล่าวด้วยความประหลาดใจ
"หุบเขาแห่งเทพธิดา" ชิงสุ่ยคิดขึ้นมาทันทีว่าหุบเขาคู่ของชางห่ายหมิงเยวี่ยก็น่าจะเรียกว่าเป็นหุบเขาแห่งเทพธิดาได้เช่นกัน... หลังจากนั้นเขาก็หันไปจ้องมองยังหน้าผาหินขนาดยักษ์ที่เหมือนรูปร่างหญิงสาวอีกคนหนึ่ง
"เจ้าน่าจะเคยได้ยินตำนานของหน้าผาหิน ข้าคิดว่าหุบเขาแห่งเทพธิดาก็น่าจะเหมือนกัน แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครรู้ว่าหุบเขาแห่งเทพธิดาตั้งอยู่ที่นี่" ชางห่ายหมิงเยวี่ยถอนหายใจ
"มันเป็นเพียงที่ที่มีชื่อเสียงของที่นี่? หรือเลื่องลือไปทั่วโลก 9 มหาเก้าทวีป" ชิงสุ่ยหันศีรษะจ้องมองไปที่ชางห่ายหมิงเยวี่ย และเนื่องจากทั้งสามคนยืนอยู่ใกล้กันและกัน เขาจึงตั้งใจสูดดมกลิ่นหอมของเธออย่างเพลิดเพลิน
ขณะนี้มีระยะห่างเพียงแค่สองนิ้วระหว่างสายตาของชางห่ายหมิงเยวี่ยและชิงสุ่ย เขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาที่งดงามของเธอ ชิงสุ่ยรู้สึกเสมอว่าถ้าเขาจ้องมองมันนานเกินไป วิญญาณของเขาอาจจะถูกดึงเข้าไปในนั้น
ชางห่ายหมิงเยวี่ยกระพริบตาขณะที่เธอหันเหสายตาของเธอออกไป ก่อนที่เธอจะตอบว่า "มันเป็นตำนานที่มีชื่อเสียงในแถบเมืองทักษิณเท่านั้น"
หลังจากได้ยิน ชิงสุ่ยก็ถูจมูกของเขาและหัวเราะ "หมิงเยวี่ย เจ้ารู้เหตุผลจริงๆที่หุบเขาแห่งเทพธิดานั้นมีชื่อเสียงหรือไม่?"
“มีตำนานเล่าว่าความงดงามแห่งท้องฟ้าจะไปยืนอยู่ที่นั่นทุกวันเพื่อรอให้สามีอันเป็นที่รักของนางกลับมา นางจะยืนอยู่ในตำแหน่งนั้นและจ้องมองไปออกไปยังดินแดนที่ไกลสุดสายตาก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นหิน..."
"แล้วสามีของนางคือใคร" ชิงสุ่ย รู้สึกราวกับว่าเขากำลังเข้าสู่บางสิ่งบางอย่าง แต่เขาก็ยังไม่สามารถเข้าใจได้
"ตำนานเล่าว่าสามีของเธอคือนายพรานฝีมือชั้นยอดซึ่งเป็นหนึ่งในนักล่าระดับสูง" ชางห่ายหมิงเยวี่ยไม่รู้ว่าทำไมชิงสุ่ยถึงอยากรู้ แต่เธอก็ตอบชิงสุ่ยไป
"นักล่าระดับสูง?" ชิงสุ่ยบ่นพึมพำ ก่อนที่เขาจะลดศีรษะลงเพื่อศึกษาแผนที่สมบัติ เขารู้สึกว่าแผนที่สมบัตินี้น่าจะมีอายุอย่างน้อยหลายสิบปี หากมันมีอายุเป็นร้อยปีนั้นก็หมายความว่าภูมิประเทศที่ระบุอาจจะไม่ถูกต้อง บางทีหุบเขาแห่งเทพธิดาอาจจะไม่ได้มีอยู่แล้ว
ทันใดนั้นชิงสุ่ยก็ได้สังเกตเห็นเงาต้นไม้ที่อยู่เบื้องหลังหน้าผาเป็นรูปร่างหญิงสาว ต้นไม้เอียงไปข้างหลังทางทิศตะวันตกซึ่งชี้ให้เห็นว่าเงื่อนงำอยู่ในทิศทางที่ดวงอาทิตย์ตก
“หญิงสาวคนนั้นหันหน้าไปทางทิศทางตะวันตก สามีของนางจะต้องออกล่าอยู่ในทิศนั้นเป็นแน่ นางรอคอยสามีทุกวันและหวังว่าเขาจะกลับมา มันน่าจะอยู่ไม่ไกลจากที่นี่" ชิงสุ่ยรำพึงรำพัน
"อ่า ข้ารู้ว่าสามีของนางออกล่าที่ใด!"
"ที่ไหน?" ชิงสุ่ยถามอย่างร้อนรน
"เทือกเขาผลบุปผชาติ!”
ชางห่ายหมิงเยวี่ยเกือบจะทำให้ชิงสุ่ยสลบไสล หลังจากยืนยันสามครั้งว่าเป็นเทือกเขาผลบุปผชาติ เขาถามชางห่ายหมิงเยวี่ยซ้ำไปซ้ำมา เขารู้ว่าเทือกเขาผลบุปผชาติเป็นสถานที่ซึ่งมีสมุนไพรและดอกไม้มหัศจรรย์จำนวนมากผลิบาน ที่นั่นมีผลไม้ลึกลับมากมายและสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งมากกว่าของพวกเขาหลายตน ไม่เพียงแค่นั้นสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ยังมีความชาญฉลาดเป็นอย่างมากและเพราะเหตุนี้เทือกเขาผลบุปผชาติจึงถูกจัดว่าเป็นหนึ่งในสถานที่อันตรายที่สุดในมหาทวีปเมฆามรกต!
"หุบเขาแห่งเทพธิดาอยู่ในเทือกเขาผลบุปผชาติ" ชิงสุ่ยถูจมูกของเขา ขณะที่เขารู้สึกข่มขืนเป็นอย่างมาก