px

เรื่อง : Harry Potter and the Secret Treasures
HPST ตอนที่ 117: ความกลัวของอีวาน [เผลอลงข้าม]


HPST ตอนที่ 117: ความกลัวของอีวาน

 

เมื่อเห็นว่าเพื่อนร่วมงานของเขาไม่มีเวลาที่จะการคลายคาถาของอีวาน เกรย์แบ็กซึ่งล้มลงกับพื้นก็กู่ร้องเป็นเสียงที่แสบหูออกมา เสียงของเขาดังมากจนทำให้เมฆสั่นสะเทือนไฟทั้งท้องฟ้า พระจันทร์เต็มดวงขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นจากด้านหลังพวกเขา

 

ในแสงจันทร์,ร่างของเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป

 

ไหล่ที่แข็งแรงกำลังสั่นเทา และขนสีดำก็งอกออกมาอย่างเห็นได้ชัดบนใบหน้าและมือของเขา,และนิ้วอันสกปรกของเขาก็ขดเป็นกรงเล็บแหลมคม

 

ครุกแชงก์ร้องออกมาอย่างไม่สบายใจ, และขนของมันก็ลุกชูชัน

 

อีวานกับเฮอร์ไมโอนี่หยุดการโจมตี พวกเขาก้าวถอยหลังด้วยความหวาดกลัวและไม่อยากจะเชื้่อเลยว่านี่เป็นการแปลงร่างของมนุษย์

 

ไม่,มันเป็นการแปลงร่างของปีศาจ

 

คางของเกรย์แบ็กยาวขึ้น เขี้ยวแหลมคมของเขาโผล่ออกมา และขนสีดำก็ดกและดกขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เขาดูเหมือนหมาป่าของจริง

 

เขาลุกขึ้นจากพื้นราวกับว่าเขาไม่โดนคำสาปผูกมัดไว้ทั้งตัว

 

การต้านทานต่อเวทมนตร์ขอเกรย์แบ็กนั้นแข็งแกร่งกว่าของพ่อมดทั่วไป ตอนนี้เขากลายเป็นมนุษย์หมาป่าแล้ว ความสามารถทางกายภาพของเขาได้มาถึงระดับใหม่ ด้วยพลังที่ดุร้ายเขาจึงแทบจะสามารถต้านทานคาถาระดับต่ำได้ทั้งหมด

 

กลิ่นอายของเขาหนักขึ้นและหนักขึ้น เมื่อมองผ่านผมสกปรกสีเทาบนใบหน้าขอเกรย์แบ็ก อีวานเห็นดวงตาสีเหลืองคู่หนึ่ง กลิ่นเหงื่อและเลือดนั้นเด่นชัดกว่าเดิมหลายร้อยเท่า

 

ในสายลมเย็นนั้น, ก็มีไอระเหยไหลผ่านคอของเฟนเรียออกมา

 

เขายกอุ้งเท้าและคอที่สีดำมืดของเขาขึ้น และหอนขึ้นไปบนพระจันทร์เต็มดวงบนท้องฟ้า ตามด้วยเสียงคำรามอันแหบแห้ง

 

“โอ้ พระ…...” เฮอร์ไมโอนี่อ้าปากค้าง,มองไปที่มนุษยืหมาป่าตรงหน้าเธอด้วยความสยดสยอง

 

“วิ่ง เฮอร์ไมโอนี่!” อีวานตะโกน “วิ่งเร็วเข้า เดี้ยวนี้เลย!”

 

โดยไม่มีการลังเล,เขาคว้ามือน้อยๆของเธอไมโอนี่แล้ววิ่ง

 

ถ้าเขาอยู่คนเดียว,เขาคงจะอยู่แล้วสู้กับเกรย์แบ็ก

 

แต่เขาไม่สามารถเสี่ยงชีวิตของเฮอร์ไมโอให้ตกอยู่ในอันตรายได้ ถ้าเขาไม่ไปกับเธอ เฮอร์ไมโอนี่ก็เป็นผู้หญิงอย่างที่เธอเป็น เธอจะไม่ทิ้งเขาไว้ตามลำพัง

 

เผชิญหน้ากับเกรย์แบ็กที่เปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์หมาป่า, อีวานไม่มีโอกาสเลยที่จะชนะ

 

มากไปกว่านั้น,นอกจากเขาแล้ว ยังมีพ่อมดศาสตร์มืดคนหนึ่งที่ไม่ได้อ่อนแอ

 

ในสถานการณ์นี้ การหลบหนีเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุด

 

“พอได้แล้ว ไอ่โง่! หุบปากซะ! แกอยากจะลากมือปราบกับผู้คุมวิญญาณทั้งหมดมาที่นี่หรือไง?!” ชายสวมหน้ากากตะคอก “เร็วเข้าและรีบกัดพวกมันซะ เจ้าพ่อมดแม่มดเด็กนี่กำลังจะหนี ไป!”

 

เมื่อได้ยินคำพูดคู่หูของเขา, เกรย์แบ็กก็แผดเสียงคำรามน่าสยดสยองออกมาอีกครั้ง และเขาก็พุ่งออกไปด้วยความเร็วที่น่าหวาดหวั่น

 

อีวานสามารถได้ยินเสียงอุ้งเท้าของศัตรูใกล้เข้ามาเรื่อยๆ และเขากับเฮอร์ไมโอนี่นั้นลำบากในการวิ่งผ่านหิมะไป

 

ทั้งสองโน้มตัวเข้าหากันและกันอ้าปากค้างอย่างหนักและพยายามดึงพลังทั้งหมดที่พวกเขายังมีอยู่ออกมา แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็เริ่มช้าลงเรื่อย ๆ

 

“เวร เวรเอ้ย!” อีวานหันไป,รวบรวมพลังเวทย์ทั้งหมดของเขาไปที่ปลายไม้กายสิทธิ์ เขาโบกมันแล้วปล่อยลำแสงสีเงินออกมา

 

นี่เป็นคาถาที่ทรงพลังที่สุดที่เขาจะนึกได้ในสถานการณ์ที่กดดันเช่นนี้ มันเป็นคาถาที่เขาเรียนจากทอม ริดเดิ้ลเมื่อเทอมที่แล้ว

 

มันเป็นคำสาปที่คล้ายกับเซ็กตรัมเซ็มปร้า แต่มันทรงพลังยื่งกว่า

 

เหมือนกับสายฟ้าพาดผ่านท้องฟ้ายามราตรี, คาถาสีเงินคล้ายลูกศรบินไปหาเกรย์แบ็กพร้อมกับแสงวิววับ อีกฝ่ายวิ่งชนเข้ากับมันขณะที่วิ่งตรงไป เขาเสียไปแล้วในขณะนั้น นอกจากความกระหายที่จะฆ่า เขาไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่มีแม้กระทั่งความเจ็บปวด

 

คาถาของอีวานส่งไปทั่วทั้งร่างกายของเขา, ไปตั้งแต่หน้าอกของเขาจนไหล่ของเขาจนเกิดเป็นแผลยาว

 

เกรย์แบ็กก้าวถอยหลัง, และผิวหนังของเขาก็เปิดออกเหมือนกับถูกฟันโดยดาบล่องหน เลือดจำนวนมากทะลักออกมา

 

อีวานเห็นประกายแห่งความปีติในใจ แต่มันก็ดับไปอีกครั้ง

 

เกรย์แบ็กได้รับบาดเจ็บ แต่มันก็ไร้ประโยชน์ ก่อนที่เขาจะรู้ตัว แผลของเขาก็ถูกฟื้นฟูในชั่วพริบตา เหลือเพียงรอยแผลเป็นสีแดงทิ้งไว้ กลิ่นฉุดของเลือดจากบาดแผลของเขาทำให้เกรย์แบกหงุดหงิดยิ่งขึ้น

 

อีวานจำคำอธิบายของมนุษย์หมาป่าที่เขาอ่านในหนังสือเรื่อง“ กองกำลังมืด: แนวทางในการป้องกันตนเอง” เขียนโดย เควนติน เทมเบิ้ล เป็นที่ทราบกันดีว่ามนุษย์หมาป่ามีร่างกายที่แข็งแกร่ง,รวดเร็ว,มีพลังและระเบิดได้ พลังโจมตีของพวกเขานั้นอยู่ไกลเกินกว่าคนทั่วไป แต่สิ่งที่พวกเขามีที่น่ากลัวที่สุดและก่อให้เกิดความสิ้นหวังคือพลังชีวิตอันน่าอัศจรรย์ของพวกเขา แผลที่สร้างขึ้นโดยคาถาและอาวุธทั่วไปมักจะหายเป็นปกติภายในไม่เกินสองวินาทีเมื่อมันเกิดขึ้นกับมนุษย์หมาป่า

 

“ไม่ ไม่ พวกเราสองคนจะวิ่งแบบนี้ไม่ได้” อีวานหันและตะโกนไปหาเฮอร์ไมโอนี่ “ฉันจะถ่วงเวลาเขาไว้ วิ่ง วิ่งไป!”

 

“ฉันจะไม่ไปอีวาน ฉันจะไม่ไป!” น้ำตาไหลออกมาที่แก้มของเธอย่างควบคุมไม่อยู่ “ฉันจะอยู่เพื่อช่วยนาย มันต้องมีสักอย่างี่พวกเราทำได้! ให้ได้ฉันคิด ฉันจะรู้มันอย่างแน่นอน มันอยู่ในการบ้านของศาสตราจารย์สเนป “วิธีการจำแนกและฆ่ามนุษย์หมาป่า” ฉันรู้ว่า….”

 

“พวกเราไม่มีเวลาแล้ว เฮอร์ไมโอนี่!”

 

มองไปที่เกรย์แบ็กที่ใกล้เข้ามา อีวานสัมผัสได้ถึงความไร้พลังและความกลัวที่เขาไม่เคยจินตนาการมาก่อน ไม่ว่ามันจะเป็นตอนที่เขาเผชิญโวลเดอมอร์ในวัยเด็ก,บาซิลิสก์,หรือผู้คุมวิญญาณ, อีวานไม่เคยตื่นตระหนกแบบนี้มาก่อน

 

มันไม่ใช่ความกลัวต่อความปลอดภัยของเขาเอง มันเกิดจากการปรากฏตัวของเฮอร์ไมโอนี่ที่อยู้ข้างๆเขา

 

อีวานรู้สึกเสียใจ เขาไม่เคยดูถูกความอ่อนแอของเขามากเท่านี้ เขาเกลียดที่เขาไม่สามารถปกป้องเฮอร์ไมโอนี่ได้ เขาไม่สามารถปกป้องคนรักที่ล้ำค่าของเขาได้

 

ในอดีตนั้น เขาได้ก้าวผ่านพ่อมดอายุน้อยทุกคน เขาอ่านหนังสือเวทมนตร์หลายพันเล่มและเชี่ยวชาญมนตร์ดำหลายสิบเล่มและมีความรู้ทางทฤษฎีเกี่ยวกับเวทมนตร์ต้องห้าม สิ่งที่ดูเหมือนพลังเหล่านี้เป็นเรื่องตลกต่อหน้าพลังที่แท้จริง

 

อีวานเคยคิดว่าเขาไม่มีความกลัว แม้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับพ่อมดศาสตร์มืดที่ชั่วร้ายที่สุด,แม้จะเผชิญหน้ากับโวลเดอร์มอร์,เขาก็สงบ แต่ตอนนี้เมื่อมองมนุษย์หมาป่าที่วิ่งเข้ามาหาเขา เขารู้สึกว่าเฮอร์ไมโอนี่กำลังสั่นเทาอยู่ข้างหลังและเขากลัวเป็นครั้งแรก

 

เขากลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เขาล้มลง เขานึกภาพไม่ออก

 

ถ้าเฮอร์ไมโอนี่ถูกกัดโดยเกรย์แบ็ก เธอก็จะกลายเป็นมนุษย์หมาป่า

 

ถ้ามันเกิดขึ้น,ทางเลือดเดียวของเธอก็คือหลีกหนีจากสังคมเช่นเดียวกับศาสตราจารย์ลูปิน, หลีกหนีจากสังคมกระแสหลัก อาศัยอยู่ในปลายขอบของโลกเวทมนตร์ พึงพิงการขโมยและการฆ่าเพื่อหาอาหาร และการอดทนต่อการเลือกปฏิบัติแบบคนตาบอดของโลกนี้ จากทั้งหมดที่ว่ามานี้,เธอจะต้องเผชิญหน้ากับมันด้วยตัวเองเดินไปตามถนนเส้นนี้เพียงลำพัง

 

เมื่อนึกถึงภาพดังกล่าวอีวานก็รู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก

 

ไม่,เขาจะไม่มีวันให้มันเกิดขึ้น,ไม่มีวัน

 

“อีวาน รีบเข้าไปในร้านนั่น!” เฮอร์ไมโอนี่ตะโกนขัดจังหวะความคิดของอีวาน “ความช่วยเหลือจะมาในไม่ช้า รีบเข้าไปในนั้นเร็ว มันต้องมีสักทางที่จะหยุดเขาได้”

 

มองไปที่ที่เธอชี้ อีวานเห็นร้านค้าที่ประคูเปิดอยู่ที่ปลายตรอก ที่แห่งนั้นว่างเปล่าและพนักงานข้างในก็หนีออกไปเมื่อสิบกว่าวินาทีก่อน

 

“ได้เลย เฮอร์ไมโอนี่ เข้าไปในนั้นกัน!” อีวานตัดสินใจ

 

เขาขวางเกรย์แบ็กด้วยคำสาปบาเรีย ดึงเฮอร์ไมโอนี่ไปข้างหน้าและรีบไปที่ประคูร้าน

เขาให้เฮอร์ไมโอนี่กับครุกแชงก์เข้าไปก่อน,หลังจากนั้นก็ปิดประตูร้านและโบกไม้กายสิทธิ์ของเขาเพื่อล็อคมัน

 

เขาหันกลับมาอย่างรวดเร็วและมองไปที่เกรย์แบ็ก

 

แม้ว่าเขาจะไม่แข็งแกร่งขนาดนั้นถึง,แม้ว่าเขาจะอ่อนแอกว่ามนุษย์หมาป่า แต่ความคิดที่ว่าเฮอร์ไมโอนี่อยู่ข้างหลังเขาและความรับผิดชอบบนไหล่ของเขาทำให้เกิดความกล้าหาญในใจ  เขาไม่กลัวอีกแล้ว

 

ถ้าพวกเราต้องสู้ ถ้างั้นก็มาสู้กัน!

 

คาถาเพิ่มเติม

Sectumsempra

เปล่งเสียง: เซ็กตัมเซ็มปร้า

ผลของเวทมนตร์: ทำให้ผู้ต้องคำสาปได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง อธิบายว่าเหมือนกับคนนั้น "ถูกฟันด้วยดาบ" ประดิษฐ์ขึ้นโดยเซเวอร์รัส สเนป

 

รีวิวผู้อ่าน