The Dark King – Chapter 46 จู่โจม
เมสัน แชม และแซคได้แยกกันค้นหาวัสดุที่เป็นประโชน์ภายในห้อง แต่พยายามอย่างที่สุดในการหลีกเลี่ยงที่จะเข้าไปใกล้ศพ 2 ศพบนพื้น ถึงแม้ว่าเป็นร่างที่ไม่มีชีวิตแต่พวกเขาก็ยังกลัวอยู่ดี
เมสันกับอีกสองคนพบวัตถุที่เป็นโลหะในห้อง พวกเขาไม่รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาพบใช้ทำอะไร แต่ตามตรรกะของพวกเขาวัตถุที่เป็นโลหะมักจะมีค่าเสมอ
ฟู่เทียนเห็นพวกเขาหยิบโทรศัพท์ รีโมทโทรทัศน์ หลอดไฟและวัตถุอื่นๆ เขาคิดว่าหน่วยค้นหาที่เจอสิ่งของที่เหมือนกับเมสันและอีกสองคนมีจำนวนมาก แล้วพวกเขาประเมิณคุณค่าสิ่งของเหล่านี้ยังไงกันนะ?
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาคิดอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับปัญหา เขาเข้าใจว่าในช่วงสามร้อยปีที่ผ่านมาสภาพแวดล้อมทางนิเวศวิทยา “ที่เป็นปกติ” ได้เปลี่ยนไปอย่างมาก ดังนั้นใน่แง่ของระดับรังสีมาตรฐานที่ใช้ในสมัยนั้นไม่ได้เหมือนกับมาตรฐานในยุคปัจจุบัน
แม้จะมีชิ้นส่วนที่ไม่ได้รับผลกระทบจากรังสีแล้วพวกเขาจะตีค่าของสิ่งเหล่านั้นได้ยังไง ถ้าพวกเขาไม่รู้วิธีใช้งานที่แท้จริงของมัน?
สำหรับวัตถุที่ต้านทานรังสีนิวเคลียร์ได้นั้นต้องประกอบด้วยตะกั่ว ทองหรือโลหะความหนาแน่นสูงอื่นๆซึ่งเป็นเหตุให้เครื่องประดับทองคำที่อยู่ใต้เคาน์เตอร์ยังคงสภาพดีเหมือนเดิม
“ไปห้องถัดไป!” ฟู่เทียนมองไปรอบๆและเห็นว่าไม่มีอะมีค่าอีก พวกเขาเป็นกลุ่มแรกที่เข้ามาในพื้นที่ดังนั้นฟู่เทียนอยากให้กลุ่มของเขาหาวัตถุที่มีมูลค่าสูงได้
เมสันและอีกสองคนไม่อยากอยู่ในห้องนานจึงรีบออกไปทันที
ข้างนอกมีซากศพเรียงรายอยู่บนทางเดิน
ฟู่เทียนมองไปที่ซากศพและรู้สึกเหมือนพวกมันจะตื่นขึ้น เขาระงับความรู้สึกบ้าๆบอๆและเปิดประตูเข้าไปห้องที่สอง เขากำลังคิดเกี่ยวกับภัยพิบัตินิวเคลียร์ในขณะที่เขากำลังค้นห้อง เห็นได้ชัดว่าเมื่อ 300 ปีก่อน เมื่อเกิดการระเบิดนิวเคลียร์ทั่วโลก มันไม่ได้เป็นภัยพิบัติเพียงอย่างเดียว ยังมีไวรัสที่น่ากลัวส่งผลต่อผู้ที่รอดชีวิต
ไวรัสที่ไม่รู้จักนี้ทำให้ผู้ที่ติดเชื้อกลายเป็นซอมบี้ ดังนั้นสำหรับคนที่ต้องเอาชีวิตรอดในพื้นที่ที่อันตรายอย่างมากต้องเข้าใจเกี่ยวกับความเลวร้ายของไวรัสนี้
ส่วนใหญ่ฟู่เทียนจะมองหาคอมพิวเตอร์ โทรศัพท์มือถือ และเครื่องใช้ไฟฟ้าที่คล้ายคลึงกับสิ่งเหล่านั้น
มีคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะอยู่ในห้องที่สอง ฟู่เทียนไม่ได้วางแผนจะเอามันไปทั้งหมดด้วยตัวเอง เขาเปิดมันขึ้นและเอากล่องไฟฟ้าที่อยู่ข้างใน สายถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่น เขาจับเมนบอร์ดแต่มันดูเหมือนกับกระดาษบางๆ
หลังจากเกิดการแผ่รังสีเป็นเวลายาวนานทำให้มันเสื่อมโทรมอย่างมาก
ฟู่เทียนถอนหายใจ ตัวต้านทานที่อยู่บนเมนบอร์ดแห้งและบวมเป็นรูปร่างแปลกๆ
เขาส่ายหน้าเล็กน้อยและยอมแพ้ให้กับเครื่องจักรนี้ นี่เป็นเพียงวันแรกและยังมีอีกเก้าวันที่จะต้องเผชิญ เขาจะต้องเก็บสิ่งต่างๆอีกมากมายในอีกเก้าวันข้างหน้าแต่เขาไม่สามารถนำมันกลับไปได้ทั้งหมด
“ถ้ามีรถบรรทุก ฉันสงสัยว่าฉันจะขนมันกลับไปได้เท่าไหร่...” ความคิดเกิดขึ้นในใจของเขา แต่ในไม่ช้าเขาก็รู้สึกท้อแท้ขณะที่คอมพิวเตอร์ที่อยู่ตรงหน้าของเขายังกลายเป็นขยะที่ไร้ประโยชน์ เขาจะหาชิ้นส่วนที่เหมาะสมสำหรับการทำรถได้อย่างไร ทุกสิ่งทุกอย่างกลายเป็นสิ่งที่ผิดรูปไม่สามารถนำมาใช้ได้? เขาต้องการความช่วยเหลือจากซุปเปอร์คอมพิวเตอร์
สิ่งที่สำคัญกี่คือ... ... จะต้องมีไฟฟ้าใช้!
หลังจากนั้นเขาก็ได้พบกับเครื่องปั่นไฟ เพื่อให้เครื่องกำเนิดไฟฟ้าพลังงานลมทำงานจะต้องมีพื้นที่เปิดโล่งในการทำงาน แม้ว่าเขาจะสามารถกลับไปยังสลัมเพื่อที่จะซื้อที่ดินได้ แต่ตอนนี้เขาก็ยังขาดเงินทุนในการทำเช่นนั้น
พวกเขาเดินผ่านห้องที่สามและสี่
อาคารถูกรื้อค้นทุกซอกทุกมุมภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ทุกคนนำของที่ตนหาได้มาวางเรียงกันที่ห้องโถงชั้น 1 พวกเขาได้ลงทะเบียนของที่หาได้กับสก๊อตเพื่อป้องกันการสับสนและการขโมย
“ตอนนี้ทุกคนควรไปค้นที่บาร์ใกล้ๆนี้” สก๊อตกล่าวกับฝูงชนเมื่อเสร็จสิ้นการลงทะเบียนสิ่งของ
สก๊อตมองไปยังฟู่เทียนและพูดว่า “ฉันกับมีอาจะไปหาเสบียงด้วยกัน” นายจะไปกับพวกเราไหม?
ฟู่เทียนส่ายหัว “ไม่หล่ะ ผมจะไปกับเพื่อนๆของผม”
“อย่าลืมว่าถ้าตกอยู่ในอันตรายให้ร้องขอความช่วยเหลือ ที่นี่เงียบมากตราบใดที่พวกเราอยู่ไม่ไกลกันมากก็จะได้ยิน” สก๊อตไม่ได้เรียกร้องให้ฟู่เทียนเข้าร่วมกับเขา แต่เตือนให้เขาระมัดระวังถึงอันตราย
ฟู่เทียนพยักหน้าและหันกลับไปเรียกเมสัน แซค และแชม พวกเขาเดินลงตามถนนไปยังอาคารเก่าทรุดโทรมที่อยู่ใกล้ๆ
ฟู่เทียนไม่ได้เข้าไปในอาคารทุกหลังเพราะเขารู้ว่าจะพบอะไรในซากปรักหักพังเหล่านั้น ในไม่ช้าเขาก็พบกับซากปรักหักพังของซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดเล็ก
ซุปเปอร์มาเก็ตถูกปกคลุมไปด้วยพืชพันธุ์ แต่จากลักษณะของมันทำให้ยังสามารถระบุได้ว่าเป็นซุปเปอร์มาเก็ต ด้านหน้ามีซากศพที่ดูเหมือนว่าจะถูกฆ่าเมื่อไม่นานมานี้
“ซากศพเต็มไปหมด... ...” เมสันพูดออกมา สีหน้าของเขาดูย่ำแย่หลังจากพวกเขามายังพื้นที่เขต 8 มีศพอยู่ทุกหนทุกแห่ง พวกเขาไม่สามารถจินตนาการถึงภาพสิ่งที่นักล่าต้องเผชิญเมื่อมาที่นี่เป็นกลุ่มแรก
ฟู่เทียนรู้สึกตื่นกลัว แต่ก็ยังรักษาอาการสงบไว้ เขาเดินผ่านซากศพไปที่ทางเข้าซุปเปอร์มาเก็ต เขาเดินเข้าไปข้างในและเห็นซากศพทันที มีจุดแดงๆแปดจุดพร้อมกับเสียงต่ำดังออกมา
“มอนสเตอร์!” ฟู่เทียนหาที่หลบเพื่อไม่ให้พวกมันเห็นและรีบกลับออกมา
เงาสีเทาเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วกระโจนไปทางฟู่เทียนขณะที่เขากำลังถอยกลับ