The Dark King – Chapter 54 กายวิภาคศาสตร์
ฟู่เทียนจ้องมองไปยังฝูงซอมบี้ เขาฉุกคิดได้ว่า “พวกมันไม่น่าจะรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่นี่” ถ้ามันรับรู้ถึงตัวตนของพวกเขาจริงๆคงไม่คืบคลานเข้ามาอย่างช้าๆ ถ้าเป็นเรื่องกลิ่นพวกมันคงตามกลุ่มสก๊อตไปเพราะมีกลุ่มคนมากมาย
เมสันมองฟู่เทียนอย่างรีบร้อนและพูดว่า “เทียน ตอนนี้พวกเราควรทำอะไรดี? ถ้าพวกมันเข้ามาใกล้กว่านี้ พวกมันก็จะรู้ว่ามีพวกเราอยู่ที่นี่”
“อย่าตกใจไป” ฟู่เทียนขมวดคิ้วและระลึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ มันต้องมีส่วนไหนที่เขาได้พลาดไป “พวกมันไม่มีสติ ความคิด ทำให้พวกมันไม่สามารถทำตามเหตุและผลได้” พวกมันไม่สนว่าตัวเองจะตายและไม่รู้ว่าอะไรเป็นอันตรายต่อพวกมัน แล้วพวกมันรับรู้ถึงตัวตนเหยื่อของมันได้ยังไง?
ก่อนหน้านี้สก๊อตบอกว่าซอมบี้จะถูกดึงดูดโดยกลิ่นของเลือด
ถ้าเป็นแบบนั้นกลิ่นเลือดจากศพที่ถูกกัดโดยซอมบี้หญิงสาวมันกลิ่นแรงพอที่จะดึงดูดพวกมันทั้งหมดที่มาที่นี่เลยหรือ ยิ่งไปกว่านั้นถ้าพวกมันกระหายเลือดจริงทำไมพวกมันไม่โจมตีซอมบี้ตัวอื่นๆที่มีกรงเล็บที่เปื้อนเลือด
“นี่เป็นสิ่งที่พิสูจน์ได้ว่าถึงแม้เลือดจะเป็นสิ่งเร้าที่ทำให้พวกมันสนใจแต่มันมีบางอย่างที่มากกว่านั้น”
ตาของฟู่เทียนลุกวาวราวกับเขารับรู้อะไรบางอย่าง “ครั้งล่าสุดที่ซอมบี้หญิงสาวได้ยินเสียงฝีเท้าของอารอน มันก็หยุดกินเหยื่อของมันทันทีและพุ่งทะยานมาอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะฆ่าอารอน”
เสียงอาจเป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่ดึงดูดพวกมัน!
ฟู่เทียนยังไม่พอใจกับข้อสรุปของเขา เขารู้สึกขัดใจเล็กน้อยเหมือนกับว่าเขาพลาดองค์ประกอบที่สำคัญบางอย่างที่ส่งผลต่อการตัดสินใจของพวกซอมบี้ มีฉากการต่อสู้ที่พวกเขาได้เผชิญกับซอมบี้เข้ามาในหัวของฟู่เทียนเขาระลึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาเพื่อวิเคราะห์พฤติกรรมของพวกซอมบี้ … เขาเข้าใจว่าเสียงไม่ใช่คำตอบ
แต่เสียงและเลือดก็มีส่วนในการดึงดูดความสนใจของพวกมัน แต่ … สิ่งเหล่านั้นไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่พวกมันใช้ในการตามล่าเหยื่อ!
ปัจจัยที่สำคัญตามที่ฟู่เทียนวิเคราะห์ก็คือ ความร้อน!
พวกมันสามารถรับรู้ถึงความร้อนในร่างกายของเหยื่อได้ อย่างไรก็ตามซอมบี้บางตัวไม่มีตาแต่มันก็สามารถล่าเหยื่อได้ ฟู่เทียนเดาว่าจะต้องมีอวัยวะที่กลายพันธุ์ทำให้ในหัวของมันสามารถรับรู้ถึงความร้อนโดยรอบโดยอัตโนมัติ
พวกสัตว์เลือดอุ่นจะปรากฏในขอบเขตการรับรู้ของพวกมัน
แม้ว่าฟู่เทียนยังไม่มั่นใจ 100% กับการคาดการณ์ครั้งนี้ เนื่องจากข้อมูลที่เขาได้รับมีอยู่แค่นี้ เขาเดินไปที่หน้าต่างและมองลงไปยังซากศพของซอมบี้ จู่ๆก็มีความคิดผุดขึ้นมาในหัวของเขา “เมสันหาอะไรแข็งๆขว้างไปเพื่อดึงดูดความสนใจมัน ฉันจะดูว่ามันจะเคลื่อนไหวยังไง แซคจุดคบไฟหน่อย!”
ทั้งสามคนประหลาดใจ แม้ว่าพวกเขาไม่รู้จุดประสงค์ของ ฟู่เทียนที่ให้จุดคบไฟแต่การใช้เสียงดึงดูดความสนใจของมันเป็นความคิดที่ดี
เมสันเข้าไปในห้องเพื่อหาวัตถุที่แข็งๆ เขาเจอก้อนอิฐจากผนังของห้องนอน เมสันกลับไปที่ห้องครัวและปาก้อนอิฐไปยังอาคารใกล้เคียง
ปัง! ก้อนอิฐตกกระทบกับพื้นแตกเป็นผง
เสียงดังกระจายไปทั่วในย่านที่เงียบสงบแห่งนี้ พวกซอมบี้ถูกดึงดูดด้วยเสียงที่ดังสนั่นนี้ เมสันรู้สึกตื่นเต้นกับผลลัพธ์เขาจึงปาก้อนอิฐไกลออกไปและไกลออกไปอีกเพื่อล่อให้พวกซอมบี้ออกไปจากที่นี่
ฟู่เทียนรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นว่าเสียงสามารถล่อพวกมันให้ออกไปได้ แซคนำเสื้อผ้าที่หามาได้มาพันกับไม้และจุดไฟขึ้น ฟู่เทียนพูดในทันทีว่า “โยนคบไฟออกไป”
แซคตกตะลึงเขาไม่เข้าใจว่าฟู่เทียนกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เขาก็รีบทำตามและโยนออกไปในทันที คบไฟลอยอยู่บนอากาศซักพักก็ตกลงบนพื้นดิน ไฟเกือบจะมอดดับเมื่อตกสู่พื้น
ฟู่เทียนเห็นว่าซอมบี้หันกลับไปมองคบไฟที่ตกลงมา ครั้งนี้เมสันหาอิฐก้อนใหญ่เพื่อทำให้เกิดเสียงที่ดังมากๆพวกมันก็หันกลับไปและตามหาแหล่งที่มาของเสียง ในไม่ช้าพวกมันก็ออกจากที่แห่งนี้ไปยังบริเวณที่ก้อนอิฐตกลงไป
ฟู่เทียนรู้สึกไม่ชอบมาพากล เขาคาดเดาอะไรผิดไป?
เมสันเหนื่อยล้าจากการปาอิฐอย่างต่อเนื่อง พวกซอมบี้เดินไปยังจุดที่อิฐตกแต่เพียงแค่ไม่กี่อึดใจก็หันกลับและตรงมายังอาคารที่ฟู่เทียนอยู่อีกครั้ง
ฟู่เทียนกับอีกสามคนรู้สึกโล่งใจได้เพียงชั่วครู่ แต่เมื่อพวกเขาเห็นพวกมันหันกลับและเดินตรงมาทางพวกเขา ทั้งสี่คนแทบอยากจะตะโกนด่าสาปแช่งพวกมัน
เกิดบ้าอะไรขึ้นกับพวกมัน?
ฟู่เทียนตะลึง ทำไมพวกมันถึงยังเดินตรงเข้ามา ณ ที่แห่งนี้?
เขามองไปรอบๆแต่มีเพียงสิ่งเดียวที่คิดได้ก็คือพวกเขาเป็นคนกลุ่มเดียวที่อยู่ในที่แห่งนี้
“ทำไมพวกมัน … ” แชมจ้องไปยังพวกซอมบี้
หลังจากพูดเสร็จเขาก็รีบปาก้อนหินออกไปอย่างรวดเร็ว
เมสันเห็นแชมทำเขาจึงเอาด้วย เขารีบวิ่งเข้าไปด้านในห้องเพื่อเอาก้อนอิฐออกจากผนังและนำกลับมาโยนลงไป ในไม่ช้าพวกมันก็เดินไปทางที่ถูกล่อด้วยเสียง ฟู่เทียนรู้สึกไม่ค่อยดีเพราะวิธีที่พวกเขาใช้เพื่อล่อพวกซอมบี้ไม่ใช่วิธีไล่พวกมันไปอย่างถาวร บางทีมันอาจจะดึงดูดพวกซอมบี้จากพื้นที่อื่นๆให้มาที่นี่ด้วยซึ่งจะทำให้แย่เข้าไปอีก
ฟู่เทียนขมวดคิ้ว ร่างกายของมนุษย์ดึงดูดซอมบี้ได้อย่างไร?
“ถ้าไม่ใช่ความร้อน แล้ว… หรือว่าพวกมันสามารถแยกความแตกต่างระหว่างเปลวไฟกับความร้อนภายในร่ายกายได้?” เมื่อฟู่เทียนคิดถึงจุดนี้ สีหน้าของเขาเริ่มเปลี่ยน เนื่องจากนอกเหนือจากการลดความร้อนของร่างกายพวกเขาแล้วดูเหมือนว่าจะไม่มีหนทางอื่นที่เป็นไปได้ในการหลีกเลี่ยงจากการค้นพบของพวกซอมบี้
เพื่อลดความร้อนในร่างกายพวกเขาจะต้องถอดเสื้อผ้าออก
แต่ว่าความเข้มข้นของรังสีนิวเคลียร์ในอากาศสูงเกินไป ถ้าพวกเขาถอดเสื้อผ้าออกพวกเขาจะได้รับรังสีเข้าสู่ร่างกายปริมาณมาก
ในขณะที่ฟู่เทียนกำลังครุ่นคิด เมสันก็โยนก้อนอิฐอย่างต่อเนื่อง
ตอนนี้เขาสามารถควบคุมการปาได้อย่างแม่นยำมาก
หลังจากนั้นไม่นานฟู่เทียนก็ตัดสิยนใจพูดกับเมสันและคนอื่นๆว่า “พวกนายคนใดคนหนึ่งต้องลงไปข้างล่างกับฉันเพื่อไปแบกร่างของซอมบี้ที่ตายแล้วขึ้นมา”
เมื่อทั้งสามได้ยินก็ตกตะลึง “แบกพวกมันขึ้นมา? นายจะทำอะไรกับพวกมัน?”
“ซอมบี้ที่ตายแล้วสามศพ” ฟู่เทียนพูดอย่างจริงจัง “ฉันจะผ่าศพพวกมัน”
วิธีที่รวดเร็วที่สุดในการทำความเข้าใจเกี่ยวกับซอมบี้คือการศึกษาร่างของพวกมัน แม้ว่าฟู่เทียนไม่มีประสบการณ์ทางการแพทย์และความรู้ของเขาเกี่ยวกับร่างกายมนุษย์มีน้อยมาก แต่ในสถาณการณ์เช่นนี้ก็จำเป็นที่จะต้องลองทำ
“นายต้องการที่จะรู้ภายในร่างกายของพวกมัน?!” เมสันและอีกสองคนมองฟู่เทียนราวกับว่าเขาเป็นคนแปลกประหลาด