px

เรื่อง : Gate of God
ตอนที่ 41 ตื่นตะลึง (FREE)


ทันใดนั้นมีลูกธนูที่ทำจากเหล็กพุ่งเข้ามา มันพุ่งมาด้วยความรวดเร็วราวกับดาวตก ผ่านหน้าของ ฟาง เจิ้งจือ

จากเส้นทางที่เห็น เป้าหมายของมันคือดวงตาของหมาป่าเพลิงฟ้า

ความโกรธปรากฎขึ้นมาบนดวงตาของมันอีกครั้ง ร่างกายของมันถอยหลังอย่างรวดเร็วไปเพียงเล็กน้อย ก่อนจะยืนเฉยๆอยู่กับที่

เพียงแค่มันยืนอยู่เฉยๆ

ลูกธนูที่ถูกยิงออกมาด้วยความแม่นยำก็ผ่านปลายจมูกของมันไปพร้อมกับเสียงของอากาศที่แหวกออกเล็กน้อย

ฟาง เจิ้งจือ ตะลึงไปอย่างสมบูรณ์ ถึงแม้เขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนยิงลูกธนู แต่ด้วยระยะและความแม่นยำขนาดนี้ ถ้าตามปกติแล้วละก็มันควรจะพุ่งและปักเข้าที่ตาของหมาป่าเพลิงฟ้าเรียบร้อยแล้ว จากนั้นตาของมันก็คงจะมีเลือดไหลออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน

 

แต่ว่า...

หมาป่าเพลิงฟ้ากลับหลบได้? นี่มันจะเกินไปแล้ว! มันยังสามารถเคลื่อนไหวและหยุดตัวได้อย่างรวดเร็ว?

ตอนนี้เองที่ฟาง เจิ้งจือ เพิ่งเข้าใจว่า ต่อให้มีธนู 20 กว่าคัน ดาบ 20 กว่าเล่ม เมื่อเจอกับหมาป่าเพลิงฟ้า สิ่งที่ควรทำคือการวิ่งหนีอยู่ดี

นอกจากความรวดเร็วของมันแล้ว ความคล่องตัวและยืดหยุ่นของหมาป่าเพลิงฟ้ายังสุงมากอีกด้วย

ไม่ว่าจะมีความสามารถทางด้านธนูมากแค่ไหน ก็คงไม่มีทางจะยิงโดน ยกเว้นว่าลูกธนูจะปลี่ยนทิศทางเองได้เมื่ออยู่บนอากาศ และยิงถูกอวัยวะสำคัญของมัน

ทุกอย่างแตกต่างจากสัตว์ที่เขารู้จักในโลกเดิมอย่างสิ้นเชิง สัตว์ในโลกเดิมของเขา ทุกตัวล้วนมีขีดจำกัด ทั้งพลังในการกัด ความเร็ว การหลอกล่อเหยื่อ ทุกอย่างล้วนมีขีดจำกัด แต่เมื่อเผชิญหน้ากับหมาป่าเพลิงฟ้า ฟาง เจิ้งจือ สัมผัสได้ถึงสติปัญญาอันสูงส่งของมัน

 

“พวกเจ้า..” ฟาง เจิ้งจือ ถึงแม่จะถูกหมาป่าเพลิงฟ้าแผ่ความกดดันใส่ แต่เขาก็ยังคงมีสติดีอยู่ เมื่อเห็นหมาป่าเพลิงฟ้าหยุดชะงักไปเพราะลูกธนู เขารีบม้วนตัวกลิ้งเข้าไปหลบหลังหินก้อนใหญ่ทันที

จากนั้น แทบไม่มีเวลาให้เขาหายใจ กรงเล็บเพลิงของมันค่อยๆพุ่งเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

“ตูม!” กรงเล็บของมันทำให้หินก้อนใหญแตกลงอย่างง่ายดาย

หัวขนาดใหญ่พร้อมกับเขี้ยวที่เต็มไปด้วยคราบเลือดของมันก้มลงมองจากข้างบนของหินก้อนใหญ่ มันจ้องมอง ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความโกรธเกรี้ยว

ถ้าตามสถานการณ์ปกติ ฟาง เจิ้งจือ จะต้องวิ่งหนีต่อไป

หมาป่าเพลิงฟ้าก็เชนกัน มันคิดว่าเด็กตรงหน้าของมันต้องกลิ้งหลบออกไปอีกแน่นอน สิ่งที่มันต้องทำเพียงแค่กระโดดไปทางที่เด็กคนนี้จะกลิ้งตัวไป และใช้ปากงับเด็กนั่นอย่าง่งายดาย

แต่ว่า...

คราวนี้ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้กลิ้งตัว ไม่ได้วิ่งหนี เขากำลังจ้องมองไปยังหมาป่าเพลิงฟ้าด้วยความหวาดกลัวแต่แฝงไปด้วยความมั่นใจในอะไรบางอย่าง

“ตูม!” พื้นดินที่หมาป่าเพลิงฟ้ายืนอยู่พลันถล่มลงไปเหมือนกับมันกำลังยืนอยู่บนพื้นหิมะ จากนั้นร่างกายขนาดมหึมาของมันก็ตกลงไปในหลุมทันที

“นี่แหละโอกาสของข้า!” ฟาง เจิ้งจือ ยับยั้งความกลัว เขาผลักหินก้อนใหญ่ที่แตกหักลงไปในหลุม

“ตายซะเถอะ!” แม้ว่า ฟาง เจิ้งจือ ไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาทำนั้นจะได้ผลหรือไม่ แต่อย่างน้อยมันก็ช่วยถ่วงเวลาให้เขาได้มากขึ้น เขาไม่มีทางหนีอีกแล้ว เขาถูกบีบบังคับให้เหลือเพียงทางเลือกเดียวคือต้องสู้เท่านั้น

....

 

“มันตกลงไปอีกครั้งแล้ว!” สมาชิกหน่วยล่าสัตว์หมู่บ้านภูเขาทางเหนือ เบิกตาขึ้นอีกครั้ง

“ยิง!” จาง หยางปิง ยกธนูขึ้นอีกครั้ง ธนูในมือของเขายกขึ้นไปบนทองฟ้า ลูกธนูก่อนหน้านี้เป็นเขาที่ยิงออกไปเอง แต่ตอนนี้เขากำลังจะยิงลูกธนูวิถีโค้ง

สมาชิกหน่วยล่าคนอื่นๆก็ทำเช่นเดียวกัน ถึงแม้ว่าความสามารถด้านธนูของพวกเขาจะไม่ดีเยี่ยมเหมือน จาง หยางปิง แต่ฝีมือของพวกเขาก็ไม่ได้เลวร้าย

พงกเขาทุกคนยกคันธนูขึ้นและยิงไปบนฟ้า ลูกธนูเหล็ก 20 กว่าลูกถูกยิงและตกลงไปในหลุ่มที่หมาป่าเพลิงฟ้าตกลงไป

เมื่อเห็นฝนธนูที่กำลังตกลงมา ฟาง เจิ้งจือ ถอยห่างออกไปจากปากหลุมทีนที หน่วยล่าสัตว์จากหมู่บ้านทางเหนือ...คิดจะช่วยเขาจริงๆงั้นหรือ?

เมื่อเห็นลูกศรที่ตกลงไปในหลุม นั้นความสงสัยของเขาก็หายไปทันที

เขาไม่ลังเลอีกต่อไป ยกหินก้อนใหญ่ขึ้น ใช้พลังทั้งหมดที่เขามีเขวี้ยงหินลงไปในหลุมกับดัก หินแต่ละก้อนที่เขวี้ยงลงไปนั้นราวกับปืนใหญ่ ทำให้เกิดเสียงอันดังก้องหลังจากที่ตกลงไปในหลุม “ตูม!!!”

“บรู๋ว!!” จากในหลุมกับดัก เสียงของหมาป่าเพลิงฟ้าร้องโหยหวนออกมา

มันติดอยุ่ในหลุมดังกล่าวอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่สามารถใช้ความได้เปรียบเรื่องความเร็วได้ ลูกศรแต่ละลูกเต็มไปด้วยความแม่นยำตกลงมาจากฟากฟ้าราวกับห่าฝนใส่ร่างกายของมัน ยิ่งไปกว่านั้นมันยังโดนหินที่แฝงไปด้วยพลังอันผิดปกติกระแทกใส่เป็นจำนวนมาก

“ตูม ตูม ตูม!!..”

ลูกธนูและหินที่ตกลงมานั้นราวกับห่าฝนที่ตกลงมาอย่างไม่จบสิ้น

ไม่มีความลังเลในใจของ ฟาง เจิ้งจือ สมาชิกหน่วยล่าสัตว์ก็เช่นกัน พวกเขาหยิบลูกธนูขึ้นมายิ่งอย่างไม่หยุดหย่อน ปล่อยลูกศรออกไปเรื่อยๆ จนกว่าลูกธนูที่อยู่ข้างหลังของพวกเขาจะหมดลง

 

“มันน่าจะตายแล้ว” ฟาง เจิ้งจือ ชะโงกหัวลงไปในหลุมอย่างระมัดระวัง เขาได้ขว้างก้อนหินทุกก้อนรอบๆตัวเขาลงไปในหลุมนี้หมดแล้ว

มองเข้าไปในกับดัก ทั้งหมดที่เขาเห็นคือก้อนหินและลูกธนูเหล็ก

ลูกศรบางลูกถูกพังลงโดยฟาง เจิ้งจือ แต่หัวธนูยังคงปักอยู่ในตัวของหมาป่านั่น

 

ทันดั้นเกิดการสั่นสะเทือนขึ้นอีกครั้ง

“บรู๋ว!!” แม้แต่ตอนที่มันโดนไล่ออกจากฝูงเมื่อไม่กี่ปีก่อนมันยังไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มาก่อน

มันถูกทำให้บาดเจ็บโดยมนุษย์หลายครั้งหลายครา? นอกจากนี้มันยังสัมผัสได้ถึงความตายเป็นครั้งแรกอีกด้วย ถือเป็นความอัปยศครั้งใหญ่ของมัน

“ตูม!” มีเสียงดังขึ้น หมาป่าเพลิงฟ้าสลับหิดที่ทับตัวมันอยู่และลูกธนูทั้งหมดออกไป ก่อนจะพุ่งออกมาจากหลุม

เวลาเดียวกันนั้นเอง ฟาง เจิ้งจือ ผงะตัวไปในทันที

เพราะตอนที่หมาป่าเพลิงฟ้าพุ่งตัวออกมานั้น...เขาเห็นว่าขนสีแดงที่ทอดยาวจากหน้าผากไปถึงหางของมันนั้นเริ่มปล่อยแสงสีแดงเลือดออกมา

กลายร่าง?

หรือวิวัฒนาการ?

อ้ากกก! ทำไมสัตว์บนใบนี้ถึงได้น่ากลัวขนาดนี้กัน?!

ฟาง เจิ้งจือ คิดอย่างหนัก สิ่งที่เขาพอจะทำได้เขาก็ทำไปทั้งหมดแล้ว แม้แต่หน่วยล่าสัตว์ของหมู่บ้านทางเหนือเอง พวกเขาก็ได้ใช้ลูกธนูไปจนหมดแล้ว

ตอนนี้....

นอกจากวิ่งหนี้ เขาพแจะทำอย่างอื่นได้อีกไหม?

“บรู๋ว!!” หมาป่าเพลิงฟ้า หอนขึ้นมาอีกครั้ง ร่างของมันกระโจนขึ้นไปบนอากาศ ตอนนี้ หนทางในการหลบหนีของ ฟาง เจิ้งจือ ได้ถูกปิดไปแล้วอย่างสมบูรณ์ กรงเล็บอันแหลมคมที่ปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงกำลังพุ่งมาทางเขา

 

ทำยังไงดี?

คำตอบคงมีเพียงแค่วิธีเดียว...

ล่อมันไปมันที่กับดักอื่นและเขวี้ยงหินใส่มันอีกครั้ง? มันดูเป็นเรื่องที่ทำให้เสียพลังงานไปโดยเปล่าประโยชน์

ดังนั้นหนทางเดียวที่เหลืออยู่....คือเผชิญหน้ากับมัน!

มองเห็นกรงเล็บที่ปกคลุมไปด้วยเพลิงอยู่ตรงหน้าของเขา หน้าของ ฟาง เจิ้งจือ ซีดขาวราวกับกระดาษ แต่...เขากัดฟันแน่น ยืนอย่างมั่นคง เขาพยายามควบคุมทุกส่วนของร่างกายที่สามารถควบคุมได้ และเพ่งสมาธิไปที่แขนเล็กๆของเขา อีครั้งหนึ่งที่เขารู้สึกว่าแขนของเขานั้นราวกับจะระเบิดได้

“ไปลงนรกซะ!”

ไม่ได้มีอะไรที่แปลกประหลาด มันเป็นแค่หมัดทั่วๆไป ไม่มีแม้แต่เสียงลมเมื่อหมัดของเขาปะทะเข้ากับกรงเล็บของหมาป่าเพลิงฟ้า

แต่...

การชกออกไปครั้งนี้ทำให้เขาเกิดความรู้สึกลึกลับบางอย่างขึ้นภายในใจ

เงียบเกินไป เงียบจนเขาไม่ได้ยินเสียงอะไรรอบๆตัวเขาเลย ราวกับว่าทั้งโลกนี้มีแต่ความว่างเปล่า ทั้งดอกไม้ หญ้า ต้นไม้ ลม ทุกอย่างเหมือนหายไปอย่างสมบูรณ์แบบ

 

“ตูม!”

การปะทะกันระหว่างหมัดของเขากับกรงเล็บของหมาป่าเพลิงฟ้า ทำให้เหมือนหน้าอกของเขาโดนทุบอย่างแรง ตัวของ ฟาง เจิ้งจือกระเด็นออกมาข้างหลัง

ในทางกลับกัน หมาป่าเพลิงฟ้าก็ชะงักไปเช่นเดียวกัน ก่อนที่ตัวของมันจะกระเด็นถอยหลังไปด้วยพลังที่เท่าๆกัน

“ตึง!”

ทั้งหมาป่าและ ฟาง เจิ้งจือ เกือบจะล้มลงในเวลาเดียวกัน

ตอนนี้เหมือนโลกทั้งใบได้ตกอยู่ในความเงียบสงัด ไม่ไกลจาก ฟาง เจิ้งจือ จาง หยางปิง และหน่วยล่าสัตว์ของเขาต่างมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างตกตะลึง พวกเข้าไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น

มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เหมือนว่าทั้งเด็กนั่นกับหมาป่าเพลิงฟ้าเผชิญหน้ากันด้วยความแข็งแกร่ง! จากนั้นทั้งหมาป่าเพลิงฟ้าและเด็กนั่นก็กระเด็นถอยหลังไปในเวลาที่ไล่เลี่ยกัน? หรือว่าทั้งคู่....จะมีพลังที่สูสีกัน?

 

 

เพจหลัก : Gate of god TH

รีวิวผู้อ่าน