ฝนตกลงมาปรอยๆเหนือน่านฟ้าของเมืองเหยียน สภาพอากาศไม่ได้เหมาะกับการเดินเล่นแม้แต่น้อย อย่างไรก็ตามนักปราชญ์และผู้คนมากมายกำลังเดินเล่นอยู่ตามถนน
พวกเขากางร่มกระดาษขึ้นมา
บนร่มนั้นเต็มไปด้วยลวดลายสวยงามมากมาย แม่น้ำ ภูเขา สีขาว สีแดง สีเขียว หลากหลายสีถูกประดับไว้บนร่ม
ราวกับภาพวาดที่มีลมหายใจ
ฟาง เจิ้งจือ และ เหยียน ซิว กำลังเดินอยู่ท่ามกลางฝูงคน เหยียน ซิว สวมชุดจีนโบราณลวดลายแม่น้ำและภูเขา ในทางตรงข้าม ฟาง เจิ้งจือ กลับสวมชุดสีน้ำเงิน ตามปกติของเขา
ทั้งสองถือร่มกระดาษไว้ในมือ
สถานที่จัดการทดสอบระดับจักรพรรดินั้นอยู่ที่โรงเรียนหลวง ในฐานะสำนักศึกษาที่ใหญ่ที่สุดในอาณาจักรเซี่ย
มีข่าวลือว่าโรงเรียนหลวงนั้นก่อตั้งมานานกว่าพระราชวังขององค์จักรพรรดิเสียอีก
เมื่อพวกเขามาถึงหน้าประตูของโรงเรียนหลวง พวกเขาพบว่าเส้นทางข้างหน้าถูกขวางกันโดยทะเลนักปราชญ์ที่ยืนอยู่เป็นจำนวนมาก
แน่นอนว่ามีผู้หญิงด้วยเช่นกัน เนื่องจากในการทดสอบนี้ ผู้หญิงนั้นเทียบเท่ากับผู้ชาย
เมื่อเทียบกับที่เมืองฮวายอันและ เมืองแม่น้ำแห่งความสัตย์แล้วนั้น เหยียน ซิว ไม่ได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนมากนัก
เพราะทุกคนในเมืองเหยียน ต่างมีพรสวรรค์อันยิ่งใหญ่ เจ้าหน้าที่ชั้นสูง หรือ คนจากสำนักซู ซู ตงหลิน
มีข่าวลือว่าคนจากสำนักวังทิศใต้เองก็ยังมาเข้าร่วม
ฟาง เจิ้งจือ เคยถาม เหยียน ซิว ออกมาว่าคนพวกนั้นมีความสามารถมากหรือไม่ เหยียน ซิว อธิบายออกมาเพียงประโยคเดียว "เก่งมาก!"
ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม
เพราะถ้า เหยียน ซิว ยังยอมรับ แสดงว่าพวกเขานั้นแข็งแกร่งจริง
"เจ้าคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าข้าเป็นผู้ชนะการทดสอบทั้งสองด้านอีก?" ฟาง เจิ้งจือ มองไปรอบๆก่อนจะเอ่ยออกมา
เหยียน ซิว จ้องมอง ฟาง เจิ้งจือ
ใบหน้าของเขาเปิดเผยความตกใจออกมาครู่หนึ่ง แต่ไม่นานความเยือกเย็นก็กลับมา
"คงเป็นเรื่องยากมาก!" เหยียน ซิว เปิดปากของเขาขึ้นมา
แม่ว่าจะเป็นคำตอบ แต่ก็ไม้ได้ให้ข้อมูลอะไรมากนัก
ฟาง เจิ้งจือ เองก็รู้ดี แม้ว่าเขาจะอยู่ในระดับสะท้อนสวรรค์ แต่การทดสอบระดับจักรพรรดินั้นต่างกับระดับเมืองหลวง ถ้าผ่านการทดสอบระดับจักรพรรดิ ผู้นั้นจะได้กลายเป็นเจ้าหน้าที่ของทางการ
มันแสดงให้เห็นถึงความยากในการทดสอบครั้งนี้
นักปราชญ์ที่ผ่านการทดสอบระดับเมืองหลวง แต่มาตกม้าตายอยู่ที่ระดับนี้มากมาย จากนั้นพวกเขาก็ต้องกลับไปอ่านหนังสือทุกวันทุกคืนจนกว่าจะถึงการทดสอบครั้งถัดไป
ถ้าไม่ผ่านอีกก็สอบครั้งต่อไป เป็นวัฏฐจักรดำเนินต่อไปเรื่อยๆ
แล้วถ้าเป็นระดับสะท้อนสวรรค์?
อาจจะมีเพียงคน 2 แบบที่เข้าถึงระดับสะท้อนสวรรค์ คือเข้าถึงก่อนอายุ 18 ปี และมากกว่า 30 ปี
ฟาง เจิ้งจือ เองก็ไม่รู้ว่ามีคนที่อยู่ระดับสะท้อนสวรรค์มาเข้าร่วมการทดสอบครั้งนี้กี่คน อย่างไรก็ตามเมื่อเขามองไปที่ประตู เขาเห็นชายอายุ 40-50 ปี เป็นจำนวนมาก
"ฉือ กูเหยียน เข้าร่วมการทดสอบในครั้งนี้หรือไม่?" ฟาง เจิ้งจือ ถามขึ้นมาในทันที
"อืม..นางเคยมาสอบก่อนหน้าไปแล้ว" เหยียน ซิว พยักหน้า
"แล้วนางได้อันดับเท่าไร?"
"เป็นผู้ชนะการทดสอบทั้งสองด้าน!" เหยียน ซิว สับสนเล็กน้อยที่ ฟาง เจิ้งจือ ถามหาถึงนาง
ฟาง เจิ้งจือ ตกใจครู่หนึ่ง ก่อนจะดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว ฉือ กูเหยียน เข้าถึงขั้นสูงสุดของระดับสะท้อนสวรรค์เมื่อ 3 ปีที่แล้ว
การที่ได้เป็นผู้ชนะทั้ง 2 ไม่ใช่เรื่องที่แปลกสำหรับนางเท่าไร
เพียงแต่ว่าถ้าเขาไม่ได้ระดับเดียวกับนางในครั้งนี้จะเป็นการเสียหน้าหรือไม่?
นางจะดูถูกเขาหรือเปล่า?
"ดูเหมือนว่าข้าจะไม่มีทางเลือก ต้องได้เป็นผู้ชนะทั้ง 2 ด้านเหมือนกับนาง!" ฟาง เจิ้งจือ ถอนหายใจออกมาอย่างไม่เต็มใจเท่าใดนัก
เสียงของเขาไม่ถือว่าดังมากนัก
มันเป็นเพียงการสนทนาระหว่าง 2 คน ยิ่งไปกว่านั้นยังยืนอยู่ท่ามกลางสายฝน โดยปกติคงไม่มีใครได้ยิน
อย่างไรก็ตาม ...
นี่คือการทดสอบระดับจักรพรรดิ คำว่า ผู้ชนะทั้ง 2 ด้าน นั้นคอยหลอกหลอนทุกคนอยู่ตลอดเวลา
ดังนั้นเมื่อ ฟาง เจิ้งจือ พูดขึ้นมา ทุกคนจึงพุ่งความสนใจมาที่เขาในทันที
ไม่นานมานี้บางคนพึ่งได้ยินชื่อของ ฟาง เจิ้งจือ เพราะข่าวที่ ฟาง เจิ้งจือ ได้เข้าสู่ระดับสะท้อนสวรรค์นั้นกระจายไปรวดเร็วราวกับไฟป่า
"ฟาง เจิ้งจือ!"
"เขาเป็นอัจฉริยะจริงๆ อย่างไรก็ตาม ...นี่คือการทดสอบระดับจักรพรรดิ มันไม่ใช่ที่ที่เด็กหนุ่มที่มีพลังระดับสะท้อนสวรรค์จะมาเดินเล่นได้อย่างสบายใจ ผู้ชนะการทดสอบทั้ง 2 ฮ่าฮ่า ... "
"ไม่ต้องไปสนใจหรอก เขาก็แค่เด็กน้อย ! "
ผู้เข้าสอบหลายคนเหลือบมอง ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความดูถูก บางคนก็หยุดมอง ฟาง เจิ้งจือ
สะท้อนสวรรค์...
"ข้ารู้ว่ามันไม่ง่าย อย่างไรก็ตามข้าต้องเป็นผู้ชนะการทดสอบทั้ง 2 ด้านให้ได้! " ฟาง เจิ้งจือ จ้องมองไปที่ผู้เข้าสอบคนอื่นๆที่ยืนอยู่ท่ามกลางสายฝน
"เจ้าต้องการจะเป็นผู้ชนะการทดสอบทั้ง 2 ด้าน?" การแสดงออกของ ฟาง เจิ้งจือ เต็มไปด้วยความตกใจเช่นเดียวกัน
"ใช่" ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า
"งั้นอย่างแรกเจ้าต้องเป็นผู้ชนะการทดสอบด้านปัญญาให้ได้ก่อน!" เหยียน ซิว พยักหน้า เขาไม่คิดว่า ฟาง เจิ้งจือ จะได้เป็นผู้ชนะการทดสอบทั้ง 2 ด้าน แต่เขาก็ยังเลือกที่จะเชื่อใจ ฟาง เจิ้งจือ
มันเป็นความไว้วางใจมาจากก้นบึ้งของหัวใจที่สหายมีให้กัน
"ก้อง!" ระฆังดังขึ้นส่งสัญญาน
แต่ละคนเริ่มเดินเข้าประตูไป ไม่มีใครสนใจบทสนาของ ฟาง เจิ้งจือ อีก มันเป็นเพียงการมั่นใจและหยิ่งทนงตัวเกินไป
คนที่พึ่งเข้าสู่ระดับสะท้อนสวรรค์ ต้องการจะเป็นผู้ชนะการทดสอบทั้ง 2 ด้าน?
เขาก็เป็นได้เพียงแค่กบในกะลาเท่านั้น
ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้ใส่ใจกับสายตาของคนอื่น ตรงเข้าไปในโรงเรียนหลวง
แต่ทันใดนั้น ก็มีคนมาบังหน้าเขาไว้ โดยถือร่มปกปิดใบหน้าไว้
เขามองไม่เห็นหน้า แต่รูปร่างของนางค่อนข้างเล็ก
ฟาง เจิ้งจือ สับสน ตอนนี้เป็นเวลาเข้าห้องสอบแล้วแต่ยังคงมีคนมาขวางเขา? ไม่กลัวว่าเข้าห้องสอบไม่ทันงั้นรึ?
ขณะที่กำลังคิด ร่มก็ค่อยๆถูกยกขึ้น
เผยให้เห็นความงดงามยากที่ใครจะทัดเทียม สิ่งที่โดดเด่นที่สุดคือ ดวงตาอันงดงามราวกับสายน้ำในฤดูใบไม้ร่วง
"เป็นเจ้านั่นเอง?!" ฟาง เจิ้งจือ ไม่จำเป็นต้องคาดเดา มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่มีดวงตาเช่นนี้ นั่นคือองค์หญิง ปิง หยาง
"ใช่ข้าเอง เจ้าคงดีใจมากสินะที่ได้พบข้า? " ปิง หยาง กระพริบตาให้ ฟาง เจิ้งจือ
"ดีใจกับผี! ข้าต้องไปเข้าสอบแล้ว ไม่มีเวลามาเล่นกับเจ้าหรอก" ฟาง เจิ้งจือ พูดออกมาอย่างชัดเจน
"เจ้ารู้ว่าข้าเป็นองค์หญิงแต่ยังทำกับข้าอย่างนี้งั้นรึ?" ปิง หยาง เผยความไม่เชื่อออกมาในดวงตาของนางในทันที
" พวกเราตกลงกันเรียบร้อยแล้ว เจ้าไม่สามารถส่งคนมาสังหารข้าได้ภายใน 2 ปีนี้ ? " ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่ ปิง หยาง
"หึ ข้าถูกบังคับต่างหาก!" ปิง หยาง เชิดปากขึ้น
"เจ้าสาบานไปละนี้ คิดจะมากลับคำพูดหรือไง?" ฟาง เจิ้งจือ ขี้เกียจเถียงอะไรกับนางมากมาย
"ช่างเถอะ เรามาคุยเรื่องที่มีสาระกันดีกว่า? ตัวอย่างเช่น ... ข้ามีคำตอบของการทดสอบด้านปัญญา เจ้าอยากดูสักหน่อยไหมละ? " หยาง ปิง พุ่งไปใกล้ ฟาง เจิ้งจือ ดึงกระดาษออกมาจากหน้าอกของนาง
"คำตอบ?" ฟาง เจิ้งจือ มองกระดาษในมือ หยาง ปิง เขาไม่สามารถเอาความรู้สึกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นราวกับเดจาวู ออกไปได้
ก่อนหน้านี้ที่เมืองแม่น้ำแห่งความสัตย์ หลี่ จ้วงฉือ ก็คิดจะหลอกเขาด้วยวิธีนี้ ท้ายที่สุดก็ลอบหักหลังเขา
อย่างไรก็ตามคนที่อยู่ข้างหน้าเขาคือ ปิง หยาง
นางเป็นองค์หญิงอันสูงส่ง อยู่คนละระดับกับ หลี่ จ้วงฉือ
ดังนั้น…
คำตอบในมือของ ปิง หยาง อาจจะเป็นของจริง
เหยียน ซิว เองก็เห็นจดหมายในมือ ปิง หยาง ร่องรอยแห่งความประหลาดใจเกิดขึ้นทันที
ปิง หยาง และ ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้คุยกับเขา แต่เรื่องที่ทั้งสองพูดคุยกัน ทำให้ เหยียน ซิว รู้ว่า นางคือ ปิง หยาง
"ให้ข้าสาบานเลยก็ได้ ว่าคำตอบนี้เป็นของจริง เมื่อวานข้าส่งคนไปสอดแนมที่โรงเรียนหลวงและขโมยกระดาษคำตอบมา 1 ใบ " ปิง หยาง อธิบาย
"ทำไมเจ้าต้องขโมยมา? คงไม่ใช่เพื่อเอาคำตอบมาแบ่งกับข้าหรอกนะ? " ฟาง เจิ้งจือ เลิกสงสัย
ด้วยนิสัยปกติของ ปิง หยาง การขโมยคำตอบนั้นไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
เพจหลัก : Double gate TH