ยี่ เทียนหยุนเฝ้าสังเกตสถานการณ์ที่อยู่รอบๆบริเวณ นอกเหนือไปจากดอกไม้และบรรดาต้นไม้แล้วก็ไม่มีสถานที่ผิดปกติอันใดจะปรากฏให้เห็นเลย แต่..... จู่ๆก็ปรากฏทางเดินขึ้นมา ยี่ เทียนหยุนจึงเดินไปตามทางเดินที่โผล่ขึ้นมา พลันปรากฏลานบ้านพร้อมกับบ้านขนาดเล็กขึ้นในสายตาของเขา
ลักษณะภายนอกที่มองดูนั้นตัวบ้านยังไม่ได้แตกหักแต่อย่างใด แต่ดินแดนแห่งนี้นั้นมันคือภาพลวงตา ภาพลวงตาแน่นอนว่าย่อมที่จะไม่ถูกทำลาย มันสามารถที่จะรักษาสภาพดั้งเดิมของสิ่งนั้นๆเอาไว้ได้
ถึงแม้ว่าบ้านที่ปรากฏจะยังไม่ถูกทำลาย แถมบ้านนั้นก็มองดูธรรมดาเป็นอย่างมาก ราวกับว่ามันถูกสร้างขึ้นมาด้วยไม้ธรรมดาๆ ภาพลวงตานั้นสามารถที่จะสร้างได้ดั่งใจนึก ต้องการสร้างให้หรูหรามันก็ดูหรูหรา แต่ที่นี่นั้นมันช่างดูเรียบง่ายธรรมดาเป็นอย่างมาก
ยิ่งดูธรรมดาก็อาจจะยิ่งมีปัญหาก็เป็นได้ เส้นทางแห่งผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริงนั้นเป็นถนนที่เรียบง่ายไม่ได้มีความหรูหราแต่อย่างใด
เมื่อยี่ เทียนหยุนมาถึงยังบ้านไม้หลังเล็กนี้ เขาก็ยื่นมือออกมาทำการเคาะประตูอย่างสุภาพ " ธัมพ " เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นในทันใด ณ บ้านไม้อันสงบสุขแห่งนี้ เสียงที่ปรากฏออกมานั้นจึงดังก้องเป็นพิเศษ
" เข้ามา " เสียงที่ลึกและทุ้มต่ำถ่ายทอดออกมาจากด้านใน
ในใจของยี่ เทียนหยุนพลันสะดุ้ง เขาไม่คิดว่าจริงๆแล้วที่นี่จะมีคนอาศัยอยู่ด้วย !! เขาก็เคาะประตูตามมารยาทเท่านั้น พอเป็นพิธีรีตอง ที่นี่นั้นเป็นอีกอาณาเขตหนึ่ง ยี่ เทียนหยุนไม่คิดว่าข้างในบ้านไม้หลังเล็กนี้จะมีคนอยู่ เขาเพียงหยั่งเชิงตรวจสอบดูก็เท่านั้นเอง
ทันใดนั้นยี่ เทียนหยุนก็ผลักประตูเบาๆ ลานที่ปรากฏแก่สายตาของเขานั้นมันเต็มไปด้วยต้นไม้และดอกไม้ มีชายชรานั่งอยู่ภายในศาลา ลักษณะของเขานั้นดูสบายๆและไร้ซึ่งความกังวลใดๆ
" ผู้เยาว์น้อมคารวะผู้อาวุโส !! " ยี่ เทียนหยุนเดินเข้ามาด้วยความเคารพนอมน้อม เขามองดูชายชราผู้นี้ภายใต้ความเคารพ
ผู้เชี่ยวชาญที่สามารถสร้างซากปรักหักพังโบราณแห่งสวรรค์ขึ้นมาได้ แน่นอนว่าเขาย่อมไม่ใช่คนธรรมดาสามัญอย่างแน่นอน ดังนั้นยี่ เทียนหยุนจึงต้องการที่จะแสดงความเคารพต่อชายชราผู้นี้ ยังไงซะผู้เชี่ยวชาญก็ย่อมที่จะได้รับความเคารพอยู่เสมอในทุกยุคทุกสมัย
" ไม่ต้องมากพิธีไป ตัวข้านั้นไม่ใช่นายของที่นี่ " ชายชราพูดด้วยรอยยิ้ม
" ท่านไม่ใช่เจ้านายของที่นี่ยังงั้นเรอะ ?? " ยี่ เทียนหยุนพลันสะดุ้ง เขาอาศัยอยู่ที่นี่แต่ไม่ใช่นายของที่นี่อย่างงั้นเรอะ ??
" ใช่แล้วล่ะ ข้านั้นเป็นเพียงข้ารับใช้ของที่นี่ตั้งแต่ครั้งโบราณกาล เรียกข้าว่าผู้เฒ่าซวนก็พอแล้วละ นี่คงจะเป็นพรหมลิขิตของสหายท่านนี้ โปรดตามข้ามา " ผู้เฒ่าซวนบอกใบ้ให้กับยี่ เทียนหยุนให้เดินตรงไปยังห้องๆหนึ่ง
ยี่ เทียนหยุนพยักหน้า จากนั้นเขาก็เดินไปพร้อมกับผู้เฒ่าซวนเข้ามาภายในห้อง ในห้องนั้นไม่มีสมบัติอะไรอยู่เลย จะมีก็แต่เพียงศิลาวิญญาณที่แขวนอยู่บนโต๊ะ มีถ้อยคำที่สลักเอาไว้ด้านบนว่า " ซวน เทียน (ความลับสวรรค์) ขั้นกษัตริย์ " อย่างชัดเจน เจ้านายของที่นี่ก็คือ ซวน เทียน (ความลับสวรรค์) ขั้นกษัตริย์ !!
" ที่แท้ก็คือ ขั้นกษัตริย์ !! "
ยี่ เทียนหยุนในใจตอนนี้นั้นสั่นไปหมด ถัดจากขั้นกษัตริย์ก็คือขั้นนักบุญ !! จริงๆแล้วปลายขั้นวิญญาณ ผู้คนมักจะเรียกกันว่า กษัตริย์ ในผืนแผ่นดินใหญ่นี้ผู้ที่ดำรงอยู่ในขั้นนี้ถือเป็นจุดสูงสุด ไม่สงสัยเลยว่าทำไมเขาถึงสามารถที่จะสร้างโบราณสถานขนาดมหึมานี้ขึ้นมาได้ มีความแข็งแกร่งระดับนี้ก็ไม่มีความยากอันใดเลย
" นี่คือศิลาวิญญาณของนายท่าน " ผู้เฒ่าซวนถอนหายใจ
" ซวน เทียน (ความลับสวรรค์) ขั้นกษัตริย์ เขา..... " ยี่ เทียนหยุนสะดุ้ง นี่เขาที่อยู่ในขั้นกษัตริย์ตายเเล้วอย่างนั้นหรือ ??
" ใช่แล้ว แม้กระทั่งขั้นกษัตริย์ก็ยังมิอาจหนีพ้นต่อโชคชะตาแห่งความตาย " ผู้เฒ่าซวนถอนหายใจ
สีหน้าของยี่ เทียนหยุนกลายเป็นจริงจัง เขากล่าวอย่างเคารพว่า " ถ้าอย่างนั้นผู้เยาว์ขอจุดธูปให้กับผู้อาวุโสเป็นลำดับแรกได้หรือไม่ เพื่อที่จะแสดงปฏิภาณแห่งการน้อมคารวะของผู้เยาว์นี้ "
ผู้เฒ่าซวนโบกมืออย่างนิ่มนวล ธูปที่จุดแล้วก็ปรากฏอยู่ในมือของเขา จากนั้นเขาก็ส่งต่อไปให้กับยี่ เทียนหยุน
ธูปที่ยี่ เทียนหยุนรับมานั้นหอมหวนเป็นอย่างมาก เขาหยุดอยู่ตรงหน้าของศิลาวิญญาณนี้ จากนั้นก็ทำการโค้งคำนับโดยการก้มต่ำเป็นจำนวน 3 ครั้งด้วยลักษณะอันเคร่งขรึม ดูเคารพเป็นอย่างมาก ในใจของเขานั้นรู้สึกสงสารเป็นอย่างมากที่บุคคลระดับขั้นกษัตริย์จะต้องมาจบชีวิตลง
หลังจากที่เขาโค้งคำนับเป็นจำนวน 3 ครั้งแล้ว เขาก็นำธูปที่มีกลิ่นหอมฟุ้งตลบอบอวลเดินไปปักยังกระถางธูป
ผู้เฒ่าซวนนั้นมองดูการกระทำของยี่ เทียนหยุน พยักหน้าด้วยความพึงพอใจแล้วกล่าวว่า " ดี ดี อุปนิสัยของเจ้านั้นดี เป็นผู้มีกริยามารยาท มีคุณสมบัติที่จะกลายมาเป็นศิษย์ผู้สืบทอดของนายท่าน !! "
ยี่ เทียนหยุนพลันสะดุ้ง ตัวเองนั้นแค่จุดธูปแสดงการเคารพ ถึงกับมีคุณสมบัติที่จะกลายมาเป็นศิษย์ผู้สืบทอดเลยยังงั้นหรือ ??
" เจ้าไม่จำเป็นที่จะต้องประหลาดใจไปหรอก นี่เป็นการมอบสิทธิให้แก่เจ้ามันก็เท่านั้นเอง..... แต่อย่างไรก็ตามข้าก็รู้สึกดีกับตัวเจ้า มากกว่าผู้อื่นที่ไม่มีแม้กระทั่งคุณสมบัติ " ผู้เฒ่าซวนถอนหายใจอย่างเย็นชา " คนเหล่านั้นแม้ความสุภาพเพียงน้อยนิดก็ยังไม่มีและที่ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่มีความจริงใจต่อนายท่านอีกด้วย !! การแสดงปฏิภาณแห่งการคารวะนั้นก็ไม่มี หวังแต่เพียงที่จะบรรลุเป้าหมายให้ได้เป็นผู้สืบทอด แน่นอนว่าข้าย่อมไม่มีความไว้เนื้อเชื่อใจอย่างแน่นอน !! "
" ท่านหมายความว่าเมื่อก่อนก็มีคนเข้ามาที่นี่จริงๆอย่างนั้นหรือ แต่เหตุผลที่ว่าตัวเขานั้นด้วยกริยาท่าทางที่แสดงออกมาท้ายที่สุดจึงไม่ได้รับตำแหน่งของผู้สืบทอด ?? " ยี่ เทียนหยุนกล่าวด้วยความสงสัย
" ใช่แล้วละและที่ยิ่งไปกว่านั้นข้าก็ยังให้บทลงโทษกับตัวเขาอีกด้วย !! " ผู้เฒ่าซวนกล่าวอย่างเคร่งครึม " ที่นี่คืออาณาเขตของข้า ใครที่เคารพต่อนายท่านด้วยความจริงใจนั้น ตัวข้าสามารถที่จะรู้สึกได้ พวกเขาที่มาไม่มีความคิดที่จะให้ความเคารพนบน้อมต่อนายท่านเลย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีคุณสมบัติที่จะได้รับการสืบทอด !! "
แต่ทันใดนั้นเขาก็หันมาพูดกับยี่ เทียนหยุนด้วยรอยยิ้มว่า " เจ้าไม่ต้องเป็นกังวลไปหรอก อุปนิสัยของเจ้านั้นดีมีมารยาท เจ้านายของข้าท่านนั้นมักจะเป็นผู้ที่มีความโอบอ้อมอารีย์ ตัวเจ้าได้แสดงให้เห็นถึงการให้ความใส่ใจในธรรมเนียมปฏิบัติ เจ้านั้นสูงส่งเป็นอย่างมาก "
ยี่ เทียนหยุนอดรนทนไม่ไหวจนต้องลอบปาดเหยื่อ โชคดีที่ตัวข้านั้นมีกริยาท่าทางที่ซื่อตรง มิฉะนั้นแล้วคงจะต้องจบชีวิตลงอย่างเป็นแน่ ถึงยี่ เทียนหยุนจะไม่รู้ว่าการได้รับโทษที่ผู้เฒ่าซวนพูดถึงนั้นมันหมายความว่าอย่างไรแต่ถ้าหากมองดูจากสถานการณ์ในปัจจุบันแล้ว มันก็พอจะประมาณได้ว่าพวกเขาเหล่านั้นคงจะต้องตายไม่ก็กลายเป็นคนปัญญาอ่อนเป็นแน่
จิตวิญญาณของพวกเขานั้นเชื่อมต่อกับแผ่นศิลาหินแห่งการทดสอบ ตราบใดที่จิตวิญญาณถูกโจมตี ต่อให้ไม่ถึงแก่ความตายก็จะต้องกลายเป็นคนโง่อย่างแน่นอน **ไม่ต้องมีอิทธิพลอะไร คนเราก็เปลี่ยนไปเป็นคนปัญญาอ่อนได้
บางครั้งการใส่ใจในมารยาทก็เป็นเรื่องที่สำคัญเป็นอย่างมาก ผู้ฝึกยุทธ์จำนวนมากทำลายประตูหน้าหวังเพียงเพื่อที่จะยึดครองสมบัติ แล้วมารยาทเพียงนิดมันจะมาจากที่ไหนกัน ใครมันจะไปคิดว่าการเข้ามาก็ถือเป็นการทดสอบมารยาทแล้ว ??
" นี่ ไม่ทราบว่าท่านผู้เฒ่าซวนจะสามารถทดสอบข้าได้หรือยัง ?? " ยี่ เทียนหยุนสอบถาม
" เพื่อที่จะได้รับการสืบทอดจากตระกูลผู้นำอย่างท่านประมุขของพวกเรานั้น หากไม่มีพละกำลังที่แน่นอนไฉนเลยจะสามารถรับการสืบทอดได้ " ผู้เฒ่าซวนแย้มยิ้มพูดกับยี่ เทียนหยุน เขานั้นรู้สึกดีในตัวของยี่ เทียนหยุน " ระดับที่เจ้าต้องบรรลุนั้นง่ายมาก เพียงแค่เอาชนะนายท่านให้ได้ !! "
" เอาชนะนายท่าน ?? " ยี่ เทียนหยุนพูดว่า " ซวน เทียน (ความลับสวรรค์) ขั้นกษัตริย์ไม่ใช่ว่าเขาเสียชีวิตไปแล้วหรอกรึ แล้วเขายังจะสามารถต่อสู้ได้อีกเรอะ ?? "
" ธรรมดาแล้วก็ไม่ใช่นายท่านจริงๆหรอกแต่เป็นจิตวิญญาณที่นายท่านเก็บรักษาเอาไว้ ตราบใดที่เจ้าสามารถที่จะเอาชนะจิตวิญญาณนี้ลงได้ เจ้าก็มีคุณสมบัติที่จะเป็นผู้ได้รับการสืบทอด !! " ผู้เฒ่าซวนกล่าวอย่างเคร่งขรึม " หากว่าเจ้าล้มเหลว ภายใต้การสัมผัสเพียงเล็กน้อยของข้า ความทรงจำในส่วนนี้ของเจ้าก็จะถูกลบหายไป ส่วนอื่นมันจะไม่มีป้ญหาอะไร "
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะยินดีต้อนรับผู้ที่มีพรสวรรค์เป็นจำนวนมากในการเป็นผู้สำเร็จการสืบทอดนี้ แต่ก็ต้องดูความแข็งแกร่งของผู้ที่มาเยือนเป็นหลัก หากจะว่ากันตามกฏแล้วที่นี่ไม่มีความยากอะไรให้กล่าวถึงเลย
" ไม่มีปัญหา " ยี่ เทียนหยุนพยักหน้า แน่นอนว่าตัวเขานั้นไม่มีปัญหาอะไร หากตัวเขาไม่สามารถที่จะต่อสู้ได้แล้วก็คงไม่มีใครที่จะสามารถต่อกรได้อีก
ที่นี่นั้นจำกัดพลังอยู่ที่ขั้นปรับแต่งวิญญาณ ฐานบ่มเพาะพลังของเขานั้นอยู่ในขั้นแก่นการควบแน่น แล้วเขายังจะต้องกลัวใครอีกละ ??
" ดี ถ้ายังงั้นตอนนี้เจ้าพร้อมแล้วใช่ไหม ?? " ผู้เฒ่าซวนสอบถาม
" ข้าพร้อมแล้ว " ยี่ เทียนหยุนกล่าวตอบ
ผู้เฒ่าซวนพลันพยักหน้า เขาโบกมือหนึ่งครั้ง บ้านไม้หลังน้อยในปัจจุบันก็พลันจางหายไป ปรากฏเวทีการต่อสู้ขนาดมหึมาขึ้นมาแทนที่ในปัจจุบัน เนื้อที่โดยรอบของมันนั้นกว้างใหญ่ไพศาลจนไม่สามารถที่จะเห็นขอบเขตของมันได้
ปรากฏบุรุษหนุ่มร่างหนึ่งขึ้นมาอยู่ตรงหน้าของยี่ เทียนหยุน เขาปิดตาแน่นหลังจากที่ปรากฏ จากนั้นเมื่อเขาลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ แสงอันงดงามก็ยิงออกมาจากนัยน์ตาทั้งสองข้างของตัวเขา ราวกับว่ามันสามารถที่จะทะลุผ่านโลกทั้งใบได้อย่างง่ายดาย !!
ยี่ เทียนหยุนนั้นรู้สึกราวกับว่าตัวเองนั้นถูกมองเห็นอย่างทะลุปรุโปร่งในทันที ในปัจจุบันบุรุษหนุ่มที่ดูหล่อเหลาผู้นี้ ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่า เขาก็คือ สปิริตคิงในวัยหนุ่มนั่นเอง นัยน์ตาคู่นั้นสามารถที่จะมองทะลุปัญหาทั้งหมดได้อย่างชัดเจน สมแล้วที่เป็นสปิริตคิง !! ถึงแม้ว่าจะเป็นสปิริตคิงในวัยหนุ่มแต่ก็ยังคงความห้าวหาญอยู่
รีวิวของคุณ
คุณจะให้ดาวนิยายเรื่องนี้หรือไม่
