px

เรื่อง : Castle of Black Iron
Chapter 355: หมาป่าและอินทรีย์ในทะเล


Chapter 355: หมาป่าและอินทรีย์ในทะเล

ปาร์ตี้ดำเนินไปกว่า 4 ชม. ระหว่างช่วงนั้นผู้ชายบางคนนั้นเมาแล้ว สาวๆเองก็เมากันด้วย

ในตอนที่พวกเขาเมายับนั้น   จางเทีย ได้ถอดเสื้อออกและตะโกนใส่สาวๆแผนกซีซิง  - “ สาวๆ นี่จากเจ้าหนี้พวกเจ้า ลดราคาจากรุ่นพี่เลย จูบเดียวหนี้หายกัน ตอนนี้รึไม่ก็อดไปเลย ! “

ในตอนที่ จางเทีย พูดจบ หน้าของ กูเมี่ยหรู ก็ได้แดงขึ้นมาเพราะเหล้าและรีบวิ่งเข้าไปกอดหัว จางเทีย  จากนั้นเธอก็จูบเข้าที่หน้าของ จางเทีย

เมื่อเห็นแบบนั้นสาวๆต่างก็ขนลุก  สาวๆจำนวมากต่างก็วิ่งเข้าหาเขา  ตอนนี้หน้าของเต็มไปด้วยรอยลิปสติกกว่า 10 รอย

ทันทีที่หายหนี้แล้ว จางเทีย ก็ถูกโยนลงไปในสระน้ำจนทำให้น้ำกระเซ็นออกมา ในตอนที่เขาตกลงไป  จางเทีย ก็ได้สร่างทันที

น้ำในสระนั้นมีอุณหภูมิอยู่ที่ 36 องศาเพราะระบบความร้อน ดังนั้นแล้วมันจึงรู้สึกสบายอย่างมาก เพราะความลึกของน้ำลึกไม่ถึง 2 ม. แค่ขยับมือเล็กน้อยเขาก็ลอยกลับขึ้นมา จากนั้นเขาก็ได้มองไปที่สาวๆที่ถอยหัวเราะกันอยู่

“ บ้าเอ้ย ใครกล้าโยนข้าลงมา? พวกเจ้าอย่าให้ข้าจับได้เชียว ไม่งั้นแล้วข้าจะบังคับให้พวกเจ้ามาเป็นเมีย ! “ - จางเทีย ทำท่าโหดและสาดน้ำใส่สาวๆด้านข้างสระ หลังจากนั้นเขาก็พุ่งเข้าใส่พวกเธอ

เมื่อเห็นแบบนั้นสาวๆก็กรี๊ดแล้ววิ่งหนีออกไป สาวๆหลายคนถึงกับกระโปรงเปียกเพราะน้ำด้วย

จางเทีย หัวเราะออกมาแล้วปีนกลับขึ้นมาที่ฝั่ง ตอนนั้นเอง จางเทีย ก็พบว่าคนส่วนมากน่ะเมาแล้ว

เว่ยเว่ย และ จางหยุนเฟย นอนอยูที่สนามหญ้าแล้วยังคงอ้วกต่อ ในบรรดาผู้ชายแล้ว นอกจาก หยางหยวนคัง และ หลิวซู ที่พาแฟนมาด้วย ทุกคนต่างก็เมาจนภาพตัด

สาวๆก็คล้ายๆกัน ในบรรดาสาวๆ หนึ่งในคนที่เมาเร็วที่สุดคือรุ่นพี่ของ จางเทีย  หม่าไอหยุน และ หยวนซียี  พวกเธอน่ะเป็นคนตรงๆ ถ้าไม่งั้นแล้วพวกเธอคงไม่กล้ามาหาเรื่องกับ จางเทีย หรอก  ในตอนที่พวกเธอมา  ผู้ชายส่วนมากไม่สามารถที่จะเอาชนะเธอได้  จางเฟง และ จางคีเหลียง ก็เป็นหนึ่งในตัวอย่างที่นอนอยู่ใต้โต๊ะ

“ มัน..มันเป็นวันที่ข้ามีความสุขที่สุดตั้งแต่มาที่เกาะนี้  รุ่นพี่..มา .. มากินอีก ! “ – หลี่ยู่โหรว รุ่นน้องจากแผนกซีซิงเดินเข้ามาหา จางเทีย  ไม่นานหลังจากเธอพูดจบ เธอก็ตกลงไปในน้ำ เมื่อเห็นแบบนั้น จางเทีย ก็รีบไปอุ้มเธออกมาและบอกสาวใช้ให้พาเธอเข้าไปในห้องนอน

ในฐานะเจ้าของปราสาทแล้ว แน่นอนว่า จางเทีย ไม่ควรหนีไปรึเมา เขาบอกสาวใช้ว่าให้เอาคนเมาไปในห้องนอนเพื่อพักผ่อน เขาเดาว่าพวกนี้น่าจะตื่นมาในวันพรุ่งนี้  ไม่ว่ายังไงเขาก็มีห้องนอนตั้งหลายสิบห้องซึ่งเพียงพอให้พวกนี้นอนได้

แน่นอนว่าห้องนอนของผู้ชายกับผู้หญิงน่ะแยกกัน สาวๆนอนด้วยกันด้วยห้องที่เดินไปมาหากันได้ ห้องแต่ละห้องจุสาวๆได้ไม่กี่คน ด้วยวิธีนี้มันจะง่ายที่สาวๆจะดูแลกันเผื่อมีอะไรฉุกเฉิน

สำหรับ หยางหยวนคัง และ หลิวซุ   จางเทีย ได้โยนกุญแจให้กับทั้งคู่ เขาไม่สนว่าพวกนี้จะนอนคนเดียวรึกับแฟนตัวเอง  จางเทีย รู้ว่า จางเซ่า และ หยางเหมยหลิง น่ะไม่ได้เมา พวกเธอมีสิทธิเลือกจะทำอะไรก็ได้

จางเทีย เห็น หยางหยวนคัง และ หลิวซู ออกจากงานเลี้ยงไปกับแฟนตัวเองแต่เขาไม่คิดว่าพวกนี้จะกลับมาในอีกไม่กี่นาที

“ เกิดอะไรขึ้น ? “ - จางเทีย  ถาม

“ ข้าโดนไล่ออกมา ! “ – หยางหยวนคัง จับจมูกตัวเองแล้วพูดออกมาอย่างอายๆ

“ เหมยหลิง บอกว่าเจ้าน่ะไม่ใช่คนดี ! “ - หลิวซุ ยักไหล่ใส่ จางเทีย

จางเทีย หัวเราะออกมาก่อนจะเรียกสาวใช้เพื่อพา หยางหยวนคัง กับ หลิวซุ ไปหาห้องนอน

สุดท้ายคนก็เริ่มกลับไป พวกเธอเขามาและกลับไปนอนอย่างมีความสุขและรู้สึกสนุกกับงานเลี้ยงนี้

จางเทีย คือคนสุดท้ายที่อยู่ในงาน

ลมเย็นๆพัดผ่าน จางเทีย มองไปยังห้องที่เงียบสงบและมองไปที่ท้องฟ้าก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ

ในตอนที่เขากำลังจะกลับ เขาก็เห็นเด็กสาวกระโปรงแดง หลานหยุนซี ยืนอยู่ตรงนั้น

“ ข้าคิดว่าท่านจะไม่มาซะแล้ว ! “ - จางเทีย เดินไปหา หลานหยุนซี พร้อมกับยิ้มออกมา

“ ถ้าข้ามาเร็ว เจ้าจะจัดการหนี้กับรุ่นน้องยังไง ?” - หลานหยุนซี กรอกตาใส่ ไม่นานหลังจากที่เธอพูดจบ ไม่ใช่แค่ จางเทีย ที่อึ้ง แม้แต่ หลานหยุนซี เองก็เงียบไปสักพักด้วย  ‘ ข้าอิจฉาสาวๆพวกนั้นรึไง ? ‘

จางเทีย เดินเข้าไปใกล้เธอพร้อมกับยิ้ม – “ ท่านคิดถึงข้า ใช่มั้ย ? ถ้าไม่ ท่านคงไม่มาที่นี่และอิจฉาพวกนั้นหรอก ! “

เมื่อเห็นตาที่เป็นประกายของ จางเทีย ที่เข้ามาใกล้เธอ หลานหยุนซี ก็เริ่มกังวลขึ้นมาอีกครั้ง จริงๆแล้วเธอไม่อยากมาที่นี่แต่สุดท้ายเธอก็มา

“ หยุดเลย... “ - หลานหยุนซี พูดออกมาและถอยกลับไปสองก้าว

แต่ จางเทีย ก็ยังเดินเข้ามาราวกับไม่ได้ยิน  เขาคว้ามือของเธอไว้ หลานหยุนซี ดิ้นอยู่สักพักแต่เธอก็สลัดมือของ จางเทีย ไม่ได้   จากนั้นเธอก็ได้กัดปากแล้วมองมาที่ จางเทีย – “ ปล่อยข้านะ ไอ้บ้านี่ ! “

“ ท่านชอบข้าใช่มั้ย ?” - จางเทีย ถาม

“ เป็นแบบนั้นได้ไง  ? “ - หน้าของ หลานหยุนซี แดงขึ้นมาเล็กน้อย

“ มาทดสอบกันดู ! “

“ ทดสอบอะไร...หืม... “

จางเทีย กอด หลานหยุนซี แน่นและจูบเข้าที่ปากเธอ เขาเริ่มดูดปากเธออย่างแรง ในเสี้ยววินาทีปากของ เธอ ก็เปิดออกโดยลิ้นของ จางเทีย  จางเทีย เปิดฟันขาวๆของเธอด้วยลิ้นของเขาและสอดลิ้นของเขาเข้าไปทันที...

ตั้งแต่ที่เขาเคยกดเธอไป จางเทีย รู้ว่าเธอเป็นคนเร่าร้อนแต่ทำตัวเย็นชา เธอเหมือนภูเขาน้ำแข็งแต่ข้างในน่ะคือภูเขาไฟซึ่งกำลังจะปะทุ  บางทีเพราะบรรยากาศรอบตัวและคนที่เธอติดต่อด้วยในชีวิตประจำวันนั้นทำให้เธอเป็นแบบนี้ เธอไม่สามารถแสดงความต้องการของตัวเองออกมาได้ง่ายๆและยากที่ผู้ชายจะคว้าเธอไปได้ จริงๆแล้วเธอไม่ได้แตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นเลย เธอน่ะมีความต้องการมากกว่าด้วยซ้ำ ยิ่งเธอเก็บตัวเองมากเท่าไหร่ ความต้องการก็มากเท่านั้น

สาวๆกลุ่มกุหลาบบอกกฎให้ จางเทีย ฟัง  ผู้หญิงน่ะยังไงก็เป็นผู้หญิง  พวกเธอไม่ใช่เทพธิดารึนังตัวร้าย  พวกเธอสามารถเป็นเทพธิดาในสายตาบางคนได้รึเป็นตัวร้ายในสายตาของบางคนได้เช่นกัน

ในตอนที่เขาเห็นสายตาของ หลานหยุนซี  ใจของ จางเทีย ก็เต้นรัว  เขารู้ว่าทำไมเธอถึงมาที่นี่ เธอมาที่นี่เพื่อให้เขาพิชิตทั้งทางร่างกายและวิญญาณ

ไม่นานหลังจากที่ จางเทีย สอดลิ้นเข้าไป เขาก็รู้สึกเจ็บขึ้นมาที่ลิ้นเพราะโดนเธอกัด  เธอต้องการขัดขืนเพราะเธอไม่อยากพ่ายแพ้ให้กับ จางเทีย เร็วนัก

ในตอนที่ หลานหยุนซี กัดลิ้นของเขา  พวกเขาได้มองหน้ากัน ปากต่อปาก ตาต่อตา พวกเขารู้สึกได้ถึงความร้อนจากลมหายใจอีกฝ่าย

หลานหยุนซี พยายามหันหน้าหนี้แต่เธอก็ทำไม่ได้เพราะ จางเทีย กดหัวของเธอและคอด้วยมือซ้ายของเขา เมื่อเห็นท่าทีของเธอและสัมผัสได้ถึงแรงกัดจากฟัน  จางเทีย ก็รู้สึกเค็มๆขึ้นมาที่ลิ้น เขารู้ว่าลิ้นของเขาเลือดไหล ...

หลานหยุนซี เองก็รู้ เมื่อมองไปที่ จางเทีย  หลานหยุนซี ก็ขัดขืนอยู่ไม่นาน จากนั้นตาของเธอก็เริ่มเคลิ้มและคลายแรงกัดแล้วปิดตาลง   จางเทีย ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้นอีก เขาแค่จูบเธอก่อนจะดึงปากกลับมา

หลานหยุนซี ลืมตาขึ้นมาและจ้องไปที่ จางเทีย ด้วยสายตาที่ซับซ้อน   จางเทีย เองก็จ้องเธอด้วย  ทั้งสองคนแค่จ้องกันไม่ได้พูดอะไรออกมา

“ พวกคนที่ฆ่าเจ้าในถ้ำมังกรน่ะมีอำนาจมาก  วังไฮหยวนไม่ได้ปลอดภัยแบบที่เห็น เจ้าน่าจะดูแลตัวเอง ! “ -  หลานหยุนซี เปิดปากพูดออกมาก่อน จากนั้นเธอก็ได้โดดไปที่กำแพงปราสาทเพื่อหนีมือของ จางเทีย ที่เอื้อมมาหาเธอ

จางเทีย มองอีกฝ่ายด้วยความโหยหา เขาจับเธอไว้ตะกี้แต่เสี้ยวพริบตาเธอก็ได้หนีไป

“ วังไฮหยวนเจอเบาะแสอะไรรึยัง ?”

“ ยัง  แต่กลุ่มผู้นำสงสัยว่าคนพวกนั้นจะเกี่ยวข้องกับปิศาจ พวกนั้นอาจจะมีปิศาจแฝงในหมู่มนุษย์ พวกนั้นน่ะสร้างเรื่องขึ้นมาในทวีป !”

‘ ปิศาจ ? ‘ คำตอบนี้ทำให้ จางเทีย ช็อกแต่ จางเทีย คิดเรื่องความเป็นไปได้นี้ไว้แล้ว ดังนั้นเขาจึงแค่ขมวดคิ้ว

เมื่อเห็นท่าทีคิดของ จางเทีย  หลานหยุนซี ก็ไม่ได้พูดอะไร เธอแค่ดึงเอาสมุดอกมาแล้วโยนให้กับ จางเทีย

“ นี่อะไร ? “

“ ช่องโหว่การป้องกันของปราสาทจินวู ทาสของเจ้าอ่อนแอเกินไปและพวกเขาไม่มีประสบการณ์ในการคุ้มกันและลาดตระเวน มันมีปัญหามากเกินไป  เจ้าน่ะยังใช้ฟังก์ชันการทำงานการป้องกันของปราสาทได้ไม่เต็มที่ ในสายตาของคนที่แข็งแกร่ง ปราสาทเจ้าน่ะไม่ต่างอะไรกับบ้านธรรมดา ! “

เขาจับที่สมุดนั้นแล้วเอาขึ้นมา  เขารู้ว่า หลานหยุนซี เมื่อคืนต้องมาที่นี่

เขามองไปที่กำแพงส่วนใน จางเทีย รู้สึกได้ถึงความว่างเปล่า จากนั้นเขาก็ได้เปิดสมุดและดูมันอยู่สักพักก่อนจะปิดมันลง

จางเทีย มองไปที่นาฬิกา มันได้เวลา 11.26 pm แล้ว

จากนั้นเขาก็ได้ออกจากห้องงานเลี้ยงไป

“ แขกไปไหนหมด ? “ - จางเทีย ถาม โซเนีย

“ นายท่าน  แขกได้ไปที่ห้องนอนแล้ว  !” - สาวใช้ตอบออกมาอย่างสุภาพ

“ อื้ม หลังจากที่เก็บแล้ว เจ้าเองก็ไปนอนได้แล้ว ถ้ามีใครมาหาข้าบอกว่าข้าอยู่ห้องบ่มเพาะ ถ้าไม่สำคัญก็อย่ากวน ! “

“ ค่ะ ! “

...

2 นาทีต่อมา จางเทีย ก็ได้เข้าไปในห้องลับและล็อคห้องเอาไว้ ก่อนที่จะเข้าไปในอุโมงค์ลับ  จางเทีย ดูนาฬิกาอีกครั้ง มันได้เวลา 11.29 แล้ว

เขาก้มตัวลงแล้วเดินไปตามอุโมงค์ลับ ในตอนที่เขาออกจากอุโมงค์ลับและไปถึงที่ซ่อนของภูเขาหยุนจู  จางเทีย ก็ได้ใช้สกิลเคลื่อนที่เร็วออกมาและดำลงไปในแม่น้ำ

ด้วยผลของสกิลที่อยู่ในน้ำ จางเทีย รู้สึกว่าเขามีฟองอากาศที่มองไม่เห็นห่อหุ้มตัวซึ่งไม่ได้ส่งผลต่อสัมผัสกระแสน้ำเลย  ด้วยสกิลนี้  จางเทีย รู้สึกว่าแรงต้านของน้ำนั้นเป็นศูนย์

ผลก็คือ จางเทีย ได้เพิ่มความเร็วขึ้นมากกว่าอีกเท่าตัว

หลังจากนั้น 6-7 นาที  จางเทีย ก็ได้ไปถึงหาดหินเหล็กซึ่งเขาคุ้นเคยกับมันดี เขาไปที่ทะเลโดยไม่ลังเล หลังจากที่รู้ทิศทางแล้ว จางเทีย ก็ได้ไปถึงก้นทะเลที่ซึ่งเขาได้เปิดฟังก์ชันส่งผ่านและส่งน้ำไปยังบ่อแห่งความวุ่นวาย

ที่ก้นทะเล ด้วยการเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว ไม่นาน จางเทีย ก็เพิ่มความเร็วขึ้นมาอยู่ในระดับที่น่าตกใจ

ในตอนที่ดูดซับน้ำทะเลอยู่นั้น  จางเทีย ได้รับพลังในการว่ายน้ำที่มหาศาล ด้วยสกิลเพิ่มความเร็วนี้ ความต้านทานของน้ำนั้นได้ลดลงด้วยฟองอากาศ  ด้วยความสามารถในการมองเห็นที่มืด  จางเทีย สามารถมองเห็นไกลอย่างมาก ด้วยพลังวิญญาณและสัมผัสกระแสน้ำ จางเทีย เริ่มที่จะเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระราวกับปลาในน้ำ

จางเทีย พุ่งไปข้างหน้าราวกับจรวดโดยไม่ส่งเสียงใดๆ แม้แต่ จางเทีย เองก็อึ้งกับความเร็วระดับนี้ เขารู้สึกราวกับขับรถอยู่ในน้ำ จากการเคลื่อนที่ไปมาในทะเล  จางเทีย สามารถตัดสินความเร็วของเขาได้ แน่นอนว่าต้องเกิน 160 กม./ชม.ซึ่งเกือบเท่ากับความเร็วสูงสุดของรถสปอร์ตเขา

จางเทีย รู้สึกเหมือนหมาป่าในทะเล ทะเลนี้เหมือนกับทุ่งหญ้าที่กว้างใหญ่

หลังจากออกห่างจากเกาะไม่ถึง 20 กม.  จางเทีย ก็ได้รู้สึกถึงกระแสน้ำข้างๆตัว ทิศทางของมันซึ่งเหมือนกับการเคลื่อนไหวของเขา  มันได้พัดไปยังเมืองจินไห่ ดังนั้นแล้ว จางเทีย จึงตัดเข้าไปกระแสน้ำทันที

ด้วยกระแสน้ำที่ผลักนั้น จางเทีย รู้สึกว่าเขาได้เพิ่มความเร็วขึ้นมาอีก ตอนนี้เขากลายเป็นอินทรีย์ไปแล้ว เขารู้สึกราวกับว่าบินอยู่ในทะเล....

รีวิวผู้อ่าน