Chapter 358: ค่ำคืนโชกเลือด
หลังจากที่ได้รู้ข้อมูลที่ต้องการแล้ว จางเทีย ก็ได้แทง เฉินสง จนตาย เมื่อมองไปที่สีหน้าเหลือเชื่อของ เฉินสง ตาของ จางเทีย ก็ส่องประกายเย็นชาออกมา – “ ข้าไม่ได้สัญญาว่าจะไม่ฆ่าหลังจากที่เจ้าตอบคำถามข้า ! “
ใบมีดนั้นเต็มไปด้วยเลือด หลังจากที่เช็ดมันกับเสื้อของ เฉินสง แล้ว จางเทีย ก็คุกเข่าลงเอากุญแจมา จากนั้นเขาก็ออกจากห้องไปเงียบๆ
สิ่งที่ เฉินสง บอกมานั้นไม่ใช่ความจริงทั้งหมดแต่แน่นอนว่าไม่ได้โกหกทั้งหมดด้วย อย่างน้อยเขาก็รู้มากกว่า จางเทีย กุญแจที่ จางเทีย ได้มานั้นเป็นตัวยืนยัน ในตอนที่ถูกโจมตีที่เกาะ มีกลุ่มคนจากตระกูลเฉินได้ไปที่นั่นบอกว่าจะสร้างพลังฉีต่อสู้
เฉินสง นั้นสงสัยว่าเวลาสั้นๆนั้นมันไม่พอที่พวกนั้นจะสร้างพลังฉีต่อสู้ขึ้นมาได้
จางเทีย หัวเราะในใจ ‘ พวกคนตระกูลเฉินชัดแล้วว่าช่วยคนที่ถูกข้าฆ่า หลังจากที่รู้ว่าแผนนั้นล้มเหลว พวกคนนั้นก็ต้องออกจากเกาะด้วยข้อแก้ตัวต่างๆ
‘ ดูเหมือนว่าตระกูลเฉินได้ส่งสองพวกไปลงมือที่เกาะ หนึ่งในที่สาธารณะ อีกพวกก็เบื้องหลัง พวกคนธรรมดาในแมนชั่นน่ะรู้แค่ว่ามันเป็นพวกคนแข็งแกร่งน่ะอยู่ในที่สาธารณะ สำหรับพวกคนที่อยู่เบื้องหลัง มีแค่หัวหน้าของตระกูลเฉินและส่วนน้อยที่รู้ มันอธิบายได้ว่าหัวหน้าของมันได้ห้ามคนในการพูดถึงเรื่องนี้ พวกนั้นถึงกับซ่อนยามเอาไว้ ก่อนเรื่องนี้ พวกนี้น่ะไม่ค่อยใช้ยามแบบนี้ในตอนเย็น เพราะเรื่องที่เกิดขึ้น พวกนั้นก็เริ่มระวังตัว เหตุผลเดียวที่เป็นแบบนี้ก็เพราะพวกนี้ได้ทำเรื่องแย่ๆลงไป ‘
ในตอนที่เขานึกถึงสิ่งที่พี่ชายและเขาโดนมา จางเทีย ก็เพิ่มความต้องการฆ่าขึ้นไปอีก
หลังจากที่หมุนกุญแจสักพัก จางเทีย ก็เปิดประตูของตึกหลักออกแล้วเข้าไปด้านในก่อนจะล็อคประตูไว้
ตึกนี้มีพื้นที่เกือบ 2,000 ตร.ม. นอกจากพื้นที่สำหรับตระกูลแล้ว ตึกนี้ยังเป็นฐานแลกเปลี่ยนให้กับตระกูลด้วย ตระกูลเฉินน่ะมีธุรกิจหลายอย่างตั้งแต่ขายทาส,อาวุธกับวังไฮหยวนและการขนส่งทางทะเล
ข้างในนั้นมืดสนิทแต่ด้วยความสามารถที่เขามี ในตอนที่ จางเทีย เข้าไป เขาสัมผัสได้ถึงความสวยงามของล็อบบี้
จางเทีย ไม่ได้ขึ้นไปที่ชั้นบน เขาวิ่งเข้าไปที่ล็อบบี้แล้วเดินหน้าไปตามทางเดินด้านซาย จากนั้นก็ได้มาถึงห้องที่ยามพวกอื่นๆพักผ่อนกันอยู่
แน่นอนว่านอกจากยามห้าคนด้านนอกแล้วก็ยังมียามคนอื่นในแมนชั่นอยู่
ทันทีที่ จางเทีย เข้ามามา เขาได้ชนกับเข้ายามที่หาวอยู่ที่ซึ่งเพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำและดึงซิปที่กางเกง
จางเทีย เอื้อมมือออกมาจากความมืดและบีบคอชายคนนั้น ก่อนที่ชายคนนั้นจะได้พูดอะไร เขาก็โดน จางเทีย ฆ่าโดยพลังฉีต่อสู้เหล็กโลหิตและล้มลงไปกับพื้น
หลายเมตรข้างหน้า จางเทีย เห็นว่าประตูห้องนั้นได้เปิดออก มีเสียงเบาๆดังขึ้นมาจากด้านใน เขาพุ่งเข้าไปทันที สิบวินาทีต่อมา จางเทีย ก็ปิดประตูนั้นลงเงียบๆ ทำให้ไม่มีเสียงดังออกมาจากห้องอีกต่อไป
มีห้องนอนอยู่ข้างๆ จางเทีย เดินเข้าไปข้างในห้องทีละห้องๆ ด้วยการปล่อยพลังฉีต่อสู้เหล็กโลหิตเล็กน้อยเข้าไปที่ล็อค จางเทีย ก็ได้เปิดมันออกโดยไม่ได้ส่งเสียงอะไรเลย ....
ห้านาทีต่อมาในตอนที่ จางเทีย ออกมาจากชั้นแรกและไปถึงชั้นสอง ไม่มีใครในชั้นแรกที่มีชีวิตอยู่อีก มันหมายความว่ายามทุกคนของแมนชั่นน่ะโดน จางเทีย ฆ่าหมดแล้ว
เรื่องฉุกเฉินสองอย่างเกิดขึ้นในตอนนี้น
มีครั้งหนึ่งที่ จางเทีย เปิดประตูที่ฝืด ประตูมันส่งเสียง ผลก็คือทำให้พวกยามตื่น ยามโดดขึ้นจากเตียงแต่ทุกอย่างก็หยุดนิ่งไป
แม้ว่า จางเทีย จะอยู่ห่างออกไปหลายเมตรแต่เขาก็พร้อมเข้าโจมตีแล้ว หลังจากที่ใช้โซ่ออกมา เขาก็ได้แช่แข็งชายคนนั้น ก่อนที่ยามคนอื่นจะได้ตื่น จางเทีย ก็ได้ปาดคอพวกยามทิ้งแล้ว
ห้องกลับมาเงียบอีกครั้ง
เหตุฉุกเฉินที่สองนั้นคือพวกคนในห้องไม่ได้หลับกันเลยสักคน พวกนั้นเล่นพนันกันอยู่ จางเทีย ได้ยินเสียงมาจากข้างใน การโจมตีโดยใช้แรงนั้นเป็นวิธีที่เร็วที่สุด จากที่ จางเทีย ได้พุ่งเข้าไปในห้องและส่งให้พวกนั้นกระเด็นออกไปแทบจะพร้อมกันมันก็ใช้เวลาไม่ถึง 2 วินาที
นอกจากเขตที่พักของยามตรงชั้นแรกแล้ว มันก็ยังมีคลังไว้ใช้เก็บมีค่า เพราะมันไม่ใช่เวลาที่จะมาเก็บของ จางเทีย เลยไม่ได้ทำแบบนั้น เมื่อเขาจัดการยามในชั้นแรกเสร็จ เขาก็รีบไปที่ชั้นสองทันที
มีเจ้าหน้าที่หลายคน,ห้องประชุมหลายห้องในชั้นสองซึ่งดูเหมือนเอาไว้ใช้สำหรับธุรกิจ จางเทีย ได้ค้นไปแต่ละห้องแต่ก็ไม่พบใคร ดังนั้นเขาจึงไปที่ชั้นสามต่อ
จางเทีย อยู่ในความมืดอย่างกับราชา เขาคือนักฆ่าที่ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ต้องมีเลือด
ในตอนที่เขาไปถึงชั้นสาม เขาก็ได้ลองวนไปรอบๆทุกห้อง พรมหนาๆนั้นทำให้เท้าเขาเงียบ ในตอนที่เขาได้ยินเสียงหายใจข้างในห้อง เขาก็เปิดประตูด้วยพลังฉีต่อสู้เหล็กโลหิตและเดินเข้าไป ฆ่าคนข้างในก่อนที่จะเดินออกมา
สมาชิกทุกคนในแมนชั่นนี้เป็นผู้ชาย ดังนั้น จางเทีย เลยไม่ได้รู้สึกอะไรกับการฆ่าพวกนี้ เพราะตระกูลเฉินต้องการฆ่าเขาแลพี่ ความแค้นระหว่างเขากับพวกนี้เลยหนักหนาพอ อีกอย่างแล้วตระกูลเฉินน่ะทำตัวลึกลับ ตามที่ หลานหยุนซี บอกมา อำนาจที่ทำให้มีภูมิหลังขนาดนี้ได้ต้องมาจากปิศาจ สำหรับตระกูลแบบนี้แน่นอนว่า จางเทีย ไม่ได้รู้สึกสงสารพวกนี้เลยสักนิด
จางเทีย วิ่งไปทั่วชั้นสามอย่างรวดเร็วและไปที่ชั้นสี่ต่อ
หน่วยจัดการของแมนชั่นน่ะอยู่ที่ชั้นสี่ขึ้นไป หลังจากที่ไปรอบๆชั้นสี่แล้ว จางเทีย ก็พบว่าไม่มีใครในห้อง เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ง พวกมันไม่อยู่ที่นี่เหรอวันนี้ ? บังเอิญจังแหะ ! ‘
ในตอนที่ จางเทีย ไปถึงด้านนอกห้องนอนสุดท้ายของชั้นสี่ เขาก็ได้ยินเสียงแปลกๆดังขึ้นมาจากข้างใน เขาเปิดประตูออกแล้วเข้าไปเงียบๆ
ห้องนี้มีสีแดงซึ่งดูแปลกนิดๆ ในตอนที่ จางเทีย เข้าไป เขาก็ได้ยินเสียงอย่างชัดเจน เขาได้ผ่านห้องนั่งเล่นและเปิดประตูอีกบานแล้วก็ต้องช็อก
ผู้หญิงโป๊ ปากโดนผ้าอุด คอ,เท้าและมือโดนมัด มีผู้ชายกำลังขยับตัวไปมาบนตัวของเธอ เขาแทงผู้หญิงคนนั้นด้วยท่อเหล็กที่ยาวกว่า 30 ซม.
“ นังนี่ เจ๋งนักรึไง ? เจ๋งมั้ย ..ข้าแทงเจ้าทั้งสองทางด้วย .. มันเจ๋งมั้ย ...โอ้ใช่ ..เร็วอีก...อ๊าก ..ขมิบอีก..พ่อคนนี้อยากเอาเจ้ามาตั้งนานแล้ว เจ้าคิดว่าเจ้าเก่งเรื่องยั่วหัวหน้า..อ๊าก...มีบางทีที่เจ้าเข้าไปไม่ได้ในแมนชั่นนี้...บางอย่างที่เจ้าไม่ควรถาม..เจ้าคงคิดไม่ถึงแน่ว่าเจ้าน่ะคือของขวัญจากเจ้านาย มันรู้สึกดีจริงๆที่ได้เอาเจ้าเยี่ยงทาส... “
ชายคนนั้นพูดออกมาเบาๆตอนที่ทำอยู่
ผู้หญิงคนนั้นดิ้นเพราะความเจ็บ แหวนเหล็กที่คล้องมือและเท้าเริ่มมีเลือดออกมา การดิ้นรนของเธอนั้นทำให้ผู้ชายนี้มีความสุข
เมื่อเห็นแบบนั้น จางเทีย ก็ด่าออกมา – “ ไอ้เหี้ย ! “
ชายคนนี้ไม่ได้อ่อนแอ อย่างน้อยก็ระดับ 6 ในตอนที่เขาได้ยินเสียงของ จางเทีย เขาก็โดดหนีอออกจากผู้หญิงออกไปหลายเมตร เมื่อเห็น จางเทีย ที่ใส่ชุดดำและแผ่รังสีอาฆาตออกมา นัยน์ตาของเขาก็หดลงทันที
เขาอายุได้ 20 ปีและดูหล่อผมสีขาวแต่เขาดูชั่วร้ายและดุดัน
จากลักษณะของ จางเทีย เขารู้ว่า จางเทีย คงไม่ใช่คนธรรมดาและแน่นอนว่าเขาคงเอาชนะ จางเทีย ไม่ได้ แม้ว่าเขาจะเรียกให้ช่วยแต่ จางเทีย คงฆ่าเขาไปก่อนที่คนอื่นจะได้มาถึง
“ มีคนจ้างแกมาฆ่าข้ารึไง ? ถ้าแกไปจากที่นี่ ข้าจะจ่ายให้แกสองเท่า แกคงไม่รู้ว่าว่าพ่อข้าคือ... “ - ชายคนนั้นทำท่าใจเย็นแต่หัวของเขาได้ลอยขึ้นไปบนฟ้า ตานั้นแสดงความทึ่ง ความคิดเดียวที่แว๊บขึ้นมาในหัวนั้นคือ – “ เร็วมาก ! “
หลังจากที่ตัดหัวชายคนนั้นแล้ว จางเทีย ก็ได้เดินเข้าไปหาหญิงสาวและเอาผ้าออกมาจากปากเธอ เธอมองไปที่ศพไร้หัวและมองมาที่ จางเทีย เธอยิ้มออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาด้วย...
จางเทีย แก้มัดให้เธอแล้วเอาเธอลงมา หลังจากที่เช็คร่างกายของเธอแล้ว เขาก็ถอนหายใจแล้วลุกขึ้น
ผู้หญิงคนนี้จบแล้ว แม้ว่าจะเป็นแผลแค่เล็กน้อยที่เห็นตามผิวหนังแต่แท่งเหล็กที่แท้งเข้าไปทำอวัยวะภายในเธอเสียหาย
จางเทีย ฉีกผ้าม่านออกแล้วปิดตัวเธอไว้ก่อนจะออกมา
“ ใน..ในห้องเชือด...กรงขัง..ที่ชั้นห้า... “
จางเทีย หยุดและหันกลับมา เขาได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นพึมพำออกมา เขาพยักหน้าให้แล้วเดินออกไป..
‘ ไอ้พวกเหี้ยนี่.. ‘