px

เรื่อง : Castle of Black Iron
Chapter 365: นักสู้ที่ไร้เทียมทาน


Chapter 365: นักสู้ที่ไร้เทียมทาน

มันค่อนข้างนานจนกระทั่งไฟที่ป้อมหินฟ้าจะดับไป แม้ว่าจะใช้เวลาแค่ 20 นาทีนิดๆแต่มันก็รู้สึกว่านานพอๆกับการเดินทางมายังที่นี่ โดยเฉพาะพวกคนที่ไม่เคยได้เข้าร่วมสงครามจริงๆมาก่อน

สำหรับปราสาทและป้อมปราการซึ่งหลักๆสร้างขึ้นมาด้วยหิน, เหล็กรึปูน   ระเบิดนี้ไม่ได้มีไว้เพื่อทำลายโครงสร้างแต่เป็นการฆ่าคนด้านในและทำลายเครื่องมือต่างๆ

คงไม่ต้องบอกถึงสิ่งที่มันเกิดขึ้นเมื่อโดนคนรึสิ่งของที่เอาไว้ใช้งาน

ตั้งแต่ต้นจนจบหอป้องกันทางอากาศที่นี่น่ะโจมตีไปได้แค่สองครั้งก่อนที่จะใช้งานไม่ได้เมื่อเจอระเบิดเข้าไป อีกอย่างแล้วลูกดอกสองอันที่ยิงออกมาก็หมดพลังงานเพราะอยู่ห่างจากยานเกินไป ผลก็คือพวกมันร่วงลงไปก่อน

ไม่นานหลังจากที่โจมตีด้วยระเบิดเจล ท่อของปราสาทจะได้รับความเสียหายทำให้การใช้งานเครื่องจักรต่างๆไม่ได้ผล ผลก็คือความดันของป้อมปราการนี้จะลดงลงจนทำให้หอป้องกันทางอากาศนั้นใช้งานไม่ได้

ในยุคนี้อาวุธที่มีประสิทธิภาพที่สุดที่เอาไว้รับมือยานก็คือยานอีกลำ น่าเสียดายที่แม้ว่าหลังจากยานของวังไฮหยวนจะโจมตีไปแล้วแต่ยานของตระกูลเฉินนั้นยังไม่ได้ทำการโจมตีเลยด้วยซ้ำ

นี่คือข้อได้เปรียบของการเปิดก่อน ไม่ได้เปิดโอกาสให้คู่ต่อสู้ได้ตอบโต้เลย

หลังจากที่ไฟด้านล่างและหอทางอากาศสงบลงไปแล้ว  ยานของ จางเทีย ก็เริ่มร่อนลงไปและลอยอยู่เหนือพื้นหนึ่งร้อยเมตร ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็เริ่มยิงหน้าไม้จากยานเพื่อทำลายอุปสรรคต่างๆให้ได้มากที่สุดก่อนที่พวกนักเรียนจะลงไป

หน้าไม้ประจำยานนั้นค่อนข้างทรงพลังในตอนที่ยิงลงไปด้านล่าง หลังจากที่ยิงออกไปแล้ว หน้าไม้จะมีแรงที่สามารถแทงทะลุคนใส่เกราะสองคนได้ง่ายๆ ลูกดอกไหนก็สามารถทำลายเท้าและมือของคนได้ง่ายๆ

ยานนี้เหมือนกับอินทรีย์ที่กำลังล่าเหยื่อ มันเปิดการโจมตีเข้าใส่เป้าหมายด้านล่าง ผลก็คือทหารที่รวมตัวกันด้านล่างหลังจากที่โดนระเบิดไม่นานก็โดนยิงโดยลูกดอกพวกนี้

“ เปิดตัวยานหมายเลข 1 ถึง ...”

“ เอาสายลงไป....”


“ เตรียมรับแรงดัน...”

“ เตรียมพร้อมสู้ทันที..”

หัวหน้าของยานตะโกนออกมาดังๆ ในไม่กี่วินาทีนักสู้ก็เตรียมตัวเองให้พร้อมที่จะลงไป เพราะความสูงที่ต่ำและความต้องการในเรื่องความเร็วและประสิทธิภาพจึงไม่ได้มีร่มชูชีพ พวกเขาใช้สายเคเบิลแทนในการลงไปที่พื้นในไม่กี่วินาที

ไม่นานพวกเขาก็ไปอยู่ที่ประตูยานเพื่อลงไปด้านล่าง ลมเย็นๆจากด้านนอกพัดเข้ามาและยังมีเสียงลูกดอกกระทบเข้ากับเกราะที่ดังมาจากด้านล่าง แม้ว่าทหารของป้อมด้านล่างนี้จะได้รับบาดเจ็บหนักแต่พวกเขาก็ยังคงมีแรงต่อสู้ไหว

ตอนนั้นมีทหารแค่พันคนที่ยังมีชีวิตอยู่ด้านล่าง บางคนขยับไปมา บางคนคิดที่จะโจมตีโต้กลับ แค่เพียงการโจมตีทางอากาศถ้าไม่ใช่ว่าจะปล่อยระเบิดเคมีที่ทรงพลังออกมา ยานคงไม่มีทางทำลายป้อมปราการนี้ได้

เจ้าหน้าที่ระดับสูงที่ซึ่งได้สั่งการนั้นได้มองมาที่พวกเขาและถามออกมา – “ ใครจะไปก่อน ? “

คนแรกที่ลงไปก่อนแน่นอนว่าต้องเป็นเป้าหมายหลักให้พวกทหารด้านล่างโจมตี คนแรกต้องเจอกับอันตรายอย่างมากแม้ว่าจะมีสายเคเบิลนี้อยู่ก็ตาม

แต่เหตุผลที่กลุ่มผู้นำของตระกูลจางให้นักเรียนของวังมังกรลับมาร่วมสงครามด้วยก็เพื่อหวังว่านักเรียนส่วนมากจะได้รับประสบการณ์ด้วยตัวเองและเป็นหน่วยขับเคลื่อนที่สำคัญของวังมังกรลับ

วังไฮหยวนไม่เคยลงมือยิ่งใหญ่แบบนี้มากว่ายี่สิบปีแล้ว
เมื่อได้ยินคำพูดของเจ้าหน้าที่ ก่อนที่คนอื่นจะยืน  จางเทีย ที่ซึ่งเลือดร้อนอยู่แล้วได้กระโดดออกไปและคว้าสายเคเบิลเอาไว้

ในตอนที่เขาคว้าสายเคเบิลด้วยมือซายและโดดลงจากห้องเครื่อง จางเทีย ก็รู้สถานการณ์ด้านล่าง ตอนนั้นลำแสงแรกของดวงอาทิตย์เพิ่งจะโผล่มาที่ขอบฟ้า

จางเทีย ดึงเอาหอกจากหลังออกมาอันหนึ่งและแทงเข้าใส่ชายที่เล็งหน้าไม้ไปที่ยาน

จางเทีย เคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว  เขาตกลงไปมากกว่า 10 ม./วินาที ก่อนที่เขาจะถึงพื้น เขาก็โยนหอกทั้ง 9 เล่มในซองจนหมด

หลังจากที่ จางเทีย ใช้หอกจนหมด เสียงการปะทะกันด้านล่างของยานก็ได้ดังขึ้น พวกที่ฟังดีๆจะได้ยินเสียงระเบิดของอากาศหลังจากที่ จางเทีย ได้โยนหอกออกไป

ด้วยการระเบิดติดกันเก้าครั้ง ชายเก้าคนที่ซึ่งเป็นภัยกับยานโดน จางเทีย เก็บเรียบ เมื่อมองไปที่แผ่นหลังของ จางเทีย  แสงอันสว่างก็สาดเข้ามาข้างในยานผ่านแผ่นหลังนั้น

“ ทีมหนึ่งลงไปในทุกๆ 3 วินาที เอาเลย ! “ – เจ้าหน้าที่ตะโกน เมื่อเห็น จางเทีย โดดลงไป นักเรียนคนอื่นๆต่างก็หมดกังวล ในเสี้ยงวินาทีคนอีกหกคนก็ได้โดดลงไปจากยาน

หลังจากที่ฆ่าคนถือหน้าไม้กว่าเก้าคน  จางเทีย จึงเป็นเป้าหมายของพลยิงคนอื่นๆ ต้องขอบคุณที่เขาลงมาได้อย่างรวดเร็วและยานได้เคลื่อนที่ไปมาเหนือป้อมนี้ ผลก็คือลูกดอกส่วนมากนั้นผ่าน จางเทีย ไป ยกเว้นแค่ลูกดอกลูกหนึ่งที่ลอยมาที่หน้าผากของเขาซึ่งโดนกันไว้ด้วยโล่

แม้ว่าลูกดอกจะโดนกันไว้ได้แต่มันก็ยังทำให้แขนของ จางเทีย รู้สึกชาอยู่ดี

จางเทีย มองลงไปด้านล่างเห็นทหารหน้ายาวอายุกว่า 30 ใส่เกราะดำถือหน้าไม้เล็งมาที่เขา สายตาของชายคนนั้นปะทะเข้ากับ จางเทีย จากหนึ่งร้อยเมตรที่ห่างกัน

ทหารจำนวนมากที่ใส่เกราะดำ,หอกยาวในมือต่างก็พุ่งเข้ามาเพื่อต้อนรับการมาถึงของ จางเทีย  บางคนได้ตะโกนออกมา – “ ฆ่ามัน ฆ่ามัน ถ้าฆ่าศัตรูได้ เจ้าจะได้รับยศหนึ่งขั้นและเงินร้อยทอง ! “

ทหารหน้ายาวยังคงตะโกนออกมาเรื่อยๆแต่สิ่งที่ทุกคนไม่คาดคิดคิด จางเทีย ได้สะบัดสายเคเบิลและปล่อยมือออกในตอนที่เขาอยู่ห่างจากพื้น 30 ม.แล้วกระโดดลงมาด้านล่างอย่างกับอุกกาบาตร

ไม่มีใครคิดว่า จางเทีย จะกล้าโดดลงมาจากความสูงแบบนี้ รวมไปถึงคนฝ่ายตัวเองด้วย

ถ้าไม่ใช่เพราะ Iron-Body Fruit ที่เขาได้กินมาและความดันในทะเลที่ให้ความอึดเขา   จางเทีย คงไม่กล้าที่จะโดดลงมาพร้อมกับชุดเกราะหนักในความสูงแบบนี้  นี่ก็ถือว่าเป็นขีดจำกัดของเขาแล้ว

ด้วยการที่ไม่คิดว่า จางเทีย จะโดดลงมา ลูกดอกอันที่สองของทหารหน้ายาวนั้นได้ผ่านหัว จางเทีย ไป 33.3 ซม. เมื่อเห็นแบบนั้นทหารที่ซึ่งพุ่งเข้าไปรอ จางเทีย ต่างก็หันกลับแล้วกระจายตัวออกไป

จางเทีย เปิดการใช้งานสกิลเคลื่อนที่ในอากาศ

จางเทีย โดดลงมาที่พื้นอย่างกับดาวตก ในเวลาเดียวกันเขาก็ได้โบกโล่ของเขาทำให้ทหารอีกฝ่ายห้าคนต้องได้รับบาดเจ็บหนักและกระเด็นกลับไปพร้อมกับกระอักเลือดออกมาด้วย

ไม่นานหลังจากนั้น จางเทีย ก็ดีดตัวออกไปราวกับสายฟ้าและพุ่งเข้าใส่ทหารหน้ายาว  ระหว่างตอนนั้นทหารประมาณ 20 คนของกองทักเกราะดำที่พุ่งเข้าหา จางเทีย ต่างก็โดนโล่ของเขาอัดและกระเด็นกลับไป

เมื่อมองจากด้านบน จางเทีย เหมือนวัวคลั่ง ส่วนพวกทหารเกราะดำนั้นเหมือนกับอีกาที่อ่อนแอ

ด้วยแรงที่มีและสกิลที่ใช้งาน ความเร็วของ จางเทีย น่ะยังคงน่าทึ่งแม้ว่าจะอยู่ในเกราะหนักก็ตาม

เมื่อเห็นว่า จางเทีย พุ่งตรงเข้ามาหาเขา ทหารหน้ายาวก็เริ่มลนและยิงลูกดอกลูกที่สามเข้าใส่ จางเทีย

จางเทีย โยนโล่ออกมาและตัดทหารบางคนออกเป็นสองส่วนก่อนจะเอามันรับกับลูกดอกอันที่สาม

หลังจากที่โยนโล่ออกไปแล้ว จางเทีย ก็เร่งความเร็วขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่ทหารหน้ายาวจะได้ยิงลูกดอกออกมาอีก จางเทีย ก็พุ่งเข้าหาเขาแล้ว

“ ฆ่า ! “ – เสียงที่ราวกับสายฟ้านั้นตะโกนออกมาพร้อมกับหมัด

เสียงของ จางเทีย นั้นดังราวกับสายฟ้าและกลบเสียงคนอื่นๆไป ผลก็คือทหารเกราะดำบางส่วนที่ซึ่งเข้ามาใกล้ จางเทีย ต่างก็รีบหดหัวลงด้วยความกลัว

ในเวลาเดียวกันหลายคนในป้อมก็ได้มองมาที่ จางเทีย

ทหารหน้ายาวคนนั้นทำได้แต่รับหมัดของ จางเทีย ไปเต็มๆ

แต่ด้วยแค่หมัดเดียว...
ตัวของทหารหน้ายาวคนนั้นได้แตกออกเป็นชิ้นๆแล้วตกลงไปทำให้ด้านล่างนั้นกลายเป็นฝนเลือดด

“ อ๊าก หัวหน้าทีมโดนฆ่า ... “ – ทหารเกราะดำหลายคนต่างก็ลนลาน

ด้านหลัง จางเทีย   สัญลักษณ์พลังฉีต่อสู้ตะขาบสูงร้อยเมตรก่อตัวขึ้นมาและได้มองลงไปที่ทหารในป้อมแสดงความต้องการฆ่าออกมา มันเหมือนกับสัตว์ประหลาดที่จะกินป้อมปราการได้ในทีเดียว เมื่อเห็นความสามารถที่น่ากลัวและพลังฉีต่อสู้แล้ว ทหารหลายคนก็อึ้ง ผลก็คือทหารที่เหลืออยู่นั้นทำอะไรไม่ถูก

“ นักสู้ที่ไร้เทียมทาน...  “- เมื่อเห็นความสามารถของ จางเทีย  เจ้าหน้าที่บนยานนั้นตื่นเต้นอย่างมากและได้ตะโกนออกมาดังๆ – “เขาเป็นใคร ? เขาเป็นใคร ? ทำไมข้าถึงไม่เคยได้ยินเรื่องเขามาก่อน ? “

 เมื่อเห็น จางเทีย ในเกราะเหล็ก หม่าไอหยุน และคนอื่นๆที่รู้จัก จางเทีย ต่างก็สมองขาวโพลนไปหมด  จางเทีย น่ะคือเครื่องจักรฆ่าในสนามรบ เขาดุดันจากเดิมและเหมือนเป็นคนแปลกหน้าสำหรับพวกเธอ
 

รีวิวผู้อ่าน