ยี่ เทียนหยุนหลังจากที่ทำลายตระกูลหวังจนสิ้นซากแล้ว เขาก็รีบกลับโรงแรมอย่างรวดเร็ว เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สถานการณ์ลักพาตัวที่เกิดขึ้น นำไปสู่ความบาดหมางกับยี่ เทียนหยุน ซึ่งผู้ที่อยู่เบื้องหลังก็คือ ผู้นำแห่งตระกูลหวังคนนั้น ด้วยเหตุนี้แล้ว เมื่อตระกุลหวังถูกกำจัด แน่นอนว่าย่อมไม่มีผู้ใดที่จะสร้างปัญหาให้กับพวกเขาได้อีกต่อไปแล้ว
" ผู้อาวุโสยี่ ท่านไม่เป็นไรใช่ไหม..... "
พวกเธอต่างก็เพ่งสำรวจไปตามร่างกายของยี่ เทียนหยุน นัยน์ตาเต็มไปด้วยความห่วงใยเป็นกังวล ถึงแม้ว่ายี่ เทียนหยุนจะไม่ได้บอกกล่าวแก่พวกเธอว่า เขาไปที่ไหนมา แต่พวกเธอก็พอจะเดาออกว่าเขาไปทำอะไรมา
" ข้าจะมีปัญหาอะไรได้ ?? " ยี่ เทียนหยุนแย้มยิ้ม เขาหันศีรษะกวาดสายตามองดู ก็ค้นพบว่าเหริน จื้อโยว่ จริงๆแล้วเธอมิได้อยู่ในห้อง นี่จึงทำให้เขาตกอยู่ในความประหลาดใจ " แล้วมิสเหรินละ ?? "
" เห็นเธอยืนอยู่ด้านนอกนะ ก็ไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เห็นเธอพึมพัม พึมพัม ไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดอะไรอยู่ " ยี่ ยูร์เวยชี้ไปยังทิศที่เธอกำลังยืนอยู่
ยี่ เทียนหยุนพยักหน้า จากนั้นเขาก็เดินออกมายังด้านนอกของบริเวณระเบียง นัยน์ตาของเหริน จื้อโยว่เหม่อมองออกสู่ด้านนอก ก็ไม่รู้ว่าเธอกำลังมองอะไรอยู่
" ไม่ทราบว่ามิสเหรินกำลังคิดอะไรอยู่ ?? " ยี่ เทียนหยุนถามด้วยความแย้มยิ้ม
" ข้าระลึกถึงบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาได้ ในเหตุการณ์ต่อสู้ก่อนหน้านี้ ข้าหวนรำลึกถึงครอบครัวตัวเองขึ้นมาได้ เธอพูดโดยที่มิได้หันมาสบตากับยี่ เทียนหยุน..... " เหริน จื้อโยว่คิด ในขณะที่กำลังเหม่อมองออกไปยังที่ไกลๆ
" เจ้านึกอะไรขึ้นมาได้อย่างนั้นหรือ ?? " ยี่ เทียนหยุนพูดแย้มยิ้ม " ในที่สุดเจ้าก็รู้แล้วใช่ไหมว่า ข้ามิใช่พี่ชายของเจ้านะ ?? "
" อืม ท่านไม่ใช่พี่ชายของข้า..... " เหริน จื้อโยว่ยิ้มอย่างเฉิดฉาย เธอหันหน้ามามองยี่ เทียนหยุนแล้วพูดว่า " แต่ข้าก็รู้สึกได้ว่า ท่านค่อนข้างที่จะเป็นคนใจดี เหมือนกับพี่ชายของข้า..... นี่พี่ชายของข้าไม่ได้อยู่รอข้าจริงๆหรือนี่ ปัญหาอะไรที่ถึงขนาดต้องทิ้งน้องสาวของตัวเองกันนะ "
ยี่ เทียนหยุนพยักหน้า เขาเดาว่า " ก็มีโอกาสที่จะเป็นไปได้สูงมาก ห้องลับแห่งนั้น เป็นระยะเวลานานมากแล้วที่ไม่มีคนค้นพบ จุดนี้จึงชัดเจนว่านานแล้วที่ไม่มีใครเข้าไปที่นั่น "
" อืม ข้าจะกลับละ แต่บางสิ่งบางอย่างข้าก็ยังนึกไม่ออก มันยังดูคลุมเครือ ไม่ชัดเจน แต่ข้าก็รู้ว่าตัวข้าจะต้องทำอะไร " เหริน จื้อโยว่หันกลับไปมองยังที่อันห่างไกล " ข้าไม่ควรที่จะออกมาตั้งแต่ทีแรกแล้ว ขอบคุณท่านมากที่คอยดูแลข้าในหลายวันมานี้ "
" เจ้าจะออกเดินทางแล้วเรอะ..... " ยี่ เทียนหยุนสอบถาม " ต้องการให้ข้าช่วยไหม ?? "
" ไม่จำเป็น บางสิ่งบางอย่างก็จะต้องแก้ไขเป็นการส่วนตัว " เหริน จื้อโยว่แย้มยิ้มอย่างเจิดจรัส " พี่ชายข้าไปละ มิตรภาพของเราถูกกำหนดก็เพราะโชคชะตา ข้าหวังว่าพวกเราคงจะได้พบกันอีก "
พูดแล้วเธอก็กระโดดกระโจนไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ปีกที่มองไม่เห็นงอกออกมาจากด้านหลังของเธอ พาเธอบินสูงขึ้นสู่ท้องฟ้า พริบตาเดียวก็หายลับขอบตาไป นี่คือพลังของขั้นเปลี่ยนกายา สามารถที่จะกลั่นพลังของตัวเองเพื่อที่จะเปลี่ยนเป็นปีกวิญญาณ เพื่อที่จะทำให้สามารถที่จะบินขึ้นฟ้าได้
ฐานพลังของเธออยู่ในขั้นเปลี่ยนกายาระดับที่ 5 ระดับพลังนั้นหากเปรียบเทียบกับผู้เฒ่าบรรพบุรุษของคฤหาสน์ปราณฟ้าแล้วละก็ ย่อมที่จะแข็งแกร่งกว่า นี่ก็ทำให้สามารถที่จะจินตนาการได้แล้วละว่า ตัวเธอนั้นมาจากกลุ่มอิทธิพลอะไร
" ตึง!! ประสบความสำเร็จในการกระตุ้นภารกิจลูกโซ่ที่ซ่อนอยู่ - ช่วยเหลือเทพธิดาแห่งจักรวรรดิ - เสร็จสมบูรณ์ ได้รับรางวัลค่าประสบการณ์ 50,000,000 แต้ม แต้มคลั่ง 1,000,000 แต้ม ความชื่นชอบของเหริน จื้อโยว่เพิ่มขึ้น 200 แต้ม ได้รับสมญานาม เทพเจ้าผู้พิทักษ์จักรวรรดิ (หมายเหตุ : เมื่อไรก็ตามที่คุณเลือกที่จะช่วยเหลือ ผลลัพธ์ที่ได้ก็จะขึ้นอยู่กับรูปแบบภารกิจ)
ยี่ เทียนหยุนพลันสะดุ้ง ภารกิจที่ออกมานี้มันทำให้เขาถึงกับช็อค นี่เหริน จื้อโยว่เป็นเทพธิดาแห่งจักรวรรดิอย่างงั้นเรอะ ?? แต่ถ้าหากคิดดูให้รอบคอบแล้ว ลำพังเพียงแค่ฐานพลัง มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใจอะไรที่ตัวเธอจะเป็นเทพธิดาแห่งจักรวรรดิ แถมรางวัลที่ออกมาก็มั่งคั่งเป็นอย่างมากซะด้วย นี่ราวกับภารกิจปฏิรูปเปลี่ยนแปลงโลกเลย ซึ่งนี่ก็เป็นครั้งที่ 2 ของยี่ เทียนหยุนที่พบกับภารกิจที่ส่งผลให้มีการเปลี่ยนแปลง
เป็นที่ชัดเจนว่าระดับของจักรวรรดินั้น ช่างน่าทึ่งเป็นอย่างยิ่ง เปรียบดั่งโสมป่าที่ไม่ขึ้นอยู่กับผู้ใด หากก้าวเท้าเข้าไปแล้วก็อาจที่จะถูกตราหน้าได้ การเลือกที่จะช่วย (หรือไม่ช่วย) เท่ากับว่าเลือกที่จะเข้าไปมีส่วนร่วม มิเพียงแต่จะกระทบกับรูปแบบเท่านั้น มันอาจจะกระทบถึงสถานการณ์ของตัวเองด้วย
นี่เป็นจุดหัวเลี้ยวหัวต่ออย่างชัดเจน ดูอย่างภารกิจที่เพิ่งเลือกที่จะช่วยเย่ ฉิงซ่วงนั่นซิ ที่เป็นศัตรูกับจักรวรรดิใต้พิภพ นี่ย่อมส่งผลกระทบต่อตัวของยี่ เทียนหยุนอย่างชัดเจน นี่เพียงเลือกที่จะช่วยเธอเท่านั้น ก็อาจจะส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโลกก็เป็นได้ ซึ่งถ้าหากว่าตราบใดที่เขาไม่เข้าไปเกี่ยวข้อง ตัวเองก็จะไม่มีอันตรายอะไร
" เทพธิดาแห่งจักรวรรดิ..... ไม่สงสัยเลยว่าทำไมตัวเธอถึงได้ปฏิเสธข้า ตัวข้าคงจะไม่มีความสามารถพอที่จะช่วยเธอได้ละซินะ ?? " ยี่ เทียนหยุนส่ายหัว เขาย้อนกลับเข้าห้องของเขาไป
สองพี่น้องมองดู อดรนทนไม่ไหวต้องถามเขาขึ้นมาว่า " เกิดอะไรขึ้นกับมิสเหรินอย่างนั้นหรือ ?? "
" เธอกลับไปแล้ว " ยี่ เทียนหยุนยกยิ้มน้อยๆ " พวกเราก็จะต้องกลับไปยังนิกายหยกสวรรค์ด้วยเหมือนกัน ข้าจะกลับไปส่งพวกเจ้าทั้งสองก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากัน "
พวกเธอต่างก็พยักหน้า พวกเธอก็รู้มาบ้างว่ายี่ เทียนหยุนนั้นยุ่งมาก หากว่าพาเธอทั้ง 2 คนไปด้วย ก็รังแต่จะเป็นภาระซะเปล่าๆ ดังนั้นแล้ว เขาจึงเลือกที่จะย้อนกลับไปยังนิกายหยกสวรรค์
ทันใดนั้นยี่ เทียนหยุนก็นำพวกเธอออกเดินทาง ผู้คนที่รายล้อมสัญจรกันไปมา ต่างก็พูดคุยส่งเสียงดัง เสียงแห่งความวุ่นวายดังขึ้นอย่างต่อเนื่องพวกเขาต่างก็พบเห็นใบประกาศรางวัลนำจับที่อยู่ใกล้ สดๆร้อนๆกับรางวัลนำจับ ปริมาณทองคำที่เป็นรางวัลอยู่ในประกาศนำจับนั้น ค่อนข้างที่จะสูงมากเป็นอย่างยิ่งเลยทีเดียว
" นี่..... ตระกูลหวังประสบกับหายนะแล้วอย่างงั้นรึ ?? "
ถึงแม้ว่าพวกเธอจะเตรียมตัวกันมาบ้างแล้ว แต่เมื่อต้องมาเจอเข้ากับเรื่องจริงเข้าไป ต่างก็ถึงกับสะดุ้งไปตามๆกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นมังกรดำ 2 คำนี้หัวใจก็เต้นโครมครามอย่างรุนแรงแล้ว นี่ต้องเป็นฝีมือของผู้อาวุโสยี่ที่ทำลายตระกูลหวังจนย่อยยับอย่างแน่นอน เพื่อที่จะช่วยพวกเธอล้างแค้น นี่ถึงกับกำจัดตระกูลหวังทั้งตระกูล การกระทำของยี่ เทียนหยุนก็ย่อมที่จะกินใจพวกเธอทั้ง 2 จนไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกมาดี
ในที่สุดแล้วยี่ ยวีซวนก็ได้มีโอกาสสัมผัสประสบการณ์จากตัวของยี่ เทียนหยุนที่แสนจะร้ายกาจ หากเขาพูดว่าดับก็ต้องดับ ดูตัวอย่างตระกูลหวังที่ถูกฆ่าล้างบางจนสิ้นซากและก็ยังใช้เวลาไม่นานอีกต่างหาก
" เดินเถอะ ที่นี่ไม่มีอะไรที่น่าสนใจหรอก "
ยี่ เทียนหยุนยิ้มบางๆ ราวกับเรื่องนี้ไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับตัวเขา เขานำพวกเธอเดินออกนอกเมืองใหม่แห่งสรวงสวรรค์ เมื่อพวกเขาออกสู่ด้านนอกของเมืองแล้วซึ่งเป็นบริเวณชานเมืองแล้ว ยี่ เทียนหยุนก็ได้จับแขนทั้ง 2 ข้างของพวกเธอเอาไว้ การกระทำนี้ของเขาชวนให้พวกเธอรู้สึกตื่น
น..... นี่ ผู้อาวุโสยี่คงจะไม่ได้คิดอะไรอย่างนั้นหรอกใช่ไหม เขาคงคิดที่จะแหย่เล่น ไม่ได้คิดที่จะจริงจังใช่ไหม ??
สีหน้าของพวกเธอกลายเป็นสีแดงแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร นั่นก็เพราะว่ายี่ เทียนหยุนนั้นเป็นคนช่วยชีวิตของพวกเธอเอาไว้ ทำให้พวกเธอเป็นอิสระ ต่อให้เขาคิดที่จะเล่นกับพวกเธอ แล้วทำไมจะไม่ได้ละ ??
ใครจะรู้ว่าพวกเธอจะกลายเป็นคิดจริงจังขึ้นมา แต่ยี่ เทียนหยุนมิได้คิดเรื่องอย่างว่าเช่นนั้น เขาพูดขึ้นมาว่า " พวกเจ้าจับข้าให้แน่น พวกเราจะบินกันแล้ว "
" อะไรนะ ?? " พวกเธอยังมิทันจะได้ตอบสนองอะไรเลย ยี่ เทียนหยุนก็พุ่งตัวออกไปแล้ว ปีกฟีนิกซ์กำลังกระพือปีกสั่นไหวอยู่ที่หลังของเขา แค่พริบตาเดียวพวกเขาก็หายลับไป
เขามิได้ขี่มังกรดำแต่เลือกที่จะใช้ปีกฟี่นิกซ์แทน มุ่งสู่นิกายหยกสวรรค์อย่างรวดเร็ว มังกรดำในตอนนี้กลายเป็นติดอยู่ในลิส ดังนั้นแล้วเพื่อที่จะไปให้ที่หมายอย่างปลอดภัย จึงต้องบินไปกับปีกฟี่นิกซ์นี่แหละ
" ผู้อาวุโสยี่ ท..... ท่าน ท่านบินได้ นี่ท่านเข้าสู่ฐานพลังของขั้นเปลี่ยนกายาแล้วยังไงเรอะ ?? "
พวกเธอต่างก็พากันช็อคอย่างหนัก สามารถที่จะบินได้ก็มีแต่เพียงผู้ที่อยู่ในขั้นเปลี่ยนกายาเพียงเท่านั้น นี่หมายความว่าเด็กหนุ่มอย่างยี่ เทียนหยุนสามารถที่จะบรรลุจนไปถึงขั้นเปลี่ยนกายาได้แล้วหรือนี่ นี่มันช่างเป็นเรื่องเหลือเชื่อซะจริงๆ
" ตอนนี้ชั่วคราวยังก่อน " ยี่ เทียนหยุนพูดไปก็ยิ้มไป " จับให้แน่นๆ เราจะมุ่งสู่นิกายหยกสวรรค์อย่างรวดเร็ว พวกเจ้าจะต้องอดทนไปอีกซักระยะ "
" อืม..... "
พวกเธอต่างก็มองตาซึ่งกันและกัน อดรนทนไม่ไหวจนต้องหัวเราะเบาๆพร้อมกับยิ้มน้อยๆออกมา ก่อนนี้พวกเธอก็คิดว่ายี่ เทียนหยุนจะทำเรื่องอย่างว่าซะอีก แต่ที่แท้กลับตาลปัตรกลายเป็นพาพวกเธอบิน นี่แสดงให้เห็นถึงพื้นฐานที่อ่อนไหวง่ายของพวกเธอ
เห็นพวกเธออมยิ้มหัวเราะกันไปมา ยี่ เทียนหยุนจึงรู้สึกสับสนมึนงง มันมีเรื่องตลกขบขันอะไรที่ผ่านเข้ามาอย่างนั้นหรือ ??
รีวิวของคุณ
คุณจะให้ดาวนิยายเรื่องนี้หรือไม่
