ตอนที่ 3 หนังสือแห่งความรู้
คนหนุ่มสาวใครบ้างที่ไม่เคยนึกถึงการผจญภัย ยิ่งไปกว่านั้นของสิ่งนี้เมื่อก่อนเป็นของเหนือธรรมชาติที่เป็นของแท้ราคาสมน้ำสมเนื้อ
ในขณะนี้ เฉินโชวอี้ไม่ได้สังเกตว่านิ้วมือที่ถูกพลาสเตอร์ปิดแผลห่อหุ้มไว้จนเลือดหยุดไหลนั้น มีเลือดจางๆ ค่อยๆ ไหลออกมาจากช่องว่างของแผล ดูเหมือนว่าถูดดึงเข้าหาแผ่นไม้แผ่นนี้
เลือดพึ่งไปสัมผัสโดน
ไม้แผ่นนี้เกิดแสงริบหรี่ขึ้น ดูเหมือนว่าอดใจไม่ไหวที่จะหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ในขณะเดียวกัน ในหัวของเฉินโจวอี้เหมือนกับมีเสียงเคาะระฆังขนาดใหญ่ดังขึ้น ร่างของเขากระตุก ค่อยๆ ล้มลงไปที่พื้น ไม่รู้สึกตัวนอนหมดสติ
……
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไร เขารู้สึกว่าตัวเองราวกับอยู่ในความมืดมาอย่างยาวนาน ภายใต้ความสับสนมึนงงนั้น ในดวงตาของเขาปรากฏความสดใสขึ้นมาอีกครั้ง
เขาตื่นขึ้น ค่อยๆ ลืมตา ทันทีที่เขาลืมตา เขาก็อ้าปากค้างโดยไม่รู้ตัว ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นเรื่อยๆ
สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าของเขาก็คือมิติรูปวงกลมขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณสามสิบเมตร พื้นที่เทียบเท่ากับสนามบาสเก็ตบอลสองแห่งในโรงเรียน หมอกสีเทาจำนวนมากที่อยู่ตรงขอบมิติบิดเบือนรูปร่างอย่างต่อเนื่อง เปลี่ยนเป็นรูปทรงต่างๆ แม้กระทั่งใต้ฝ่าเท้าของเขาก็ยังคงเหยียบลงบนหมอก
การค้นพบนี้ทำให้เฉินโจวอี้ตกใจ โชคดีที่ไม่นานเขาก็พบว่า มันไม่เป็นอันตราย ดูเหมือนเป็นพลังงานที่มองไม่เห็นไม่มีรูปร่าง กำลังประคองร่างกายของเขาไว้ ให้เขาเดินไปบนมิติ
เขาลองอยู่สองสามครั้ง ไม่นานก็เริ่มผ่อนคลายลง
ที่นี่เต็มไปด้วยรสชาติของภาพลวงตา ไม่เพียงแค่หมอกเหล่านี้ ร่างกายของเขายังปรากฏตัวในสภาพโปร่งแสง เสื้อผ้าบนร่างกายของเขาก็ดูเหมือนหมอกที่ใกล้จะสลายไป
มิติที่นี้ ไม่ได้มีเพียงแค่หมอกเท่านั้น สิ่งที่โดดเด่นที่สุดคือต้นไม้โปร่งแสงขนาดเล็กที่มีความสูงหนึ่งเมตรกว่าอยู่ตรงกลาง นี่นอกจากเขาแล้ว คงเป็นสิ่งเดียวที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นสิ่งมีชีวิต
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใด พอเห็นต้นไม้ต้นนั้น เฉินโจวอี้รู้สึกถึงสายสัมพันธ์ทางสายเลือด ราวกับว่าต้นไม้ก็คือเขา ตัวเขาเองก็คือต้นไม้
กิ่งก้านและใบของต้นไม้ต้นเล็กแผ่ขยายออกไป แตกกิ่งก้านสาขามากมาย ทะลุผ่านหมอกลงใต้ฝ่าเท้า เฉินโจวอี้ดูเหมือนจะมองเห็นรากที่บิดเบี้ยวนับไม่ถ้วน ยืดขยายไปสู่ระยะทางที่ไม่มีที่สิ้นสุด
ในเวลานี้เขาสังเกตได้ว่าใบไม้แต่ละใบมีภาพนับไม่ถ้วนหลั่งไหลมามากมาย
แค่การจ้องมองเพียงเล็กน้อย ข้อมูลจำนวนมากได้หลั่งไหลเข้ามาในหัวของเขาอย่างรวดเร็ว นี่คือความทรงจำเมื่อ 13 ปีก่อนของเขา
เขาตกใจ มองไปที่ใบไม้ของต้นไม้ต้นเล็กนับพันที่ที่มีภาพลวงตาไหลมาไม่ขาดสาย “ หรือว่าใบไม้เหล่านี้แสดงถึงความทรงจำทั้งหมดของฉันตั้งแต่แรกเกิด ”
ในเวลานี้ ในใจของเขาเกิดความรู้สึกหวาดกลัวขึ้น นี่คือความกลัวและความหวาดระแวงของการที่มนุษย์ถูกละเมิดความทรงจำ
แต่ความกลัวนี้ก็หายวับไป ในไม่ช้า ในใจของเฉินโจวอี้ก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
เขาค่อย ๆ ค้นพบกฎอยู่อย่างหนึ่ง ยิ่งใบไม้อยู่ที่ด้านล่างเท่าไร ความทรงจำก็ยิ่งเป็นความทรงจำเมื่อนานมาแล้ว หลายคนลืมความทรงจำทั้งหมดอย่างสิ้นเชิง และไม่สามารถนึกถึงความทรงจำระยะยาวได้ ที่นี่ไม่มีอะไรเลยนอกจากภาพที่ชัดเจนของสิ่งที่เขาประสบพบเจอในแต่ละวินาที
ที่ด้านล่างสุด เขาเห็นแม้กระทั่งความทรงจำตอนที่ตัวเขาเองอยู่ในท้องแม่ที่ดูมืดมิดแต่กลับอบอุ่นและดูสบาย
สีหน้าของเขายากที่จะซ่อนความตกใจไว้ได้ การค้นพบตรงหน้านี้ ดูเหมือนจะเกินกว่าที่เขาจินตนาการไว้เสียอีก
ดูเหมือนว่าระหว่างใบไม้จะมีผลอยู่ มีทั้งขนาดใหญ่และขนาดเล็ก มีทั้งผลอ่อนสีเขียว และผลสุกสีแดง ทุกครั้งที่จ้องมอง ข้อมูลก็จะปรากฏอยู่ในหัวของเขาเองโดยอัตโนมัติ
เขาพบว่านี่เป็นความรู้ทั้งหมดที่เขาได้เรียนรู้ตั้งแต่เขาเกิด
ในบรรดาผลไม้สุกเหล่านี้ ผลที่ใหญ่ที่สุดคือ "ภาษาจีนกลาง" ระดับที่แสดงคือ “ เชี่ยวชาญ ” ขนาดเท่ากับผลแอปเปิ้ล ในฐานะภาษาแม่ที่ใช้ในชีวิตประจำวัน มันเป็นสีแดง ในบรรดาผลไม้ทุกผล มันโดดเด่นที่สุด
สำหรับผลอื่นๆ ไม่เพียงแต่เล็กลงกว่าสองถึงสามเท่า ส่วนใหญ่ก็ยังไม่สุก ยังเป็นผลอ่อนอยู่
มองไปที่ความรู้ด้านวิชาฟิสิกส์ เคมี ชีววิทยาที่มีขนาดผลเท่าลูกแก้ว รวมถึงผลที่เล็กลงมาหน่อยเป็นวิชาคณิตศาสตร์และภาษาอังกฤษ
เฉินโจวอี้อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อย
ต่อมา เขาใช้ความหวังและความตั้งใจวิเคราะห์อยู่นาน มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยกว่าที่เขาจะค้นหาความรู้เกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ของเขาจากบรรดากิ่งก้านเล็กๆ นั่น
การฝึกสามสิบหกกระบวนท่าเพิ่มสมรรถภาพทางกาย มีขนาดเท่าเมล็ดงาเท่านั้น ระดับที่ปรากฏออกมาคือ “ ขั้นมือใหม่ ” ส่วนการเข้าสู่สมาธิเพื่อฝึกตนมีขนาดเท่าเพียงปลายเข็ม ระดับที่ปรากฏคือ “ ยังไม่เริ่มต้น ” ถ้าไม่มองอย่างละเอียดจะต้องหาไม่เจออย่างแน่นอน ด้านอื่นๆ ก็ยังมีวิชาดาบที่เขาเรียนอย่างมั่วๆ ในคลาสเรียนเสริมตอนปิดเทอมฤดูร้อน ที่นี่มันปรากฏเป็นระดับ “ ยังไม่เริ่มต้น ”
โชคดีที่เฉินโจวอี้หนังหน้าหนา ตอนนี้เขาไม่ได้สนใจสิ่งเหล่านี้แล้ว
“ในเมื่อใบไม้และผลไม้แสดงถึงความทรงจำและความรู้ งั้นลำต้นแสดงถึงอะไรกันหล่ะ ? ”
เขามองไปที่ลำต้น ตอนที่ข้อมูลในครั้งนี้เกิดการตอบสนอง ใช้เวลานานกว่าเดิมมาก ขณะที่เฉินโจวอี้พร้อมที่จะมองออกไป ในวินาทีต่อมา ข้อมูลที่ซับซ้อนจำนวนมหาศาลก็พลั่งพรูเข้ามาในหัวของเขาอย่างบ้าคลั่ง
หลังจากผ่านไปนาน เขาถึงจะเรียบเรียงข้อมูลเสร็จ ดวงตาของเขาอดไม่ได้ที่จะส่องแสงแปลกประหลาดออกมา
เดิมทีต้นไม้ต้นนี้รู้จักกันในนามว่าหนังสือแห่งความรู้ มันถูกสร้างโดยเทพเจ้าแห่งความรู้ซึ่งเป็นเทพเจ้าผู้ทรงพลังในโลกที่แตกต่าง โดยใช้แก่นของต้นไม้รุ่นแรกสุดของโลกในการหลอมขึ้นมา ตอนที่เกิดสงครามบุกรุกครั้งแรกหลังจากที่โลกที่แตกต่างและโลกมนุษย์รวมตัวกัน ท่านเทพองค์นี้พยายามเข้ามาในโลกมนุษย์ แต่ผลกลับทำให้ร่วงลงมาจากท้องฟ้า
ด้วยเหตุนี้หนังสือแห่งความรู้ซึ่งเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็ตกลงมาบนโลกมนุษย์
ในขั้นตอนที่กำลังต่อต้านกับกฎของโลกมนุษย์ พลังของหนังสือแห่งความรู้เกิดการสลายตัว พลังเทพก็ค่อยๆ สลายไป
ตามสามัญสำนึกแล้ว พลังของมันควรจะหายไปหมดและกลายเป็นของธรรมดา
แต่ทว่าในที่สุดมันก็มีพลังมหาศาลและความสามารถพิเศษ มันมีความสามารถในการคำนวณเชิงวิเคราะห์ ตอนที่อยู่ในขั้นตอนการต่อต้านกฎเกณฑ์นั้น มันได้รับโอกาสในการอยู่รอดที่หาได้ยาก ภายใต้สัญชาตญาณการป้องกันตนเอง มันอาจจะถูกบีบบังคับหรือรีบเปลี่ยนแปลงตัวเองให้สอดคล้องกับกฎเกณฑ์ของโลกนี้
ชื่อ-นามสกุล: เฉินโจวอี้
คุณสมบัติ
ความแข็งแกร่ง: 10.4 (10)
ความว่องไว: 10.4 (10)
ความแข็งแกร่งของร่างกาย: 10.3 (10)
สติปัญญา: 10.3 (10)
การรับรู้: 10.3（10）
ความตั้งใจ: 10.0 (10)
ความรู้: ภาษาจีนกลาง (เชี่ยวชาญระดับ 5) ฟิสิกส์ (ชำนาญระดับ 12) เคมี (ชำนาญระดับ 11) ชีววิทยา (ชำนาญระดับ 10) คณิตศาสตร์ (ชำนาญระดับ 8) ภาษาอังกฤษ (ชำนาญระดับ 5) คอมพิวเตอร์ (เริ่มต้นระดับ 6) ปรุงอาหาร (เริ่มต้นระดับ 5); การฝึกสามสิบหกกระบวนท่าเพิ่มสมรรถภาพทางกาย (ขั้นเริ่มต้นระดับ 5); เข้าสู่สมาธิเพื่อฝึกตน (ยังไม่เริ่มต้น); วิชาดาบ (ยังไม่เริ่มต้น); วิถีแห่งธนู (ยังไม่เริ่มต้น)
การสะสมพลังงาน: 1.2
เฉินโจวอี้รู้สึกว่าในหัวของเขามีตัวอักษรนับร้อย รู้สึกว่าเหมือนกับว่าจะสรุปช่วงชีวิตทั้งหมดในช่วง 17 ปีของเขา
แต่ในปัจจุบันไม่เหมือนกันแล้ว!
ในข้อมูลก่อนหน้านี้ ทำให้เขาเข้าใจการใช้งานของ "หนังสือแห่งความรู้ใหม่" ปัจจุบันมันเหลือแค่ความสามารถเดียวแล้ว นั่นก็คือการเพิ่มประสิทธิภาพของความรู้
เขาอ่านความรู้ที่เขาเข้าใจทั้งหมดไปสักพัก แล้วเลือกการฝึกสามสิบหกกระบวนท่าเพิ่มสมรรถภาพทางกาย
“ เพิ่มประสิทธิภาพ ! ”
เสียงพูดยังไม่ทันพูดออกไป การสะสมพลังงานจาก 1.2 ลดลงไป 1 จุด เหลือแค่ 0.2
ในวินาทีต่อมา วิญญาณของเขาตื่นตัว เหมือนกับการเข้าสู่ความฝันที่ห้อมล้อม
ไปด้วยหมอก มีเพียงตัวเขาคนเดียวเท่านั้นที่ฝึกสามสิบหกกระบวนท่าเพิ่มสมรรถภาพทางกายรอบแล้วรอบเล่า จากตอนแรกที่เริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ไปจนถึงการฝึกแบบค่อยเป็นค่อยไป เมื่อเวลาผ่านไป การเคลื่อนไหวของตัวเขาเองค่อยๆ เกิดการเปลี่ยนแปลง กระบวนท่าที่ไร้ประโยชน์บางส่วนถูกยกเลิกไป การเคลื่อนไหวบางอย่างถูกปรับเล็กน้อย ดูเหมือนว่าจะทำให้สอดคล้องกับตัวเขาเองมากขึ้น
และก็ไม่รู้ว่าผ่านมานานเท่าไรแล้ว บางทีอาจจะสองสามชั่วโมง บางทีอาจจะหลายวัน ไม่นานในที่สุดเขาก็ตื่นจากความฝัน
เฉินโจวอี้รีบนึกย้อนไป แล้วก็ค้นพบอย่างตกใจว่าความจำเกี่ยวกับการฝึกสามสิบหกกระบวนท่าเพิ่มสมรรถภาพทางกายในหัวของเขานั้นชัดเจนแจ่มแจ้งมาก ภาพผุดออกมาไม่ขาดสายราวกับว่าตัวเองได้ฝึกฝนมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน
ขณะที่เขากำลังอดใจไม่ได้ที่จะเตรียมทดลองในมิติแห่นี้สักพัก ในเวลานี้เองจู่ๆ พื้นที่ของมิติก็สั่นสะเทือน ดูเหมือนจะมีเสียงจากสถานที่ห่างไกลแว่วมาเบาๆ ดูไม่ชัดเจนอีกทั้งยังดูว่างเปล่าอีกด้วย
…………