ตอนที่ 262: เสร็จสิ้น.
ฝนตกหนักและความมืดมิดทำให้การมองเห็นพร่ามัว เมื่อรวมกับความจริงที่ว่าคนของตระกูลเซียยังคงต่อสู้กันอยู่จึงไม่มีใครสังเกตเห็นความตายของหัวหน้าตระกูลเซีย
หลังจากเจาะทะลุคอของหัวหน้าตระกูล กระบี่วายุโปรยก็หมุนไปในอากาศแล้วบินกลับไปที่มือของเจี้ยนเฉิน หัวหน้าตระกูลเซียสมกับที่เป็นเซียนปฐพี แม้หลังจากถูกแทงทะลุคอ เขาก็ยังไม่ตาย ดวงตาทั้งสองข้างของเขาเปิดกว้างด้วยความหวาดกลัว แต่โชคไม่ดีที่ลำคอของเขาถูกเจาะ เขาจึงสูญเสียความสามารถในการพูด มิฉะนั้นเขาจะพูดสิ่งที่อยู่ในใจขณะที่เขาอยู่ในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต
เนื่องจากกระบี่ที่แทงทะลุคอของเขานั้นรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อและสามารถบินไปในอากาศได้อย่างอิสระ เขาจึงไม่รู้ว่ากระบี่นี้คืออะไร.
พลังชีวิตของเขาลดน้อยลงไปเรื่อย ๆ เขาปิดตาอย่างช้า ๆ ในขณะที่เขายังคงพยายามไขปริศนาที่อยู่ในใจของเขาต่อไป
สามารถได้ยินเสียงฟ้าร้องจากท้องฟ้าอีกครั้งขณะที่สายฟ้าส่องทั่วทั้งพื้นที่ชั่วครู่หนึ่ง ฝนห่าใหญ่ตกลงมาอย่างหนักจนความรู้สึกของทุกคนได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง
ร่างที่เปียกชุ่มของเจี้ยนเฉินยังคงมีหยดน้ำในขณะที่เขาเดินไปที่ศพ เจี้ยนเฉินนั่งลงและดึงเข็มขัดมิติออกจากเอวของเขาและดึงแหวนมิติของจากนิ้วของเขา ด้วยการตรวจสอบสั้น ๆ เพื่อดูว่ามันไม่ได้รับความเสียหาย จากนั้นเขาก็ออกจากพื้นที่ทันที
หัวหน้าตระกูลเซียเป็นผู้นำและเป็นผู้ก่อตั้งตระกูล ในขณะเดียวกันเขาก็ยังเป็นเซียนปฐพี ซึ่งหมายความว่าความมั่งคั่งของเขาจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อเจี้ยนเฉินและกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี
หลังจากสังหารหัวหน้าตระกูล เจี้ยนเฉินก็ไม่ได้หยุดเฉยและพุ่งเข้าหาคนของตระกูลเซียทันที เนื่องจากเขาไม่ชอบคนในตระกูลเซียเขาจึงไร้ความปราณี เมื่อผู้ชายเหล่านี้แต่ละคนเป็นนักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูล ถ้าพวกเขาถูกฆ่าตายทั้งหมด ความแข็งแกร่งของตระกูลเซียก็จะอ่อนแอลงอย่างมาก
ตระกูลเซียมีข้อได้เปรียบเพราะมีเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษหลายคนและยังมีเซียนผู้เชี่ยวชาญ ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของพวกเขามากพอที่จะทำให้เซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ 7 คนได้รับบาดเจ็บ แม้แต่ฉิงฉันและฉิงมู่ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส ทำให้เหลือแค่ฉิงหยุนที่มีพลังเซียนธาตุดินและทักษะการต่อสู้ที่ไม่ได้รับอันตราย เขาต่อสู้กับเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษหลายคนด้วยตัวเอง ซึ่งช่วยลดแรงกดดันให้กับคนอื่น ๆได้อย่างมาก
เมื่อเจี้ยนเฉินเข้ามาเพิ่ม ความได้เปรียบก่อนหน้านี้ของตระกูลเซียก็ถูกพลิกกลับ เซียนผู้เชี่ยวชาญสองสามคนที่ร่วมกันต่อสู้อาจสามารถคุกคามและฆ่าเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษได้ แต่ในสายตาของเจี้ยนเฉินพวกเขาไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าลูกแกะ
เจี้ยนเฉินพุ่งเข้าไปในกลุ่มของตระกูลเซียด้วยกระบี่วายุโปรย เขาโจมตีด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง การโจมตีด้วยกระบี่แต่ละครั้งจบลงที่ลำคอของคนตระกูลเซีย และก่อนที่พวกเขาจะตอบสนองได้ เจี้ยนเฉินก็พรากชีวิตไปจากพวกเขาแล้ว
ภายใต้ความเร็วในการฆ่าที่เจี้ยนเฉินกำหนดไว้ ตัวเลขของตระกูลเซียจึงลดน้อยลงอย่างรวดเร็ว และไม่นานหลังจากนั้นก็ไม่มีใครหลงเหลืออีกเลย
ด้วยลักษณะการปรากฏอย่างฉับพลันของเจี้ยนเฉินทำให้สามคนจากนิกายเทียนหัวรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก
มี 300 คนจากตระกูลเซียรวมถึงหัวหน้าตระกูล ทุกคนถูกฆ่าตายโดยไม่มีใครหลบหนีพ้นสักคนเดียว
ในอีกด้านหนึ่งเซียนผู้เชี่ยวชาญของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ฉิงฉันและฉิงมู่ได้รับบาดเจ็บ พวกเขาทุกคนมีบาดแผลเปิดซึ่งเลือดไหลออกมา
“น้องเจี้ยนเฉิน หัวหน้าตระกูลเซียตายแล้วหรือ ? ” ฉิงหยุนหายใจหอบขณะถามเจี้ยนเฉิน เนื่องจากเจี้ยนเฉินและหัวหน้าตระกูลได้ต่อสู้ในระยะไกลในที่มืดมิด ฉิงหยุนจึงไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับการต่อสู้ นอกจากนี้ด้วยความกดดันที่เขารู้สึกในระหว่างการต่อสู้ เขาจึงไม่มีเวลาไปสนใจสิ่งรอบข้าง
เจี้ยนเฉินยิ้ม แต่ด้วยความมืดจึงทำให้คนอื่นจึงมองไม่เห็น “ไม่ต้องกังวล ข้าจัดการตาแก่ผู้นั้นไปแล้ว”
จากนั้นชายสามคนจากนิกายเทียนหัวรู้สึกเหงื่อออกที่หน้าผาก พวกเขารู้สึกตกใจอย่างยิ่งกับข่าวนี้ ไม่มีใครคิดว่าเจี้ยนเฉินจะสามารถฆ่าเซียนปฐพีด้วยทักษะการต่อสู้ได้อย่างรวดเร็ว ยิ่งไปกว่านั้น จากข้อมูลที่พวกเขารวบรวมมาก่อนหน้านี้ พวกเขารู้ว่าหัวหน้าตระกูลนั้นเป็นเซียนปฐพี วัฏจักรที่ 2 ซึ่งกำลังจะเข้าสู่วัฏจักรที่ 3
“ดีแล้วที่นิกายเทียนหัวของเราเลือกที่จะไม่โจมตีเจี้ยนเฉิน เพื่อประโยชน์ของแกนอสูรระดับ 5 มันไม่คุ้มค่าเลยที่จะทำให้คนที่เก่งกาจเช่นนี้เป็นศัตรู” ฉิงหยุนคิดกับตัวเอง
เจี้ยนเฉินเดินขึ้นไปหาทหารรับจ้างอัคนีคนอื่น ๆ และมองไปที่ทุกคนแล้วถามว่า “มีใครได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินไม่อยากสูญเสียเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษเหล่านี้ไปในสนามรบ
“อาการบาดเจ็บเล็กน้อยคงไม่ถึงชีวิตหรอก” เต้าคังพูดเสียงอ่อน
“น้องเจี้ยนเฉิน บาดแผลของเจ้าดูสาหัสมาก เราควรมุ่งหน้ากลับไปที่เมืองเวคและให้เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงมาดูอาการ” ฉิงหยุนเสนอ
เจี้ยนเฉินพยักหน้าคว้าเข็มขัดมิติของทุกคนของตระกูลเซียในสนามรบและรีบออกเดินทาง หลังจากนั้นเขาก็พากลุ่มกลับไปที่เมืองเวค
“เจี้ยนเฉิน เมืองเวคไม่มีเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสง และถึงจะมีคงหายากมาก เจ้าควรพาพวกเขากลับไปก่อน ข้าจะไปตามหาที่เมืองชั้นสองซึ่งอยู่ใกล้เคียง” ฉิงหยุนเสนอ
“ งั้นข้าก็ต้องขอพึ่งท่านด้วย พี่ฉิงหยุน” เจี้ยนเฉินพูดด้วยความเคารพ
“ ฮ่าฮ่า น้องเจี้ยนเฉินไม่จำเป็นต้องสุภาพขนาดนั้น” ฉิงหยุนตอบก่อนออกเดินทางด้วยตัวเอง เนื่องจากฉิงฉันและฉิงมู่ได้รับบาดเจ็บ พวกเขาจึงติดตามเจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ กลับไปที่เมืองเวค
การเดินทางกลับสู่เมืองเวคค่อนข้างช้าเนื่องจากอาการบาดเจ็บ พวกเขาใช้เวลานานพอสมควรและสุดท้ายก็มาถึงที่เมืองเวคในช่วงสาย
หลังจากไปถึงตระกูลไค่ เจี้ยนเฉินก็หาห้องพักสองสามห้องให้คน 9 คนพัก เขาทาสมุนไพรบางชนิดลงบนบาดแผลและให้โอสถสำหรับกินเพื่อให้แผลหายเร็วขึ้น
ในตอนเย็น ฉิงหยุนได้นำชายเสื้อคลุมสีขาวกลับไปที่ตระกูลไค่ ชายคนนี้อายุประมาณ 28 ปีดูท่าทางอ่อนแอ เขามีใบหน้าที่หยิ่งผยองเมื่อเขาเข้ามาพร้อมกับเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษผิวคล้ำ