Chapter 578: ใครขู่ใคร?
เมื่อเห็น จางเทีย พวกลูกเรือก็กระพริบตาปริบๆใส่ ต้นหนบอก จางเทีย ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งรอเขาอยู่ในห้องสั่งการของยาน
“ เป็นผู้หญิงที่สวยมาก ! “- ต้นหนพูดขึ้น
หลังจากที่เข้าไปในห้องสั่งการแล้ว จางเทีย ก็เห็น ดันไทฉิงฉิง
เมื่อเห็นกัปตันของพวกเขาเดินเข้ามา พวกหื่นที่ไปเสนอหน้าตรงหน้าเธอก็ได้ออกไปจากห้อง
จางเทีย ไม่รู้ว่าเธอมาที่นี่ทำไม
ตอนนั้นเธอใส่ชุดสีกุหลาบและรองเท้าส้นสูงเหมือนกับจะไปงานเลี้ยง พวกหื่นที่มาเสนอหน้าตะกี้ไม่รู้เลยว่าเธอสามารถฆ่าพวกเขาได้ในวินาทีเดียวถ้าเธอหงุดหงิดขึ้นมา
“ ข้าได้ยินมาว่าเจ้ารอข้าอยู่ ? มีเรื่องอะไร ?” - จางเทีย ถามออกมาตรงๆ
“ ทำไมไม่ถามชื่อข้าก่อน ? เจ้าไม่คิดว่ามันหยาบคายไปหน่อยรึไง ?” – ดันไทฉิงฉิง เม้มปากซึ่งทำให้ดูน่ารักขึ้นมา
จางเทีย เอามือถูหน้าและรู้สึกอายขึ้นมา – “ ดันไทฉิงฉิง เราเจอกันที่ศูนย์ผลงาน ข้าได้ยินคนอื่นเรียกชื่อเจ้า ดังนั้นข้ารู้ว่าเจ้าเป็นใคร เจ้าเองก็รู้ว่าข้าเป็นใคร ดังนั้นแล้วเราไม่จำเป็นที่ต้องถามชื่อกัน ! “
“ ฮ่ะ ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะสนใจชื่อข้าด้วย มันหมายความว่าข้ามีเสน่ห์ ! “ – เธอยิ้มออกมาซึ่งทำให้ดูน่าหลงใหลจน จางเทีย ต้องช็อก
“ คนสวยน่ะดูโดดเด่น ละนี่อยู่ในป้อมคริสตัลแล้วด้วย !” - จางเทีย ยักไหล่แล้วพูดออกมาตามความจริง
หลังจากที่ได้ยิน ดันไทฉิงฉิง ก็ดีใจยิ่งกว่าเดิม เธอยิ้มออกมาพร้อมกับเดินเข้ามาหา จางเทีย ในตอนที่เธอเข้ามาใกล้ จางเทีย ได้ลองดมกลิ่นเธอดีๆ – “ ข้ามาที่นี่เพื่อถามคำถามเจ้าสักหน่อย “ – ดันไทฉิงฉิง พูดขึ้นมา
“ เอาสิ “
“ เจ้ามีแฟนรึเปล่า ? “
จางเทีย อึ้งและมองไปที่เธอด้วยสีหน้าสงสัย – “ ใช่ มีแล้ว เยอะด้วย ! “
“ เจ้านี่ซื่อสัตย์จังนะ เจ้าอยากมีเพิ่มมั้ย ? “ – ดันไทฉิงฉิง เอามือข้างหนึ่งวางไว้ที่ไหล่ของ จางเทีย และลูบไปมา
“ ใคร ? “
ดันไทฉิงฉิง อวดรูปร่างของเธอและพูดขึ้น – “ คนนี้เป็นไง ? “
“ เจ้า ? “ - จางเทีย ทำสีหน้าจริงจังแล้วมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า เมื่อยืนอยู่ใกล้ๆเขา ดันไทฉิงฉิง ก็ทำให้ จางเทีย คึกขึ้นมา
ในตอนที่ จางเทีย มองไปที่เธอ เขาก็สงสัยขึ้นมาอย่างมาก – “ เหี้ย ผู้หญิงคนนี้ต้องกินยาผิดมาแน่ๆ ทำไมพูดตรงแบบนี้ ! “
“ มีชายมากมายในป้อมคริสตัล ข้าเชื่อว่าคงมีคนอื่นที่ไล่ตามเจ้า ทำไมเจ้าถึงเลือกข้า ?” - จางเทีย ถามออกมาด้วยความสงสัย
“ ผู้หญิงน่ะชอบเด็กหนุ่มแบบเจ้า เจ้าหล่อและมีพรสวรรค์ แบบนี้เป็นไง เข้าท่ามั้ย ?” - ดันไทฉิงฉิง พูดออกมาตรงๆ
จางเทีย ยิ้ม – “ ดี ข้าตกลง จากนี้เจ้าเป็นแฟนของข้า ! “
“ จริงเหรอ ?” – ดันไทฉิงฉิง ไม่คิดว่า จางเทีย จะตกลงเร็วแบบนี้ เธอตื่นเต้นขึ้นมาทันที – “ เจ้ามีสายตาที่ดีนะ ! “
จางเทีย เอามือโอบเอวของเธอไว้ก่อนจะยิ้มออกมาและมองไปทั่วตัวของเธอ
ภายใต้สายตาปิศาจของ จางเทีย เธอได้บิดตัวไปมาเพราะไม่ชินกับการโอบของ จางเทีย เพราะ จางเทีย โอบเอวเธอเอาไว้ เขาจึงเริ่มแหย่เธอโดยการลูบไปมาซึ่งทำให้เธอขนลุก
จางเทีย หัวเราะออกมาในใจแล้วเขาก็เดินตรงไปที่ห้องกัปตัน
“ เราจะไปไหน ? “
“ เราอยู่ในห้องสั่งการ มันคือที่ทำงาน ตอนนี้เจ้าเป็นแฟนข้าแล้ว เราน่าจะไปคุยเรื่องที่เหลือกันในห้องของข้า ! “
ดันไทฉิงฉิง มองไปที่ จางเทีย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นแล้วตาม จางเทีย ไปในห้องกัปตัน
ในตอนที่เข้าไปในห้อง จางเทีย ก็ได้ล็อคประตูเอาไว้
หลังจากได้ยินเสียงล็อคประตู ดันไทฉิงฉิง ก็หันกลับมา ตอนนั้น จางเทีย ได้จูบเข้าที่ปากของเธอและโอบรอบเอวของเธอเอาไว้
“ หืม ..”
ด้วยการที่ไม่ได้เตรียมรับมือมาก่อน ดันไทฉิงฉิง เบิกตากว้างทันที เธอไม่คิดว่า จางเทีย จะทำแบบนี้ หลังจากที่เหม่ออยู่สักพัก เธอก็ผลัก จางเทีย ออกทันที ในขณะเดียวกันเธอก็ยักคิ้วและมองไปที่ จางเทีย ด้วยท่าทีหงุดหงิดพร้อมกับหน้าที่แดง – “ เจ้าทำอะไร ?”
จางเทีย มองไปที่เธอด้วยสีหน้าแปลกใจ – “ ตอนนี้เจ้าเป็นแฟนข้าแล้ว มันหมายความว่าข้าจูบเจ้าได้ เจ้าเคยเห็นแฟนคนไหนบ้างที่ไม่จูบกัน ? อย่าบอกข้าว่านี่เป็นจูบแรกของเจ้านะ... “
“ ใคร...ใครบอกว่านี่เป็นจูบแรกของข้า ? “ – อกของเธอขยับขึ้นลงไปมาอย่างแรง เธอมองมาที่ จางเทีย หลังจากนั้นครึ่งนาทีเธอก็ได้สติ เธอเผยรอยยิ้มออกมาอีกครั้งและพูดอย่างใจเย็น – “ มันเร่งรีบเกินไป เจ้าน่ะไม่บอกข้าด้วยซ้ำ ข้าไม่ชินกับมัน ! “
“ เจ้าหมายความว่าจะให้ข้าบอกก่อนงั้นเหรอ ?” - จางเทีย ถามด้วยเสียงที่นุ่มนวลราวกับสายน้ำ
“ อืม นั่นมันจะดีกว่า ! “
“ ได้ เจ้าไปที่เตียงแล้วถอดกระโปรงเจ้าออก... “- จางเทีย ชี้ไปที่เตียง
คำพูดของ จางเทีย ทำให้เธอช็อกอย่างมาก เธอเบิกตากว้างและถามด้วยท่าทีเหลือเชื่อ – “ เจ้าพูดว่าไงนะ ? “
“ ข้าบอกให้เจ้าถอดกระโปรงออกแล้วไปนอนที่เตียง ! “ - จางเทีย อธิบายออกมา
“ อะ...เจ้าต้องการอะไรนะ ? “
“ แน่นอน ข้าต้องการให้เจ้ามาเป็นผู้หญิงของข้า ! “ - จางเทีย มองเธอด้วยสีหน้าใสซื่อ - “ ตั้งแต่ที่ข้ามาที่เซลเนส ข้ายังไม่ได้นอนกับใครเลย เมื่อเจ้าอยากมาเป็นแฟนของข้า งั้นก็ต้องทำให้ข้าสนุกสิ ! “
เมื่อพูดจบ จางเทีย ก็ได้เอามือไปจับก้นของเธอเอาไว้ ด้วยความกลัว ดันไทฉิงฉิง ได้โดดหนีอย่างกับกวาง เธอกัดฟันของเธอแน่นและมองมาที่ จางเทีย – “ บัดซบ ใคร...ใครตกลงที่จะทำให้เจ้าสนุกกัน ! “
“ มันไม่ใช่เรื่องธรรมดาระหว่างคนเป็นแฟนกันรึไง ? “ - จางเทีย มองไปที่อีกฝ่ายที่ซึ่งมองมาที่เขาอย่างกับเห็นสัตว์ประหลาด – “ มันแปลกรึไงที่ข้าจะนอนกับแฟนของข้า ? เร็วเข้า อย่าไร้สาระ ! นอนลงบนเตียง เจ้านอนแค่ตรงนั้นก็ได้ ยิ่งเจ้ามีท่ามากเท่าไหร่ ข้ายิ่งชอบ ฮี่ฮี่ ก้นเจ้านี่ได้มือจริงๆ...”
“ คะ...ใครบอกเจ้าว่าผู้ชายผู้หญิงเขาทำแบบนี้กัน ? “
“ ใช่ ผู้ชายกับผู้หญิงน่ะไม่จำเป็นที่ต้องทำแบบนี้แต่เพราะเจ้าเป็นแฟนข้า ตอนที่เจ้าอยู่กับข้า เราต้องทำ “ – เมื่อพูดจบ จางเทีย ก็ได้เริ่มดึงเชือกที่เอวเพื่อถอดกางเกงเขาออก
“ ไอ้บ้านี่ ใครบอกเจ้าว่าคนเป็นแฟนกันต้องทำเรื่องนี้ด้วย ? “ - ดันไทฉิงฉิง ทั้งหงุดหงิดและอาย หน้าของเธอแดงกล่ำ
จางเทีย หยุดแล้วเผยสีหน้าคิดออกมา – “ เจ้าเองก็พูดถูก ไม่ใช่ว่าข้าเร่งเกินไปหรอกเหรอ ? บางทีข้าอาจจะมองแคบไปหน่อย งั้นเอางี้เป็นไง ถ้าเจ้าเล่าเรื่องขันทีให้ข้าฟังได้ มันก็แปลว่าเจ้าพูดถูก ไม่งั้นแล้วก็นอนลงไปซะ ! “
ดันไทฉิงฉิง อ้าปากค้าง จางเทีย หยุดการเคลื่อนไหวแล้วมองมาที่เธอ...
หลังจากนั้นครึ่งนาที...
“ เจ้าได้สักเรื่องรึยัง ? “ จางเทีย ถามออกมาด้วยเสียงที่ใจดี – “ ถ้าไม่ก็ทำตามคำสั่งของข้าและนอนลงไป เราจะทำมันช้าๆ ไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่ทำให้เจ้าเจ็บ ! ข้าไม่คิดว่าคนสวยแบบเจ้าจะจงใจมาเป็นแฟนข้าเองแบบนี้ วิเศษไปเลย ! ข้าคิดว่าข้าคงไม่เหงาในตอนกลางคืนอีกแล้ว “
จางเทีย ยิ้มลามากออกมา เขาเริ่มปลดกางเกงตัวเองต่อ ในขณะเดียวกันเขาก็เดินเข้าไปหาเธอเรื่อยๆ บางทีเพราะกลัว จางเทีย ดันไทฉิงฉิง เลยหน้าซีดเล็กน้อย – “ นี่มันไม่ใช่เด็กแล้ว ! นี่มันนักล่าผู้หญิงชัดๆ “ – เธอเริ่มถอยหลังกลับไปทีละก้าวๆและพูดออกมาแบบติดอ่าง – “ จะ..เจ้า..ออกห่างจากข้าไปเลย ! “
“ เจ้าอยากเล่นแบบรุนแรงสินะ ? เจ้าเองก็ทำได้ดี ฮี่ฮี่....ข้าชอบมัน...” - จางเทีย เผยรอยยิ้มชั่วร้ายออกมาและขึง ดันไทฉิงฉิง เข้ากับกำแพง หลังจากที่ถอดเข็มขัดได้แล้ว เขาก็ฟาดมันลงไปอย่างดัง - “ เจ้าชอบบแบบนี้ ข้าจะทำอะไรดีๆให้เจ้าดูเอง ! “
ในตอนที่ ดันไทฉิงฉิง ไม่มีที่ให้ถอย จางเทีย ก็รีบถอดกางเกงของเขาออกทันที
“ อ่ะ ... “- ดันไทฉิงฉิง กรีดร้องออกมา เธอเอามือปิดตาและดีดตัวขึ้นจากพื้นไปกองอยู่ข้างๆประตู จากนั้นเธอก็เปิดประตูออกแล้วรีบพุ่งออกจากห้องโดยไม่หันหลังกลับมามอง
“ ฉิงฉิง..อย่าวิ่ง...ข้าจะใจดีกับเจ้า.. “ - จางเทีย ทำท่าไล่ตามไปสักพักและตะโกนคำพูดนี้ออกมา
เมื่อได้ยินคำพูดของ จางเทีย เธอก็เร่งความเร็วขึ้นไปอีก เธอถึงกับทำรองเท้าหายข้างหนึ่งด้วย เป็นการหนีที่น่าสงสารจริงๆ !
หลังจากที่อยู่ในห้องสักครึ่งนาทีและมอง ดันไทฉิงฉิง ที่วิ่งหนีไปยังป้อมคริสตัล จางเทีย ก็ได้หัวเราะออกมา
ถ้าเป็นเมื่อสี่ปีก่อน เขาอาจจะตกใจกับสิ่งที่เธอทำในคืนนี้แต่ จางเทีย ผ่านเรื่องรักมามากมาย ในตอนที่เขาเห็น ดันไทฉิงฉิง เขาก็รู้ว่าเธอน่ะไม่เคยทำเรื่องอย่างว่ามาก่อน มันง่ายมากที่ จางเทีย จะจัดการกับคนแบบนี้ที่แข็งแกร่งแต่ได้มีประสบการณ์ในด้านนี้
จางเทีย ก้มหน้าลงไปดูและมองกางเกงบ็อกเซอร์สีฟ้าจากมุมต่างๆ เขาจับคางตัวเองแล้วโพสท่าบางท่า – “ หืม บ็อกเซอร์นี่ดูดีไม่ใช่รึไง ? นี่คือเครื่องแบบของทหารอากาศ พวกผู้หญิงนี่คิดอะไรกันอยู่ ? มันยุ่งยากเกินไป พวกเธอคิดว่าผู้ชายจะไม่ใส่กางเกงในรึไง ? “