px

เรื่อง : Castle of Black Iron
Chapter 593: คำมั่น


Chapter 593: คำมั่น

จางเทีย ยังคงหลับตาและเพิ่มพลังวิญญาณตัวเอง ในขณะเดียวกันก็คิดถึงสถานกาณณ์ทั้งในและนอกถ้ำนี่

สองชั่วโมงต่อมาทั้งด้านในและนอกถ้ำก็เงียบสนิทพร้อมกกับมีเสียงกรนดังขึ้นมา  ตอนนั้นเอง จางเทีย ก็ได้ลืมตาขึ้น

ฮูเวน หลับไปแล้วโดยอยู่ข้างๆ จางเทีย  เขานอนไม่ค่อยหลับเมื่อคืน หลังจากที่ถูกปลุกมาเมื่อคืนนี้และไปทำงานต่ออีก เขาก็หมดแรง นอกซะจากว่าจะมีคนมาตะโกนต่อหน้า เขาคงไม่ตื่น คนอื่นในถ้ำก็เหมือนกัน

นอกจากเสียงกรนแล้วก็ยังเสียงท้องร้อง ด้วยการที่ไม่ได้มีอาหารเพียงพอ พวกเขาจึงมีวิธีเดียวโดยการดื่มน้ำให้มาที่สุดก่อนที่จะนอน

หลังจากที่แตะที่ไหล่ ฮูเวน  จางเทีย ส่งอีกฝ่ายเข้าไปใน Castle of Black Iron หลังจากนั้น จางเทีย ก็ลุกขึ้นยืนแล้วหายไปรอบๆถ้ำเพื่อส่งทุกคนไปยังCastle of Black Iron

หลังจากที่ทำแบบนั้นเสร็จ จางเทีย ก็ได้แอบออกมาจากถ้ำ

ยังมีถ้ำมากมายที่มีทาสนอนอยู่ใกล้ๆกับถ้ำของ จางเทีย  ด้วยสายตามองความมืดของเขา ที่นั่นสว่างราวกับตอนกลางวัน

ตระกูลซีเนลไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบเดิมเกิดขึ้นอีกในวันที่สอง อีกอย่างแล้วหลังจากที่ทำงานหนักมาอีกวัน พวกทาสต่างก็พากันหลับไป แม้แต่หัวหน้าทาสก็ยังผ่อนคลายหลังจากที่ให้ทาสทำงานมาทั้งวัน ดังนั้นแล้วมันจึงง่ายที่ จางเทีย จะส่งคนเข้าไปใน Castle of Black Iron

ในตอนที่ทำงาน จางเทีย น่ะคุ้นกับสถานการณ์และภูมิประเทศของชั้นใต้ดินนี้ เขารู้ว่าถ้ำไหนที่ทาสที่ไม่ยอมกินเนื้อคนนอนอยู่ ดังนั้นหลังจากใช้สกิลความเร็วและสกิลซ่อนตัวแล้ว จางเทีย ก็ได้เคลื่อนที่ไปตามถ้ำพวกนั้นเหมือนกับผีและส่งคนไปที่ Castle of Black Iron ด้วยความเร็วสูง

คนของตระกูลซีเนลอาจจะไม่คิดว่าจะมีคนอย่าง จางเทีย ที่สามารถส่งคนไปอีกมิติหนึ่งได้

อีกอย่างแล้วเพราะพวกซอมบี้นั้นมันโง่ , จำนวนของหัวหน้าทาสก็จำกัด,พวกคนในตระกูลซีเนลก็ไม่ได้สร้างระบบจัดการที่ดีด้วย นอกจากนี้พวกซอมบี้ก็มีดีแค่พลังทำลายล้างและการฆ่า ส่วนพวกหัวหน้าทาสก็เอาแต่รังแกคนอื่นและคอยประจบเจ้านาย

แม้แต่ จางเทีย ก็ไม่รู้ว่าเขาช่วยคนไปแล้วกี่คน เขาจำได้แค่ว่ามีบางคนตื่นขึ้นมาฉี่ในตอนที่เขาย้ายพวกนี้ไปใน Castle of Black Iron โดยไม่เปิดโอกาสให้พวกนี้ได้ตั้งตัว

เขาเจอบางคนที่ใส่ฟันไว้ที่คอด้วย ก่อนที่พวกนั้นจะได้ร้องอะไร พวกนั้นก็โดนส่งไปที่ Castle of Black Iron สำหรับว่าพวกนั้นจะรอดไปได้รึโดนอัดจนตาย จางเทีย ไม่ได้สน  จางเทีย เคยเห็นคนนับพันต้องตายมาแล้ว เขาไม่ได้รู้สึกสงสารกับการจะเห็นคนตายเพิ่ม

จางเทีย รู้ว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะช่วยคน ดังนั้นเขาต้องทำงานด้วยความรวดเร็ว หลังจากที่สกิลความเร็วหมดลงไปสามครั้ง จางเทีย ก็ได้ใช้สกิลความเร็วออกมาเป็นครั้งที่สี่แต่ตอนนั้นเก็พบว่าไม่มีใครที่ไม่ได้สวมฟันที่คออีกต่อไป

หลังจากวิ่งมานาน แม้ว่าเขาจะฟื้นฟูแรงด้วยยารักษารอบด้านแต่ จางเทีย ก็ยังรู้สึกหมดแรงเล็กน้อย

“ เฮลเลอร์ เรามีคนกี่คนแล้วข้างใน ? “

“ 21,679 !  “- เฮลเลอร์ ตอบกลับด้วยเสียงที่พอใจ – “ เจ้าของปราสาท หากท่านว่าง ท่านสามารถเข้ามาดูด้านในได้ มันไม่เคยคึกคักแบบนี้มาก่อน คนพวกนี้คิดว่าถูกพามาที่สวรรค์โดยพระเจ้า ! “

“ ไม่จนกว่าข้าจะออกจากที่นี่ได้แล้วคนที่ใส่ฟันคนไว้ที่คอล่ะ ? “

“ ในตอนที่พวกนั้นเข้ามาที่นี่ก็โดนอัดจนตาย คนอื่นๆคิดว่าคนพวกนี้พระเจ้าได้ส่งมาให้พวกเขาแก้แค้น ! “

หลังจากได้ยินคำพูดของ เฮลเลอร์   จางเทีย ก็หมดคำพูดแต่หลังจากที่ส่งคนพวกนั้นเข้าไป จางเทีย ก็พบว่าเขาจับตัวศัตรูได้ เขาก็สามารถควบคุมชะตากรรมของศัตรูโดยการส่งอีกฝ่ายเข้าไปใน Castle of Black Iron

“ ข้าส่งศัตรูข้าเข้าไปข้างใน Castle of Black Iron โดยการแตะตัวพวกนั้นได้รึเปล่า ? “ – จางเทีย ถามด้วยความอยากรู้ ถ้า เฮลเลอร์ ตอบว่าใช่  จางเทีย รู้สึกว่าเขาจะมีไพ่ตายอีกอัน ในตอนที่ จางเทีย คิดว่าเขาสามารถส่งคนที่แข็งแกร่งอย่าง เอเบียน เข้าไปใน Castle of Black Iron และให้อีกฝ่ายอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาได้นั้น มันก็ทำให้เขาตื่นเต้น

“ ได้ ! “

หลังจากได้ยินคำตอบ จางเทีย ก็แทบจะสะดุ้ง – “ มีข้อจำกัดอะไรมั้ย ? “

“ แน่นอนว่ามี ข้าคิดว่าท่านเข้าใจความลับในตอนที่ส่งพวกเขาเข้ามาแล้ว เหมือนว่าท่านจะยังไม่เข้าใจ ท่านสามารถส่งคนพวกนี้มาผ่านทางการเชื่อมต่อทางพลังวิญญาณและประตูมิติ คนที่ถูกส่งเข้ามานั้นตัวถูกห่อหุ้มด้วยสนามพลังวิญญาณที่ท่านสร้างขึ้นมา มันเป็นความถี่พิเศษของท่าน  มันเหมือนกับสิทธิในการใช้ประตู ข้าพูดชัดเจนมั้ย ? “

“ ชัดเจน ! “

“ จริงๆแล้ว มันเป็นการส่งแบบชั่วคราวไปยังคนๆนั้น เพื่อที่จะให้มันทำงาน ท่านต้องปลุกจุดชีพจรมากกว่าคนที่ท่านต้องการส่งเข้ามา พวกคนที่ปลุกจุดชีพจรมากกว่าท่านจะมีความถี่ของพลังวิญญาณที่สูงกว่า ดังนั้นท่านจึงใช้กับคนๆนั้นไม่ได้ซึ่งหมายความว่าท่านไม่อาจจะส่งพวกนั้นเข้ามาได้ “

จางเทีย อึ้ง – “ เจ้าหมายถึงข้าไม่อาจส่งคนที่ระดับสูงกว่าข้าเข้าไปได้และให้พวกนั้นอยู่ภายใต้การควบคุมของข้างั้นเหรอ ? “

“ ใช่  หากท่านเจอคนที่ระดับสูงกว่า ท่านจะรับมือพวกนั้นได้ด้วยทักษะการต่อสู้ที่ท่านมี Castle of Black Iron จะไม่ได้ช่วยเหลืออะไรท่าน จริงๆแล้วในตอนที่ท่านขึ้นมาเป็นระดับ 10 ท่านจะรู้ว่าผู้แข็งแกร่งที่แท้จริงยากที่จะสัมผัสตัวกันในตอนที่สู้ ถ้าคู่ต่อสู้คิดจะฆ่าท่าน ท่านก็ยากที่จะแตะพวกเขาได้ แน่นอนว่าท่านไม่สามารถส่งพวกนั้นเข้ามาในนี้แล้วจัดการได้ “

“ แต่พลังวิญญาณของข้าสูงกว่าคนอื่น มันไม่ได้ผลรึไง ?”

“ ขนาดของพลังวิญญาณนั้นแตกต่างจากระดับความถี่ อันแรกหมายถึงปริมาณ อันหลังหมายถึงคุณภาพ ท่านอาจจะรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อยกับพลังวิญญาณในแต่ละครั้งที่ท่านปลุกจุดชีพจรขึ้นมา ในการเปลี่ยนแปลงนั้นแม้ว่าปริมาณของพลังวิญญาณนั้นจะไม่เพิ่มขึ้นแต่ท่านจะรู้สึกว่าพลังวิญญาณเติบโตขึ้นอย่างมาก  นี่เป็นการเติบโตทั้งในด้านความถี่และคุณภาพของพลังวิญญาณ “

“ ถ้าหากพวกนั้นไม่ใช่ศัตรูข้าล่ะ ? ข้าส่งคนระดับสูงกว่าเข้าไปได้รึเปล่า  ? “

“ เงื่อนไขเดียวสำหรับพวกที่ระดับสูงกว่าท่านคือต้องผ่อนคลายทั้งร่างกายและวิญญาณอีกทั้งต้องเชื่อในตัวท่านอย่างมาก ! “

“ เจ้ามีวิธีอื่นให้สำหรับชายแก่มั้ย ?” - จางเทีย รู้ว่า เฮลเลอร์ จะเข้าใจว่าเขาหมายถึงใคร

“ ข้าเสียใจด้วย แขนของชายแก่นั้นโดนตัดไปแล้ว อีกอย่างเขามองแขนตัวเองโดนซอบี้กิน เขาน่ะแตกสลายไปทั้งร่างกายและวิญญาณ เขาอาจจะตายตอนไหนก็ได้ มันเกินความสามารถที่ข้าจะช่วยเขาได้ ! “

ในตอนที่ จางเทีย ถาม เฮลเลอร์ เรื่องนี้ เขาก็ออกจากที่ที่เขาอยู่แล้วมายังลานข้างๆกับแม่น้ำลาวาซึ่งเป็นที่รวมตัวกันเมื่อ 20 ชม.ก่อน ต้องขอบคุณที่ไม่มีใครสนใจที่นี่ตอนนี้ ไม่มีใครคิดว่าทาสจะกล้ามาหาชายแก่รึมาช่วยชายแก่คนนี้โดยเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยง

ไฟที่ร้อนระอุของลาวาเปล่งแสงออกมา ข้างๆนั้นชายแก่ที่เสียแขนไปนอนอยู่ที่พื้นหันหน้าขึ้นไปเพดานด้วยความอ้างว้าง

ตอนนั้นเขาถึงกับฆ่าตัวตายไม่ได้ ผู้ดูแลทาสไม่ได้กังวลว่าเขาจะหนีรึฆ่าตัวตาย  เขานอนอยู่ที่พื้นและรับรู้ถึงความตายที่มาหาด้วยความเฉยเมย

จางเทีย มองไปที่ชายแก่พร้อมใจที่เต้นรัว  เขาได้ทำการตรวจสอบชีพจร และพบว่ามันยังเต้นอยู่เบาๆ ดังนั้น จางเทีย จึงกอดชายแก่เดอาไว้แล้วออกมาจากที่นั่น

จางเทีย พาชายแก่กลับไปยังที่มืด  ชายแก่ยังคงหายใจอย่างอ่อนแรงแต่ปากของเขาโดนทำลายไปแล้ว หน้าของเขาน่ากลัวอย่างมาก มีมดบางตัวไต่ออกมาจากบาดแผลของชายแก่

หลังจากที่ไล่มดพวกนั้นแล้ว จางเทีย ก็ได้เอามือไปทาบที่อกอีกฝ่ายแล้วฉีดยารักษารอบด้านไปในท้องอีกฝ่ายปล่อยให้ผลของยาได้แผ่ไปทั่วทั้งตัว

หนึ่งนาทีต่อมาชายแก่ก็ค่อยๆลืมตาขึ้น  เขามองมาที่ จางเทีย พร้อมกับปากที่ขยับเล็กน้อยแต่เขาพูดออกมาไม่ได้นอกจากเสียงแปลกๆ  ชายแก่ทำสีหน้าว่างเปล่าแล้วเริ่มร้องไห้ออกมา

จากสายตาของชายแก่แล้ว  จางเทีย ได้สองข้อความ เขาขอบคุณ จางเทีย  เขาต้องการให้ จางเทีย จบความเจ็บปวดของเขา เขารู้สึกเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจ

“ ข้าเอาคนพวกนั้นหนีไปเอง ตอนนี้ข้าได้พาทาสทั้งหมดที่ไม่ได้กินคนออกจากที่นี่แล้ว พวกเขาอยู่ในที่ปลอดภัยซึ่งปิศาจไม่มีทางหาเจอ ท่านต้องการอย่างอื่นรึหวังอะไรมั้ย ? “- จางเทีย กระซิบกับชายแก่

หลังจากได้ยินคำพูดของ จางเทีย  ตาของชายแก่เริ่มเป็นประกายขึ้นมา เสียงจากลำคอของเขาเริ่มดังขึ้น  จางเทีย เอาหูไปใกล้ๆปากอีกฝ่ายก่อนจะรู้ว่าชายแก่พูดอะไร

“....รอดไปให้ได้...”

“....รอดไปให้ได้...”

“....รอดไปให้ได้...”

“ ท่านต้องการให้ข้ากับทุกคนรอดไปให้ได้งั้นเหรอ ?”

ชายแก่เผยสีหน้าวางใจออกมาแล้วพยักหน้า

เมื่อเห็นชายแก่พยักหน้า จางเทีย ก็น้ำตาไหลทันที ตอนนั้นความหวังสูงสุดของชายแก่คนนี้คือให้ทุกคนหนีไปและรอดต่อไปได้

น้ำตาของ จางเทีย  เริ่มไหลอาบหน้าของชายแก่ซึ่งทำให้หน้าของชายแก่ต้องบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บ  เขามองมาที่ จางเทีย ด้วยสีหน้าของร้องและหวังว่า จางเทีย จะจบความเจ็บนี้

“ ข้าสัญญากับท่านว่าเราจะรอดไปให้ได้ไม่ว่ายังไงก็ตาม “

หลังจากที่พูดจบ จางเทีย ก็ได้หลับตาลงพร้อมกับเอามือออกจากอกของชายแก่แต่มือของ จางเทีย ก็เริ่มสั่น เขารู้สึกถึงความยากในการปล่อยพลังฉีต่อสู้ออกมา

ตอนนั้นเองชายแก่ก็ได้ส่งเสียงออกมา แม้ว่า จางเทีย จะหลับตาแต่เขาก็เข้าใจสิ่งที่ชายแก่ต้องการจะบอก

“ ได้โปรด...”

“ ได้โปรด...”

“ ได้โปรด...”

นี่คือความต้องการสุดท้ายของชายแก่

...

สุดท้าย จางเทีย ก็กัดฟันแน่และทำลายเส้นเลือดของชายแก่โดยการปล่อยพลังฉีต่อสู้ของเขาออกมา

เสียงของชายแก่หยุดลง  จางเทีย ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับมองเห็นรอยยิ้มของอีกฝ่าย

“ ข้าสาบานว่าจะทำลายตระกูลซีเนลและให้เลือดชั่วของพวกมันทุกคนต้องหลั่งไหลที่นี่.. ! “ - จางเทีย ทำความเคารพศพของชายก่ หลังจากนั้นเขาก็ย้ายศพนั้นเข้าไปใน Castle of Black Iron และให้ เฮลเลอร์ ฝังมันไว้อย่างดี

จางเทีย ปาดน้ำตาพร้อมกับยืนขึ้น  หลังจากที่มองด้วยสายตาโกรธเคืองไปยังแคมป์พวกซอมบี้  จางเทีย ก็ได้พุ่งออกไปอย่างรวดเร็วราวกับควัน

รีวิวผู้อ่าน