Chapter 613: หนี
ในโลกของหนู ทุกอย่างนั้นเต็มไปด้วยความน่าสงสัยสำหรับ จางเทีย ทกุอย่างเริ่มมีขนาดใหญ่ในสายตาของเขา
จางเทีย ตระหนักได้ว่าเขามองเห็น 10 ม.ได้อย่างชัดเจน ตอนนั้นในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าสายตาสั้นมันเป็นยงัไง เทียบกับกลิ่นและการได้ยินเสียงที่เพิ่มขึ้นแล้ว เขาสามารถบอกกลิ่นได้อย่างง่ายดายและรู้สึกได้ถึงเสียงได้จากไกลๆ อีกอย่าแล้ว จางเทีย รู้สึกได้ว่าเขามีฟันทีแหลมคมและยังทักษะการปีนที่ยอดเยี่ยม เขาอาจจะเข้าใจด้วยว่าหนูมันสื่อสารกันยังไง
จางเทีย วิ่งไปรอบๆตัวของตัวเองพร้อมกับมองตัวเขาจากทุกทาง หลังจากที่ปรับตัวเขาร่างใหม่แล้ว จางเทีย ก็ได้ออกจากคุกและวิ่งไปด้านนอกห้องทรมาน
ประตูของคุกและห้องทรมานนั้นเป็นซี่เหล็ก ช่องว่างระหว่างซี่เหล็กนั้นสามารถที่จะเอาแค่มือลอดออกไปได้แต่ช่องว่างนี้มันก็ใหญ่มากพอสำหรับหนู
ในตอนที่เขาวิ่งผ่านช่องว่างไป จางเทีย เงยหน้าขึ้นมาและรู้สึกว่ากำลังผ่านประตูบานยักษ์
หลังจากที่ผ่านสองประตูมา จางเทีย ก็ไปถึงทางเดินด้านนอกห้องทรมาน
เอาจริงๆแล้วนี่เป็นครั้งแรกที่ จางเทีย ได้เข้ามาในห้อง VIP นี้
มันดูเหมือนอยู่ในปราสาท ทางเดินนั้นสลัว กำแพงทั้งสองฝั่งเหมือนทำจากหินก้อนใหญ่ มีตะเกียงแค่อันเดียวในโถงทางเดิน 5-6 ม. มีทางเลี้ยวที่มุมด้านหน้าซึ่งเป็นห้องสว่างกว่าด้านนอก แม้ว่ามันจะอยู่ห่างออกไปหลายเมตรแต่ จางเทีย ก็ได้กลิ่นเหล้าและเนื้ออีกทั้งยังได้ยินเสียงคนสองคนอย่างชัดเจน
จางเทีย วิ่งไปตามกำแพง ในตอนที่เขาไปถึงมุม เขาก็ได้มองเข้าไปด้านใน
คนสองคนกำลังกินและดื่มที่โต๊ะห่างออกไป 7-8 ม. เพราะเป็นลูกน้องของพวกซีเนล พวกนี้คือพวกที่ทรมานเขามาหลายวัน
จางเทีย มองไปรอบๆห้องและพบกับอีกโต๊ะและม้านั่งอีกสองที่ด้านหลังพวกนี้ อีกอย่างแล้วมันมีกุญแจห้องไว้ที่กำแพง นอกจากนี้ก็ยังมีหมวกและกำไลข้อมือด้วย
แม้ว่า จางเทีย จะไม่เห็นว่าอะไรอยู่บนโต๊ะแต่หลังจากที่รวมกับสิ่งที่ได้ยินตะกี้แล้ว เขาแน่ใจว่ากุญแจนั้นวางอยู่ที่โต๊ะในตอนนี้
จางเทีย รออยู่เงียบๆ หลังจากนั้น 20 นาที ชายคนหนึ่งก็ได้ลุกขึ้นและพูดขึ้นมา – “ เจฟ เจ้าอยู่ที่นี่จนถึงเที่ยงคืน ข้าจะไปพักทีห้องนอน อย่าลืมปลุกข้าด้วย ระหว่างนั้นก็เตรียมขนมไว้ให้ข้าด้วยล่ะ ... “
“ อย่าหลับเหมือนหมูตายแบบเมื่อวานละกัน ! “
“ ไม่ต้องกังวล วันนี้ข้าดื่มน้อย ไอ้หนูนี่มันอึดจริงๆ นี่มันก็ 4 วันแล้วแต่เราน่ะยังไม่ได้ข้อมูลที่เราต้องการเลย บัดซบ....”
“ ในตอนที่เราเสร็จงานนี้ เราจะได้ไปเล่นกับพวกทาสได้ มีคนบอกว่ามีทาสผู้หญิงอยู่เยอะเลย ทั้งสาวและเป็นพวกชนชั้นสูงด้วย พวกนั้นยอมทำทุกอย่างเพื่อให้รอด แม้จะเป็นทาสแต่ก็ดีกว่าทาสพวกอื่น ฮี่ฮี่....ถ้าเรายอมให้ตระกูลซีเนลเร็วกว่านี้ อย่างน้อยเราก็จะได้ตำแหน่งที่ดีกว่าเดิมและเลือกทาสได้ฟรีๆ....”
“ ฮาฮา...”
หลังจากที่หัวเราะออกมา ชายคนนั้นที่ซึ่งลุกขึ้นก็ได้ตบไหล่ของ เจฟ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป เจฟ ดื่มอยู่อีกสักพัก หลังจากที่กินในแก้วจนหมด เจฟ ก็ได้ยกขวดขึ้นมากิน หลังจากนั้นเขาก็ซบลงที่โต๊ะแล้วเริ่มกรนออกมา
เมื่อตระหนักได้ว่า เจฟ หลับไปแล้ว จางเทีย ก็รีบวิ่งออกมาจากมุมมืดแล้วกระโดดขึ้นไปที่เก้าอี้ หลังจากนั้นเขาก็ปีนไปตามด้านหลังเก้าอี้เพื่อให้เห็นกุญแจอย่างชัดเจน
ด้านหลังเก้าอี้นั้นห่างจากโต๊ะไป 30-40 ซม. จางเทีย เพิ่มความเร็วแล้วพุ่งขึ้นไปบนโต๊ะ ไม่นานเขาก็ได้มาอยู่ข้างๆกุญแจ
มันมีกุญแจสามดอกซึ่งเป็นของประตูสองบานและโซ่ของ จางเทีย
จางเทีย กัดกุญแจเอาไว้พร้อมกับใช้ฟันหน้าคาบกุญแจไว้ให้ดี หลังจากที่ยืนยันได้ว่ากัดแน่และไม่ส่งเสียงอะไร จางเทีย ก็ได้พุ่งไปที่ปลายโต๊ะแล้วโดไปที่เก้าอี้ หลังจากนั้นเขาก็ได้โดดลงจากเก้าอี้ไปที่พื้น สุดท้ายเขาก็วิ่งไปที่ห้องขัง ก่อนจะออกจากที่นี่เขาหันกลับมาแล้วมองไปที่ เจฟ ที่หลับอย่างกับหมูตาย
เพราะกุญแจคาบไว้ในแนวนอน มันจึงผ่านช่องว่างกรงไม่ได้ จางเทีย วางกุญแจลงแล้วกัดในแนวต้องพร้อมกับลากมันเข้ามา ในที่สุดเขาก็ได้มาที่ข้างๆร่างของตัวเองและวางกุญแจลงที่พื้น
จางเทีย ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับสติที่กลับมาที่ร่าง
เขายิ้มออกมาและลูบหัวหนูที่อยู่ข้างๆเขา เขาหยิบกุญแจขึ้นมาแล้วสอดเข้าไปในโซ่ตรงคอของเขาพร้อมกับเปิดมันออก
จางเทีย วางโซ่ลงที่พื้นก่อนจะลุกขึ้นยืนอีกครั้ง หลังจากนั้นเขาก็ได้เดินไปที่ประตูคุกแล้วเหยียดมืออกไปเปิดประตูและเดินเข้าไปในห้องทรมาน
หลังจากที่เปิดประตูสามบานติดแล้ว จางเทีย ก็ได้มาที่ทางเดินนอกห้องทรมาน
จางเทีย พิงกำแพงแล้วลากตัวเองเดินไปเพราะเท้าที่หักไปยังห้องที่อยู่ที่มุมโดยมีหนูตามมาด้วย
หลังจากที่เข้ามาในห้อง จางเทีย ก็ได้เอามีดออกมาจาก Castle of Black Iron และไปยังด้านหลัง เจฟ เขาเอามือปิดปากของอีกฝ่ายแล้วแทงเข้าไปที่หัวใจทันที
หลังจากที่ร่างกายกระตุกอยู่สักพัก ไอ้บัดซบนั่นก็ตาย....
จางเทีย ปล่อยมือแล้วดึงมีดออกมา หลังจากที่เช็ดมีดแล้ว เขาก็ได้กระเผกออกไปจากห้องนั้น
มีทางเดินสลัวๆด้านนอกห้องนี้แต่ด้วยสายตาของเขาแล้วทางเดินนี่สว่างราวกับตอนกลางวัน มันยาว 30 ม. ทั้งสองฝั่งมีตะเกียง มีประตูเหล็กอีกบานที่ปลายทางซึ่งปิดไว้อยู่ ดูหมือนว่าจะเป็นเหล็กแผ่นใหญ่ ไม่มีช่องว่างใดๆ ที่นั่นมีห้องหนึ่งที่ใจกลางทางเดิน ประตูไม้ของห้องนั้นเปิดไว้ครึ่งหนึ่งพร้อมกับมีเสียงกรนดังออกมา
จางเทีย ผลักประตูเข้าไปดู หลังจากนั้น 20 วินาทีเขาก็ได้ออกมาจากห้องพร้อมกับเลือดที่ติดกับมีดของเขาแต่ไม่มีเสียงกรนออกมาจากห้องนั้นอีกแล้ว
แน่นอน จางเทีย ไม่ได้ปฏิบัติต่อพวกนี้ดีเท่าไหร่ สิ่งเดียวที่ทำให้ จางเทีย รู้สึกเสียดายคือ นาวาส ไม่ได้อยู่ข้างในด้วย
จางเทีย ยังคงเดินต่อไปจนสุดทางเดิน ในตอนที่เขามาถึงที่ประตูเหล็ก เขาก็รู้ว่าตระกูลซีเนลนั้นสนใจเขาจริงๆเพราะประตูเหล็กนี่เปิดได้จากด้านนอกเท่านั้น
จากความรู้สึกของ จางเทีย แล้วมันมียามสองคนด้านนอก เพราะนี่มันก็ดึกแล้วคนส่วนมากจึงหลับไป ข้างนอกนั้นเงียบอย่างมาก จางเทีย รู้สึกได้ว่ายามสองคนนั่นระดับต่ำกว่า 6
จางเทีย รู้สึกได้ว่าประตูนี่จะนำไปยังทางเดินอีกทางในปราสาท คุกนี่ดูเหมือนจะถูกซ่อนเอาไว้ นอกจากเขาแล้วดูเหมือนว่าไม่มีใครโดนขังไว้ในนี้
จางเทีย ไม่ได้ยินเสียงนักโทษคนอื่นเลย จากเสียงคุยกันของคนดูแลสองคน จางเทีย ตัดสินได้ว่าที่นี่อาจจะเป็นนอกเมืองโทคิ มันไม่ใช่คุกธรรมดา มันเป็นปราสาทที่ตั้งของตระกูลซีเนล มันคือที่ลับไว้ขังเขาโดยเฉพาะ
หลังจากที่มาอยู่ข้างประตู จางเทีย ก็ได้เคาะ ไม่กี่วินาทีเขาก็เคาะอีกเป็นครั้งที่สองซึ่งเสียงนี้เหมือนจะเร่งกว่าเดิม..
“ ใครน่ะ ? “ – เสียงพึมพำดังขึ้นมาจากด้านนอก
จางเทีย ตบประตูเป็นครั้งที่สามด้วยท่าทีหมดความอดทน เสียงของเขาแหบเหมือนกับเมาขึ้นมา – “ ข้าอยากไปดูว่ามีอะไรในครัวกินบ้าง “
“ เจฟ และ เบนาดี ? ฟูดี้ ! “ - เสียงนั้นดังขึ้นมาพร้อมกับประตูที่เปิดออก ในตอนที่ประตูได้เปิดออก ชายสองคนนั้นก็โดนโซ่ผูกมัดของ จางเทีย ทันที
จางเทีย เปิดประตูออกแล้วเดินออกไปจากทางเดินแคบๆ ข้างนอกนั้นกว้างกว่ามาก ที่นี่นำไปสู่หอคอยในปราสาท ตอนนั้นไม่มีใครอยู่ในหอคอยอีกต่อไป จางเทีย เห็นเมืองโทคิผ่านจากหน้าต่างหอคอยได้
เขาฆ่ายามสองคนนั้นทันที....
“ ตอนนี้ข้าก็เข้าไปใน Castle of Black Iron ได้แล้ว แม้ว่าคนของซีเนลจะมาที่นี่แต่พวกนั้นก็จะไม่พบร่องรอย นี่มันดีกว่าการหายตัวไปในคุก อีกอย่างแล้วพวกนี้ก็จะไม่รู้ความลับของข้า “
“ ปัญหาเดียวตอนนี้คือจะฆ่า นาวาส รึเข้าไปใน Castle of Black Iron เพื่อรักษาแผลดี “
หลังจากที่ลังเลไปสักพัก จางเทีย ก็มองดูขาที่หักของตัวเอง..
ตอนนั้นเขาได้ยินเสียงระเบิดและเห็นเปลวไฟจากเมืองโทคิ ผลก็คือทุกคนต่างก็ช็อกและห้องที่มืดมากมายได้เริ่มสว่างขึ้นมา
จางเทีย มองไปที่ไฟที่ลุกไหม้ในเมือง มันมาจากคฤหาสน์ที่เขาอยู่เมื่อหลายวันก่อน ใจของ จางเทีย เต้นรัว – “ ใครกัน ? “
ตอนนั้นเขาก็ได้ยินเสียงเท้าจากด้านล่างหอคอย
จางเทีย กัดฟันแน่น เมื่อต้องเจอกับเรื่องเร่งด่วนแบบนั้น เขาจะลังเลไม่ได้อีก หลังจากที่ให้หนูโดดมาที่มือแล้ว จางเทีย ก็ได้หายไป....
...
2 นาทีต่อมา นาวาส และกลุ่มคนก็ได้แห่กันมาที่ที่ จางเทีย หายตัวไป เมื่อเห็นประตูเปิดอยู่และยามสองคนที่นอนตายที่พื้น สีหน้าของ นาวสา ก็เปลี่ยนไปทันที เขารีบวิ่งเข้าไปด้านในพร้อมกับคนของเขา
เบนาดี ตายที่เตียง เจฟ ตายที่โต๊ะ ประตูยังอยู่ในสภาพดี ดูจากเบาะแสนี้แล้วพวกเขารู้ว่าประตูนี้เปิดโดยกุญแจ
“ เร็วเข้า รายงานเรื่องนี้ให้ ท่านสกาล่า จางเทีย ถูกคนแข็งแกร่งของพันธมิตรพาตัวไปแล้ว... “ – นาวาส ตะโกนออกมาอย่างกังวล
ในความเห็นของ นาวสา แล้ว คนแข็งแกร่งนั้นต้องแอบเข้ามา หลังจากฆ่ายามสองคนแล้วก็ได้แหกเข้าไปช่วย จางเทีย ออกมาจากที่นี่ ดูจากการป้องกันของปราสาทแล้ว นาวาส รู้ว่าคนที่เอาตัว จางเทีย ไปต้องเป็นคนที่แข็งแกร่งแน่
ในตอนที่เขาคิดถึงศพสองศพในคุก นาวาส ก็รู้สึกขนลุก – “ ถ้าข้าอยู่ด้านใน ข้าต้องโดนฆ่าแน่นอน “
...
ตอนนั้นซันอเวนิวในเมืองโทคิได้ลุกเป็นไฟและกลายเป็นสนามรบ ซอมบี้กว่าพันตัวได้แห่มาจากทุกทิศทาง ในตอนที่ซอมบี้ล้อมซันอเวนิวเอาไว้ ลูกดอกสายรุ้งลูกหนึ่งก็ได้พุ่งทะลุกำแพงซอมบี้ออกไปก่อนจะทำให้มันระเบิด
ด้วยลูกดอกนี้ก็ได้เปิดเส้นทางกว่า 200 ม.
หลานหยุนซี ที่สีหน้าหงุดหงิดได้ถือหน้าไม้ของตัวเองพร้อมกับใส่ลูกดอกเข้าไปอีกอัน
“ หยุนซี จางเทีย ไม่ได้อยู่ที่นี่ นี่เป็นกับดัก เราต้องออกไป ถ้าไม่งั้นเราจะออกจากที่นี่ไม่ได้อีก มีพลังฉีที่แข็งแกร่งสองอันที่นี่ หนึ่งมาจากทางเหนือและอีกอันทางใต้ พวกนั้นจะมาถึงที่นี่ในอีกไม่กี่นาที จากนั้นถ้าเจ้าได้รับบาดเจ็บ ข้าคงไม่รู้ว่าจะอธิบายต่อตระกูลจางและตระกูลหลานยังไง....” – ผู้อาวุโสหลานที่ยืนข้างๆโบกมือและทำให้หัวของซอมบี้นับร้อยระเบิดออก..
ตระกูลซีเนลแค่ล่อเหยื่อมาแต่พวกนั้นคงไม่คิดว่าจะได้เสือกับจระเข้มา หลังจากที่เห็นผู้อาวุโสหลานจัดการกับซอมบี้ได้ง่ายๆด้วยการโบกมือ ตอนนั้นตระกูลซีเนลก็ไม่กล้ามีใครออกมา
สำหรับสมาชิกของซีเนล มันถือว่าเป็นชัยชนะที่ยื้อสองคนนี้ไว้ได้จนกว่าผู้แข็งแกร่งจะมาถึง
หลานหยุนซี กัดปากแล้วยิงลูกดอกไปอีกลูกทำให้ซอมบี้นับไม่ถ้วนตัวระเบิดออก
หลังจากที่มองไปที่ หลานหยุนซี ที่พยายามจะยิงลูกดอกอีกลูกโดยไม่สนชีวิตตัวเอง ผู้อาวุโสหลานก็ถอนหายใจ – “ รักนี่มันวิเศษจริงๆ “ - ถ้าไม่ใช่เพราะ หลานหยุนซี ขอมา เขาคงไม่รู้ว่า หลานหยุนซี นั้นตกหลุมรัก จางเทีย – “ นี่คือสิ่งสุดท้ายที่เขาทำได้สำหรับ หลานหยุนซี หลังจากนี้แล้วไม่มีใครจะทำให้เธอมาเสี่ยงแบบนี้ได้อีก ไม่ว่าจะเป็นตระกูลหลาน,ตระกูลจางรึปิศาจ.. “
“ ไปกันเถอะ .. “ – ผู้อาวุโสหลานตบไหล่ หลานหยุนซี
หลังจากที่มองไปที่สนามรบและคิดถึงรอยยิ้มของ จางเทีย น้ำตาเธอก็เริ่มไหลออกมา...
...
หลังจากนั้นไม่กี่นาทีก็ได้มีดาวตกสามอันมาจากทางเหนือและใต้ หลังจากที่มาถึงซันอเวนิว พวกนั้นก็อยู่นิ่งสักพักก่อนจะมุ่งหน้าไปยังทิศตะวันออก...
...
2 วันต่อมาเพราะเรื่องของ จางเทีย นายพลฟอร์ด ที่ซึ่งรับหน้าที่สอบสวนหน่วยสั่งการก็ตาย ข่าวนี้ทำให้เกิดความตกใจกันอย่างมาก มีข้อคาดเดาการตายของเขาสองอย่าง อย่างแรกคือ ฟอร์ด นั้นเป็นลูกน้องของกลุ่มสามตา เขาได้จัดฉาก จางเทีย ดังนั้นเขาจึงฆ่าตัวตายเพราะกลัวความผิด อีกเหตุผลคือเขาเกี่ยวข้องกับการที่ จางเทีย ยอมแพ้ให้กับปิศาจ หลังจากที่โดนปฏิบัติจากคนอื่นในแง่ร้าย เขาก็ฆ่าตัวตายเพื่อจะรักษาเกียรติของตัวเองเอาไว้
ไม่ว่าอันไหนจะเป็นจริงแต่ผลลัพธ์สุดท้ายนั้นก็คือมนุษย์เริ่มสงสัยในความสามารถและสิทธิของพันธมิตร....
ในการคาดเดานั้นข่าวหนึ่งที่ทำให้เกือบทุกคนช็อกแม้ว่าจะมีไม่กี่คนที่รู้คือ ---- หลานหยุนซี ถูกส่งกลับไปที่จินหยวน ด้วยการ ‘ ปกป้อง ‘ ของผู้อาวุโสจาง เธอจึงได้ออกจากเซลเนสไป
จินหยวนและวังไฮหยวนไม่ได้อธิบายอะไรออกมาอีก
ไม่นานก็มาถึงเดือนพฤศจิกายน จากต้นเดือน ซอมบี้นับไม่ถ้วนได้แห่มาจากทางเหนือและเริ่มทำการโจมตีแนวป้องกันซึ่งทำให้พื้นที่สู้รับของเซลเนสเข้าสู่ช่วงที่ดุเดือดขึ้น....