Chapter 694: การอ่านวิญญาณ
ห้องนั้นยุ่งเหยิงหลังการต่อสู้ หลังจากที่เก็บดาบไว้ข้างใน Castle of Black Iron จางเทีย ก็เริ่มทำการเก็บกวาดสนามรบ แค่เพียง 2 นาทีเขาก็ได้ทำการเก็บของมีค่าจากทั้งสี่ศพและทำการโยนพวกนั้นเข้าไปใน Castle of Black Iron โดยไม่ทำการตรวจสอบอีก
หลังจากนั้น จางเทีย ก็ได้มองไปรอบๆและเห็นหีบหนังที่ใหญ่พอๆกับเป้ที่ข้างโซฟาที่ซึ่งนั่งสู้ระดับ 13 เพิ่งนั่ง
จางเทีย เดินเข้าไปและยกมันขึ้น เขาพบว่าหีบนั้นหนักอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงเปิดมันออกและพบกับกล่องเหล็กสีดำคล้ายกับเซฟอยู่ด้านใน มีล็อคที่ตัวกล่อง เมื่อเห็นแบบนั้น จางเทีย ก็จำได้ว่าเขาได้กุญแจรูปร่างแปลกๆจาก เทอแรนซ์ มา ดังนั้นเขาจึงเอามันออกมาทันที..
เขาเปิดตัวล็อคก่อนจะเปิดกล่องขึ้น
ในกล่องส่วนมากแล้วเต็มไปด้วยของเหลวที่เป็นเมือก ด้านในเมือกนั้นมีสัตว์คล้ายกับปลาหมึกสองหัวตัวสีดำยาวประมาณหน้าแขนคน
เมื่อเห็นมัน จางเทีย ก็ได้สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ‘ หนอนแม่สองหัว ! ‘
จางเทีย ไม่คิดว่าของแปลกแบบนี้จะเป็นหน้าตาของหนอนแม่ของซอมบี้ สัตว์แบบนี้นั้นสามารถที่จะสร้างซอมบี้ออกมาได้นับแสนๆนั้นมีสภาพที่ไม่ต่างอะไรจากกะหล่ำ แม้แต่หมารึแมวก็ฆ่ามันได้นี่ไม่ต้องพูดถึงคนเลยด้วยซ้ำ
มันมีหางที่พ่นเมือก เมื่อเห็นแบบนั้น จางเทีย ก็ตระหนักได้ว่ามันไม่ใช่เมือกธรรมดาแต่เป็นไข่ของมัน แค่หยดเดียวนั้นมีไข่อยู่นับไม่ถ้วน ถ้าคนกินเอามันไป พวกเขาจะทำให้โลกนี้วุ่นวายขึ้นมา
หลังจากที่คิดสักพัก จางเทีย ก็ได้โยนกล่องนั้นพร้อมกับหนอนแม่สองหัวเข้าไปใน Castle of Black Iron
“ เฮลเลอร์ มันเป็นของเจ้า ! “
“ รับทราบ ! “ - เฮลเลอร์ ตอบกลับสั้นๆ
จางเทีย ไม่รู้ว่าเขาจะสามารถใช้มันได้รึเปล่าแต่เขาเชื่อว่ามันจะช่วยเขาได้ในสักวัน ดังนั้นเขาจึงส่งมันให้กับ เฮลเลอร์
หลังจากนั้น จางเทีย ก็ได้หยิบหัวของ ลิป ขึ้นมาจากพื้นและมองไปที่มันหลายวินาทีก่อนที่จะเอาหน้าผากตัวเองแตะกับของ ลิป ในเวลาเดียวกันเขาก็ใช้ทักษะอ่านวิญญาณออกมา
สำหรับวัดวิญญาณโลหิต มันมีวิธีมากมายที่จะทำให้คนเปิดปากพูด แม้ว่าจะตายไปแล้วก็ตาม ตราบใดที่คนนั้นไม่ได้ตายไปหลายชั่วโมง ทักษะพวกนี้ก็จะเปิดเผยความลับจากศพได้ บางทีสำหรับวัดแห่งนี้แม้แต่ศพก็ไม่มีความลับแต่อย่างใด
สำหรับคนธรรมดาถ้าหัวของใครนั้นแยกออกจากคอ เขาน่ะตายไปแล้ว อย่างน้อยก็ทางกายภาพแต่สำหรับวัดแห่งนี้ คนนั้นไม่ได้ตายแม้ว่าหัวจะโดนตัด มีแค่ตอนที่สมองตายเขาถึงได้ตายไปอย่างแน่นอน
สำหรับ ลีป ที่เพิ่งโดนตัดหัวไปไม่กี่นาที แน่นอนว่าสมองของเขายังไม่ตาย
ทักษะอ่านวิญญาณนี้มันแปลกเกินไป ในตอนที่ใช้มัน เขาควรที่จะเอาหน้าผากแตะกับของผู้ตาย มันดูน่ากลัวซึ่งคนดีๆไม่อาจที่จะชำนาญมันได้ ถ้ามีคนอื่นคอยดู จางเทีย จะไม่ใช้วิธีนี้ออกมาแต่ตอนนี้เขาอยู่คนเดียว ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนอะไรมาก
ทักษะอ่านวิญญาณนั้นสามารถใช้กับคนเป็นๆได้แต่ผลลัพธ์นั้นจะทำให้อีกฝ่ายเป็นบ้ารึโง่ขึ้นมาได้ ทักษะแบบนี้นั้นอันตรายกับสมองของคน อีกอย่างแล้วมันมีความต้องการที่สูงในด้านพลังวิญญาณของผู้บ่มเพาะด้วย
ตอนนั้นพลังวิญญาณอันมหาศาลของ จางเทีย ได้ไหลออกมาจากหน้าผากและฉีดเข้าไปที่หัวของ ลิป ราวกับเส้นพลัง มันได้ทำการล้อมสมองของ ลิป เอาไว้ หลังจากนั้นพลังวิญญาณก็ได้แทงเข้าไปในสมองของลิปราวกับเข็ม
จางเทีย หลับตาแล้วพึมพำคำพูดแปลกๆออกมา หลังจากนั้น จางเทีย ก็เริ่มรู้สึกถึงความทรงจำของ ลิป ในมุมมองของ ลิป ทันที ฉากมากมายได้โผล่ขึ้นมาในหัว จางเทีย ราวกับภาพสไลด์ หากไม่มีพลังวิญญาณจำนวนมากแล้ว จางเทีย อาจจะกลายเป็นคนบ้าไปแล้วก็ได้ ตอนนี้ตัวตนที่ผ่านมาของ ลิป ได้แสดงขึ้นในหัวของ จางเทีย ราวกับมันเป็นสิ่งที่ จางเทีย ผ่านมาจริงๆ
ตามกฎของความทรงจำแล้ว ยิ่งเกิดขึ้นไม่นานก็ยิ่งมีรายละเอียดและสีสันมากเท่านั้น ในทางกลับกันยิ่งเก่ามันก็จะมีสีและรายละเอียดน้อยลง ที่สำคัญกว่านั้นคือยิ่งความทรงจำชัดเจนเท่าไหร่ มันยิ่งกระตุ้นวิญญาณของ ลิป มากเท่านั้น ในทางกลับกันยิ่งธรรมดามากเท่าไหร่ ความทรงจำก็เบาบางมากเท่านั้น...
ในฉากนั้น จางเทีย เห็นชีวิตของ ลิป มากมายรวมไปถึงผู้คนที่มีอำนาจ,ผู้หญิง,เซ็กส์,เงินทอง,เลือด,การฆ่า,แผนการ,การลงโทษ, ความพอใจ,ความโหดร้ายและผู้คนธรรมดามากมายที่กลัวและประจบเขา, ตระกูลแอนกัสและความลับของมัน, การโจมตีฝ่ายตรงข้ามในสหพันธ์การค้า...ทุกความทรงจำ,ประสบการณ์และความลับต่างก็แสดงขึ้นมาในหัว จางเทีย อย่างรวดเร็ว
แค่ 10 นาที จางเทีย ก็ได้รู้ถึงช่วงก่อนเกิดสงคราม
ถ้า จางเทีย ต้องการ เขาสามารถที่จะทำการตามรอยต่อได้แต่ จางเทีย หยุดเพราะความทรงจำก่อนหน้านั้นไม่ได้มีค่าอะไรกับเขา
จางเทีย หลับตาลงและจำเนื้อหาความทรงจำที่สำคัญเหล่านั้นอยู่หลายนาที หลังจากนั้นเขาก็โยนหัวของ ลิป เข้าไปในบ่อแห่งความวุ่นวาย
หลังจากนั้น จางเทีย ก็ทำแบบเดียวกันกับ เทอแรนซ์ เขาเห็นการกระทำของอีกฝ่ายทั้งหมดรวมถึงรายละเอียด เขาเห็นน้ำที่พัดเข้ามาในเมืองนีน ในเต็นท์พิเศษ จางเทีย เห็น เทอแรนซ์ ยืนอยู่ด้านหลังแถวของบางคนและคอยก้มหน้าให้กับปิศาจที่มีหางเป็นจระเข้ซึ่งสวมชุดเกราะสีดำและหมวกซึ่งคอยพูดอยู่ นั่นคือแม่ทัพปิศาจ
...
จางเทีย ได้ออกมาจากความทรงจำของ เทอแรนซ์ หลังจากที่เงียบไปหลายนาที เขาก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง เขาถอดเสื้อผ้าและรองเท้าของ ลีป ก่อนที่จะโยนศพของลีปเข้าไปในบ่อแห่งความวุ่นวาย หลังจากนั้นเขาก็ได้ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกแล้วเปลี่ยนรูปร่างและสีผมให้เป็นตามแบบของ ลิป
...
หลังจากนั้นไม่กี่นาที ลิปที่มีชีวิตก็ปราฏตัวขึ้นมาในห้องสมุด
แม้ว่าความรู้สึกมันจะน่ารังเกียจและอึดอัดแต่ จางเทีย ก็ยังคงใส่เสื้อผ้าของ ลิป เอาไว้ หลังจากที่ใส่มันแล้ว จางเทีย ได้ตัดผมตัวเองโดยใช้มือให้มีทรงเดียวกับ ลิป จากนั้นเขาก็ได้ทำผมให้ยุ่งเพื่อให้ดูอายเหมือนกับเพิ่งเอาตัวรอดจากการต่อสู้มาได้ สุดท้ายเขาได้ทำการตรวจสอบหน้าตาของตนจากโต๊ะ แม้แต่ จางเทีย ก็ไม่สามารถบอกได้ว่านี่คือเขารึ ลิป กันแน่ หลังจากที่กระแอมได้สองครั้ง จางเทีย ก็ได้กลับไปที่โซฟาด้านนอกห้อง เขาพิงโซฟาด้วยท่าทีหมดแรง จากนั้นก็เรียกพ่อบ้านด้วยเสียงของ ลิป
ในตอนที่พ่อบ้านเปิดประตูเข้ามาและเห็นฉากในห้อง เขาก็ต้องอึ้ง ก่อนที่เขาจะได้ร้องออกมา เขาก็เห็นสีหน้าของ จางเทีย เขาตัวสั่นไปทั่วตัว หลังจากนั้นเขาก็ปิดปากเงียบและก้มหน้าลงไป
จางเทีย พอใจอย่างมากกับมัน ต้องขอบคุณที่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ ลิป ฆ่าคนในบ้า มีบางครั้งที่เขาแสดงสีหน้าเปลี่ยนไปและฆ่าแขกของตัวเอง ดังนั้นพ่อบ้านจึงมีภูมิต้านทานในเรื่องนี้
พ่อบ้านคนนี้นั้นไม่ได้มีฐานะที่พิเศษอะไร เขาแค่คนธรรมดา ลิป เลือกเขาก็เพราะเขามีข้อดีสองอย่าง ทำงานได้ดีและเก็บความลับเป็นซึ่งทำให้ ลิป นั้นสบายใจอย่างมาก
“ ไม่มีแขกที่บ้านคืนนี้ เร็ก ถูกส่งตัวออกไป ชัดเจนรึเปล่า ? “ – หลังจากที่อ่านความจำของ ลิป มา จางเทีย เกือบจะเชี่ยวชาญพฤติกรรมของอีกฝ่าย ดังนั้นด้วยสายเลือดการปลอมตัวของเขา จางเทีย จึงกลายเป็น ลิป ทั้งหน้าตา,น้ำเสียง,สีหน้าและท่างทาง แม้แต่พวกที่อยู่ใกล้ตัว ลิป ก็ไม่อาจบอกได้ว่าเป็นตัวปลอม
คนคุ้มกันที่โดนฆ่าไปคือ เร็ก
“ ได้ครับ ! “ – พ่อบ้านก้มหน้า
“ เก็บกวาดที่นี่ซะและส่งคนไปแจ้งกับ ซีค ข้าจะพบเขาในวันพรุ่งนี้เช้า.. “