Chapter 14:ดินแดนแห่งความตาย !
เดฟ ลืมตาขึ้นและเห็นว่าเขาถูกส่งมาที่ไหน เขาอยู่ในโลกใหม่ ท้องฟ้าที่นี่เปลี่ยนไปและมีหมู่ดาบเรียงราย ท้องฟ้านี้ดูดำครึ้มและมีดวงจันทร์ที่ห้อยอยู่บนขอบฟ้า ที่ที่เขายืนอยู่นั้นเป็นดินสีดำและที่ที่เขาอยู่นั้นเขาก็ได้กลิ่นแห่งความตาย ถ้าใครต้องการจะถ่ายหนังผีที่นี่ งั้นที่นี่คงทำให้ได้ออสการ์แน่ๆ
แต่มันไม่ใช่ทุกอย่าง ตรงหน้า เดฟ ที่ปลายขอบฟ้านั้นมีเมืองขนาดใหญ่แต่มันไมได้ดูสดใสและหรูหรา มันคือเมืองแห่งความตาย หอคอยและกำแพงทำขึ้นมาจากกระดูกและของที่ดูเหมือนอิฐ หอคอยขนาดใหญ่ตรงใจกลางเมืองนั้นเหมือนกับโคนไอศกรีม ด้านบนเป็นคริสตัลสีดำขนาดใหญ่ที่เปล่งแสงอันน่ากลัวออกมา
เดฟ เห็นคริสตัลนั้นแม้ว่าจะอยู่ไกลและเห็นออร่าที่มันแผ่ออกมาด้วย
แต่ถ้ามันมีแค่นั้น เดฟ คงไม่ตกอยู่ในปัญหา จริงๆแล้วที่ที่เขายืนอยู่นี้เป็นลานขนาดใหญ่ตรงหน้าวังหรืออย่างน้อยนั่นก็เป็นสิ่งที่ เดฟ คิด ข้างๆเขา,ด้านหลัง, ด้านซ้ายและขวา มันมีเป็นร้อย ! พัน ! หมื่นหรือบางทีอาจจะมากกว่านั้น ! มากกว่านั้นมาก ! มีมากจนเขานับไม่ได้ ! พวกมันคืออันเดต ! โครงกระดูก ! ซอมบี้ ! ผีดิบ ! และอีกมากมาย !
ในตอนที่เขายืนอยู่เหมือนกับอาหารตรงหน้าพวกมัน ทุกตัวได้หันมามองเขา มันเพราะสิ่งที่เขามี ชีวิต ! อันเดตนั้นเกลียดสิ่งมีชีวิตและสิ่งมีชีวิตไม่ชอบอันเดต มันไม่ยากที่จะคิดว่าจะเกิดอะไรกับ เดฟ ถ้าเขายืนอยู่ท่ามกลางซอมบี้
[ คุณได้เข้ามาดินแดนแห่งความตาย ]
[ ตอนนี้คุณมีชีวิตอยู่ ถ้าคุณตายไปในดินแดนแห่งความตาย คุณจะถูกส่งกลับไปยังดินแดนของสิ่งมีชีวิต เมื่อคุณตายที่นี่ เควสจะล้มเหลว เควสหลักจะถูกลบ ! ]
มันมีแจ้งเตือนโผล่มาในตอนที่ เดฟ อ่านแจ้งเตือน เขาไม่มีแม้แต่เวลาจะตอบโต้ในตอนที่ฝูงศัตรแห่กันเข้ามา ! พวกนี้ต้องการฆ่าเขา ! ต้องการกินร่างกายและวิญญาณเขา
ความคิดของ เดฟ ขาวโพลนและมองฝูงศัตรูที่แห่เข้ามาโจมตีเขา และด้วยสัญชาตญาณการตอบโต้ เขาก็เอาแหวนออกมาแล้วใส่มันทันที
เดฟ อยากใช้แหวนในช่วงหลังของเกม เมื่อแหวนนี้ถูกใส่มันจะถอดออกไปไม่ได้และมันจะจำกัดการเติบโตของ เดฟ แต่เขาเข้าใจว่าถ้าไม่มีแหวนนี่ เขาจะโดนฆ่า แหวนนี่จะทำให้เขาดูเหมือนอันเดตและด้วยความช่วยเหลือของมัน เขาก็จะกลมกลืนกับพวกมัน ถ้าเขาตายก่อนที่เควสจะเสร็จ เขาคงต้องฆ่าตัวตายเพราะความละอาย
เขาไม่ได้คิดอะไรต่อและสะบัดมือพร้อมกับมีออร่าสีดำแผ่ออกมาจากตัวเขา
แต่เดิมแล้ว เดฟ เป็นคนผอมๆใส่เกราะ มีแค่หน้าเขาที่โผล่ออกมาแต่เมื่อเขาใส่แหวนไป เกราะนั้นก็เริ่มแตกออกหลายส่วน มันแตกออกราวกับกระดาษและมีหลายส่วนที่เป็นสนิมขึ้นมา ผิวของเขาเริ่มแตกราวกับจะมีตัวอะไรมุดออกมา ตาของเขา, ผิวถูกลบทิ้งและอวัยวะภายในก็หายไป
เดฟ รู้สึกได้ถึงสายลมที่พัดผ่านตัวเขา ! ในตอนที่ก้มลงมอง เขาเห็นว่าเขาไม่มีอะไรเลยนอกจากโครงกระดูกกับเกราะเก่าๆ
มันไม่มีอะไรเลย ในตอนที่การเปลี่ยนร่างจบลง มอนเตอร์ทุกตัวตรงหน้าก็เปลี่ยนชื่อเป็นสีเขียว พวกมันหยุดลง พวกมันอึ้งกับการเปลี่ยนไปแบบกะทันหันแต่ไม่มีสักตัวที่จะหาคำอธิบายอะไรต่อ
พวกมันมีความคิดแค่ง่ายๆ
มนุษย์ = ศัตรู
อันเดต = มิตร
แค่ความคิดง่ายๆแบบนี้
ดังนั้น เดฟ จึงถูกช่วยไว้เพราะความฉลาดอันน้อยนิดของพวกนี้
เดฟ ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกและเริ่มคิด
เขาตรวจสอบสเตตัสของตัวเองเพื่อดูการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น เขากลัวว่าการเปลี่ยนร่างตอนนี้จะทำให้อุปกรณ์ที่ใส่พังไปด้วย
[ ชื่อ : Death Stroke
เลเวล : 27
ชื่อ : Death Stroke
เลเวล : 20
เผ่า : มนุษย์ ( อันเดต)
Health :4200+(210)
Mana : 1100 +(55)
Stamina( ค่าแรง ): ไม่จำกัด
Rage/Focus: 100
Intelligence :110 +(5.5)
Wisdom :110 +(5.5)
Dexterity: 110 +(5.5)
Agility : 110 +(15)
Vitality :10 +(0.05)
Strength: 150 +(5.5)
Magic Absorbtion ( การดูดซับเวทย์ ) : 500
Damage Nullification ( ลดดาเมจ ) : 1000
Immunity ( ต้านทาน ) : 10% +(0.05)% -
HP Regen ( ฟื้นฟูเลือด ) : 0.1/sec +(0)
Mana Regen (ฟื้นฟูมานา) : 1.1/sec +(0)
Stamina Regen ( ฟื้นฟูแรง ) : +∞
Rage/Focus (ค่าโฟกัส/ความคลั่ง) : 1/วินาที
ฉายา : ฉันรู้ทุกอย่าง ! ]
ต้องขอบคุณที่มันไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรกับสเตตัสของเขาแต่มีส่วนเพิ่มขึ้นมาแต่เมื่อ เดฟ มองดูดีๆเขาก็ต้องอึ้ง
ค่าแรงไม่จำกัด !!!!!?
นี่มันบ้าอะไรวะ ? แม้แต่การฟื้นฟูก็เป็นไม่จำกัดด้วย นี่มันบ้าอะไรวะ ? !
ความคิดของ เดฟ ว่างเปล่าไป จากนั้นเขาก็ลองแตะไปที่คำว่า ‘ อันเดต ’ ที่อยู่ข้างๆกับเผ่าของเขา
[ ตอนนี้คุณเป็นอันเดต คุณจึงได้รับโบนัสของเผ่าอันเดต ]
ไม่เหนื่อย, ไม่หิว, ไม่กลัว !
ค่าแรงไม่จำกัดและการฟื้นฟูไม่จำกัดนั้นเป็นจุดอ่อนสำหรับพวกธาตุแสง มันไม่อาจฟื้นฟูเลือดจากการฮีลได้และได้รับดาเมจเป็นสองเท่า มันไม่สามารถฟื้นคืนชีพโดยคนอื่นได้ ผลของความกลัวจะไม่ส่งผลกับอันเดต ( คนที่ตายไปแล้วจะกลัวอะไรได้ ? )
การฆ่าศัตรูจะทำให้ได้แก่นชีวิตของศัตรูเพื่อทำการฮีลตัวเองและสามารถฮีลขึ้นมาได้จากการใช้เวทย์มนต์ดำ
“ อ่ะ นี่คือโบนัสของการเป็นอันเดต...น่าแปลกใจสำหรับนักรบเลยแต่จุดอ่อนมันก็เกินไป....อันเดตที่มีค่าแรงไม่จำกัดนั้นถือว่าอยู่จุดสูงสุดเลย ! ในการต่อสู้กับบอส ถ้าถูกฮีลคงได้รับดาเมจ บ้าเอ้ย...แต่สำหรับผู้เล่นโซโลแล้วมันคงเป็นเรื่องน่าแปลกใจ...”
“ แล้วตอนนี้ข้าต้องทำยังไง ? ” - เดฟ พูดขึ้นแต่ในตอนที่เขาพยายามพูด มันก็มีแค่เสียงกรามเขาที่ดังขึ้นมา เขาไม่ได้มีเสียงอะไร มันแค่เสียงขอบกระดูก
เดฟ มองไปที่แผนที่แต่ก็ไม่พบอะไร ที่นี่ถูกตัดขาดออกจากเกม
เดฟ เริ่มลนลาน เขาจะออกจากที่นี่ได้ยังไง ? ถ้าเขาต้องการเสบียงล่ะ ? เขาต้องทำยังไง ? เลเวลของเขาต่ำเกินไปที่จะมาเผชิญหน้ากับ Death King ที่ซึ่งอาจจะอยู่บนยอดหอคอย เขาจะเพิ่มเลเวลยังไง ? จริงที่ว่าที่นี่มีมอนเตอร์อันเดตจำนวนมากแต่ส่วนมากแล้วมีกะโหลกแดงบนหัว เขาสู้พวกมันไม่ได้และตอนนี้พวกมันกลับเป็นมิตรหมด
มันมีปัญหากับการตั้งค่าเกมหรือเปล่า ? เดฟคิด จากนั้นเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเรียก Alfred
ในตอนที่เขาพูดก็ได้มีพ่อบ้านแก่ๆปรากฏตัวขึ้นมา
“ มีปัญหาอะไรพ่อหนุ่ม...โอ้ เจ้านี่เอง ” – Alfred พูดขึ้นเหมือนกับเขาจำได้
“ ข้าคิดว่ามีปัญหากับส่วนขยายนี่ ข้าติดอยู่ที่นี่ ข้าออกจากที่นี่ไม่ได้ ข้าต้องทำเควสยังไงเมื่อมอนเตอร์ที่นี่เป็นอันเดตหมด ? ข้าเพิ่มเลเวลไม่ได้ ทำเควสต่อก็ไม่ได้ ไม่ใช่ว่ามันเป็นปัญหางั้นเหรอ ? ” - เดฟ ถาม
“ ก็จริงว่ามันค่อนข้างเป็นปัญหา จริงๆแล้ว ส่วนขยายนี้ไม่ควรเปิด จนกระทั่งเลเวลเฉลี่ยของผู้เล่นถึง 500 เควสที่เจ้ามีค่อนข้างยากสำหรับเจ้าแต่มันเป็นเรื่องปกติที่จะเกิดขึ้น นี่เป็นพื้นที่ปิด ตอนนี้มีแค่เจ้าที่อยู่ที่นี่ มันน่าจะมีเขตสำรวจในการเริ่มทำเควสสืบทอดและตอนนี้เจ้าเป็นคนเดียวที่อยู่ที่นี่ ข้าจะเริ่มต้นเควสให้เจ้าและทำมันให้เป็นไปได้สำหรับเจ้าในการเริ่มทำภารกิจเพื่อที่จะให้มันเสร็จสมบูรณ์ “
พ่อบ้านโบกมือและมีแจ้งเตือนโผล่มาตรงหน้า เดฟ
[ Call of the Undead King]
ราชาอันเดตเหนื่อยกับการรอ พวกที่ยืนอยู่ที่ประตูคือบริวารของเขา คุณจะถูกเคลื่อนย้ายเพื่อเริ่มภารกิจแรก
[ In the end only the dead shall remain ! ( ตอนจบมีแค่คนตายที่ยังคงอยู่ ]
เควสต่อเนื่อง
ใน 1 ชม. คุณจะถูกเคลื่อนย้ายไปพร้อมกับกองทัพเพื่อจัดการกับนักผจญภัย ทำเควสให้เสร็จเพื่อรับคะแนนส่วนร่วม
คแนนส่วนร่วมนั้นขึ้นอยู่กับประสิธิภาพในการทำเควส
เมื่อได้คะแนนส่วนร่วมมากพอ คุณก็จะมีสิทธิท้าทายหัวหน้าที่ระดับสูงกว่า การได้รับตำแหน่งของเขามาจะทำให้คุณมีสิทธิสั่งการกองทัพของเขาได้ การแพ้จะเสียคะแนนทั้งหมดและต้องเริ่มต้นใหม่
“ โอ้ งั้นนี่ก็เป็นเควส PK ? ดี ! ” - เดฟ เข้าใจทันที
“ ปกติแล้วมันน่าจะเกิดขึ้นในช่วงหลังของเกม ในฐานะนักสำรวจ เจ้าจะมีโอกาสได้เริ่มเควสก่อน เมื่อส่วนขยายนี้เปิดออก เผ่าอันเดตจะมีให้ใช้งานสำหรับทุกคนและพวกเขาก็มีสิทธิในการเริ่มท้าทาย ถ้าเจ้าตาย เจ้าจะโดนเตะออกจากส่วนขยายและต้องรอจนกว่าจะเปิดใหม่อีกครั้งแล้วเริ่มต้นใหม่อีกรอบ ”- Alfred พูดขึ้น
“ โอ้ งั้นถ้าข้าเอาชนะราชาอันเดตนี่ได้ก่อนส่วนขยายเปิดล่ะ ? ฉันเดาว่าข้าคงอยู่จุดสูงสุดแล้วสินะ ? ”
“ ก็จริง เจ้าจะขึ้นไปถึงจุดสูงสุด ข้าจะให้รายชื่อระดับและคะแนนที่จำเป็นในการมีสิทธิท้าทายผู้มีระดับสูงกว่าแต่การเอาชนะราชาอันเดตน่ะเหรอ ? คนเดียว ? มันเป็นไปไม่ได้ เขาแข็งแกร่งเกินไปและนี่ก็เป็นบอสเขตด้วย มันต้องใช้ทั้งกองทัพในการเอาชนะบอส พวกเขาต้องทำลายกองทัพที่นี่ก่อน จากนั้นก็เดินทาง 7 ชั้นเพื่อจะมีสิทธิในการท้าทายบอส แต่ละชั้นจะมีมินิบอสคอยคุ้มกันและราชาอยู่ชั้นสุดท้าย ” – Alfred พูดขึ้น
“ แต่การเอาชนะราชาอันเดตนั้นจะไม่ได้รับรางวัล การเอาชนะเขาได้หมายถึงจะได้สิทธิในการปกครองความตาย สิทธิในการสั่งการกองทัพ สิทธิในการเริ่มต้นพิชิตโลกและนั่นคือสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเกม ราชาอันเดตนั้นคือหนึ่งในบอสหลักของเกมนี้และด้วยพลังของเขา เขาสามารถทำลายหลายเมืองได้ เจ้าคิดว่าเจ้าคนเดียวจะมีโอกาสเอาชนะบางอย่างที่เป็นภัยต่อการพิชิตโลกได้งั้นเหรอ ? ” – Alfred ถามด้วยท่าทียั่วยุ
สิ่งเดียวที่ เดฟ เกลียดมากที่สุดคือการโดนดูถูกและ Alfred ก็เพิ่งทำตะกี้แต่เพราะอีกฝ่ายเป็นแค่ AI เดฟ จึงไม่ได้โกรธอีกฝ่าย เขารู้ว่ามันจะยากแค่ไหนแต่เขาไม่คิดจะถอยก่อนที่จะได้ลอง
“ ฉันจะลองดู ” - เดฟ พูดพร้อมรอยยิ้มก่อนจะเดินออกไป
จากนั้นเขาก็คิดบางอย่าง
“ เอาชนะราชาหมายถึงฉันจะสั่งการเขตนี้ได้....กองทัพอันเดตที่แข็งแกร่ง....ไม่ใช่ว่ามันเท่หรือไง ? ฉันอยากเห็นว่าคนอื่นจะคิดยังไงตอนที่เห็นกองทัพขนาดใหญ่แบบนี้แห่ใส่อาณาเขตของพวกเขา... ” - เดฟ พูดขึ้น – “ การได้รับอาณาเขตคือวิธีหาเงินที่ดีที่สุด ...ด้วยอาณาเขตฉันจะควบคุมทั้งอาณาจักรได้และได้ภาษีเป็นเงินเดือน อีกอย่างแล้วจะสามารถควบคุมส่วนวาร์ปภายในเขตและตั้งราคาให้คนใช้งานได้....การข้ามเมืองด้วยการเดินทางเองจะกินเวลา...การได้อำนาจในการควบคุมส่วนวาร์ปในเมืองนี้คือวิธีในการหาเงินจำนวนมาก...ฉันน่าจะคิดเรื่องนี้จริงๆจังๆ ” - เดฟ คิด
เดฟ ไม่รู้ตัวว่าเขามีนิสัยแปลกๆ เมือ่ไหร่ก็ตามที่เขาคิดอะไร เขาจะเอานิ้วเคาะคางไปด้วยและด้วยโครงกระดูกที่เขาเป็นตอนนี้ มันจึงทำให้เกิดเสียงกระดูกกระทบกัน
เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาเป็นแบบนี้ มันหมายความว่าอย่างเดียว ไม่ว่ามันจะท้าทายแค่ไหนแต่มันก็จะเป็นคำท้าทายที่จริงจังและยั่วยวน !