ตอนที่ 6 นี่คือการฆาตกรรม
ห้อง VIP มีการบริการที่ดีมาก ฉินห้าวตงนำน้ำร้อนมาหนึ่งถ้วย ใช้ผ้าเช็ดตัวเช็ดทำความสะอาดคราบเลือดให้หลินโม่โม่
"คุณฉินคะ ให้ฉันทำเถอะ" อันปี้หรูพูดขึ้น
"ไม่ได้ครับ คุณไม่รู้ว่าเธอบาดเจ็บตรงไหนบ้าง อาจจะไปถูกบาดแผลเธอได้ง่าย"
หลังจากปฏิเสธอันปี้หรูแล้ว ฉินห้าวตงเริ่มเช็ดตัวให้หลินโม่โม่
อันปี้หรูไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่เธอกลับมองสำรวจชายวัยรุ่นตรงหน้านี้อย่างจริงจัง มองดูท่าทีอ่อนโยนของเขา สีหน้าที่จริงจัง ราวกับกำลังเช็ดสมบัติที่หายาก เธอแปลกใจมาก เห็นได้ชัดว่าเขาคือวัยรุ่นอายุยี่สิบต้นๆ แต่สายตาของเขากับฉายแววความเป็นผู้ใหญ่และดูผันผวนได้เช่นนี้ สรุปแล้วเป็นเพราะอะไรกัน?
ในไม่ช้าฉินห้าวตงเช็ดคราบเลือดของหลินโม่โม่จนสะอาด ใบหน้าที่สวยงามปรากฏต่อหน้าเขา
ถึงแม้ว่าเขาจะเคยเห็นเทพธิดามาเป็นจำนวนมาก ความงามของเทพธิดาหลายคนในโลกเซียนต่างอยู่ในบทบาทที่หาได้ยากในโลกมนุษย์เช่นกัน แต่เขาก็ยังคงประหลาดใจในความงามของหลินโม่โม่
ใบหน้ารูปไข่นี้ รูปร่างระหงส์นี้ ส่วนเว้าโค้งนี้ แหมะ!......ช่างเป็นหญิงสาวที่เหมาะกับตัวเองเสียจริง สวยจนเกินมนุษย์
ตั้งแต่ได้เห็นถังถังในวินาทีนั้น เขาก็ยอมรับว่าหลินโม่โม่คือผู้หญิงของเขาแล้ว
"ทำไมไม่เห็นพ่อของถังถังล่ะครับ?"
ฉินห้าวตงถามขึ้น เขาอยากจะลองถามดูว่าในช่วงหลายปีมานี้หลินโม่โม่แต่งงานแล้วหรือยัง
"ถังถังไม่มีพ่อ" อันปี้หรูถอนหายใจพลางพูดขึ้น "ท่านประธานไม่เคยพูดถึงว่าพ่อของถังถังคือใคร อีกอย่างชายคนนั้นก็ไม่เคยปรากฏตัวมาก่อน โม่โม่อาจมีช่วงเวลาที่ยากลำบากมากๆ แต่หลายปีขนาดนี้ไอ้ผู้ชายจิตใจโหดเหี้ยมคนนั้นกลับไม่มาเยี่ยมเยียนลูกสาวของตัวเองเลย ถ้าฉันรู้ว่าเขาเป็นใครนะ แม่จะเตะผ่าหมากสักทีเลยคอยดู!"
อันปี้หรูพูดด้วยความขุ่นเคือง เธอไม่เพียงแต่เป็นผู้ช่วยของหลินโม่โม่ ขณะเดียวกันยังนับถือกันเป็นพี่เป็นน้องอีกด้วย เธอต่อสู้เพื่อหลินโม่โม่มาโดยตลอด
"แค่ก…...แค่ก…...แค่ก……" ฉินห้าวตงไออยู่พักหนึ่งจนเกือบจะสำลักน้ำลายตัวเอง
"คุณหมอฉิน คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?" อันปี้หรูมองเขาอย่างแปลกใจพลางพูดขึ้น
"ไม่เป็นไรครับ…...ไม่เป็นไร……" ฉินห้าวตงจับสองขาของเขาไว้แน่น แล้วเปลี่ยนหัวข้อสนทนา "คุณหลินเพียบพร้อมขนาดนี้ คนที่มาจีบเธอน่าจะเยอะนะครับ เธอไม่ได้แต่งงานอีกเหรอครับ?"
"ไม่เคยมีมาอีกเลย อาจเป็นเพราะโม่โม่ถูกผู้ชายใจแคบคนนั้นทำร้ายจิตใจเข้า ตั้งแต่มีถังถังนิสัยของเธอก็เปลี่ยนไปมาก เธอเย็นชากับทุกคน อย่าว่าแต่แต่งงานเลย ขนาดแค่แฟนเธอยังไม่เคยคบใครสักคน"
ในใจของฉินห้าวตงเหมือนมีก้อนหินกดทับลงมา ขณะเดียวกันเขาเกิดความสงสารต่อหลินโม่โม่ที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้อย่างจับใจ
เขาถามขึ้นอีก "วันนี้เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ? ทำไมคุณหลินถึงได้รับบาดเจ็บ?"
นี่คือความเคลือบแคลงในใจของเขา ดูจากสถานะของหลินโม่โม่และบอดี้การ์ดข้างกายเธอแล้ว ไม่น่าจะเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่หนักขนาดนี้
อันปี้หรูพูดขึ้น "หลังจากเลิกงาน ฉันกับท่านประธานไปรับถังถังที่โรงเรียนอนุบาล ตอนที่ข้ามถนนมีรถเก๋งสีดำไม่ติดป้ายทะเบียนพุ่งมาชนโม่โม่จนได้รับบาดเจ็บ"
ฉินห้าวตงค่อยๆ ขมวดคิ้วแล้วพูดขึ้น "หาตัวคนขับเจอไหมครับ?"
"ไม่เลย หลังจากที่รถคันนั้นขับมาชนแล้วก็ไม่จอด มันขับหนีไปอย่างรวดเร็ว"
"ฉันรู้สึกว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุธรรมดา กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับถังถัง จึงให้พวกจางเต๋อเซิ่งนำท่านประธานมาโรงพยาบาลก่อน ส่วนฉันไปรับถังถัง"
"เมื่อกี้ฉันลองโทรไปที่สถานีตำรวจ ตำรวจแจ้งว่าเจอซากรถคันนั้นอยู่ใต้หน้าผา ส่วนคนขับกลายเป็นเศษชิ้นเนื้อไปแล้ว"
ฉินห้าวตงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา "นี่ไม่ใช่อุบัติเหตุทางท้องถนน แต่มันคือการฆาตกรรม!"
อันปี้หรูจึงพูดขึ้น "เป็นเรื่องปกติมากค่ะ หลังจากที่โม่โม่นั่งตำแหน่งประธานกรรมการ ระดับอุตสาหกรรมของหลินชื่อกรุ๊ปเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว ได้กำไรมากมาย แน่นอนว่าต้องมีคนอยากให้เธอตาย อีกอย่างภายในหลินชื่อกรุ๊ปยังไม่ค่อยมั่นคง มีคนมากมายที่จ้องจะชิงตำแหน่งเก้าอี้ประธานกรรมการ"
"ไม่ว่ามันจะเป็นใคร คิดจะทำร้ายผู้หญิงของมหาเทพแห่งพงไพรเช่นฉัน ฉันจะส่งมันไปลงนรกขุมที่สิบแปดให้ได้คอยดู!"
ฉินห้าวตงสบถอย่างเยือกเย็นในใจ ไอเย็นจำนวนมหาศาลแผ่กระจายล้อมรอบห้องคนไข้
"เกิดอะไรขึ้น? หรือว่าแอร์เย็นเกินไป?"
อันปี้หรูกระชับเสื้อของเธอ ลุกขึ้นปรับแอร์ให้สูงขึ้นอีกสององศา
เช้าวันรุ่งขึ้น ฉินห้าวตงดึงเข็มเงินออกจากช่วงท้องของหลินโม่โม่ ด้วยการบำรุงรักษาจากสัจปราณแห่งพงไพรมาตลอดทั้งคืน ทำให้อาการบาดเจ็บของเธอฟื้นฟูไปได้ถึง 70-80% ความเร็วในการฟื้นฟูเช่นนี้ถือเป็นความมหัศจรรย์ในประวัติศาสตร์ของการแพทย์แผนปัจจุบัน
แต่ฉินห้าวตงกลับส่ายหัวช้าๆ ตอนนี้พลังการฝึกตนของเขาต่ำเกินไป ทำให้ไม่สามารถแสดงทักษะทางการแพทย์ออกมาได้ ถ้าหากเขายังมีพลังการฝึกตนเหมือนตอนที่อยู่ในโลกเซียน บาดแผลเล็กน้อยแค่นี้ใช้เวลาแค่ไม่กี่นาทีก็รักษาให้หายได้แล้ว
หลังจากที่ดึงเข็มเงินออกมาแล้ว หลินโม่โม่ลืมตาขึ้นมาในทันที จากนั้นลุกขึ้นนั่งบนเตียงคนไข้
ถึงแม้ว่าเมื่อคืนเธอจะบาดเจ็บสาหัส แต่สมองของเธอยังคงตื่นตัว เธอรู้เรื่องราวหลังจากนั้นอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง รู้ว่าชายวัยรุ่นตรงหน้านี้คือคนที่ดึงเธอกลับมาจากประตูสู่ความตาย
เธอหันไปพูดกับฉินห้าวตง "ขอบคุณค่ะคุณหมอฉิน!"
ฉินห้าวตงมองสำรวจหลินโม่โม่ รู้สึกว่าเธอเป็นคนเย็นชา ขนาดพูดขอบคุณยังรู้สึกถึงความอบอุ่นไม่ถึงครึ่งเลย ยากที่จะเชื่อมเธอกับผู้หญิงที่อบอุ่นและเร่าร้อนในคืนนั้นได้
"ไม่เป็นไรครับ นี่คือสิ่งที่ผมควรทำ" ฉินห้าวตงพูดขึ้น
พอเห็นนักศึกษาแพทย์คนนี้จ้องเธอไม่วางตา หลินโม่โม่ค่อยๆ ขมวดคิ้วขึ้น เธอไม่ชอบความรู้สึกถูกคนอื่นจับจ้อง
"พี่อันค่ะ เขียนเช็คให้คุณหมอฉินหนึ่งล้านหยวน ถือเป็นคำขอบคุณจากฉัน"
ฉินห้าวตงพูดขึ้น "ไม่ต้องครับ คุณหลินให้บ้านผมมาหนึ่งหลังแล้ว แค่นี้ก็มากพอแล้วครับ"
"ส่วนพ่อของฉันก็คือส่วนของพ่อฉัน ส่วนของฉันก็คือส่วนของฉัน เพราะเงินมากมายเท่าไรก็ไม่สามารถซื้อชีวิตของฉันได้"
การเผชิญหน้ากับความเป็นความตายในครั้งนี้ทำให้หลินโม่โม่รู้สึกหวาดกลัว ถ้าหากเธอตายขึ้นมาจริงๆ ทิ้งแม่หนูน้อยถังถังให้โดดเดี่ยวไร้ที่พึ่ง คิดดูแล้วใจก็สั่นรัวด้วยความกลัว
อันปี้หรูที่อยู่ด้านข้างไม่มีอะไรตกตะลึงไปมากกว่านี้แล้ว เมื่อคืนตอนที่ฉินห้าวตงบอกถังถังว่าวันนี้เช้าจะทำให้หลินโม่โม่กลับมาเป็นปกติ เธอยังนึกว่าเป็นคำพูดหลอกเด็กน้อย คิดไม่ถึงเลยว่ามันจะเป็นเรื่องจริง ทักษะทางการแพทย์ของเด็กหนุ่มคนนี้ช่างเก่งกาจเหลือเกิน ใช้เวลาแค่หนึ่งคืนก็สามารถทำให้คนไข้ใกล้ตายหายกลับมาเป็นปกติได้
พอได้ยินคำพูดของหลินโม่โม่ เธอจึงสามารถดึงสติกลับมาได้ เธอหยิบสมุดเช็คออกมาจากกระเป๋า เขียนเช็คมูลค่าหนึ่งล้านหยวนยื่นให้ฉินห้าวตง
"คุณหลินครับ ผมพูดไปแล้วว่าเงินก้อนนี้ผมรับไว้ไม่ได้" ฉินห้าวตงไม่ได้รับเช็คใบนั้นมา
หลินโม่โม่จึงพูดขึ้น "ทำไมล่ะ คุณหมอฉินว่าตัวเลขมันน้อยไปเหรอ? งั้นคุณหมอบอกตัวเลขมา ฉันจะต้องทำให้คุณหมอพอใจอย่างแน่นอน!"
"มันไม่ใช่ปัญหาเรื่องเงินครับ" ฉินห้าวตงพูดขึ้น "คุณหลินครับ ถ้าหากคุณอยากจะขอบคุณผมจริงๆ ล่ะก็ งั้นคุณตอบรับความต้องการของผมอย่างหนึ่ง!"
จะมีความต้องการอะไรที่มีค่ามากกว่าเงินหนึ่งล้านหยวนกัน? พอนึกถึงสายตาเมื่อครู่นี้ที่ฉินห้าวตงมองมาที่เธอ หลินโม่โม่ดูเหมือนจะเดาออกว่าความต้องการของเขาคืออะไร?
ทันใดนั้นเธอก็พูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า "คุณหมอฉิน ถ้าหากคุณคิดว่าการที่ช่วยชีวิตฉันไว้แล้วจะสามารถคิดเกินเลยกับฉันได้ คุณคิดผิดแล้วค่ะ ฉันแนะนำให้คุณล้มเลิกความคิดที่ไม่มีทางเป็นจริงนั่น"
ไม่น่าแปลกใจเลยว่าเธอจะมีความเข้าใจผิดเช่นนี้ หลายปีมานี้ผู้ชายที่อยู่รอบตัวเธอทำตัวยังกับแมลงวัน ไล่เท่าไรก็ไม่ค่อยจะยอมไป เป็นเพราะเธอรู้สึกรำคาญกับการคุกคามนั่น ในที่สุดเธอจึงมักจะแสดงสีหน้าเย็นชาออกมา
"หา?" ฉินห้าวตงค่อยๆ ตะลึง จากนั้นก็เข้าใจความหมายของหลินโม่โม่ จึงรีบพูดขึ้นว่า "คุณหลินเข้าใจผิดแล้วครับ มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด ผมแค่รู้สึกถึงความสัมพันธ์พิเศษกับถังถัง จึงอยากจะขอให้เธอเป็นลูกบุญธรรมของผม มันคือความต้องการนี้ต่างหากล่ะครับ"
ถึงแม้ว่าการตามจีบหลินโม่โม่จะเป็นเป้าหมายของเขาเช่นกัน แต่เรื่องนี้จะรีบร้อนไม่ได้ เรื่องเร่งด่วนคือการให้ถังถังเปลี่ยนมาเรียกเขาว่าพ่อ ความรู้สึกของความสัมพันธ์แบบพ่อลูกแต่ดันถูกลูกสาวเรียกว่าคุณอาแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกไม่มีความสุข
พ่อบุญธรรมก็คือพ่อเหมือนกัน นี่คือวิธีที่เขาคิดว่าดีที่สุดในตอนนี้แล้ว ดีกว่าการที่ถูกลูกสาวเรียกว่าคุณอาเป็นไหนๆ
"อะไรนะ? คุณอยากเป็นพ่อบุญธรรมของถังถังเหรอ?"
หลินโม่โม่เริ่มหน้าร้อนฉ่าหลังจากความเข้าใจผิดของเธอ เธอนึกว่าฉินห้าวตงจะจีบเธอ ที่ไหนได้เธอคิดผิดไปเอง
"ใช่ครับ ผมชอบถังถังมาก" ฉินห้าวตงพูดขึ้นอีกว่า "ถ้าหากให้ผมเป็นพ่อบุญธรรมของถังถัง ผมรับประกันได้ว่าเธอจะไม่ป่วยไปตลอดชีวิต"
"นี่……"
หลินโม่โม่ลังเลไปเล็กน้อย การที่ถังถังไม่มีพ่อคือความเจ็บปวดในใจของเธอเสมอมา ผู้ชายที่น่ารังเกียจคนนั้นพอผ่านความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนไปก็หายตัวไปอย่างลึกลับ ตามหาข้อมูลเท่าไรก็หาไม่เจอเลยสักนิด
มีหลายครั้งที่ถังถังร้องไห้งอแงถามหาพ่อ และมักจะถามเธอเสมอว่าทำไมลูกถึงไม่มีพ่อ ทำให้หลินโม่โม่ไม่รู้จะตอบอย่างไรดี
อย่างน้อยพ่อบุญธรรมยังดีกว่าไม่มีพ่อ บางทีอาจทำให้โลกภายในใจของลูกสาวได้รับการปลอบประโลมขึ้นมาบ้าง ในเวลานี้หลินโม่โม่เองก็มีความคิดเหมือนฉินห้าวตง
สิ่งที่ทำให้เธอสนใจมากที่สุดคือประโยคสุดท้ายของฉินห้าวตงที่ว่าสามารถรับประกันได้ว่าลูกสาวของเธอจะไม่เจ็บป่วยไปตลอดชีวิต ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่ต้องการให้ลูกของตัวเองมีสุขภาพที่ดี โดยเฉพาะหลังจากที่เผชิญหน้ากับความเป็นความตายในครั้งนี้ ทำให้เธอรู้ถึงคุณค่าของชีวิต
"งั้นก็ได้ค่ะ ขอแค่ถังถังยอม ฉันก็ไม่ขัดอะไร!"
"ดีเหลือเกิน ขอบคุณครับคุณหลิน!"
ฉินห้าวตงพยายามกดความตื่นเต้นภายในใจเอาไว้ เขากลัวว่าถ้าแสดงออกแบบดีใจจนเกินเหตุอาจทำให้หลินโม่โม่สงสัยเอาได้ ส่วนแม่หนูน้อยถังถังจะต้องยินดียอมรับเขาในฐานะพ่อบุญธรรมอย่างแน่นอน
ในเวลานี้อันปี้หรูพูดขึ้นว่า "คุณหมอฉินคะ คุณช่วยอธิบายแผนการติดตามการรักษาของท่านประธานสักหน่อยได้ไหมคะ?"
"อ้อ ไม่ต้องรักษาอีกแล้ว อีกพักหนึ่งก็สามารถทำเรื่องออกจากโรงพยาบาลได้เลย"
"อะไรนะคะ? ความหมายของคุณคือท่านประธานได้รับการรักษาให้หายแล้วใช่ไหม?"
อันปี้หรูถามอย่างแปลกใจ
หลินโม่โม่สามารถฟื้นคืนสู่ระดับปัจจุบันซึ่งเกินความคาดหมายของเธออย่างมาก หากรักษาหายแล้วคงใช้ได้แค่คำว่าปาฏิหาริย์มาอธิบายได้อย่างเดียวเท่านั้น
"อ้อ" ฉินห้าวตงพึ่งดึงสติกลับมาจากความตื่นเต้น จึงรีบพูดขึ้นว่า "ความหมายของผมคือไม่จำเป็นต้องรักษาที่โรงพยาบาลแล้ว ถึงแม้ว่าภายนอกคุณหลินดูเหมือนจะฟื้นฟูกลับเป็นปกติ แต่อวัยวะในร่างกายยังคงต้องทำการรักษาต่อไป แต่การรักษาในอนาคตสามารถย้ายไปรักษาที่บ้านได้ ทุกวันผมจะไปฝังเข็มและนวดให้เธอ!"
ที่จริงอาการบาดเจ็บของหลินโม่โม่หายดีแล้ว ไม่จำเป็นต้องติดตามผลการรักษา ที่ฉินห้าวตงพูดไปเช่นนี้เป็นเพราะต้องการสร้างโอกาสให้ตัวเองอยู่กับหลินโม่โม่ ผู้หญิงของตัวเองแน่นอนว่าต้องจีบให้อยู่หมัด โอกาสดีแบบนี้จะปล่อยให้หลุดมือไปได้อย่างไร
"คุณหมอฉินคะ แล้วต้องใช้เวลาฝังเข็มและนวดนานเท่าไรเหรอคะ?"
หลินโม่โม่ถามขึ้น
"เบื้องต้นคาดว่าประมาณครึ่งเดือน แต่ก็ต้องดูที่สถานการณ์การฟื้นตัวอีกครั้งถึงจะสรุปได้ครับ"
ฉินห้าวตงไม่ได้พูดแบบระบุแน่นอน เขายังคงเหลือช่องทางไว้ให้ตัวเอง ยิ่งผู้หญิงแบบหลินโม่โม่ด้วยแล้ว ถ้าหากยุติการรักษาอาการบาดเจ็บไป คาดว่าเขาคงไม่สามารถเข้าไปได้แม้กระทั่งประตูรั้วของบ้านตระกูลหลิน
จบตอน