px

เรื่อง : คุณพ่อยอดหมอเทวดา (重生之奶爸医圣)
ตอนที่ 21 ค่ารักษา


ตอนที่ 21 ค่ารักษา

 

"บรรลุแล้ว! ในที่สุดฉันก็บรรลุแล้ว!"

 

ใบหน้าแก่ชราของน่าหลันเจี๋ยที่เคยเงียบสงบราวกับหลุมลึกที่ไม่เคลื่อนไหวได้เปลี่ยนแปลงอารมณ์อย่างรวดเร็ว เขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เดิมทีเขานึกว่าในชีวิตนี้ตัวเขาเองคงฝึกได้ถึงแค่ขั้นปัจจุบันนี้ แต่นึกไม่ถึงเลยว่าด้วยการแนะนำของฉินห้าวตง เขาจะสามารถฝึกฝนจนทะลุขีดจำกัดกระทั่งบรรลุถึงขอบเขตขั้นอ้านได้

 

“หมอเทวดา นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอคือผู้มีพระคุณอันยิ่งใหญ่ของตระกูลน่าหลัน”

 

น่าหลันเจี๋ยพูดพลางลุกขึ้นยืน แล้วหันไปโค้งคำนับให้แก่ฉินห้าวตง

 

"ไม่เป็นไรครับ แค่เรื่องเล็กน้อย"

 

ฉินห้าวตงพูดอย่างไม่ใส่ใจ เขายอมรับการโค้งคำนับจากน่าหลันเจี๋ย เรื่องแบบนี้อาจดูไม่น่าเป็นไปได้ในสายตาคนอื่น แต่สำหรับเขากลับแทบไม่มีความสำคัญอะไรเลย

 

"คุณปู่คะ ทำไมคุณปู่ถึงเคารพเขาขนาดนั้นคะ?"

 

น่าหลันอู๋ชวงรู้สึกประหลาดใจมากต่อท่าทีของคุณปู่ โดยปกติด้วยสถานะของคุณปู่ที่ไม่ต้องพูดถึงแค่ในเจียงหนานหรอก ต่อให้ทั้งประเทศจีนก็ไม่มีใครคู่ควรได้รับการโค้งคำนับจากน่าหลันเจี๋ย

 

ขณะเดียวกันเธอก็หันไปถลึงตาใส่ฉินห้าวตง แววตาเต็มไปด้วยการคาดโทษ มาทำให้คุณปู่ของเธอโค้งคำนับเขาได้อย่างไร?

 

น่าหลันเจี๋ยหันไปพูด "หลานจะไปเข้าใจอะไร ด้วยความเมตตาของหมอเทวดาที่มีต่อตระกูลน่าหลันของพวกเรา แน่นอนว่าเขาคู่ควรกับการโค้งคำนับของปู่ หลานเองก็มานี่เลย มาแสดงความเคารพต่อหมอเทวดาเดี๋ยวนี้!"

 

"เอ่อ……" สีหน้าของน่าหลันอู๋ชวงดูหงอยไป รู้งี้ไม่น่าพูดมากเลย ตอนนี้ตัวเองต้องมาโค้งคำนับผู้ชายคนนี้เนี่ย!

 

เธออยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ด้านหนึ่งเธอก็รู้สึกขอบคุณฉินห้าวตงที่ช่วยชีวิตน่าหลันเจี๋ยไว้ แต่ในอีกด้านหนึ่งเธอก็รู้สึกหงุดหงิดที่มักจะถูกเขาแกล้งซ้ำๆ จนทำให้เธอไม่เต็มใจที่จะโค้งคำนับเขา

 

แต่อย่างไรก็ตามเธอไม่กล้าที่จะเพิกเฉยต่อคำพูดของน่าหลันเจี๋ย จึงทำได้เพียงมาโค้งคำนับต่อฉินห้าวตง

 

วันนี้เธอสวมเสื้อยืดสีขาวคอกว้าง เมื่อเธอก้มลง เนินอกสวยงามปรากฏออกมาจากคอเสื้อของเธอ ทำให้ฉินห้าวตงใจเต้นรัว พลางพูดในใจว่า ‘สาวน้อยคนนี้ช่างร้อนแรงเสียจริง!’

 

น่าหลันเจี๋ยหยิบเอากุญแจรถที่น่าหลันอู๋เฟิงฝากไว้ยื่นให้กับฉินห้าวตง "หมอเทวดา เธอช่วยตระกูลน่าหลันของเรามากมายขนาดนี้ โปรดรับรถคันนี้ไว้ด้วย!"

 

น่าหลันอู๋ชวงอุทานขึ้นโดยไม่รู้ตัว "คุณปู่คะ ให้รถคันนี้ไม่ได้นะคะ ลูกพี่ลูกน้องเขาเอาไว้ให้น้องสาวไม่ใช่เหรอคะ"

 

น่าหลันเจี๋ยสีหน้าเคร่งขรึมพลางพูดขึ้น "ก็แค่รถหนึ่งคัน ทำไมจะให้ไม่ได้ ปู่บอกว่าให้ได้ก็คือให้ได้"

 

หลังจากพูดจบ เขาหยิบเอาบัตรโกลด์การ์ดสีม่วงใบหนึ่งออกมาจากในกระเป๋าของเขาแล้วยื่นไปด้านหน้าฉินห้าวตง "หมอเทวดา โปรดรับบัตรใบนี้ไว้ด้วย"

 

น่าหลันอู๋ชวงตกใจพลางพูดขึ้น “คุณปู่คะ บัตรนี้คือบัตรโกลด์การ์ดแบบพิเศษไม่ใช่เหรอคะ ทำไมคุณปู่ถึงเอาให้คนอื่น?”

 

ตอนนี้เธอเริ่มสงสัยว่าสมองของคุณปู่ได้รับการกระทบกระเทือนจากการรักษาด้วยหรือเปล่า ทำไมถึงตบรางวัลให้เขามากมายเช่นนี้

 

น่าหลันเจี๋ยจึงพูดขึ้น “สิ่งนี้มีประโยชน์อะไรสำหรับปู่ล่ะ? มีใครบ้างในตระกูลน่าหลันที่ไม่รู้จักปู่ ปู่จะใช้บัตรนี้ไปทำไม?”

 

บัตรโกลด์การ์ดแบบพิเศษใบนี้สร้างขึ้นเป็นพิเศษโดยตระกูลน่าหลันเพื่อใช้เป็นบัตรแสดงตัวตน ผู้ที่เป็นเจ้าของบัตรสามารถเพลิดเพลินไปกับสินค้าในอาณาจักรธุรกิจของตระกูลน่าหลันฟรี และจะได้รับสิทธิพิเศษในการถอนเงินสด สามารถใช้บัตรนี้เพื่อถอนเงินหนึ่งร้อยล้านหยวนจากทรัพย์สินของตระกูลน่าหลันได้ตลอดเวลา

 

เป็นเพราะความพิเศษของบัตรใบนี้นี่เอง ที่ทำให้น่าหลันอู๋ชวงตกใจจนหน้าถอดสีเมื่อน่าหลันเจี๋ยมอบมันให้ฉินห้าวตง

 

ฉินห้าวตงไม่รู้และไม่สนใจต่อคุณค่าของสองสิ่งนี้ เขาเอามันใส่ลงในกระเป๋าอย่างไม่ใส่ใจ ไม่ต้องพูดถึงสิ่งอื่นหรอก แค่วรยุทธ์ชุดนั้นที่เขาพึ่งจะปรับเปลี่ยนให้ หากนำมันออกมาใช้ มันจะมีค่าเหนือสิ่งอื่นใด

 

“นาย……”

 

น่าหลันอู๋ชวงคิดไม่ถึงเลยว่าฉินห้าวตงจะไม่มีความเกรงใจเช่นนี้ เขารับของขวัญจากน่าหลันเจี๋ยอย่างง่ายดาย ขณะที่เธอกำลังอยากจะพูดอะไรบางอย่างนั้น ทันใดนั้นหน้าของเธอก็ซีดเผือด สีหน้าแสดงความเจ็บปวดทรมานออกมา สองมือของเธอกุมท้องน้อยทรุดลงไปกับพื้น

 

“หลาน หลานเป็นอะไร?” น่าหลันเจี๋ยพึ่งจะนึกออกว่าอาการป่วยของตัวเองหายดีแล้ว แต่อาการป่วยของน่าหลันอู๋ชวงจากการถูกปราณเย็นทำลายยังไม่ได้รับการรักษาให้หายขาด

 

“หมอเทวดา อาการป่วยของอู๋ชวงกำเริบอีกแล้ว ได้โปรดรักษาให้เธอด้วย”

 

ฉินห้าวตงมองไปยังน่าหลันอู๋ชวงที่กำลังเจ็บปวดพลางพูดขึ้น "ส่งมือของเธอมาให้ฉัน"

 

ในเวลานี้น่าหลันอู๋ชวงเจ็บปวดทรมานจนหน้าซีดเกินกว่าที่จะคิดอะไรมาก เธอรีบยื่นมือขวาออกไป

 

ฉินห้าวตงจับมืออันอ่อนนุ่มของเธอไว้แล้วปล่อยลมปราณแห่งพงไพรเข้าไปในร่างกายเธอ ในไม่ช้าความเจ็บปวดบนใบหน้าของน่าหลันอู๋ชวงเริ่มเลือนหายไปมาก

 

“อ้าปาก!”

 

ฉินห้าวตงเอาโอสถชำระไขกระดูกใส่ลงไปในปากของน่าหลันอู๋ชวง น่าหลันอู๋ชวงพึ่งจะเห็นน่าหลันเจี๋ยกินยาชนิดนี้เข้าไป เธอรู้ว่ามันคือของดี จึงกลืนลงไป

 

แต่เมื่อริมฝีปากของเธอสัมผัสเข้ากับมือของฉินห้าวตง เธอพึ่งจะตระหนักได้ว่าการกินยาเม็ดนี้มันดูอบอุ่นไปหน่อย เธอจึงรีบก้มหน้าด้วยความเขินอาย

 

เนื่องจากระยะเวลาในการฝึกของน่าหลันอู๋ชวงค่อนข้างสั้น อาการป่วยของเธอจึงเบากว่าของน่าหลันเจี๋ยมาก ทำให้รักษาได้ง่าย ใช้เวลาแค่ห้านาทีก็สามารถขจัดปราณเย็นในร่างกายของเธอไปได้จนหมด

 

ฉินห้าวตงพูดขึ้น “เสร็จแล้ว ต่อไปนี้จำไว้ว่าให้ฝึกวรยุทธ์ที่ปรับเปลี่ยนกระบวนท่า แค่นี้ก็ไม่เป็นไรแล้ว”

 

“งั้นทำไมนายถึงยังไม่ปล่อยมือฉัน”

 

น่าหลันอู๋ชวงเหลือกตาใส่ฉินห้าวตงด้วยความโกรธ เห็นได้ชัดว่าผู้ชายคนนี้รักษาเสร็จแล้ว แต่กลับยังกุมมือของเธอไว้ไม่ยอมปล่อย

 

“อ้อ…...ฉันกำลังรวบรวมการรักษาน่ะ”

 

ฉินห้าวตงพูดขึ้นอย่างหนักแน่น

 

“นายนี่มัน……”

 

ผู้ชายคนนี้หน้าด้านหน้าทนจริงๆ เห็นได้ชัดว่าเขากำลังเอาเปรียบเธอ ยังจะมาพูดเหตุผลให้ดูน่าเชื่อถืออีก ขณะที่น่าหลันอู๋ชวงกำลังจะพูดเถียงฉินห้าวตงนั้น จู่ๆ ก็รู้สึกถึงความร้อนในช่วงท้องน้อย ความร้อนไหลสายหนึ่งไหลออกมาจากช่วงท้องน้อยอย่างรวดเร็ว

 

เดิมทีร่างกายของเธอถูกปราณเย็นทำลาย ทำให้เมื่อก่อนปริมาณเลือดประจำเดือนของเธอมีน้อยมาก แต่ในเวลานี้พอปราณเย็นถูกขจัดออกจนหมด ประจำเดือนของเธอเริ่มไหลมากขึ้น เลือดประจำเดือนจำนวนมหาศาลไหลออกมาจนทำให้เธอรู้สึกแทบจะทนไม่ได้ เธอรู้สึกแม้กระทั่งว่ากางเกงยีนส์ของเธอเริ่มเปียกโชกแล้ว

 

เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้ตอนที่เธออยู่ต่อหน้าชายหนุ่มคนหนึ่ง เธอไม่เคยรู้สึกเขินอายเช่นนี้มาก่อนเลย แก้มของเธอแดงก่ำจนแทบจะเป็นสีเลือด เธอรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที

 

มองดูท่าทีแปลกประหลาดที่น่าหลันอู๋ชวงวิ่งออกไป บนใบหน้าของฉินห้าวตงปรากฏรอยยิ้มนึกสนุก สาวน้อยคนนี้มักจะชอบหาเรื่องเขา ดังนั้นให้เธอทนทุกข์ทรมานสักเล็กน้อยถือเป็นสิ่งที่เขาควรทำ ในเมื่อเขารักษาอาการป่วยเสร็จแล้วและคิดว่าไม่จำเป็นต้องอยู่อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นกล่าวลาน่าหลันเจี๋ย

 

ห้านาทีต่อมา รถ Lamborghini สีดำคันหนึ่งปรากฏตัวขึ้นบนถนนทางหลวงของเมืองเจียงหนาน ความเร็วของมันดึงดูดสายตาอิจฉาของผู้คนได้นับไม่ถ้วน

 

ในขณะที่ฉินห้าวตงกำลังขับรถไปยังเขตตัวเมืองอย่างรวดเร็ว ที่ด้านของโรงพยาบาลทหาร น่าหลันอู๋ชวงเดินกลับมานั่งด้านหน้าน่าหลันเจี๋ย

 

“คุณปู่คะ ของรางวัลที่คุณปู่ให้เขามันมากเกินไปไหมคะ รถ Lamborghini Centenario คันนั้นเป็นรถหรูที่มีมูลค่าสูงถึง 40 ล้านหยวน อีกอย่างมันคือของขวัญวันเกิดที่ลูกพี่ลูกน้องซื้อมาให้น้องสาว คุณปู่ให้คนอื่นไปแบบนี้ หนูกลัวว่าถ้าพวกเขารู้เข้าคงจะไม่ยินดีเท่าไร”

 

“พวกเขากล้าเหรอ! หมอเทวดาช่วยตระกูลพวกเรามากมายขนาดนี้ แค่รถคันเดียวมันจะเป็นอะไรไป!” น่าหลันเจี๋ยถลึงตาพลางพูดขึ้น “อีกตั้งหลายวันกว่าจะถึงวันเกิดของอู๋เซี๋ย ก็ให้เขาเตรียมของขวัญชิ้นใหม่ก็ได้ ถ้าไม่ได้ก็ซื้อมาอีกคัน”

 

น่าหลันอู๋ชวงแอบเบ้ปากให้กับตัวเอง ถ้ามันง่ายอย่างที่คุณปู่คิดก็ดีสิ รถรุ่นลิมิเตดแบบนี้ไม่ใช่ผักกาดขาวนะที่พอมีเงินก็หาซื้อได้ง่ายขนาดนั้น

 

สิ่งสำคัญที่สุดเลยก็คือตอนที่ไม่มีอะไรทำ เธอส่งรูปรถที่เธอถ่ายไว้ไปให้น่าหลันอู๋เซี๋ยเรียบร้อยแล้ว และยังบอกเรื่องของขวัญวันเกิดไว้แล้วด้วย

 

ตอนนี้รถคันนั้นถูกมอบให้ฉินห้าวตงโดยน่าหลันเจี๋ยไปแล้ว ด้วยนิสัยของน่าหลันอู๋เซี๋ย ถ้าเธอรู้เรื่องนี้เข้ามีหวังโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแน่ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่กล้ามีปัญหากับน่าหลันเจี๋ย แต่ฉินห้าวตงคงเจอปัญหาเข้าแล้วล่ะ

 

แต่เธอทำได้เพียงแค่กลืนคำพูดพวกนี้ลงคอไป เธอไม่กล้าบอกน่าหลันเจี๋ย ไม่อย่างนั้นเธอจะต้องถูกตำหนิอย่างแน่นอน

 

“คุณปู่คะ ถึงแม้ว่าเขาจะรักษาอาการป่วยของคุณปู่ได้ แต่ต่อให้เป็นผู้ชนะเลิศการแข่งขันแพทย์แผนจีนนานาชาติก็ยังได้รับรางวัลมูลค่าแค่ 1-2 ล้านหยวนเอง ครั้งที่แล้วมีแพทย์คนเก่งจากเมืองหลวงมารักษาอาการให้คุณปู่ คุณปู่กลับให้เขาแค่ 100,000 หยวน แต่ฉินห้าวตงเป็นแค่หมอธรรมดาคนหนึ่ง สมควรได้รับรางวัลมากมายขนาดนี้เหรอคะ?

 

“รถที่มีมูลค่าสูงเช่นนั้นก็ยังพอได้ แต่บัตรโกลด์การ์ดพิเศษใบนั้นมันไม่สามารถวัดค่าได้ด้วยเงินนะคะคุณปู่”

 

น่าหลันเจี๋ยจึงพูดขึ้น “หลานมองไม่ออกเหรอ มองไม่เห็นเหรอว่าหมอเทวดาคนนั้นนำพาประโยชน์มาให้ตระกูลเราได้มากมายขนาดไหน เฉพาะแค่กระบวนท่าวรยุทธ์ที่เขาปรับเปลี่ยนให้พวกเราก็มีมูลค่าสูงกว่าบัตรโกลด์การ์ดพิเศษนั่นตั้งเยอะ”

 

“ก็แค่ช่วยปรับเปลี่ยนจุดบกพร่องให้ไม่กี่จุด จำเป็นต้องชื่นชมขนาดนั้นเลยเหรอคะ?”

 

น่าหลันอู๋ชวงกล่าวด้วยความประหลาดใจ

 

นัยน์ตาของน่าหลันเจี๋ยเผยแววความตื่นเต้นพลางพูดขึ้น “มันไม่ง่ายอย่างที่หลานพูดนี่สิ หลังจากที่หมอเทวดาปรับเปลี่ยนกระบวนท่าวรยุทธ์ของตระกูลเรา ไม่เพียงแต่ทำให้มันไม่มีจุดบกพร่อง แต่ยังช่วยเพิ่มระดับของวรยุทธ์ไปอย่างน้อยสองระดับอีกด้วย”

 

“หลานต้องรู้ว่าพลังภายในมีความสำคัญต่อตระกูลเป็นอย่างมาก เป็นของดีที่มีคุณค่าเป็นอย่างยิ่ง ไม่อย่างนั้นตระกูลน่าหลันของพวกเราคงไม่ส่งมอบการฝึกฝนวรยุทธ์นี้มาเป็นระยะเวลานานหลายปี ถึงแม้จะรู้ว่ามันมีจุดบกพร่องก็ตาม”

 

“ถ้าหากตอนนี้เราเผยแพร่วรยุทธ์นี้ออกไป จะต้องมีหลายตระกูลยอมจ่ายในราคาสูงเพื่อที่จะซื้อมัน ซึ่งรถหนึ่งคันและบัตรโกลด์การ์ดพิเศษหนึ่งใบไม่สามารถมาเทียบมูลค่าของมันได้”

 

น่าหลันอู๋ชวงอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง เธอคิดไม่ถึงว่าวรยุทธ์จะเพิ่มระดับขึ้นเป็นสองเท่าหลังจากคำชี้แนะแบบสุ่มๆ ของฉินห้าวตง

 

“แบบนี้แสดงว่าตระกูลน่าหลันของพวกเรากำลังเอาเปรียบผู้ชายคนนั้นเหรอคะ?”

 

“แน่นอนสิ หมอเทวดารักษาอาการป่วยของปู่และหลานจนหายดี เฉพาะแค่ยาสองเม็ดที่เขาให้เรากินก็มีมูลค่าหลายพันหยวนแล้ว ไหนจะกระบวนท่าวรยุทธ์ชุดนั้นที่ไม่สามารถประเมินค่าได้ ตระกูลของพวกเราได้รับประโยชน์จากเขามากมาย จนสามารถพูดได้ว่าหมอเทวดาคือผู้มีพระคุณต่อตระกูลน่าหลัน”

 

หน้าหลันอู๋ชวงพยักหน้าเล็กน้อยแล้วถามต่อว่า “คุณปู่คะ ยังมีอยู่จุดหนึ่งที่หนูไม่เข้าใจ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เคยเรียนรู้พลังภายในของตระกูลน่าหลัน แต่ทำไมเขาถึงหาจุดบกพร่องเจอล่ะคะ?”

 

น่าหลันเจี๋ยพูดขึ้น “เขาคือหมอเทวดาที่มีความสามารถสูง ตระกูลน่าหลันของพวกเราทนลำบากฝึกฝนวรยุทธ์นี้มานานหลายร้อยปี แต่ก็ยังไม่สามารถหาทางแก้ไขจุดบกพร่องได้ แต่หมอเทวดาคนนี้กลับดูการฝึกฝนของปู่แค่เพียงถึงตอนที่ปู่เคลื่อนพลังเป็นวงกลม ก็สามารถมองออกได้อย่างชัดเจนและปรับเปลี่ยนจนได้กระบวนท่าวรยุทธ์ที่ไร้จุดบกพร่อง ความสามารถเช่นนี้เป็นอะไรที่น่าสยองสยองและน่าสะพรึงกลัวมาก”

 

“ถ้าหากปู่เดาไม่ผิด เขาจะต้องมีการฝึกฝนในระดับที่สูงมากหรือไม่ก็มีอาจารย์ที่เก่งกาจ ตระกูลน่าหลันของพวกเราต้องพยายามหาวิธีที่จะเชื่อมความสัมพันธ์กับคนแบบนี้ให้ได้ อย่าทำให้เขาขุ่นเคืองใจเชียว ถ้าหากเขาไม่พอใจขึ้นมาจะต้องเกิดความสูญเสียเป็นอย่างมากแน่นอน”

 

“อื้ม!” น่าหลันอู๋ชวงตอบรับเบาๆ เธอไม่คาดคิดเลยว่าฉินห้าวตงจะมีอิทธิพลต่อความคิดของคุณปู่ได้ขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยทำไมเขาถึงให้ของขวัญชิ้นใหญ่แก่ฉินห้าวตงอย่างต่อเนื่อง

 

น่าหลันเจี๋ยมองไปยังน่าหลันอู๋ชวงด้วยแววตาที่แฝงความหมายพลางพูดขึ้นว่า “หลานรัก ปู่เห็นว่าหลานกับหมอเทวดาเข้ากันได้ดี ถ้าเขายอมรับหลาน มันจะต้องเป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของตระกูลน่าหลันแน่ๆ หลานต้องคว้ามันไว้ให้ดีล่ะ”

 

 

จบตอน

 

รีวิวผู้อ่าน