px

เรื่อง : คุณพ่อยอดหมอเทวดา (重生之奶爸医圣)
ตอนที่ 74 โจรผู้หญิง


ตอนที่ 74 โจรผู้หญิง

 

ฉินห้าวตงอยากรู้ว่าเหตุผลของเขาคืออะไรถึงมาที่คฤหาสน์ตระกูลหลิน ถ้ามันเกี่ยวกับการลอบสังหารครั้งที่แล้ว เขาก็จะใช้ประโยชน์จากชายคนนี้เพื่อตามหาคนที่อยู่เบื้องหลังการควบคุม

เขาตามเงามืดเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลหลิน เขาใช้พลังการรับรู้จากวิญญาณเทพที่แข็งแกร่งของเขามองตามติดอย่างใกล้ชิด

เงามืดมีการเคลื่อนที่ค่อนข้างรวดเร็วซึ่ง หากให้ฉินห้าวตงประเมินระดับการฝึกตนของเขา น่าจะไปถึงขั้นหมิงขอบเขตที่แปดแล้ว อีกอย่างเห็นได้ชัดว่าชายคนนี้เก่งกังฟูมาก

ตั้งแต่กองกำลังเฉินปิงเข้ามารับหน้าที่คุ้มกันความปลอดภัยของหลินโม่โม่ ที่คฤหาสน์ตระกูลหลินในแต่ละคืนจะมีบอดี้การ์ดสองคนสลับกันเข้ากะทำหน้าที่เวรยาม คืนนี้เป็นกะของจ้านฝู่และเฉินเปียน

จ้านฝู่และเฉินเปียนมีประสบการณ์มาอย่างโชกโชนในฐานะที่เป็นสมาชิกของกองกำลังเฉินปิง แต่ถึงอย่างนั้นเงามืดก็ยังเคลื่อนไหวร่างกายได้อย่างยอดเยี่ยมและด้วยเทคนิคในการแฝงตัวทำให้สามารถเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลหลินโดยผ่านการป้องกันพวกเขาไปได้อย่างไร้ซุ่มเสียง

เงามืดปีนขึ้นไปชั้นสองอย่างเงียบๆ ล้วงไปในกระเป๋าและหยิบหลอดไม้ไผ่เล็กๆ ออกมาเป่าควันสีขาวเข้าไปเล็กน้อย หลังจากรออย่างเงียบๆ ประมาณสองหรือสามนาที เขาก็เปิดหน้าต่างและโดดเข้าไปในคฤหาสน์

ฉินห้าวตงเห็นทุกการเคลื่อนไหวของเงามืดได้อย่างชัดเจน สิ่งที่เงามืดเป่าเข้าไปคือควันที่ทำให้หมดสติซึ่งพวกโจรมักจะนิยมใช้กัน ในร่างกายของเขาไม่มีเจตนาในการฆ่าแม้แต่น้อย เทคนิคและวิธีการของเขาดูเหมือนกับโจรมากกว่าที่จะเป็นนักฆ่า ดังนั้นฉินห้าวตงจึงยังไม่รีบลงมือ

ตามที่คาดไว้ หลังจากเข้ามาในตัวบ้านแล้ว เงามืดเริ่มค้นหาบางสิ่งจากในห้องแล้วห้องเล่า ซึ่งดูเหมือนว่ากำลังหาของมีค่าอยู่ ไม่นานเขาก็ไปถึงห้องนอนของหลินโม่โม่และแม่หนูน้อย

ฉินห้าวตงรีบตามเงามืดไปอย่างติดๆ ทันทีที่เขาเป็นอันตรายต่อสองคนแม่ลูกเมื่อไหร่ เขาจะฆ่ามันทันที

เงามืดย่องเข้าไปในห้องอย่างเงียบๆ ความสนใจของมันไม่ได้อยู่ที่ตัวคน แต่มันกลับมุ่งความสนใจค้นหาบางอย่างไปทั่วห้อง ทันใดนั้นมันก็เห็นหยกเขียวจักรพรรดิที่อยู่ข้างหมอนของแม่หนูน้อย มันรีบคว้าหยกขึ้นมาทันที จากนั้นหันหลังเตรียมเดินออกไป

สีหน้าเป็นกังวลและตึงเครียดของฉินห้าวตงผ่อนคลายขึ้นในทันที ดูเหมือนว่ามันจะเป็นแค่โจร ไม่ใช่นักฆ่า

แม้ว่าหยกเขียวจักรพรรดิจะมีมูลค่ามากกว่าหนึ่งร้อยล้านหยวน แต่ฉินห้าวตงกลับไม่ได้หยุดโจรนั่น โจรคนนี้มาด้วยจุดประสงอย่างเห็นได้ชัด และยังไม่แน่ใจเลยว่าเบื้องหลังมีคนคอยสั่งการมันอยู่หรือเปล่า ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจตามโจรไปเพื่อสืบในแน่ชัด

เงามืดดูเหมือนจะใจเย็นลงอย่างเห็นได้ชัดหลังจากได้หยกมา ตอนที่มันออกไปดูไม่ระมัดระวังตัวเหมือนตอนเข้ามา บางทีมันอาจมีความมั่นใจในควันสลบของตัวเองมากพอจนคิดว่าคนในบ้านถูกวางยาสลบหมดแล้ว

แต่มันกลับไม่รู้ว่าในบ้านยังมีสุนัขอีกสองตัว หลังจากที่ต้าเหมาและเอ้อร์เหมาได้รับการชำระไขกระดูกแล้ว ยาสลบธรรมดาเช่นนี้จึงทำอะไรพวกมันไม่ได้

ทันทีที่พวกมันรู้ว่ามีคนแปลกหน้าเข้ามา พวกมันรีบเห่าอย่างบ้าคลั่งทันที จากนั้นวิ่งกระโจนเข้ามาทางเงามืดนั้น

เงามืดตกใจมาก เห็นได้ชัดว่ามันไม่รู้ว่ายังมีสุนัขอีกสองตัวอยู่ในคฤหาสน์นี้ และยังไม่รู้อีกว่าควันสลบทำอะไรพวกมันไม่ได้ ในเวลานี้มันได้หยกเขียวจักรพรรดิมาแล้ว และไม่ต้องการที่จะอยู่อีกต่อไป ดังนั้นมันจึงกระโดดออกทางหน้าต่าง

แต่เสียงเห่าของต้าเหมาและเอ้อร์เหมาได้เตือนจ้านฝู่และเฉินเปียน ซึ่งพวกเขาก็พบเงามืดที่โดดออกมาจากหน้าต่างทันที

พวกเขาตกใจมาก ฉินห้าวตงให้พวกเขามาคุ้มกันหลินโม่โม่ แต่พวกเขากลับไม่สังเกตเห็นสักนิดว่าเงามืดนั่นเข้าไปในคฤหาสน์ตอนไหน ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับหลินโม่โม่และแม่หนูน้อยขึ้นมา พวกเขาคงไม่รู้ว่าจะโผล่หน้าไปหาเถ้าแก่ได้อย่างไร

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ทั้งสองก็คำรามด้วยความโกรธและกระโจนเข้าหาเงามืดทันที

ในมือของจ้านฝู่ปรากฏขวานสั้นสองด้ามที่มีสีขาวราวหิมะ ฟาดฟันไปที่เงามืดด้วยความอาฆาตแค้นเพื่อหวังที่จะฆ่ามัน ส่วนในมือของเฉินเปียนปรากฏแส้ยาวสีดำราวกับงูพิษ เขาตวัดแส้เพื่อโจมตีเงามืดนั่น

ทั้งสองคนอยู่ในสังกัดกองกำลังเดียวกัน ดังนั้นพวกเขาจึงมีฝีไม้ลายมือที่ไม่ธรรมดาและโจมตีอย่างรู้กัน ดังนั้นในไม่ช้าพวกเขาจึงสามารถปิดตายหนทางหนีของเงามืดนั่นไว้ได้

เมื่อเผชิญกับการโจมตีของผู้มีฝีมือทั้งสอง แม้ว่าเงามืดจะตกใจ แต่มันกลับไม่ลนลานเลยแม้แต่น้อย ร่างของเงามืดพุ่งตัวสูงขึ้นกว่าสองเมตร กระโดดข้ามหัวจ้านฝู่แล้วเฉินเปียนไป

ทักษะวิชาตัวเบาอันชาญฉลาดเช่นนี้อยู่เหนือความคาดหมายของเฉินเปียนและจ้านฝู่ ซึ่งทำให้การโจมตีของพวกเขาไม่ได้ผล ดังนั้นพวกเขาจึงรีบหันกลับไปและโจมตีอย่างรวดเร็วอีกครั้ง ขวานในมือของจ้านฝู่กลายเป็นแสงอันเย็นยะเยือก เขาฟันไปที่กลางแผ่นหลังของเงามืด ส่วนแส้ยาวของเฉินเปียนกลายเป็นเงาแส้ฟาดไปยังเงามืดเช่นกัน

เงามืดไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง จึงปล่อยช่องให้ขวานสั้นฟันลงมาจากอีกด้านอย่างรวดเร็ว แต่นี่ถึงขีดจำกัดของมันแล้ว อีกทั้งมันไม่สามารถหลบพ้นแส้ยาวที่ฟาดมาจากทางด้านหลังได้ จึงทำให้ถูกแส้ฟาดเข้าที่ไหล่ซ้ายเต็มแรง

มันโซเซไปสองสามก้าว แต่ยังคงไม่ยอมหยุด มันวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกันก็ตระโกนเสียงดังลั่น “ ต้องรีบไปช่วยคน ช้ากว่านี้จะไม่ทันแล้ว ”

เสียงของโจรนั่นแหลมมาก ที่แท้เป็นผู้หญิงนี่เอง

จ้านฝู่และเฉินเปียนที่เดิมทีต้องการไล่ล่าโจรนั่นกลับยืนตกตะลึง พอพวกเขาลองเทียบดู สรุปแล้วความปลอดภัยของหลินโม่โม่กับแม่หนูน้อยสำคัญมากกว่า ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าไล่ตามเงามืดอีกต่อไป พวกเขาจึงโดดเข้าไปในบ้าน

เมื่อเงามืดรอดพ้นจากการโจมตีของจ้านฝู่และเฉินเปียน เธอก็หายไปในจากความมืดอย่างรวดเร็ว

ตลอดทางเธอวิ่งอย่างบ้าคลั่ง หลังผ่านไปครึ่งชั่วโมงเธอก็วิ่งมาถึงประตูทางเข้าลานขนาดใหญ่ที่ดูซอมซ่อ ภายในลานมืดมิดไร้ซึ่งแสงไฟ ตรงประตูมีป้ายผุพังแผ่นหนึ่งเขียนไว้ว่า สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า

สนามหญ้าของสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าใหญ่มาก ซึ่งมีบ้านหลายหลังอยู่ข้างใน แต่มันดูผุพังและเหมือนจะไม่ได้ถูกซ่อมแซมมาเป็นเวลานานแล้ว

เงามืดกระโดดผ่านรั้วต่ำและเข้าไปข้างใน จากนั้นเธอก็เข้าไปในบ้านหลังหนึ่ง แต่ครั้งนี้เธอเปิดประตูเข้าไปอย่างโจ่งแจ้ง เห็นได้ชัดว่านี่เป็นที่อยู่ของเธอ

หลังจากเข้าไปในบ้าน เธอจุดตะเกียงไฟ จากนั้นถอดผ้าคลุมบนใบหน้าและถอดชุดสีดำออก

แม้ว่าแสงไฟจะสลัวมาก แต่ก็ยังพอมองออกว่าเธอเป็นหญิงสาวอายุราวยี่สิบปีที่มีรูปร่างหน้าตาสะสวย

หญิงสาวหยิบขวดเล็กๆ และเศษผ้าจากลิ้นชักผุพังที่อยู่ถัดไปจากเธอ จากนั้นเธอถอดเสื้อออกด้วยความเจ็บปวด เผยให้เห็นแขนเนียนขาวของเธอ

การฝึกตนของเฉินเปียนบรรลุถึงขั้นหมิงขอบเขตที่แปด แน่นอนว่าทักษะการฟาดแส้ของเขานั้นเยี่ยมยอดมาก แม้ว่าแส้ยาวในมือของเขาจะฟาดไปโดนไหล่เธอเพียงเล็กน้อย แต่มันก็ยังทิ้งรอยบาดแผลอันน่าตกตะลึงไว้

หญิงคนนั้นเอายาในขวดทาลงบนบาดแผลของเธอแล้วปิดมันด้วยเศษผ้า แต่ดูจากที่เธอขมวดคิ้วแน่นเป็นปมและใบหน้าซีดเผือดของเธอแล้ว ดูท่าว่ายาจะไม่ได้ผลเท่าไร

หลังจากเธอทำแผลเสร็จ เธอหยิบเอาหยกเขียวจักรพรรดิออกมาจากในกระเป๋า ในที่สุดบนใบหน้าก็เผยรอยยิ้มแห่งความสุขออกมา ท่ามกลางแสงหยกสีเขียวที่สาดส่องไปยังใบหน้าเธอ ทำให้รอยยิ้มนั้นชวนมีเสน่ห์แบบแปลกๆ 

 “ เป็นไงบ้างล่ะ ? หยกของฉันไม่เลวเลยใช่ไหม ? ”

ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นในห้อง

หญิงสาวคนนั้นตกใจ เธอรีบยัดหยกเขียวจักรพรรดิเข้าไปในกระเป๋าทันที จากนั้นหันไปคว้ามีดสั้นมาถือไว้ในมือ

เธอเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังมองเธอด้วยรอยยิ้ม จึงร้องออกมาด้วยความแปลกใจ “ นาย......นายนี่เอง นายหาที่นี่เจอได้ยังไง ? ”

ฉินห้าวตงพูดด้วยรอยยิ้ม “ เธอขโมยของของฉัน ฉันก็เลยตามมา ”

เขามั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้ขโมยเพียงคนเดียว ไม่มีใครอยู่เบื้องหลังและไม่มีใครสมรู้ร่วมคิดด้วย ดังนั้นเขาจึงไม่ซ่อนตัวอีกแล้วเดินเข้ามาในบ้านเลย

หญิงสาวรู้สึกตกตะลึงไปเล็กน้อย เธอมีทักษะวิชาย่องเบาที่ยอดเยี่ยม ชายคนนี้สามารถตามหลังเธอมาโดยไร้ซุ่มไร้เสียง อีกอย่างเธอไม่สังเกตเห็นเขาเลย เห็นได้ชัดว่าเขามีการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี

 “ เอาคืนมา นี่มันเป็นของลูกสาวฉัน ถึงเวลาต้องคืนเจ้าของแล้ว ”

ฉินห้าวตงพูดแล้วยื่นมือขวาไปที่หญิงสาวคนนั้น

 “ ไม่......ฉันจะไม่ให้นาย...... ”

หญิงสาวพูดจบ เธอก็ก้าวถอยหลังพลางกุมหยกเขียวจักรพรรดิในกระเป๋าไว้แน่น

 “ แบบนี้ไม่ดีเลยนะ ! ฉินห้าวตงหัวเราะออกมา ก่อนจะพูดขึ้น “ มีคำกล่าวทั่วไปว่าโจรก็มีจรรยาบรรณ ในฐานะที่เธอเป็นโจร ตอนนี้เธอถูกเจ้าของสิ่งที่เธอขโมยมาจับได้แล้ว หรือเธอจะไม่ยอมคืนมันมาแต่โดยดี ? ”

หญิงสาวคนนั้นก้มหน้า สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เธอกัดริมฝีปากของเธอพลางครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งถึงจะเงยหน้าขึ้นมาพูด “ ไม่ผิด ตามกฏการขโมยแล้ว ฉันควรคืนมันให้กับนาย แต่สิ่งนี้มันสำคัญกับฉันมากจริงๆ ”

 “ ตราบใดที่นายยกมันให้ฉัน ฉันจะยอมทำให้หมดทุกอย่างที่นายต้องการ ”

ขณะที่พูด เธอก็ค่อยๆ ถอดเสื้อคลุมออก เหลือไว้เพียงชุดชั้นในสีดำ ภายใต้แสงไฟสลัว ผิวขาวเนียนของหญิงสาวคนนี้ดูเปล่งประกายอย่างน่าดึงดูด เรือนร่างที่สัดส่วนได้รูปดูสวยงามชวนให้คนเกิดอารมณ์

ฉินห้าวตงกลับไม่เคลื่อนไหวใดๆ เขายิ้มบางพลางดึงเก้าอี้ตัวหนึ่งมานั่ง จากนั้นมองสำรวจไปยังเฟอร์นิเจอร์ตกแต่งในบ้านหลังนี้ ส่วนใหญ่มันชำรุดไปมากแล้ว จากนั้นหันมามองเสื้อผ้าที่หญิงสาวคนนี้ถอดไว้ ส่วนใหญ่เป็นเสื้อผ้าตามตลาดราคาไม่กี่สิบหยวน อีกอย่างดูเหมือนเธอจะใส่มันมานานมากแล้ว

 “ เธอรู้ไหมว่าสิ่งที่เธอถืออยู่มีมูลค่าเท่าไหร่ ? ” เขาถาม

 “ ฉันรู้ ” หญิงสาวกล่าว “ วันนี้ที่งานนิทรรศการ ฉันเห็นคนเสนอขอซื้อมันในราคาหนึ่งร้อยล้านหยวน ”

 “ ในเมื่อรู้อย่างนี้แล้วเธอยังจะขอให้ฉันยกมันให้เธออย่างนั้นเหรอ ? หรือว่าเธอคิดว่าตัวเธอเองมีมูลค่าขนาดนั้น ? เธอควรรู้เอาไว้นะว่าเงินหนึ่งร้อยล้านหยวนมันมากพอที่ฉันจะหาสาวปรนเปรอได้ทั้งชีวิต ”

หญิงสาวกัดฟันแล้วพูดขึ้น “ ตราบใดที่นายยกมันให้ฉัน ฉันไม่เพียงแค่มีเซ็กส์กับนาย แต่ฉันยังฆ่าคนให้นายและขโมยของให้นายได้ด้วย ทำให้นายได้หมดทุกอย่างเลย ”

ฉินห้าวตงมองดูหญิงสาวที่มีท่าทีแน่วแน่ เขาจึงถามขึ้นอย่างสนใจ “ ดูท่าแล้วเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เห็นแก่เงินพวกนั้น ทำไมถึงยอมจ่ายค่าตอบแทนที่สูงเช่นนี้ บอกหตุผลฉันมา ”

 “ เหตุผลเหรอ นายต้องการเหตุผลแบบไหนล่ะ ? ” อยู่ๆ หญิงสาวคนนั้นก็ดุอารมณ์แปรปรวนขึ้นมาทันที เธอตะคอกใส่ฉินห้าวตง “ คนรวยอย่างพวกนายได้กินอิ่ม ใส่เสื้อผ้าดีๆ อยู่ในคฤหาสน์ ได้ขับรถหรู แถมยังเอาของมูลค่าหนึ่งร้อยล้านให้เป็นของเล่นลูกสาว ”

 “ แต่นายเคยคิดไหมว่ามีเด็กยากจนน่าสงสารมากแค่ไหนในโลกนี้ ? พวกเขาไม่มีพ่อแม่ ไม่มีที่พึ่ง พวกเขาอยู่ได้แค่ในบ้านที่ชำรุดเพื่อใช้ชีวิตให้อยู่รอดไปวันๆ แต่ตอนนี้บ้านของพวกเขากำลังจะถูกทำลายแล้ว นายจะให้พวกเขาไปอยู่ที่ไหน ? จะให้พวกเขาไปนอนตามถนนเหรอ ? ”

หลังจากหญิงสาวตะคอกเสร็จ น้ำตาเธอก็เอ่อล้นด้วยความเศร้า  แววตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธและความอัดอั้นตันใจ

ฉินห้าวตงมองเธออย่างเงียบๆ เขาเงียบไปพักใหญ่ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ เงินของฉัน ฉันหามาได้ด้วยตัวเอง ความจนไม่ใช่เหตุผลที่เธอจะต้องมาขโมยของ ”

หญิงสาวคนนั้นใจเย็นลง ก่อนจะพูดขึ้น “ ดังนั้นฉันถึงต้องการแลกร่างกายของฉันกับนาย แลกทุกสิ่งทุกอย่างของฉันกับนาย!

 “ เธออยากเอาหยกก้อนนี้ไปขายเพื่อเอาเงินมาซ่อมแซมบ้านที่นี่ใช่ไหม ? ”

ครั้งนี้หญิงสาวไม่ได้พูดอะไรนอกจากพยักหน้าตอบ

 “ งั้นเล่าเรื่องราวของเธอให้ฉันฟังหน่อย ถ้ามันทำให้ฉันซึ้งใจมากพอ บางทีฉันอาจจะยกมันให้เธอ ” ฉินห้าวตงพูด

 “ จริงเหรอ ? นายจะยกให้ฉันจริงเหรอ ? ” หญิงสาวแทบจะไม่เชื่อ

ฉินห้าวตงยิ้มให้เธอแล้วพูดขึ้น “ ตอนนี้ยัง มันขึ้นอยู่กับความสามารถของเธอแล้ว ถ้าเธอเล่าทุกอย่างให้ฉันฟังอย่างซื่อสัตย์ บางทีฉันอาจช่วยเธอได้ ตอนนี้สิ่งที่เธอควรทำอย่างแรกคือใส่เสื้อผ้าของเธอให้เรียบร้อย ”

หญิงสาวใส่เสื้อผ้าอีกครั้ง เธอมองฉินห้าวตงด้วยท่าทางที่สับสน จากนั้นเธอจึงพูดขึ้น “ ได้สิ ฉันจะเล่าให้นายฟัง ”

 

จบตอน

 

รีวิวผู้อ่าน