ด้วยอุปกรณ์เกรดเขียวในกำมือกิลใหญ่ทั้งสี่จึงสามารถสร้างกองกำลังหัวกระทิของตัวเองขึ้นมาได้เสียที บอสทั้งหมดในแผนที่คงมีเวลาใช้ชีวิตกันได้อีกไม่นานนัก ด้วยการสนับสนุนจากอุปกรณ์อันแข็งแกร่งเหล่าผู้เล่นจะสามารถสังหารบอสเพื่อไอเทมแรร์และค่าประสบการณ์จำนวนมหาศาลได้ในที่สุดเป็นแน่
หลังจากขายสินค้าทั้งหมดออกไปแล้วเจียงเฟยก็ได้เงินมาทั้งหมด130โกล เมื่อหักค่าวัตถุดิบออกไป50โกลแล้วก็เท่ากับว่าเขาทำกำไรได้ถึง80โกลแบบเน็ตๆ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะพลังของแหวนอันลึกลับโดยแท้ การยกระดับแหวนจนมาถึงเลเวลสามทำให้ตอนนี้เจียงได้รับค่าโชคมากถึง20แต้มรวมไปถึงโอกาสสำหเร็จในการสร้างอุปกรณ์ชั้นสูงด้วย
ด้วยเงิน100โกลที่นอนกองอยู่ในกระเป๋าเจียงเฟยจึงออกซื้อวัตถุดิบมากเท่าที่สามารถทำได้
แม้ว่าเขาจะสร้างอุปกรณ์เกรดเขียวที่มีโบนัสสกิลและโบนัสค่าสถานะออกมามากกว่าร้อยชิ้นแต่ก็มีเพียงแค่อันที่เหนือกว่าค่าเฉลี่ยเท่านั้นที่อยู่ในสายตาของเจียงเฟย กระนั้นแล้วทั้งหมดนั้นก็ยังถูก ‘โยน’ ไปให้สาวๆในภาคีอัศวินโรเซ็ตใช้อยู่ดี สำหรับพวกเธอแล้วอุปกรณ์เหล่านั้นอาจเป็นดั่งสมบัติแต่สำหรับเจียงเฟยพวกมันเป็นเพียงเศษเหล็กที่ไม่อาจทำให้เขาพึงพอใจเท่านั้น
เพื่อให้ได้อุปกรณ์สวมใส่ที่สมบูรณ์แบบที่สุดเจียงเฟยจึงต้องหันไปพึ่งวิธีการเก่าแก่ที่สุดนั่นก็คือการลองผิดลองถูก สร้างให้เยอะเข้าไว้ ตราบใดที่ยังเหลือเหล็กให้ค้อนเขาถลุงซักวันผลงานที่สมบูรณ์แบบมันก็ต้องโผล่ออกมาเองนั่นแล หลังจากลองคำนวณดูอย่างง่ายๆแล้วเจียงเฟยก็ใช้เงินทั้งหมด130โกลที่มีไปกับแร่ทองแดง แร่ทองแดงทั้งหมด130กองมากพอจะทำให้เลเวลช่างหลอมเหล็กของเขาเพิ่มขึ้นเป็นแน่
“ติ๊ง! ทักษะหลอมเหล็กของผู้เล่นเพิ่มขึ้นเป็น Level2! โอกาสสูญเสียวัตถุดิบลดลงเป็น50%!”
โอกาสสูญเสียวัตถุดิบลดลงจาก60%เป็น50%นับว่าช่วยได้มากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออยู่ในมือเขาที่มือของเขาที่มีความสามารถในการผลิตไอเทมจำนวนมากด้วยแล้ว!
หลังจากจัดการแร่ทองแดงจนเสร็จสิ้นเจียงเฟยก็ได้รับแท่งทองแดงมาทั้งหมด58กอง ช่วงท้ายๆของการหลอมสินแร่เจียงเฟยพบว่าค่าประสบการณ์ของเขาไม่เพิ่มขึ้นอีกต่อไป ชัดแล้วว่าตัวเขาจำเป็นต้องเริ่มหลอมสินแร่ระดับสูงกว่านี้แล้วถ้าอยากจะเพิ่มเลเวลหลอมเหล็กให้มากขึ้น
ใกล้ได้เวลาต้องตื่นแล้วและเจียงเฟยก็ตัดสินใจจบงานของวันเอาไว้เท่านี้ คลังเก็บของชั่วคราวภายในโรงตีเหล็กมาถึงขีดจำกัดแล้ว เจียงเฟยขนแท่งทองแดงทั้งหมด58กองออกไปยังคลังส่วนตัวโดยวางแผนว่าจะใช้พวกมันดำเนินการสร้างไอเทมต่อในวันรุ่ง
“ติ๊ง! ผู้เล่นทุกท่านโปรดทราบ เซิพเวอร์กำลังจะปิดตัวลงในอีก30นาทีข้างหน้า โปรดเตรียมตัวให้พร้อมก่อนจะถูกตัดการเชื่อมต่อจากเซิพเวอร์ด้วยค่ะ! ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับวันใหม่ ชีวิตใหม่!”
เกือบถึงเวลาแล้ว เจียงเฟยจัดการขนย้ายแท่งทองแดงทั้งหมด58กองเข้าไปยังคลังส่วนตัวของตนเสร็จเรียบร้อย คลังชั่วคราวสุดท้ายก็เป็นเหมือนชื่อของมัน – เมื่อใดที่เซิพเวอร์ปิดตัวของทั้งหมดจะถูกกวาดหายไปจนเกลี้ยงถ้าไม่นำออก
เจียงเฟยตื่นขึ้นมาดำเนินชีวิตตามปกติ หลังจากกินอาหารเช้าเจียงเฟยก็เดินไปโรงเรียนแต่ในวันนี้หลายๆสิ่งกลับต่างออกไป การเดินทางของเจียงเฟยตามปกติมักจะเงียบเหงาและปราศจากเหตุการณ์ใดๆแต่เช้าวันนี้กลับดูเหมือนว่าจะมีสายตามองมาที่เขาจากทุกองศา! ตลอดทางที่เขาเดินจนถึงห้องเรียนเขาได้ยินเหล่านักเรียนกระซิบชื่อของเขาออกมาไม่ขาดปาก ทั้งหมดนี้น่าจะเป็นเพราะการแข่งขันบาสที่จัดขึ้นเมื่อวานเป็นแน่
“ดูนั่นสิๆ! เจียงเฟยผู้โด่งดังไงล่ะ!”
“เขาหรอ? ดูไม่เหมือนคนเล่นกีฬาเลยนะ...”
“เฮอะ นายจะไปรู้อะไร? แค่ดูไม่เหมือนหมายความว่าเขาเล่นกีฬาไม่ได้รึไง! หมอนี่ไม่เบาเลยนะรู้ไหม เขาเล่นกับพวกห้องหกยังกับเล่นกะเด็กแน่ะ!”
“อะไรนะ? ถ้างั้นเขาคงต้องยอดเยี่ยมมากๆเป็นแน่! พอดูจากมุมนี้ก็ชักจะคิดว่าเขาน่ารักขึ้นมาแล้วสิ”
“ต๊ายๆ อย่าพยายามลองเลยจ้า..แม่สาวไดโนเสาร์”
“…”
“…”
“ฉันจะตบหล่อน”
...
“ดูสิ! นั่นมันซุปเปอร์แมนแห่งวงการบาสนี่หว่า”
“ใช่แล้ว ลองไปคุยกับเขาดูเป็นไงอาจจะได้เป็นเพื่อนกันก็ได้”
“ไม่ใช่ว่าเขาจะมองว่าพวกเรา...ง่ายไปหรอ?”
“เธอพูดถูก...พวกเราควรจะให้คนในห้องเขาแนะนำพวกเราให้เขารู้จักมากกว่า!”
“ความคิดดี!”
...
“แล้วรางวัลออสการ์ก็ตกอยู่ในมือหมอนั่นจนได้ โคตรจะลวงโลกเลย แต่ก่อนเวลาโดนดูถูกหมอนั่นไม่เคยออกอาการอะไรเลยด้วยซ้ำ”
“นี่นายจะด่าหรือชมเขากันแน่? ตั้งสติก่อนเพื่อน”
“ทั้งสองอย่างเว้ย”
“ตอแหล แกอิจฉาเขาก็บอกเพราะตอนนี้เขากลายเป็นจุดสนใจของสาวๆทั้งโรงเรียนไปแล้ว”
..
ทั้งหมดนี้เกินกว่าที่เจียงเฟยจะรับไหว สาวๆทั้งหมดในโรงเรียนต่างก็เปลี่ยนท่าทีกันไปหมดและเหล่าผู้ชายก็ดูจะประทับใจไม่ก็อิจฉาเจียงเฟยเป็นอย่างยิ่ง ทั้งหมดนี้เนื่องมาจากชื่อเสียงที่เพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันของเขา ไม่ว่ายังไงตัวเขาก็นำพาห้องหนอนหนังสือคว้าชัยจากห้องหกซึ่งรู้จักกันดีว่าเด่นในด้านกีฬามาได้ คะแนนนิยมของเขาจึงพุ่งกระชูดราวกับต้นทั่วของแจ็คผู้ฆ่ายักษ์ จากก้อนกรวดข้างทางกลายเป็นเซเลบประจำโรงเรียนไปแล้ว! เจียงเฟยกลายเป็นที่ดึงดูดของสาวๆวัยหัวนมแตกพาน(?)ยิ่งนัก พวกเธอยังเด็ก ไร้เดียงสาและมักจะน้ำลายไหลเสมอเวลาเห็นกล้ามแขนใหญ่ๆของผู้ชาย แต่เมื่อมามองดูแล้วเจียงเฟยอย่างมากก็เทียบได้กับค่าเฉลี่ยเท่านั้นแต่สาวๆกลับมองว่าเขาเป็นซุปตาร์ไปแล้ว บางเวลาถ้าอยากได้สาวๆมากกกอดเพียงแค่กดลูกลงห่วงไม่กี่ครั้งก็คงพอ
เจียงเฟยแต่ไหนแต่ไรมาก็เก็บอาการเก่งอยู่แล้ว เขายังสงวนท่าทีเก๊กหล่อขณะเดินไปห้องเรียนได้ตลอดเวลา กล่าวตามตรงแล้วภายในใจของเขาที่จริงกำลังกรีดร้องออกมาอย่างดีอกดีใจอยู่ต่างหาก
กว่าเจียงเฟยจะได้นั่งจ้าวเฟิงก็ต้องรอจนตูดแทบแฉะ
“พี่เฟยนายเป็นซุปตาร์ไปแล้วนะ!”
“ถอยไปเลย เป็นซุปตาร์รึเปล่าช่างแมร่งเถอะแต่ฉันไม่ใช่เกย์แน่ๆล่ะ!” เจียงเฟยผลักหน้าจ้าวเฟิงออกและอดยิ้มมุมปากขึ้นมาไม่ได้
“พี่เฟยฉันไม่คิดเลยนะว่านายจะซ่อนพรสวรรค์แบบนั้นเอาไว้! ขึ้นไปเป็นหนึ่งในดาวบนฟากฟ้าแล้วก็อย่าลืมฉันซะล่ะ!”
“ไสหัวไปเลย! พูดแบบนั้นหมายความว่ายังไงวะห๊ะ? หนึ่งในดาวบนฟากฟ้าเนี่ยนะ!” เจียงเฟยยัดกล่องคุกกี้ใส่ปากจ้าวเฟิงไปคำใหญ่
“พี่เฟยคนดีๆ! ยกโทษให้หน่อยเถอะ!” จ้าวเฟิงกล่าวและแกะกล่องคุกกี้ออกก่อนจะยัดคุกกี้เข้าปากไปคำโต
...
วิชาเรียนชั้นมัธยมปลายน่าเบื่อยิ่งจนเจียงเฟยไม่มีเวลากระทั่งจะไปคิดถึงไอเทมจากในเกมที่เขาลอบนำออกมาด้วยซ้ำ
การแข่งขันบาสเก็ตบอลท่ามกลางนักเรียนปีแรกยังคงดำเนินต่อไป ในวันนั้นห้องเก้าสามารถเอาชัยมาได้โดยไร้คู่ต่อสู้ เจียงเฟยที่เบื่อเกินกว่าจะให้ความสนใจในห้องเรียนก็ไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงการแข่งขันบาสเลย ซุนเหมิงเหมิงไม่ลืมที่จะเตือนเจียงเฟยให้เข้าร่วมการแข่งขันในรอบหน้า คนอื่นๆที่เหลือในห้องไม่ได้อยู่ในความสนใจของเธออีกต่อไป ตอนนี้ซุนเหมิงเหมิงเจอผู้เล่นระดับสุดยอดในชั้นเรียนแล้วจึงคิดจะใช้งานเจียงเฟยให้เหมือนกับม้าเทียมเกวียน!
“พี่เฟย...เมื่อไหร่พ่อพี่จะปล่อยให้พี่เล่นเกมซักทีเนี่ย...ฉันออกจากหมู่บ้านเริ่มต้นแล้วนา....” จ้าวเฟิงพึมพำพร้อมกับหาออกมาฟอดใหญ่ระหว่างคาบเรียนสุดท้าย
“ไม่รู้เหมือนกัน”
‘กริ๊ง!’
“กระดิ่งดังแล้วฉันขอตัวกลับบ้านก่อนละ เจอกันพรุ่งนี้นะ”
“บะบาย...”
…
พอถึงบ้านเจียงเฟยก็ดำเนินชีวิตตามปกติเช่นทุกวัน กินข้าวเย็น ทำการบ้าน อาบน้ำซึ่งเป็นวงจรชีวิตอันน่าเบื่อหน่ายของเขาและครอบครัวแต่ครอบครัวของเขาก็ไม่ได้ปริปากถึงเรื่องนี้แต่อย่างใด พวกเขาเป็นครอบครัวตัวอย่างระดับค่าเฉลี่ยของประเทศจีนโดยแท้ พ่อของเขาเป็นพยักงานในบริษัทแห่งหนึ่งทำงานเพื่อหาเงินจุนเจือครอบครัว แม่ของเจียงเฟยเป็นแม่บ้านแบบเต็มเวลาที่มีหน้าที่คอยดูแลเจียงเฟยและพ่อของเขา ทั้งหมดก็เท่านั้นเอง
...
“ยินดีต้อนรับกลับสู่ดอร์นเบรค!”
พร้อมกับแสงสว่างเจิดจ้าเจียงเฟยก็ถูกส่งเข้ามาในเกมอีกหนเป็นครั้งที่สี่
“ได้เวลาทำงานอีกรอบแล้ว!” เจียงเฟยกว้างพร้อมรอยยิ้มเกลื่อนใบหน้า
เพื่อตามอาชีพสายต่อสู้ให้ทันเจียงเฟยจึงต้องมีอุปกรณ์สวมใส่ระดับเทพๆจำนวนหนึ่ง เขาจะสร้างอุปกรณ์ออกมาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อหาว่าอันไหนที่มีสกิลและค่าสถานะเยี่ยมที่สุด
“ติ๊ง! เลเวลคลาสของท่านเพิ่มขึ้น! เลเวลของช่างตีเหล็กฝึกหัดของท่านในตอนนี้เพิ่มเป็นเลเวล2แล้ว!”
หลังจากหวดค้อนมากว่าสิบชั่วโมงเลเวลคลาสของเจียงเฟยก็อัพเสียที อาชีพช่างตีเหล็กตอนนี้เป็นเลเวล2แล้ว อัตราความสำเร็จในการสร้างเพิ่มขึ้นมาเพียงแค่5%เท่านั้นและอัตราการสร้างไอเทมขั้นสูงเองก็เพิ่มขึ้นมาเป็นจำนวนน้อยๆเพียง1%เช่นกัน